Alþýðublaðið - 24.02.1962, Blaðsíða 8

rs
9STUN
Blindir
læra að
Með leyfi indversku
stjórnarinnar hefur nú
verið hafin gerð kvik-
myndar um Mahatma
Gandhi, sem myrtur var
1948. Það er brezkt-banda
rískt félag, sem tekur kvik
myndina.
Heiti myndarinnar verð
ur „Níu stundir til guðs“
(Nine hours to Rama). —
Jose Ferrer leikur aðal-
hlutverkið, indverskan lög
regluforingja, en Horst
Buchhols leikur hinn unga
indverska ofstækismann,
sem drap Gandhi.
Myndin fjallar um
níu síðustu klukkustund-
irnar fyrir morðið á Gand
hi og sýnir m. a. hvernig
iögreglan, sem hafði feng-
ið grun um hvað í vændum
var, reyndi að koma í veg
fyrir morðið.
Gandhi sést aðeins 2var
í myndinni, fyrst, er hann
ræðir við vin slnn, sem
biður hann um að ganga
ekki til sinnar venjulegu
bænastundar, og svo sést
hann aftur, þegar hann er
myrtur.
Hálfsjötugur skólakenn-
pri, J. S. Casshyop, leikur
Gandhi og er sagður mjög
líkur honum. Casshyop
þessi hefur gerzt kvik-
mvndaframleiðandi á
seinni árum oe er sagður
svo líkur Gandhi, að ekki
þurfti að bæta neitt útlit
hans ti] þess að hann líkt
ist sem bezt Gandhi, nema
að lengja örlítið nefið.
Morðsenan er leikin við
Birlahúsið, sem sem Gand
hi var myrtur. Þegar Cass
hyap kom til að leika það
atriði myndarinnar, sló
þögn á hina 600 indversku
statista, er þeir sáu hann,
svo sláandi líkur Gandhi
var hann. Sumir þeirra
réttu út hendurnar til að
snerta föt hans, þegar hann
gekk framhjá.
Hann hafði sama sköll-
ótta höfuðið, sömu stóru
skýru augun bak við gler
augun, sem lágu á stóru
nefi, lítið skegg og nakta
fætur undir hvítum lenda
klæðunum. Lotnar herð-
arnar voru huldar hvítu
klæði og hann gekk áfram
dálítið haltrandi, studdur
af konum £ sarí.
— Eg gat vel fundið til-
finningar statistanna, svo
ósjálfrátt rétti ég út. hönd
ina til að blessa þá. Eg
hafði lengi búið mig und-
ir hlutverkið, því það er
erfitt að leika mann eins
og Gandhi, sem enn er
ljóslifandi fyrir þjóð sinni
og var ofurmenni.
ekki komizt hjá
£ Indlandi, enda
verka stjórnin ha
kennt kvikmyndí
ið og leyft töku
innar. Sumir hi
fram, að of mikii
úr hlutverki mo
Nathuram Godse
inni. Fara nokkri
myndarinnar £ að
hans og sýna frai
hafi gert hann að
manni. m. a. mi
ástarævintýri.
Mark Robson, sem fram
leiðir myndina. hefur sagt,
að viðbrögð Indverjanna
hafi ekki komið sér á ó-
vart. Gandhi var eins og
Krislur fyrir Indverjum.
Mér finnst þv£ sem væri
ég að gera mvnd um
Krist aðeins 10 árum eftir
k"ossfestingu hans í Jerú-
salem.
,.Níu stundir ti] guðs“
(Rama þýðir guð) hefur
Robson heldur
að hann sé ekki n
að réttlæta gerð i
ans, heldur vilji ]
ungis gera sálfræ'
hugun á honum
á þann hátt að
verknaðinn.
Ætlun mín vai
morðingjann og 1
hans sem andstæ
Gandhis, sem vai
aldrei valdi.
Sagt er að
geri mennina ai
Hitt mun sannar;
an gefi mannini
fæii til að sýna 1
um býr.
Logregluvorður ur
Trevibrunninn í Ró
í sumar eiga lögreglu
menn að.standa á verði
ahan sólarhringinn við
Trevibrunninn £ Róm. Til-
gangurinn með verði þess
um er að hindra að hálf
naktir leikarar fái sér
bað í bruríninum.
sóknum þeirra, sem hafa
viljað komast í blöðin.
★ Hr. JACK HUTCHINSON frá Hastin?:s í Englandi hef-
ur komið fram meff einfalda aðferff, sem á aff gera fötluðu
fólki, sem hefur áhuga á málaralist, kleifþ aff mála mynd-
ir sér tii dundurs. —1 Hr. Hutchinson komst að raun um, aff
fatlaff fólk átti erfiffast meff aff beita smáum penslum, —
þegar það reyndi að mála, svo aff hann leys i penslana
af hólmi með soggúmmí, sem hann skar niður í ýmis form.
Á þetta skorna soggúmmí kom hann fyrir litlum sköft-
Bm, sem fatlaðir eiga auðvelt meff aff festa höndum á.
Pappírinn, sem nota á, er fyrst þakinn fljótandi sellulósa
til þess aff varna því að málningin renni. Því næst er
dreift dálítilli málningu á pappírinn — og soggúmmíinu
þrýst á, — en útkoman verffur sú, að gúmmíiff, skilur
eftir blómamynd 0g laufmynd — eða hvað þaff nú er,
sem fram á að koma.
Hr. Hutchinson bendir á, aff þetta sé einkanlega gott
fyrir blint fólk, sem getur fundiff fyrir blómunum með
snertingu, — því að málningin er svo þykk..
Baðdella við þennan
brunn hófst fyrir fjórum
árum, er frönsk leikkona
kom til hans með nokkrum
vinum sínum. Þá klæddi
hún sig úr öllu nema undir
fötunum 05 óð út í ferskt
vatnið meðan vinir hennar
klöppuðu henni lof £ lófa.
Þetta bað átti sér stað
að kvöldi dags, er gos-
brunnurinn með Neptún-
usstyttu sinni var upp-
lýstur af sterkum ljósköst
urum. Síðan þetta skeði,
hefur brunnurinn hvað
eftir annað orðið fyrir
svipuðum heimsóknum
Það eru mörg hundruð
ár síðan ferðamenn, sem
komu til Rómar, tóku upp
þann sið, að fá sér að
drekka úr þessum ferska
brunni. Uppsprettan varð
þekkt sem meyjarupp-
sprettan og var sagt, að
ef menn drykkju vatn úr
uppsprettunni, myndu
þeir koma aftur til Róm-
ar.
Seinna varð svo sá sið-
ur til, að kasta peningum
£ brunninn og óska sér í
hljóði þess, sem hugúrinn
girntist heitast, og sá sið-
ur lifir enn þann dag í dag.
En nektarböðin í brunn
inum vörpuðu nýjum
ljóma yfir þennan fræga
brunn. Óþekktar leikkon-
ur, sem þráðu frægð og
eftirtekt, þótti gott ráð að
baða sig í brunninunt, og
var oft fjölmenni við
brunninn í þeirri von, að
þangað kæmi nú ein dísin
til baðs.
Þessi faraldur náði svo
langt, að hringlsikaflokkur
einn kom meira að segja
þangað með asnana sína
og lét þá baða sig í brunn-
inum góða hjá Neptúnus.
Svo breiddist þessi hug-
mynd til annarra gos-
brunna Rómaborgar og í
fyrra komu t. d. fjórir
ungir Danír til Najade-
brunnsins, sem liggur ná-
lægt járnbrautarstöðinni.
Þetta voru tveir piitar og
tvær stúlkur. Þau gerðu
sér litið fyrir, afklæddust
algerlega, vippuðu sér út í
svalt vatnið, böðuðu sig og
hurfu svo inn £ bíl sinn aft
ur og voru horfin út í um
ferðina áður en lögreglan
kom á vettvang.
Baðdella þess
nýja hvatninj
myndin fræga,
vita“ (hið Ijúfa
in í Róm um s
úrkynjun yfirs
þar. Þar sést An
sem lék aða
baða sig fáklæi
brunninum.
Nú fannst •
nóg komið og
þetta staðið vöri
inn dag og nótl
arið meðan það
verið, að búast
baðgestum.
En leikkonurna
eru ekki af bali
Til eru um 100C
ar £ borginni. sei
að baða sig i. Ni
ingin sú, hvor
unni tekst líka
veg fyrir frek
þeim brunnum.
rmvm
2 24. febr. 1962 — Alþýðublaðið
I