Alþýðublaðið - 26.02.1961, Blaðsíða 8

UM þctta leyti árs er
það vcnja allflestra félaga
að halda árshátíðrr. Opn-
an hafði spurnir af því, að
skátar í Reykjavík héldu
árshátíð sína um þessa
helgi, en að venju hafa
þeir fjöltla skemmtiatriða
á dagskrá. Þess vegna
þótti okkur tilvalrð að líta
inn á aðalæfingu skátanna
í Skátaheimilinu á föstu-
dagskvöldið.
Við hittum að máli þá
Guðmund Pétursson, for-
raann húsnefndar, og
Guðmund Ástþórsson,
gjaldkerann. Sögðu þeir
okkur, að þessi skemmtun
skátanna væri með svip-
uðu sniði og undanfarin
ár. Reynt væri að hafa
skemmtiatriðin sem fjöl-
breyttust og við hæfi sem
flestra, jafnt 8 ára barna
sem áttræðra. 'Við spurð-
um þá, hvort þetta væri
ekki fastur liður í skáta-
starfseminni.
— Jú, það er það og
mjög mikilsverður. Börn-
in geta ekki hugsað sér 'að
missa hann, enda byrja
þau að ræða um skemmtun
ina strax á haustin, skipu
leggja hana og undirbúa.
Þau eru sérstaklega á-
hugasöm, leggja ^rart að
sér hafa stundum æft
fram á rauða nótt. Þau
auðvitað öll annað hvort
við nám eða í vinnu. Yng-
sti leikandinn er 16 ára,
sá elzti 54 ára, en flest eru
þau um tvítugt.
— Hvenær var byrjað
að æfa?
— Eitthvað var byrjað
í desember, en af fullum
krafti upp úr miðjum jan-
úar. Aðalforsprakkinn, ef
svo má að orði komast,
heitir Pálmar Ölafsson, en
leikstjóri er Emelía Jón-
asdóttir, eins og undanfar-
in ár.
— Hvað verða haldnar
margar sýningar?
— Þær verða þrjár í
Reykjavík, ein fyrir Ylf-
inga og Ljósálfa, önnur
fyrir eldri skáta og loks
sú þriðja fyrir aðra — um
næstu helgi. Þá verður
farið upp í Borgarfjörð,
Menntaskólasnótin.
en venjia er að sýna einnig
úti á landi. Skemmtiatrið-
in verða að vera þannig
úr garði gerð, að þau séu
fyrir fólk á öllum aldri, og
er þetta því erfiðara við-
fangs en ella.
hjónin fundu sinn hvorn
elskandann undir dívön-
um. Þá var söngþáttur,
draugalegur þáttur á járn
brautarstöð, sem lyktaði
með háværum skothvelli,
og loks þáttur sá, sem
mesta kátínu vekur:
Saumaklúbbur stráka í
gervi aldraðra kvenna.
Þá elztu lék sá yngsti úr
hópnum, Kj'artan Ragn-
arsson (16 ára). Sú var
óútreiknanleg og við-
kvæm taugahrúga, sem
ekki gat sofið og lét vekj-
'araklukku vekja sig kl. 3
um nótt til þess að taka
inn magnyl og asperín. Þá
kom við sögu 17 ára
menntaskólasnót, nýtrú-
lofuð og vankunnandi í
saumalist. Hvöttu hinar
hana óspart að skella sér
á ball og skvetta upp rass-
inum, en hún vildi heldur
sauma nokkuð á manninn,
sem hún aðspurð kvað
vera neðar en skyrtan.
Kaffi var auðvitað fram-
reitt, svo og sulta með
fiskiflugu, og kleinur með
hrossaflotsbragði, sem:
fannst ekki nema kjamsað
væri á. Atriði þettlai end-
aði með kampavínsþambi
og hiksta.
saumaklúbbnum, missti
sokkana niður um sig og
varð að fá lánuð axlabönd
til þess iað hnýta þá upp
um sig og önnur var í óða
önn að troða framan á sig
klósettpappír, sem skyldi
koma í stað brjósta.
'Við inntum Emeliu eftir
því hvort henni fyndist
ic SAUMAKLÚBBUR.
Við komumst að raun
um, að skemmtiatriðin eru
svo sannarlega fjölbreytt
og skemmtileg. Fyrst sáum
' við spaugilegan þátt eftir
Þorstein Jósefsson blaða-
mann um framhjáhald, —
nokkurs konar hjónafer-
hyrning. Lauk þætti þess-
um með því, að önnur
Milli þátta brugðum við
okkur „bak við“, þar sem
allt var á ferð og flugi og
mest bar á þeim Pálmiari
Olafssyni, og leikstjóran-
um, Emelíu Jónasdóttur,
stm var önnum kafin við
að sminka klúbbskon-
urnar. Ein þeirra, sem
leika átti aldraða konu í
Sú elzta, leikin af þeim
yngsta.
ekki gamlan að vinna með
skátunum.
— Jú, svo sannarlega,
sagði hún. Eg er bara orðin
dauðhrætld um að þau vilji
mig ekki lengur og finn
ist ég orðin of gömul. Satt
að segja kvíði ég alltaf
jólunum og hugsa með
mér- Hvort koma ]
eða ekki. Skátahre
er ágæt og þó ég I
clrei verið skáti, er
in að líta á mig set
En nú átti að
lokaatriðið, en þ£
sjóræningjaatriði ej
sprakkann, Pálmar
son, sem er svo f<
aður að nafa dvali;
alíu, enda voru m
ölsk lög sungin í
þætti. Fjallaði hai
bandingja sjörænin:
unnustu), sem þeir
stökustu vandræðu:
að ákveða hvað gera
v.ið. Úr því fékks
skorið, hvort heng.
hann í skipsreiðam
j'a1 hann með svi]
höggva hann í her
ur með sverði, þar
var gert á æfingu
boðið til kaffidrykl
-rfr 15 ÁR.
Atriði þetta r
það einla, sem ekki1
æft og á meðan be
eftir kaffinu, æfð
Úr sjóræningjaatriðinu.
Kolbrún Sæmundsdóttir, hefðarmær, sem sjóræningjarnir tóku til fanga.
ræmngjarmr sig á
um, settust síðan
um herklæðum að
um. Hélt Guðr
Pétursson smátölu i
þess að æfingum v£
— aðallegia til þ
bera lof á leikenc
Emelíu sérstaklegí
einstakan dugnað.
hann, að henni hefð
með afbrigðum vel
þá gríslingana, sej
ei hefðu leikið áðui
— Fimmtán ár
in síðan Emelía
leikstjóri skátani
jafnlangt síðan við
umst í skemmtis
sagði Guðmundur.
um við nú við al
efalaust heldur húi
að vinna með okk
það endi með því a
verði hana í hjólas
og hún sagði áðan
Emelía sagðist <
sér annað' fært en
fyrir sig. Stóri bs
urinn minn, sagði
tel mig skáta og >
af ung í anda, þeg
með ykkur. Eg ga
Ljósálfur, enda er
hálfgerður álfur.
Að svo búnu va
ía hyllt með hr;
skátlakveðju og sí£
sungin nokkur
skátalög henni til
Síðan var staðið
borðum, og þótti c
ráðlegast að þakl
okkur og yfirgef
gliaða samkvæmi, <
komið fram yfir n

g 26. febr. 1961 — AlþýðublaSið