Alþýðublaðið - 27.01.1962, Blaðsíða 2

Aitatjórar: Gísli J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fréttastjón:
íjörgvin Guðmundsson. — Símar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasími
14 906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins, Hverfisgötu
t—10. — Áskriftargjald kr. 55,00 á mánuði. í lausasölu kr. 3,00 eint. Útgef-
•ndi: Alþýðuflokkurinn. — Framkvæmdastjóri Sverrir Kjartansson
SVIKIN í DA6SBRÚN (Frh. af 1. síðu)
Alþýðublaðið hefur aflað sér upplýsinga um,
Iive margir verkamenn séu í Reykjavík. Sam-
%væmt skýrslum voru 1960 greidd atvinnuleysis-
fryggingagjöld af tæplega 200 000 vinnuvikum, en
*það þýðir tæplega 3800 verkamenn vinnandi allan
-ársins hring. Nú er vitað, að hundruð manna vinna
■verkamannavinnu aðeins hluta úr árinu, svo að
•heildartala þeirra, sem ættu að vera innan vé-
íbanda Dagsbrúnar er örugglega yfir 4000.
Það hlýtur að vera æðsta skylda stjórnar og
síarfsmanna e:ns verkalýðsfélags að hafa alla
menn innan vébanda félagsins, sem þar eiga að
•vera. En kommúnistar hafa svikizt um að gegna
fþessari skyldu, ekki til að bæta hag verkamanna,
Cieldur til að tryggja pólitísk völd sín í Dagsbrún.
tFélagið hlýtur að verða því öflugra, sem félags-
menn þess eru fleiri. Þess vegna eru þetta svik við
■tfélagið, svik við verkalýðshreyfinguna.
Erida þótt þjóðinni fjölgi árlega um 3—4000
: manns og mestur hluti þeirrar fjölgunar sé í
IReykjavík, hefur svo einkennilega viljað til, að
tfélagsmannatala Dagsbrúnar hefur verið óbreytt
að kalla. Ár eftir'ár hafa kommúnistar sýnt sama
atkvæðastyrk, 12—1400 manns, sem hefur nægt
þeim til að ráða félaginu. Þeir hafa haldið Dags
tf;-rún fyrir utan þróun og vöxt bæjarins.
Stjórn Dagsbrúnar hefði á þessu árabili átt að
tfierjast fyrir og fá stórfel^dar félagslegar réttar-
'bætur fyrir verkamenn. Hún hefði átt að skapa
•þeim vinnuöryggi með því að láta atvinnurekend
ur greiða í sjóð:, sem verkamenn héfðu til að
tfryggja sér fastar tekjur. Ef það hefði verið gert,
tfiefðu verkamenn sótzt eftir að komast í félagið í
.stað þess að standa utan þess hundruðum og þús-
•uridum saman. En kommúnistar hafa einmitt vilj-
að hafa þetta svona til að tryggja sér völdin.
'Þeirra eigin völd hafa gengið fyrir vexti og þroska
tfélagsiris.
í stað þess að tryggja verkamönnum félagslegt
atvinnuöryggi og tekjur, hafa kommúnistar beitt
tfélaginu fyrir sig í pólitískum verkföllum, þótt
'vitað sé, að hver kauphækkun Dagsbrúnarmanna
*er tekin sem fordæmi og rennur til allra annarra
.stétta. Þegar allir fá sömu kauphækkun í landinu
á þann hátt,' hefur það alltaf kallað á efnahagsað
gerðir, sem gerðu hækkunina að engu, hverjir
i sem hafa verið við völd, af því að framleiðsluverð
mæti þjóðarinnar hefur ekki aukizt svo mikið.
Þessi þungi dómur um stjórn kommúnista á
Dagsbrún er nægileg ástæða til að svifta þá yfir
•ráðum í félaginu. Þetta sama kom á daginn í
Iðju. Þeir höfðu stjórnað því félagi á svipaðan
j Ihátt. Þegar iðnverkafólk gekk flest eða allt inn í
, tfélagið, var völdum þeirra lokið að fullu og öllu.
Þetta vita þeir og því halda þeir Dagsbrún í jám
greipum.
T .......................
i 2 27. jan. 1962 — Alþýðublaðið
í Háskólabíóinu á sunnu dagénn kl. 2 e. h.
A ð a 1 v i n n i n g iu þ*
VOLKSWAGEN-BIFREIÐ
ÁRGERÐ 1962
50 númer dregin út um bifreiðina
AÐRIR VINNINGAR:
ísskápur — Conex hrærivél — 'Standlampar *—
Stólar, klæddir skinni, frá Sindra.—
Rafmagns vöflujárn — Rafmagns rakvélar —
Rafmagns Hraðsuðukatlar — Rafmagns kaffikanna.
Auk þess 30 smærri vinningar.
Verðmæti vinninga samtals 145 þúsund krónur.
Forsala aðgöngumiða í (Bókhlöðunni, (Laugavegi 47
(sími 16031) og Háskólabíóinu (sími 22140).
Auk þess seldir í hifreiðinni sjálfri í Austurstræti.
F.U.J.
HANNES
Á HORNINU
ýV Stórhýsi í Reykjavík
fyrir öldruð hjón.
ýý Öryggi fyrir ellina.
ýV Tillögur forstjóra elli-
heimilisins.
ýV Nauðsyn á skjótum
framkvæmdum.
GÍSLI Sigurbjörnsson for-
stjóri Elliheimilisins hefur ritað
greinar í blöðuin um vandamál *
gamals fólks. Þetta eru athyglis-
verðar greinar og tillögur for-
stjórans sannarlega þess vcrðar
að þeim sé gaumur gefinn og
njóti þess stuðnings sem opin-
berir aðilar geta veitt. Það er
og réttmætt að stofnun sú, sem
hann veitir forstöðu hafi for-
ystu fyrir því að framkvæma
þessar tillögur. 1
MERKUSTU tillöguna á.
lít ég vera byggingu fjölbýlis-
húss fyrir aldrað fólk, aðallega
hjón. Það mun ’hafa verið sum
arið 1948, sem ég skoðaði slík
hús í Kaupmannahöfn og ritaði
um þau hér í blaðið. Gísli virð
ist og miða tillögur sínar að
nokkru við þessar byggingar í
Danmörku, sem hann hefur
kynnt sér náið. Gísli virðist vilja
byrja með því að byggja hús
með 36 íbúðum og selja og leigja
öldruðum hjónum, sem lokið
jhafa að mestu hlutverki sínu og
vilja minnka við sig íbúð og létta
af sér umstangi.
GÍSLI SEGIR í greinum sínum
„í þessari byggingu, ef úr verður
verða 36 íbúðir á þremur hæð
um, en í kjallara er gert ráð fyr
ir veitingastofu þar sem hægt er
að fá keyptar máltíðir og send
ar til sín. . . . Einnig er hægt að
'hafa þar fundi og samkvæmi.
íbúð húsvarðar °S hjúkrunar-
konu verður þarna einnig.
Ætlunin er að þessar ibúðir getií
uppfyllt kröfur vandlátra, enda
munu þær kosta allmikið fé.. Þ6
held ég að margir vliji fá þær,
enda þótt skilmálar verði þannig
að greiða þarf nokkuð af kostn
aðinum sem óafturkræft frami
lag og síðar nokkra mánaðar-
leigu, en að íbúunum látnumi
verði íbúðin seld öðrum á sama
hátt.“
ÞETTA ER MEGINEFNI til-
lögunnar og þykir mér það mjög
gott. Það er vitað að margt gam-
alt fólk streitist við það til hina
ýtrasta að gera ekki breytingas
á lífi sínu. Öldruð hjón reyna 1
lengstu lög, eftir að börnin eru
far.in, að breyta sem minnstu hjá
sér og þykjást með því ver.i að
halda reisn sinni. Á þennan hátfi
gerist margvíslegur harmleikut
Svo lengi er haldið í það sena
var, að hjónin gefast upp áður en
varir. Umstangið er o£ mikið,
áhyggjurnar þrýsta þeim niður.
EF HÆGT VERÐUR að franí
kvæma tillögur Gísla geta öldr
í húsinu, flutt muni sína í nýja
uð hjón keypt sér íbúðarréttindf
og góða, en litla og snotra íbúð,
Frh. á 11. síðu.