Alþýðublaðið - 05.10.1960, Blaðsíða 4

bókaútgefendur
GEIR S. BJÖRNSSON
, bókanfcgefandi á Akureyri er
; nýlega kominn heim af Al-
; þjóðttbófcasýningunni í Frank
furf.„ sem haldin var dagana
] 20.—26. september, og átti
blaðiii við hann stutt viðtal
um sjpRÍngun'a.
■ •— lrflvað er íangt síðan far-
<»ð var að halda þessa alþjöð-
; 4egis bákasýníngu £ Frank-
furtT
1 JÞni.ta er tólfta árið sem
sýnmgin er haldin, og hefur
! búri aakist af vöxtum árlega.
I Sýningin í ár var sú íang-um-
' fangsmesta, sem haldin hefur
* verið til þessa.
' Mvarjii- taka þátt í sýningr
; wnni i
Sokaátgefendúr frá svo að
- segja öllum löndum í hinum
* menntaða heimi sýna þarna
j sínar nýjustu foækur. Að
’ Jjessn: sinni voru það um 1900
: bókaútgefendur, þar af 1222
’ ntan Þýzkalands, sem sýndu
} alls am 70,000 nýjar bækur.
1 — Jíívernig er öllum þess-
: bókum komið fyrir, svo
■ að sýaángargestir geti áttað
sig á lu að þeir eiga helzt að
í skoða?
7 Sýrungunni er mjög hagan-
|. lega fyrir komið í 8 geysistór-
i Um sýningarhöllum, Hver út-
1 gefandi hefur þar sinn bás,
| «n þei'r eru svo flokkaðir eftir
' 5fni< tíl dæmis var ein höli-
j in nær eingöngu fyrir barna-
j bækur, önnur fyrir listaverka
i bækur, hluti af þeirri þriðju
i <yrir vísindarit, og svo skáid-
■ sögur, bsekur um guðfræðiíeg
I efnir sérstök deild fyrir hljóm
] jdötur tengdar bókmenntum,
; deild fyrir landfræðirit og
| landabréf, og:svo mætti lengi
] telja.
í>&'r sem það þótti betur
*I» íi ■« u « u b w B B ali B B a u B j
j iCAUPUM
! hreinar ullar-
1 luskur.
1 RALDURSGÖTU 3Ö.
8 r»u n ■■■■■■■■■■ a ■■■.■■■■■««■■•■ .
VAGN E. JÓNS50N
Málflutningur — Innheimta
Austurstræti 9,
Símar 1 44 00 og 1 67 66
man n «■■■■■■■■■■ m m m m <■ m m a m m <« i ■ ■* i
lifreiðasalan
Fraldkastíg 6
Salan er örugg hjá okkui
Rúmgott sýningarsvæði
^ifreiðasalan
Frakkastíg 6.
Sími 19168.
sýnin
henda, voru margir útgefend- þýzkra bókaútgefenda (Der
ux í sama bás, til dæmis voru Börsenverein des Deutschen
norskir útgefendur með sam- Buchhandels), Þau eru veitt
eiginlega sýningu, sömuleiðis mönnum sem lagt hafa drýgst-
nokkrir danskir útgefendur an skerf í þágu friðarins í
saman, nema þeir stærstu, sem heiminum, með skrifum sín-
höfðu sér bása. . um eða persónulegri fram-
Forstjóri sýningarinnar, hr. komu. Fram til þessa höfðu
Siegfred Taubert, hafði orð á sjö menn orðið þessa heiðurs
því við mig, að það væri leitt aðnjótandi: Max Tau 1950),
að íslenzkir bókaútgefendur Albert Schweitzer (1951),
hefðu ekki enn séð sér fært Romano Guardini (1952), —
að taka þátt í sýningunni. — Martin Buber (1953), C. J.
Taldi hann að það myndi vera Burckhardt (1954), Hermann
mjög mikils virði fyrir ís- Hesse (1955), Reinhold
land. sem alþjóðleg landkvnn- Schneider (1956), Thornton
«g, að íslenzkir bókaútgefend- Wilder (1957), Karl Jaspers
ur sýndu hér sameiginlega það (1958) og Thecdor Heuss
bezta sem völ væri á á íslenzk- (1959). Er það talinn mjög
um bókamarkaði. mikill heiður að hljóta þessi
verðlaun, en þau eru veitt án
Hver er þá hclzti tilgangur- tillits tl þjóðerns.
inn með þessarri sýningu? Að þessu sinni hlaut brezki
Tilgangurinn er að sjálf- bókaútgefandinn og rthöfund-
sögðu fyrst og fremst sá, að urinn Viitor Gollancz friðar-
verðlaunin, og voru þau af-
hent við mjög hátíðlega at-
höfn í Pálskirkiu að viðstöddu
miklu fjölmenni. Var athöfnin
bæði kvikmynduð og henni
sjónvarpað,
Áður en sýningunni lauk
var haldin mikil veizla fvrir
hna erlendu bókaútgefendur,
og gæt. ég trúað að þar hafi
setið undir borðum í sama
salnum nokkuð á annað þús-
und manns.
Hittirðu nokkra aðra ís-
lenzka bókaútgefendur á sýn-
ingunni?
Nei, ekki varð ég var við
þá, en þar var slíkur aragrúí
af fólki, að það hefði verið
hrein tilviljun.
Telur þú ástæðu tl að Ts-
lencíingar taki þátt í Frank-
Geir S. Björnsson. furt- sýningunni?
Ég álít að það væri vissu-
selja bækur. En auk þess er le£a mikils virði sem land-
þar samið um útgáfurétt á kynnng fyrir ísland, að bóka-
bókum, og hér fá bókaútgef- útgsfendur tækju sig saman
endur alls staðar að úr heim- um að sýna sameiginlega á
inum tækifæri til að hittast, þessari sýningu. Svo að segja
kynnast hvor öðrum og ræða allar aðrar menningarþjóðir
margvísleg sameginleg áhuga- heims sýna^ þar bækur sínar,
mál, Auk þess undirstrikar °S það er hálf ömurlega) að sjá
sýning sem þessi rækilega þau bækur Laxness, Gunnars, Þor
sannindi, að án bóka væri eng- bergs, Nonna óg Ármanns Kr.
n menning. sýndar hjá erlendum forlög-
Hittir þú nokkra erlenda um» en ekki á frummálinu. Ég
forleggjara sem þú þekktir? sá ritdóm um nýútkomna bók
Já, já. Ég hafði þá ánægju eftir Þorberg (hjá þýzku for-
að hitta ýmsa gamla kunn- lagi), og undraðist ritdómar-
ingja og kynnast nýjum. Sir inn að svo lítil þjóð sem ís-
Stanley Unwin, sem er íslend- lendngar eru skuli eiga tvo
ingum að góðu kunnur, tók á slíka framúrskarandi rithöf
móti mér í Frankfurt og unda sem Kiljan og Þorberg.
kynnti mig' fyrir mörgum bað yrði kunnugt erlendis,
þekktustu forleggjurum víðs að á Islandi væru margir slík-
vegar að úr heiminum, en það ir öndvegis rithöfundar, þá
er víst enginn bókaútgeíandi fyrst yrðu þeir hissa, Jafnvel
neins staðar sem ekki kannast íslendingasögurnar þekkja
við Sir Stanley. færri en við viljum vera láta.
Fer ekki fram afhending Á sýningunni voru bækur
friðarverðlauna í sambandi frá Pólverjum og Tyrkjum,
við Ibókasýninguna? Ungverjum, Júgóslöfum og
Jú, það er orðinn fastur lið- Kínverjum. íslendngar voru
ur í sambandi við Frankfurt- ein af örfáum menningarþjóð-
bókasýninguna, að afhenda um, sem ekki átíi þar sína
friðarverðlaun samtaka deild. G, St.
♦4 Bv Okt. 1960 — Alþýðublaðið
Rigmor
kennir
„Madison
FYRIR nokkru kom frú
Rigmor Hanson danskenn
ari heim frá útlöndum eft-
ir að haca kynnt sér helztu
nýjungar í samkvæmis-
dönsum. Frú Rigmor hef-
ur farið árlega erlendis í
þessum erindagjörðum og
ávallt kennt við skóla smn
dansa, sem eiga mestum
vinsældum að fagna það
árið.
Alþýðublaðið átti stutt
viðtal við frúna skömmu
ef&r lað hún kom heim.
Frú Rigmor kvaðst hafa
farið víða, m. a. til Róm-
ar, Khafnar og London.
Hún sagði að hvar sem
væri nytu suður-iamerísku
dansarnir mestra vin-
sælda. Er það dansar eins
og Rumba, Samba og Cha,
Cha, Cha.
Einnig sagði Rigmor að
nú væri að koma upp nýr
dans, sem hefði náð mikl-
urn vinsældum í Banda-
ríkjunum. Er það dansinn
„Madison“, sem hún kvað
vera f jörugan og skemmti-
legan dans. Mun hún
kenna þennan dans í vetur
við skóla sinn, sem ex að
hefjast um þessar mundír.
Rigmor kennir í vetur
framhaldsflokkum og byrj
endaflokkum, svo og ýms-
um einkaflokkum. í fram-
haldsflokkum kennir hún
alla nýjustu dansana, en í
byrjendaflokum kennir
hún frumdansana, vals,
tangó, foxtrott o. s. frv.
Skólinn Aekur til starfa
á laugardagiun kemur og
er kennt í Góðtemplara-
húsinu. Kennsla fer fram
á kvöldin, og á eftirmið-
dögum, sunnudaga og laug
ardaga. Innritun stendur
yfir í dag og á morgun í
sími 13159,
VEGNA nafnlausrar grein-
ar um leynivínsölu í Reykja-
vík, sem birtist í blaðinu á
föstudaginn, hefur leigubíl-
stjóri komið að máli við blað-
ið og óskað eftir að koma
nokkrum athugasemdum á
framfæri, enda sé greinin all
öfgafull og niðrandi í garð
leigubílstjóra í heild.
Bréfritari, sem kallar sig
Reykvíking, heldur því fram,
að leigubílstjórar fari í hóp-
um að skemmtistöðum í ná-
grennj bæjarins, selji þar á-
fengi og eyðileggi alla
skemmtun. Kvað leigubíl-
stjórinn engan bílstjóra láta
sér detta slíkt í hug, heldur
væri þarna um að ræða menn
á viðkomandi stöðum eða úr
nágrenni samkomustaðanna.
Þá fullyrðir leigubílstjór-
inn, sem ekið hefur f áratugi
hér í bænum, að sú staðhæfing
Reykvíkings, að aðeins tvær
bílastöðvar séu orðaðar við
leynivínsölu sé í meira lagi
hæpin, svo að ékki sé meira
sagt. Einnig telur hann fleiri
en leigubílstjóra hafa fengizt
við vínsölu, eins og á allra vit-
orði sé.
Reykvíkingur sagði í grein
sinni, að leigubílstjórar séu
orðnir stórefnaðir af þessari
iðju sinni og fari sumir hverj-
ir í siglingar árlega. Leigu-
bílstjórinn, sem talaðf við
blaðið, kvað aðeins tvo starfs-
bræður sína hafa siglt undan-
farin mörg ár og er hann þó
starfandi á fjölmennri stöð.
Þá ságði leigubílstjórinn
frá því, að lögreglan beitti nú
orðið eins konar Gestapo-að-
ferðum til að koma upp um
leynivínsala. Farþegar væm
gripnir, þegar þeir stigju út úr
leigubílum og ef flaska fvnd-
ist í fórum viðkomandi væri
honum hótað gistingu í „kjall-
aranum“, ef hann játaði ekki
án tafar, að hafa keypt flösk-
una af bílstjóranum!
Að lokum kvaðst leigubíl-
stjórinn telja, að hér væri að-
alsökin löggjafans sjálfs, sem
gæti stemmt stigu við levni-
vínsölu með því að hafa á-
fengisverzlunina opna til mið-
nættis. Sjálfsagt væri að við-
urkenna, að nokkrir leigubil-
stjórar hefðu gerz-t sekir um
vínsölu, en þeir væru ekki stór
hluti af stéttinni, sem í heild
yrði fyrir aðkasti af þeim sök-
urn frá aðilum, sem þekktu
ekki málavexti til hlítar, held-
ur réðust með fáryrðum á
hundruð saklausra manna og
kenndi þeim um allt, sem af-
laga fer af völdum áfengis-
neyzlu bæjarins.