Alþýðublaðið - 05.10.1960, Blaðsíða 9

Alþýðublaðið — 5. okt. 1960 $
MARKAÐURINN
Laugavegi 89.
Kjólar — Kjólar
Ný sending ullarkjóla, fjölbreytt úrval.
Allar stærðir og litir.
KJOLAVERZLUNIN ELSA,
Laugavegi 53.
Skipiafundur
Skiptafundur í þrotabúi Jóns Kr. Gunnarsson
ar verður haldinn í skrifstofu minni í dag,
miðvikudaginn 5. okt. n.k. kl. 2 e. h,
Skiptaráðandinn í Hafnarfirði
3. október 1960.
afhjúpuð. Kon'an með
hattinn var spegil hennar.
Hún var lagleg, -— það
hlaut hún að vera fyrst
allir sögðu það, — en
slétta, ljósa hárið og vanga
svipurinn gerðu hana lík-
ari barni en fullorðinni
stúlku, og hún líkist
stúlku utan úr sveit. Já,
hvers vegna ekki prests-
dóttur?
Hún var svo nálægt
þeim, að hún hefði getað
snert þau, þegar hún
heyrði:
— Heyrðu, Sussie! Mar-
ía fer á laugardaginn út í
sveit í heimsókn til vin-
konu sinnar. Þá er ég til
þinnar þjónustu reiðubú-
inn......
— Já, hvers vegna ekki,
sagði hún með hattinn.
NÆSTUM um leið mætt
ust augu þeirra. Konan
með hattinn þekkti hana,
henni brá, og hún hélt
áfram.
— En er það ekki, Mar-
ía? 'Við, sem vorum ein-
mitt . . að tala um yður.
Það hafði komið fát á
Jac. Hann flýtti sér að búa
til sögu um Maríu, að hún
hefði líklega fundið ein-
hvern annan, og því væri
hún svcna sein. Þessi hjá-
kátlegi leikur kom henni
til að hlæja. Og Jac hélt,
að allt væri eins og það
ætti að vera.
Hér sá hún atburðina
fyrir sér eins og á kvik-
myndatjaldi. Svo hægt og
hægt liðu þeir fyrir augu
henni, — að hvert smá-
atriði var unnt að grann-
skoða. Úti fyrir í fjarska
raulaði einhver spániskt
þjóðlag. Hvað var klukk-
an?
Hana skipti það engu.
Kvikmyndin hennar hélt
áfram. — Hún hafði ekki
sagt neitt við Jac, —
en í stað þess að fara
til vinkonu sinnar um
helgina, hringdi hún í
Paul. Hann var vinur
systur hennar, og hún
hafði þekkt hann lengi.
Hann var ekki fríður, ■—
en alvarlegur og einbeitt-
ur á svipinn eins og leik-
ari, sem ætlar að fara að
leika Hinn mikla skurð"
lækni eða Hinn djarfa skip
herra á kafbátnum. Það
var ekki til að hefna sín
á neinum, sem hún fór í
ökuferð með honum. Það
var eingöngu til að reyna
að slíta sig lausa.
Regnio lamdi rúðurnar.
— Þú ert vonandi ekki
of vonsvikin? sagði Paul.
Átti hann við, að regnið,
eyðilegði kvöldið — ela
fann hann á sér, að hún
valdi hann aðeins sem
staðgenjj'l fyrir annán?
Hugsanir hennar voru í
Framhald á 13. síðu.
Twiníngs te
inna, það
r bærinn
ía í þetta
i. María
a að leita
ún kæmi
svo furðu
á teljast,
ax. Hann
hlið þess
reyndi að
erki, en
tir neinu.
Hvernig
leð litlu
Er það
stöðug hin eina — sanna
ást?
— Hann sagði: Æ, já, ég
kann vel við hana á ýms-
an hátt. Hún er eins og
prestsdóttir í gamalli ásta-
sögu, virðuleg og varkár.
Eftir
R. J. Ottoni
Slíkar brúðir vaxa ekki á
trjánum. En það er dálít-
ið þreytandi.
Hún varð meira rugluð
en reiði, ins og fólk vrð-
ur oftast, þegar það heyrir
talað um sjálft sig. Henni
datt í hug bók, sem hún
hafði lesið, þegar hún var
lítil. Þar sagði af Christo-
fer Columbus, sem gaf In-
díánum spegil. Þegar þeir
litu í hann og sáu sjálfa
sig, grétu þeir í fyrsta
sinni. Þannig var það líka
með hana. Hún hafði verið
í pökkum og grisjum.
HeildsölubirgSir:
Kristján Ó. Skagfjörð h.f.
Reykjavík — Sími 24120.
Vantar yöur
KJOL
fyrir kvöldið?
Ny sending
ENSKER KVÖLDKJÓLAR