Alþýðublaðið - 21.10.1962, Qupperneq 12
FIMM ára gamall drengur Nigel Powney, sem
búsettur er í London tók eftir því um daginn að
kettlingurinn hans sem heitir Mjallhvít var bú-
inn a3 skíta sig talsvert út. Og af þvi Nigel litli
er snyrtilegur strákur þá tók hann kettlinginn
og stakk honum í uppþvottavélina hennar
mömmu sinnar — og setti í samband. Móðir hans
sem hcyrði hávaðann kom æðandi og stöðvaði
vélina. Mjallhlít var dregin upp svolítið ringluð
en enn þá á lífi eftir að hafa snúist í hring í upp
þvottavélinni með 850 snúninga hraða á minútu.
Eftir klukkutíma var kötturinn búinn að ná
sér það vel að hann var farinn að lepja mjólk
með beztu lyst. Enn ein sönnun fyrir því, að kött
urinn hefur níu líf.
vi neiieae
TA6B HAM MBO
obt br Muuer- m 6en■
6/UD et? DB EN HBt. D6L
MEfíB VÆRD !
VEJER DEIKKE UOT
MtNDRE OENNE
6AN6 ? y
SEl\/F0l6eU6 - VI108ER
IN6EN UN0DVSNOI6
. RlSIKO .
DET VAR OET HEt£ - VAIN0D-
OERN6 06 MASKINEN F%R Vf
, IKKE 8RU6 FOR
Þetta var allt, — við höfum engin not af Eru þeir ekki léttara núna?
flugvélinni og valhnetnnum. — Það getur verið. í staðinn eru þeir bara
dýrmætari. Við verðum að taka hann með!
Að sjálfsögðu, við megiun ekki hætta á
neitt.
FYRIR LITLA FÖLKIÐ
Rússneskt ævintýri:
Dobrynya
drekabani
Þá fór Dobrynya inn í heilli drekans, og þar fann
hann marga fanga: keisara, kónga og prinsa hóp-
um saman og ekki færri en þúsund manns þar fyr-
ir utan.
Lengst inni í hellinum fann hann hina yndislegu
prinsessu, frænku kóngsins. Hún varð heldur en
ekki kát, þegar hún gekk út í dagsljósið með hetj-
unni, Dobrynya, þau settust bæði á bak hestinum
og riðu yfir gresjurnar til Kiev.
Á leiðinni sagði prinsessan: „Ég mundi kalla þig
„litla pahba“ héðan í frá, af því að þú bjargaðir
mér, — en það á ekki við, því að þú er ungur mað-
ur. Ég gæi kallað þig „bróður minn“, en þú ert nú
ekki bróðir minn. Ég mundi fúslega kalla þig „mann
inn minn“, ef þér lízt á mig, kæri Dorbynya.
„Mér lízt á þig, fagra prinsessa. Við skulum gifta
okkur, þegar við komum til Kiev“.
Það varð mikil gleði í höllinni og með hirð Valdi-
mars konungs, þegar Dobrynya kom með prins-
essuna, og kóngurinn mælti svo fyrir, að héðan í
frá skyldi Debrynya nefndur „drekabani“.
ENDIR.
12 21. október 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
,f.t 'i v.i-T! ■' .: c - ■ - fí: .AJaUðt'tiA
Unglingasagan:
BARN LANDA-
MÆRANNA
„Af hverju ekki?“
„Ég vil ekki láta ónáða
þig-“
„Hvaff ef þau þarfnast
mín?“ spurffj Ricardo.
„Þá geta fjórir fullCaxta
menn og ciu kona önglað
saman nægilega miklu til að
lifa án þin Ilvað gæti svo
sem vev;ð að þeim?“
„Þaff veit ég ekki,“ svar
aði Kicardo. „Eu Juan er i
borginni.“
„Já, en það skiftir engu
máli. Ég var a'ð tala viö þig
um Maud iSanger og þá
fórstu aff tala um föffur henn
ar sem féll i heiffarlegum
bardag eins og tíðkast í
Villta Vestrinu. Ég vil aff þú
veitir Maud Ranger athygli
drengnr minn.“
„Hún er smábarn,“ sagði
Ricardo.“ Hiin er aðeins
sautján eða ítjáu ára.“
„Og hve. gamall ert þú?“
sagði eldri maðurinn og
glotti." „Tvítugur.“
Ricardo yppti öxlum.
„Hún situr úti í horni og er
þögul eins og steinn," sagöi
hann. „Hvern langar til aö
tala við slíka stúlku?“
,Asni,‘ sagði Beon. „Hugsa
ég fyrir þig eða ekki?‘
Ricardo þagffi en jafnvel
úr fjarlægffa mátti sjá virð
ingn þá er hann bar fyrir
Benn.
„Viff læknirinn leggjum
hart aff okkur með þig ungi
maður,“ sagði Benn. „Við
höfnm aldrei fyrr lagt svo
hart aff okkur með nokkurn.
Og nú held ég aff ég geti
notað þig. Þú segir mér að
stúlkan sé þögul eins og
steinn. Ég skaí segja þér að
hún þarf ekk; að tala. Hún
á annaff sem kerrtur í -staff
þvaffursins. Hún er marg-
miljóneri. Veitir þaff ckki
steininuni birtu og yl ungi
vinur?“
Ricadro varff hugsandi.
„Hún er lagleg,“ sagffi
hann kærulevsisU-ga. „Ilvað
viltu aff ég geri?“
„Montni nvolpurinn þinn“
sagði William Bemi brosandi
„Ég vil aff þú giftist henni.
Hún er komin á giftingarald
ur og ég geri ráð fyrir að
við séum komnir á þann ald
ur aff viff getum eytt peniug
um hennar.“
„En“, sagði Ricardo, „er
það ekki aff ræna barns-
vöggu? Þú sagðist aldrei
myndu gera þaff.“
„Ræna barnsvöggu? Þaff
er engin sú barnsvagga til
full af milljónum að ekki
vomi mannætur yfir henni.
Hún á frænda. Það verður
versta torfæran. Þér er ó-
hætt að treysta þvi að þér
verffur erfitt aff sigra Rang
er stelpuna. Og hvergi færðu
verk þitt betur borgaff. Og
ég skal segja þér anr.aff. Þaff
eru fleiri torfærur á vegin
um. Það sérffu þegar þú tal
ar við hana. Kor.idu svo ti!
mín og ég skal affstoffa þig