Kirkjublaðið - 01.06.1896, Qupperneq 15

111
&na ganga fagnandi móti dauða sínum í íjónagröfinni og
á bálkestinum, og það er sami kærleikurinn, sem ljettir
móður þinni erfiðið að ala önn fyrir þjer, því að móður-
kærleikurinn gengur næst kærleika Guðs á þessari jörðu.
Þegar þú stækkar, leggja menn margar spurningar
fyrir þig, reyna að veikja trii þína á Jesú og vekja hjá
þjer efasemdir um það, hvort hann hafi verið Guð. —
Vertu ekki að þrátta við þá, en minnstu að eins þess,
að sjerhver sá trúir ekki á Jesú, sem gjörir eitthvað það,
sem hann veit að Jesús hefði ekki gjört í hans sporum.
Og að því er kemur til spurningarinnar um það, hvort
Jesús var Guð, þá gleymdu þvi eigi, að hann flutti oss
þá góðu nýjung, að Guð er kærleikur. Og skyldi ein-
hver geta sýnt oss á hímni eða jörðu einhverja þá veru,
sem var auðugri að kærleika en Jesús frá Nazaret, þá
skulum vjer taka það til yfirvegunar, hvort að einhver
annar en hann verðskuldi fremur að skoðast sem Guð.
En það gjörum vjer líka þá fyrst. Og vakni hjá þjer
einhver efi um það, þegar þú ert orðinn stór, hvort hann
hafi verið Guð, þá spyr þú sjálfan þig, hvort nokkur
maður frá upphafi veraldar hafi verið líkur þessum manni,
ekki einungis í því, að hann var syndlaus, heldur einnig
í því, hvað hann, þótt hann sjálfur væri syndlaus, var
óendanlega kærleiksrikur, líknsamur og miskunnsamur
við syndarana. Ekkert vitnar ljósar um Guð en það.
Látinn.
Hinn 17. apríl andaðist að heimili sinu úr taugaveiki
sjera Jónas Bjarnarson i Sauðlauksdal, fæddur 12. apríl
1850. Hann útskrifaðist úr lærða skólanum þjóðhátíðar-
árið, og eru af 10 stúdentum þess árs einir 3 í embættum,.
allir prestar; veitingu fyrir Sauðlauksdal fjekk hann
1879.
Sjera Sigurður prófastur Jensson í Flatey minuist
sjera Jónasar með þeim orðum í brjefi til útg. KbL.:
»Hann veiktist í húsvitjunarferð og dó eptir 4 vikna
legu 17. apríl, 46 ára. Hann var einstaklega samvizku-