Alþýðublaðið - 06.02.1963, Blaðsíða 5

I
ÞINGMAÐUR FRAMSÓKNARFLOKKSINS.
LISTI Framsókn. rmanna
i Reykjavík hcf;»r jiú verið
birtur. Þar er elle'íi þing-
maður kommúnfsta, Þórar-
inn Þórarinsson. í efsta sa'ti
eins og íyrr. llm annað sæt-
ið stóð hörð baráita inuau
f!okkiín->, þar eð Kinar Á-
gúscsion er ekki ta’ nn eins
hrifíOTi af sanista-fl við
kotninúnis a og ýr:i ir aðrir.
Sótti Kristján Thorlacius
mjög ?ð íionum og viidi fá
sæti hau.s. ?n tókst ekki að-
fórin.
*
Annars er athyglisvert, að
Framsóknarmenn legg’a sig
nú alla fram um að gleypa
Þjóðvarnarftokkinn. liilr að
Hjörtur Eld.iáni fókkst á
lista þeirra á Norðuriandi
eystra, setja þeir nú fyrrvcr-
andi ritstjóra „Frjálsrar þjóð
ar,“ Magnús Bjarnfreðsson,
á lista sinn í Rcvkiavík. Er
sýnilega ætiun Framsóknar-
manna að endurtaka nú leik-
inn frá 195G, er þeir stóðu
fyrir marzályktuninni til að
lokka til sín Þjóðvarnarat-
kvæði, en sviku þá ályktun,
þegar þeir vorn kontnir í ráð-
herrastólana.
Það er fróðlc.gt að rifja
upp sögu Frnmsóknarflokks-,
ins í utaurikismálum. Þegar
KefIavíkursaainingurinn var
gerður, var Framsékn utau
stjórnar og í fyrstu öll á
móti honum. Þá sá Eysteinn
Jónsson hilin undir ráð-
herrastóla og leí'id uni-
svifalaust Iiálfan ílokkinn
til stuðnings við sanmíng-
inn. Brást það ekki, oð eflir
fáa mánuði vav Eysteinn
kominn í ,-:tólinn.
Þegar Atlaníshafshanda-
lagið var stofnað, var Fram-
sókn í stjórn, er>da var þá
svo til allur ílokkurin.n fylgj-
andi þátttóku íslaads. Ssma
máli gegnói um komu varn-
arliðsins, sem var si o-þykkt
af öllum þingmönnum Fram-
sóknarflokksins. í stjórn hef-
ur flokkurinn alltaf svikið
Þjóðvarnarloforð, scm hann
gefur utan stjórnar.
Marzályktunin 1 nsö um
brottför hersins var að sjálf-
sögðu með öllu órauuhæf
eftir athurðina í Ungverja-
landi. Komn.únistar sátu í
stjórn og létu goil heita, að
herinn yrði áfratn í landinu.
En þeir drcn ekki dul á, að
þeir beygðu sig tilncyddir
undir það ok. Hins vegar
lét Framsókn ekki í ljós
neina hryggð og var gaJI-
hörð á því, að lierinn skylcii
vera áfram. Þá voru gleymd
kosningaloforðin, sem for-
ustumenn ilokksíns höfðu
gefið um allt land þá um
vorið til að lokka til sín Þjóð-
varnaratkvæði.
EINN af þingmönnum Framsókn-
arflokksins, Björn Pálsson, réðist
á Alþingi í gær harðlega á það
fyrirkomulag, er tíðkast á verð-
lagsmálum landbúnaðarins. Taldi
hann, að fyrirkomulagið hefði skað
að bændur stórlega og að þeir
bæru 30%. minna úr býtum en
launþegar. Gylfi Þ. Gíslason, við-
skiptamálaráðherra, benti á, að á-
deila Björns hitti fyrst og fremst
Framsóknarflokkinn, þar eð sá
flokkur hefði átt stóran þátt í setn
ingu laganua um Framleiðsluráð
landbúnaðarins og það fyrirkomu-
lag, er nú væri á verðlagningu
. búvara.
Björn Pálsson fylgdi úr hlaði
frumvarpi sínu um breytingar á
lögunum um Framleiðsluráð. Legg
ur hann til, að 4. grein laganna
um Framleiðsluráð orðist á þessa
leið:
„Söluverð landbúnaðarvara á
innlendum markaði skal miðast
við það, að heildartekjur þeirra,
er landbúnað stunda, verði í sem
nánustu samræmi við tekjur ann-
arra vinnandi stétta, þó þannig, að
stækki meðalbúið (vísitölubúið) frá
því, sem nú er, miðað við árið
1962—1963, þá skal reikna út þá
fjárhæð, sem aukið framleiðslu-
magn búsins nemur. Miða skal við
það verðlag landbúnaðarvara, sem
í gildi er, þegar útreikningurinn
fer fram. 25% af andvirði aukn-
ingar afurðamagns meðalbúsins
skal bæta við kaup bóndans og
næsti verðlagsútreikningur miðist
við, að bóndinn fái þá kauphækk-
un. Minnki afurðamagn meðalbús,
skal kaup bóndans lækka eftir
scmu reglum“.
Rjörn sagði, að gallinn á nú-
gildandi kerfi væri sá, að bænd-
ur fengju ekkert meira kaup,
þótt framleiðsla þeirra ykist. —
Kvað hann þetta draga úr
framfaraviðleitni bænda og sagði,
að gera mætti ráð fyrir að slíkt
fyrirkomulag, t. d. í sjávarútvegi
og iðnaði, mundi ekki örva fram-
farir í þeim greinum. Björn sagði,
að þetta fyrirkomulag á verðlagn-
ingu héldi bændum í spennitreyju,
sem yrði að losa þá úr.
Björn rakti nokkuð verðlagsmál
landbúnaðarins undanfarin ár og
sagði, að bændur hefðu ekki borið
jafn mikið úr býtum og lögin um
Framleiðsluráð ætluðust til. Kvað
hann tekjur bænda 1960 hafa ver-
ið 30% minni en tekjur verka-
manna, sjómanna og iðnaðar-
manna. Ástæðuna fyrir þessu mis-
ræmi kvað Björn vera þá, að 6-
manna néfndin hefði ekki áætlað
afurðamagn vísitölubúsins rétt.
GYLFI Þ. GÍSLASON viðskipta-
málaráðherra kvaddi sér hljóðs.
Hann kvað Bjöm hafa höggvið
nærri sínum eigin flokki í ræðu
sinni, a. m. k. ef taka ætti orð
hans um verð-
: lagsmál land-
hún þungur
dómur fyrir það fyrirkomulag á
verðlagsmálum landbúnaðarins,
er fulltrúar Framsólcnarflokksins
hefðu staðið að því að setja. —
Hins vegar sagði Gylfi, að þessi
fullyrðing fengi ekki staðizt. Ráð-
herrann kvaðst ekki hafa við hend
ina tölur til þess að afsanna þá
fullyrðingu, en kvaðst vilja benda
á, að fullt samkomulag hefði
náðst sl. haust með fulltrúum
bænda og neytenda í 6-manna
nefndinni og mjög ósennilegt
mætti teljast, að slíkt samkomu-
lag hefði náðst, ef hlutur bænda
hefði verið jafn slæmur og Björn
hefði viljað vera láta. Kvað ráð-
herrann alltaf ne'ma eitt ár hafa
náðst samkomulag í sexmanna-
nefndinni og segði það nokkuð
um kerfið.
Gylfi Þ. Gíslason kvaðst telja
dóm Björns Pálssonar um verð-
lagskerfi landbúnaðarvara mjög
rangan. Kvaðst hann telja núgild-
andi kerfi veita bændum mjög
mikinn rétt, meiri rétt en nokk-
jurri annarri stétt í landinu. Þetta
kerfi tryggði bændum hliðstæð
kjör og launastéttunum alveg
siálfkrafa. Kjarabætur launþega
kostuðu verkalýðsfélögin oft mikl-
ar fórnir, t. d. hörð verkföll. En
hændum væri færðar þær kjara-
bætur á silfurfati. Kvaðst Gylfi
telja, að löggjafinn hefði búið
mjög vel að bændum. Hins veg-
ar sagði Gylfi, að hann teldi Fram
leiðsluráðslögin hvergi nærri galla
laus. Ög einn stærsta gallann á
lögunum kvað hann vera ákvæðin
um heimild til þess að greiða út-
flutningsuppbætur á landbúnaðar
afurðir en samkvæmt þeim ákvæð
um skulu bændur fá sama verð
fyrir útfluttar landbúnaðarafurðir
og þeir fá fyrir þær innan lands.
Sagði Gylfi að í framkvæmd
hefðu verið seldar úr landi fyrir
allt niður í f jórðung þess verðs, er
bændur hefðu fengið fyrir þær
hér heima með útflutningsuppbót-
imum. Kvað ráðherrann þetta vera
líkast því að gefa íslenzkár afurð-
ir úr landi. (Sjá forsíðufrétt um
þetta mál).
INGÓLFUR JÓNSSON landbún-
aðarráðherra tók næstur til máls.
Hann kvað það oft hafa verið rætt
í samtökum bænda að veita þeim
kjaraþætur í samræmi við aukna
framleiðni. Kvað hann Stéttarsam-
band bæní t
I nefnd lil P
ISpjp ’ ag athuga
^ mál ^ og^. kv,.:
ingu Björiir*
Pálssonar um að bændur heíjírif
fengið 30% minna kaup en læ.s -
þegar vera alranga og væri gre.u», -
legt, að Björn hefði ruglað töluft:
Sagði Ingólfur, að verðlagsgrum! -
völlurinn hefði einmitt færzt. :C
það horf að verða réttlátari fv v ■
Framh. á 14 síðtt
ÞJÓÐVILJINN heldur enu
í gær áfram skætingi sínum í garð
Gylfa Þ. Gíslasonar, menntamála-
ráðherra. Endurtekur blaðið full-
yrðingar um aff ráðherrann sé að
svíkjast um að láta erindisbréf
kennara koma til framkvæmda,
og muni það stafa af því, að fjár-
málaráðherra neiti greið'slum fyr-
ir yfirvinnu, enda hafi mennta-
málará'ffherra vanrækt að' tryggja
samþykki fjármálará'ðherra fyrir
greiðslum fyrir yfirvinnu kenn-
Allt er þetta algjörlega út í blá-
inn og sýnir affeins, að skriffinnar
Þjóðviljans fylgjast ekkert með
því, sem er að gerast í hagsmuna-
málum kennara. Alþýðublaðið get-
ur skýrt frá því, að aldrei hefur
komið til nokkurs ágreinings milli
menntamálaráðherra og fjármála-
ráðherra nm þetta mál. Ástæðan
til þess, að ekki hefur verið felld-
ur úrskurð'ur um, hvernig reikna
skuli yfirvinnu kennara, er ein-
faldlega sá, að' lögmn samkvæmt
eiga kjararáð BSRB og samninga-
nefnd ríkisstjómarinnar að semja
um vinnutíma opinberra starfs-
manna, þar á meðal kennara, og
yfirvinnugreiðslur til þeirra, EN
KJARARÁÐ BSRB HEFUR EKKI
ENN LAGT FRAM KRÖFUR SÍN
AR í ÞESSUM EFNUM. Mennta-
málaráðherra hefur þegar skýrt
frá því hér í blaðinu, aff hann
telji óeðlilegt, að' úrskurð'að sé um
vinnutíma og yfirvinnugreiðslur
til kennara, ÁÐUR en Kjararáð
BSRB, sem fer með umboð fyrir
kennara í samningunum, setji
fram kröfur sínar, og munu kenn-
arar yfirleitt skilja það sjónarmiff.
Hins vegar hefur ráðherrann sagt,
að svo muni verð'a gert, ef samtök
kennara æski eindregið eftir því,
en þó ekki fyrr en kjararáð BSKB
hefur lagt kröfur sínar fram. lm,i
þetta hafa farið fram hinar vuv
samlegustu viðræður milli mennfa ■■
málaráðuneytisins og forystu -
manna kennarasamtakanna, senv
óska eftir sem skjótastri lausn ci
málinu. Hefur Alþýðublaðið freói.-
að kjararáð BSRB muni einhveri*.
næstu daga afhenda samninga -
nefnd ríkisstjórnarinnar kröiut’
sínar um vinnutíma og eftirvíunil
greiðsiur.
Þegar Alþýðublaðið spurði Gytf.v
Þ. Gíslason um mál þetta í .
sagði hann, að strax og króiúi:*
kjararáðs BSRB hefðu verið lagö *
ar fram mundi hann ræða vicí
samninganefnd ríkisstjórnariuitan*
og forystumenn kennarasamta* *
ana um málið og freista þess i,>|
binda á það enda. I j
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 6. febrúar 1963