Alþýðublaðið - 24.12.1961, Page 27

ekki lengur — nema tvisvar
á ári — og það ekki heldur í
sveitunum.
—o—
Próf. Morita kom h'ngaS
til lands 29. okt. Hann hyggst
dveljast hérlendis t.l vors,
en þá hverfur hann aítur
heim til Tokio þar sem hann
er háskólakennari í dönsku
og ensku.
Vestur-íslenzk jól
„I AM Vestur-íslendingur,“
segir Harold Bijarnason með
þeim sérstaka hre m, sem
Vestanhafsmenn hafa á ís-
lenzku tali. Hann er borinn og
barnfæddur í Kanada, — og
foreldrar hans eru einnig
fædd vestra, en af íslenzku
fólkli. Foreldrar hans tala
reiprennandi íslenzku, — að
hans sögn, en sjálfur á hann
erfitt með að ná valdi á tungu
feðranna. Hann kom hingað
til lands í júlí sl. og hyggst
dveljast hérlendis a. m. k. til
vors ogr nema íslenzku. Harold
kveðst óefað eiga hér frænda
lið, — en hann veit ekkert
hvar þess er að leita. Þótt
hann hafi þannig ekki komizt
undir verndarvæng venzla-
manna, segist hann kunna
svo vel við sig, að sér finnist
hann heima hér á íslandi.
Hann segir þann'g frá vest-
ur-íslenzkum jólum í Kanada:
EINS og í flestum kristnum-
löndum eru jólin í Kanada
skemmtilegastj tími ársins.
Löngu fyrir hátíðina fer
spennings að gæta í loftinu,
og þessi spenningur vex dag
frá degi eftir því sem nær
dregur jólum. Fólkið streym
ir í vörufylltar verzlanirnar í
gjafaleit handa vinum og
vandamönnum. Margl.t ljós
eru fest upp í verzlunum og á
heimilum. Kirkjukórar og
skólabörn heimsækja sjúkra-
hús og elliheimili, syngja fyr
ir sjúklingana og gamla fólk-
ið og sagðar eru jólasögur.
Börnin fara syngjandi um
strætin, — og nú er betra að
vera þekk og gera allt rétt,
því að Sancti Klaus, sem sér
alla hluti, strikar órabelgi og
hrekkjalóma út af gjafalistan
,um sínum. Jólatrjám er kom-
ið fyrir á heirnilinum, og þau
eru fagurlega skreytt með
kúlum og kertum. Vandlega
innpökkuðum jólagjöfunum
er komið fyrir und.r jóla-
trénu, og börnin taka þær
upp og hrista þær og hrista
og reyna að geta sér til um
innihajld þe'.rra. Svo kemur
síðasti dagur fyrir jói Keppzt
er við að leggja síðustu hönd
á jólaundirbúninginn; — jóla
kortum tli vina og vanda-
manna út um allt land rignir
í póstkassana á hverju horni,
og kunningjar, sem hittast á
götum úti, kalla hver tll ann-
ars — gleðjleg jól, gleð/'leg
jól.
Flestir hafa fyrir sið að
fara til kirkju kl. 11 á jóla-
kvöldið. Kirkjurnar eru þétt
setnar þetta kvöld, og söng-
kórar og söfnuðir sameinast í
söng jólasálmanna. Presturinn
les jólaguðspjallið um Krist-
barnið, sem fæddist og var
lagt reifað í jötu. Allír hrífast
af hátíðle.k stundarinnar.
Messunni lýkur um miðnætti,
og fólkið drifur hægt út úr
kirkjunni, — það stanzar í
hverju spori t-1 þess að óska
gleðilegra jóla . •.
Heima hafa litlu börnin
hengt sokkana sína upp á
vegg og nú reyna þau að sofa.
Þau bíða þó þess eins að morg
uninn rísi, þá þjóta þau á fæt
ur og gæta að því, hvað
Sancti Kláus hefur látið í
sokkana þeirra.
Börnin vakna eldsnemma
um morguninn og bíða óþolin
móð í rúmunum eftir því að
foreldrar þeirra vakni og
leyfi' þeim að opna jólapakk-
ana. Þegar þau eru búin að
grandskoða allar gjafirnar,
fara þau strax að brjóta heil-
ann um næstu jól. — Sum
lltlu krakkanna segjast hafa
heyrt til Sancta Kláusar, þeg
ar hann læddist inn um r.ótt-
ina, önnur segjast hafa séð
hreindýrið hans fljúga yfir
skýjunum í tunglskin'.nu, enn
önnur segjast hafa séð hann
sjálfan.
En þessa stundina er nóg
að gera á heimilinu. Húsnióð
irin verður að taka til allan
pappírinn og gjafaumbúðirn-
ar, sem liggja eins og hráviði
út um allt gólf, en bróðum
koma gestir. Brátt fer frænda
lið og vini að drífa að, og síð
an er setzt að kaffiborði með
gómsætum kökum. Vestur-ís-
lendingar hafa íslenzka rétti
á borðum — þar er vínarterta
og rúllupylsa á brauði með
heitu súkkulaði og rjóma.
Um kvöldlð er snæddur jóla-
matur; bezt; matur ársins.
Húsmóðirin hefur lagt sig
alla fram við matartilbúning-
inn, alls konar ávöxtum, græn
meti og búðingum er raðað
umhverfis stóra, brúna kalk-
únann.
Þegar máltíðinni er lokið,
er snúið sér að rólegum sam
ræðum, fólk er þreytt eftir
allt umstangið í kringum jól-
in og svolítið hugsandi, því
að morgni heldur hversdags-
leikinn aftur innreið sína.
En sem betur fer líður jóla
öagur.nn við glaðværar sam-
ræður og með hátíðabrag, en
við verðum að bíða til næsta
desember, þar tii við fáum
aftur að sjá hamingjusamt
fólk óska hvert öðru gleði og
gæfu á götum úti og heyra
um fæð.ngu frelsarans, sem
kom í heiminn fyrir 2000 ár-
um.
Enni Petro
Spdð í tin
á nýjársnótt
ENNI PETRO frá Kotka í
.Finnlandi var að strjúka gull
brúnan silkikjól, þegar við
komum til hennar og báðum
hana að segja okkur frá jól-
unum í F.nnland.i Það var
engin sorg né sút yfir svipn-
um á henni, — enda var hún
að búa sig á dansleik. Enni
talar íslenzku ágæta vel, eink
um ef tekið er tillit tij þess,
að hún hefur ekki dvalizt hér
lendis nema eitt ár. Hún seg-
ir að það sé nú vandamálið,
hvað hún kunni vel v.ð sig
hérna, hana langi að vísu
heim til Finnlands, en hana
langi ekki til að fara frá ís-
landi.
•—o—
JÓLIN eru stór hátíð hjá olck
ur. — En það fannst mér svo
skrítið, þegar ég var hérna á
jólunum í fyrra, að þá komu
gestir strax á jólakvöldið og
líka daginn eft.r. Á jólunum
eru allir heima hjá sér heima
i Finnlandi og þá koma helzt
engir gest:r. Þetta' er auðmtsrð
gaman e'ins og það er hjá
ykkur, og ég er ekki að segja
að það sé betra heima,—- þaf)
er bara svona öðruvísi.
Allt haustið erum v.ð ‘að
brjóta heilann um gjafirnar,
— og það er gaman, — en
helzt eiga gjafirnar nefniiega
allar að vera helmatilbúnar,
þótt það sé auðvitaö líka gam
an, að fá eitthvað voða fínt
beint ur stóru vöruhúsunum.
Jólin byrja hjá okkur eins
og ykkur klukkan sex á að-
fangadagskvöld. Þá fara sum
ir í k.rkju, — en það er þó
dálítið mismunandi. Aftur á
móti fara allir, sem geta, I
kirkju á jóladagsmorgun
klukkan 6.
V.ð höfum engan sérstakan
jólamat nema bara það, sem
öllum þykir gott, — svína-
kjöt t. d., og helzt á að vera
jólagrautur. Við borðum iíka
lútfisk á jólunum eins og gert.
er í Svíþjóð. Það, sem er
einna sérkennilegast hjá okk-
ur, eru. held ég, blómin um
jólaleytið. Þá er alls staðar
komið fyrir fallegum blóm-
um, og vinir og kunningjar
skiptast á blómagjöfum. Kerta
Ijósin setja lika svip sinn á
hátíðina. Mamma kveikir og
ber logand/ Ijós um húsið, áð-
ur en aðrir vakna á jóladag3
morgni.
En mér fannst svo æg'i-
lega sniðugt að sjá hérna
í fyrra öll þessi böli um jóiin
og nýár.ð. Við höfum aldroj,
svona jólaböll. Það voru líka
barnaböll hérna. Það hef ég
aldrei séð fyrr.
— Haíðirðu aldrei séð barna
böll?!
— Nei, nei, aldrei sé9
barnaböll, — en þetta var ægi
lega skemmtilegt. Heima ern
börnln bara sett á dansskóla,
þar sem þau iæra sporin, —
en þetta er kannski miklu
betra eins og það er hérna.
Á gamlaárskvöld koma
gestir, og þá „spáir maður -<
framtíðina".
— Hvernig?! í spil?!
— Nei, nei. Við bræðum tin
í eldi, hellum því svo heiti*
í vatn og spáum út frá þvf,
hvaða mynd tinið tekur á sig»
þegar það kólnar. Ef hringur.
myndast úr málminum t. d.,
þá giftistu á nýja árinu, komt
gonaól (síkjabátur), þá ferðit
til Feneyja, og sjáist barns-
mynd, þá eignastu krakka. —
Svona spáum við I tin. •—
Jólabók Alþýðublagsins 1961 —