Alþýðublaðið - 24.12.1961, Qupperneq 29

Joulupukki (jólasveinninn)
kemur með gjafJrnar til barn
anna, Hann kemur helzt í eig
in persónu til krakkanna með
sítt og mikið skegg. — En ef
pabbi krakkanna á ekki jóla-
sveinabúning^ hendir hann
bara pökkunum inn um
dyrnar og lætur þau ekki sjá
s:g. Svo segir mamman, að
joulupukki hafi hent pökkun-
um inn um leið og hann þaut
framhjá. ÖU lítil f.nnsk börn
trúa því, að joiuupukki komi
á hreindýri frá fjalli, sem
heitir Korvatuturi, það þýðir
Eyrnafjall á íslenzku. Ég veit
ekki hvers vegna fjall.ð heit-
ir þessu skrítna nafni né
hvers vegna joulupukki hef-
ur allaf komið þaðan. Og nú
er þetta fjall ekki lengur í
Finnlandi. Rússarnir tóku
það. Joulupukki hefur samt
alltaf hingað tj kornizt til
krakkanna á jólunum, en ég
veit ekki hvort hann kemst
alltaf. —
Bezt dansa
byggðadrengir
„SKALT þú til veizlu í
kvöld?“ seg r stúlkan, sem
kemur inn tii Enni Petro, þar
sem hún er að strjúka fína
kjólinn sinn með gullsl kj-
unni. Stúlkan, sem spyr, er
færeysk og heitir LIV JOEN-
SEN. Lív hefur ekki verið
hér nema nokkra mánuði, en
liún talar íslenzku þannig, að
hver maður skilur fyrirhafn-
arlaust, og húa segir, að það
sé bæði gott og vont að læra
íslenzku fyrir Færeyinga, því
Liv Joenscn
að þeir geti gcrt sig skiljan-
lega strax og hirði því minna
um að tala málfræðilega rétt.
í rauni'nnt langar .hana
mest til að 1 æra fær-
eysku, en það er ekki hægt
heima í Færeyjum, bara í
Danmörku, og þá vildi hún
heldur fara til ívlands og læra
íslenzku a. m. k. í ár og sjá
svo hverju fram yndi.
— Á byggðum, — ég á vlð
úti í sveit, eru jólaslðirnir
miklu færeyskari en í Havn
(Þórshöfn). Þar eru jólin dá-
lítið dönsk. Úti á byggðum er
alltaf borðaður ræstur fiskur
(soðinn siginn fiskur) á jólun
um, svo eru borðaðir sperðlar
og hrísgrjónagrautur. Á
bændabýlunum er líka borð-
að heitt slátur. Jólin hjá okk
ur standa alveg fram á þreít-
ándann, 6. jan. Við drekkum
mikið og dönsum um jólin, og
það er dálít-ð táknrænt eins
og segir í gömlum kvæðum
hjá ykkur og okkur Þið seg-
ið: „Guð mun ráða. hvar við
dönsum næstu jól,“ við höf-
um þetta svona: „Guð mun'
ráða, hvar við drekkum
næstu jól.“
Allir reyna að komast heim
til sín um jólin, og sjómenn-
irnir, sem setja svíp siun á
lífið í Havn, hverfa heim.
Havn er því dauður bær tim
jólin. En þá dönsum við bara
fá heima, — og það er oft
bezt.
Allir Færeyingar kunna að
dansa færeyskan dans, en
mismunandi vel. Mest og bezt
er dansað úti á byggðunum,
þar sem er fámennt. Mestu
dansmennirnir eru byggða-
drengir, sem sitja heima hjá
mömmu. Þá er sung.ð þar og
dansað á vókunni, og þar eð
ekki er svo mikið um aðra
tilbreyt'ngu og skemmtanir,
gangast þeir aiveg upp i dans
mum og þrautþjálía sig í
mörg ár. í>að þarf líka. I»á
lifa þe'r sig alveg inn i dans-
inn.
Svo kveikiu'.n við mikið af
GLADYS HIRD er frá Norð-
ur-Englandi. Hún ætlar að
fara til Ástralíu að ári og
kenna sænsku við liáskólann
í Melbourne. Hún hefur aldr
ei komið tif Astralíu, — en
Gladys virðist samt ekki neitt
hrædd við að ráða s g út í
ævintýrið og horfir björtum
augum til framtíðarinnar.
Hún seg'r. að nútíma íslenzka
sé kennd við Melbourne-há-
skóla, — en sjálf ætlar hún
ekki að kenna íslcnzku, þótt
hún dveljist hér við íslenzku
nám í einn vetur.
—o—
Ijósum á jólunum, Nú er raf-
magn komið um allar Færeyj
ar, — en samt kveikjum v.ð
alltaf kertaijós í öllum glugg
um á jólakvöldið og förum
svo út til að sjá ljósin í glugg
unum. Það er mjög fallegt, og
líklega er þetta erfð frá þeim
tíma, þegar myrkrlð var mik
ið á hverjum bæ — og Ijós í
glugga hát'ð.
☆
Gladys Hird
ÞAÐ er unn.ð fullan vinnu-
dag á aðfangadag jcla og eng
in hátíðahöld yfirleitt í Eng-
landi þann dag. Fólk, sem til
heyr r ensku kirkiunni, fer þó
oft á tíðum til miðnætur-
messu klukkan tólf á miðnætii
jólanóttina. Á jóladaginn er
svo snúið sér ao því að halöa
hátíð, sem einkum felst í mik)
um matarveiziurn Þá er borð
aður kalkún með sérstóku
jólagrænmet; og sérstakur
jólabúðingur með konjakki
og alls konar góðgaíti. Klukk
an 2—3 (13.00—14 00) á jóla
dag flytur drottningin ræðu,
sem útvarpað er og sjónvarp-
að um gjörvallt Bretaveldi,
Flestir þegna hennar hlýða
á þessa ræðu. Síðdegis á jcla-
daginn er drukkið te með sér
stakri jólaköku, sem er sam-
ansett úr mikið til sömu efn-
um og jólabúðingurinn. —
Við borðum hræðilega mikið
á jólunum: ávexti, hnetur,
sælgæti, kökur og yfirleitt
allt, sem nöfnum tjáir að
nefna, og fólki þykir gott.
Sancti Kláus kemur á jóla-
nóttina með gjafir handa
börnunum, og þau taka þær,
upp á jóladagsmorgni. Ef um
barnafjölskyldur er að ræða,
halda þær yfirleitt jólin
heima, — en aðrir fara út og
halda jólin úti. Það er engin
sérstök helgi yfir jólunum í
Englandi og enginn stífur há-
tíðleiki. Fólk er að halda há-
tíð, og það heldur þá gleði-
hátíð á þann hátt, sem því
bezt fellur og sem skemmtir.
því bezt,
Næsta dag (annan í jólum)
köllum við boxing day
(böggladag). Líklega heitir
hann þessu nafni vegna þess
að þá skiptast kunningjar á
gjöfum, en á jóladeginum sjál£
um er aðeins skipzt á gjöfum
innan fjölskyldunnar. Þann
>dag fara margir á „partimi-
me“ þ. e. í leikhús, þar sem
sögðu eru gömul ævintýri með
miklum skrautsýningum,
söng og loftfimleikum. Eigin-
lega er „pantimime" fyrir
börn, — en marg;r futlorðnir
fara líka til að sjá sögurnar
sagðar á svona skrautlegan
hátt. Og svo daginn eftir —
ferðu aftur að vinna.
Eins og ég sagði áðan, þá
er jóladagurinn ákaflega ó-
hátíðlegur hjá okkur; — þú
situr ekki og lest upp úr bibli
unnj né íhugar guðsorð. Þá
eru höfð samkværm, sungið
og leikið.
í Slcotlandi eru engin jól —•
en þar er nýárið mesta hátið
ársins og þar er einkennileg-
ur sAur, sern þú hefur ef til
vill gaman af að heyra um, og
sem ég þekki af því að ég á
heima í Norður-Englandi —
skammt frá landamærum
Skotlands. Þessi. siðu- er einn
ig hjá okkur Eftir kluk.kan
tólf á miðnætti á gamlaárs-
kvöld er haft tilbúið vin,
brauð og ostur eða eitthvað
góðgæti fyrh fyrsta gestinn,
sem ber að garði á nýja ár-
inu. Sá maður verður að vera
dökkhærður, því að ljóshærð-
ur maður, sem kemur fyrstur
gesta á nýja árinu, er sagður
boða óhamiagju. Líklega er
þess; siður trú frá dögum vík
inganna, sem komu og óðu y£
ir Skotland. Það voru Ijós-
hærðir menn, —
Auðvitað högum við þvf
svo t:i a ð fyrsti maðurinn,
sem kemur á heimilið á ný-
ársnóttinni, er dökkhærður.
Við fáum hann 11 að ganga á
milli húsa. Og nú eru tlestir
Englendingar dökkhærðlr, —
svo við erum hamingjusamt
fólk. —
Dökkhærður maður
skal vera fyrstur
gesta á nýja árinu
Jólabók Alþýðublaðsins 1961 — 29