Alþýðublaðið - 26.02.1961, Blaðsíða 12

men kan - da rodíi
KMDiNAlEMK HATTER,
I ár 1245 tielte paven for förste qanq
ut röde hatter til kirkens kardinaler
Sorn teqn pá vertiiqhet Fargen skulle
kanskje minne dem om marturpliktcn,
Middelalderen ~W.cq ses ikke igjen för pá kardinalens
Jvar kongenes farge - ogsá hakjenne- kjste. Ti| daglig basrer hanenröd.bi-
,‘^tegnet dem 5om pavedbmmets fgrster retto', rrjaken til pavens hvite, biskop
^Hatten blir báret bare den dagen pa- penes fiolette og prestenes svarte.
||ven overrekker den. 53 bhrdengjemt CNeste: Panamahatter)
Þú verður að viðurkenna, að þessi sölumaður var
stórkostlegur.
HAXTAR
KARDÍNÁLANNA:
Árið 1245 lét páfinn
kardínála kirkjunn-
ar í fyísta sinn hafa
rauða hatta, sm tákn um
virðingarstöðu þeirra. Lit-
urinn átti að minna þá á
skyldur þeirra sem písla-
vættir, en gætu einnig
hafa átt að sýna að þeir
væru furstar páfadómsins
•— þar sem rautt var á mið-
öldum, litur konunganna.
Hatturinn er aðeins borinn
daginn, sem páfinn afhend
ir hann. Síðan er hann
geymdur, og sést ekki fyrr
en á kistu kardínálans. Dag
lega ber hann (kardínálinn)
rauða ,,biretto“, sem svar-
ar þeirri hvítu, sem páfinn
notar, hinni fjóiubláu bisk-
upanna og þeirri svörtu, —
sem prestarnir nota. —
(Næst: Panamahattar).
★
Það var hringt til Elínar
í síma.
Maðurinn: Ég var að
borga ljósmóðurinni síð-
ustu afborgunina.
Elín: Æ, hvað það v:ar
gott, elskan, þá eigum við
barnið ein.
Litib inn á fund
Norðurlandaráðs
Framhald af 2. síðu.
verið um það rætt, að tolla-
lækkanir þeirra yrðu litlar
næstu 5 árin en því meiri síð-
ari 5 ár 10 ára tímabilsins,
þannig að þeir hefðu lækkað
tolla sína jafnmikiðogsjö-veld
in 1970 þegar allar fyrirþugað
ar tollalækkanir fríverzunar-
ríkjanna eiga að hafa tekið
gildi. Gunnar Lange viðskipta
málaráðherra Svía talaði einn
ig og ræddi ýmis vandamál
fríverzlunarsvæðis 7-ríkjanna
svo sem í sambandi við með-
ferð landbúnaðarvaranna. —
Síðan. talaði Finn Noe frá Nor-
egi og flutti mjög kröftuga
ræðu. Var það áberandi hvað
hann náði góðum tökum á
þingfulltrúum. Allir hlustuðu
af athygli. Finn Noe sagði: —
Geíum við horft aðgerðarlaus
á kloína Evrópu? Höfum við
reynt nóg til þess að sameina
viðskiptabandalögin? Hann
svaraði spurningunum sjálfur
neitandi og kvað það lífsnauð
syn fyrir Evrópu, að unnt
yrði að korna á samstarfi.
Meðan Finn Noe talaði leit
ég yfir salinn og reyndi að
þekkja fuHtrúana, Eini forsæt
isráðherrann, er ég kom auga
á var Einar Gerhardsen, for-
sætisráðherra Norðmanna. —
Fylgdist hann af miklum á-
huga með umræðunum. Af ís-
lenzku fulltrúunum kom ég
fljótlega auga á Einar Olgeirs
son, þar sem hann sat við hlið-
ina á Bertil Ohlin frá Svíþjóð,
Sigurður Ingimundarson og
Magnús Jónsson.
Framkvæmdastjórar Nor-
rænu félaganna hittast venju-
lega meðan Norðurlandaráð
situr á rökstólum. Hitti ég
þarna Magnús Gíslason fram-
kvæmdastjóra Norræna félags'
ins á íslandi og var hann
þarna kominn til þess að ræða-
við „kollega“ sína og fylgjast
með umræðum.
Það er mikið skrifað um
„pylsuveizluna“ í dönsku blöo
in. En almennt er þó talið að
öll þessi skrif um veizlur Norð
urlandaráðs séu mjög orðum
aukin.
Hannes á horninu.
Framh. á 14. síðu
sem sagt, að landhelgisgæzlan
væri til eftirlitsjog lögreglustarfa
á hafinu innan landhelginnar.
Það er sem sagt einróma álit
fiskimanna, að hér sé um ólög-
legt athæfi að ræða, lagabrot,
vítavert, og auk þess stórskað-
legt.
EN HVAÐ á annars almenn- |
ingur í þessu landj að gera sér
í hugarlund um vígorðið frá
síðustu kosningum' „Friðun
miða, framtíð lands“ þegar
menn heyra um athæfi sem
þetta? Og hvað halda menn, að
Englendingar og aðrar þjóðir,
sem við eigum i höggi við um
landhelgismálin segja þær frétt-
ir um svona athæfi? Þannig spyr
•álmenningur. í sambandi við
þetta mál vaknar einnig sú spurn
ing, hvort ekkj sé nú nóg að-
gert í hinu skefjalausa drápi (
ungviðis af smásíld í Eyjafirði
og smá ufsaveiði í Keflavík og
víðar. Allt er þetta uppvaxandi
stofu, sem eftir fá ár yrði að
hinnl dýrmætustu framleiðslu,
en er nú látinn í ,,gúanó“ á yfir-
fullan markað fyrir lítinn pen-
MARGT FLEIRA mætti ræða
í þessum málum, en verður ekki
gert nú. Eitt langar mig þó að
drepa á Finnur hinn norski, tel-
ur að síldveiðar Rússa í hafinu
milli íslands og Noregs, með rek
netum, síldartrolli og ef til vill
fleiri tækjum, hafi hinar verstu
afleiðingar í för með sér fyrr
síldveiðina hjá Norðmönnum.
Nú í tvö eða þrjú updanfarin
haust hafa 1 eða 2 ísl. togarar
verið með síldartroll á miðun-
um hér við lan'd. Árangur hefur
víst orðið harla lítilfjörlegur, —
miðað við tilkostnað og fyrir-
höfn
AFTUR á móti er það álit fiski
manna sem veiða með reknetum
og nótum að togarar þessir hafi
tvístrað síldartorfunum og þar
með spillt fyrir reknetjaveiðun-
um, sem reyndar er ekki sjáan-
legt annað en leggist niður með
öllu, ef svo heldur áfram sem
horfir. Og er það illa farið, því
netin tóku aðeins stærstu síld-
ina og verðmestu en hin smáa
fór í gegnum möskvana
i
AÐ ENDINCU svo þetta til
valdarnanna þjóðarinnar. Endur-
skoðið allar ykkar fyrri afstöðnr
í fiskveiðimálunum og látið ekki
fara með ykkur út í neinn pró- )
sentureikning í þessu sambandi. j
HEFUR ÞÚ GERST MEÐLIMUR?
Látið samþykktir um friðun
Faxaflóa og annarra grunnmiða,
fyrir togveiðum og dragnót taka
fullt gildj aftur. Minnist þess,
að ef það er skaðlegt að Rússar,
Englendingar og aðrar þjóðir
veiði á grunnslóðum hér við
land, með vörpunum og trollum,
þá er það eins skaðlegt, þegar
íslendingar gera það“.
Hannes á horninu.
Ferða- og
skólaritvélar
Verð kr. 3232,—
Garðar Gíslason hf.
ReykjaVÍk.
12 26- fe'br. 1961 — Alþýðublaðið