Frækorn - 15.08.1902, Blaðsíða 14

102
F R Æ K 0 R N.
Verið er að gefa út:
LJÓÐMÆLI
Fæst hjá öllum bóksölum.
I.-IV.
Safn af Ijóðmælum
skáldsins, frá yngri
og eldri árum. Mjög
mikið af þeim er
áður óprentað. Ætl-
ast er til, að safn
petta komi út í 4
bindum, hvert bindi
um 300 bls.að stærð.
Myndir af skáldinu
og æfiágrip skáldsins
er ætlast til að fylgi
safninu.
Fyrsta bindi kem-
ur út i haust 1902,
og framvegis eitt
bindi á ári hverju.
Hvert bindi selt
innbundið i einkar-
skrautlegu bandi,
gull- og litþryktu, og
kostar:
Eftir
MATTHfAS JOCHUMSSON.
Fyrir áskrifendur:
kr. 3,00.
I lausasölu 3,50.
Verð þetta er nærri
því helmingi lægra
en kvæðabækur vana-
lega seljast.
Það er sett svo
lágt tii þess, að sem'
allra flestir geti eign-
ast safn af ljóðmæl-
uni „lárviðarskálds-
ins".
Verö betta mun
bó verða htekkað
aö mun, undir eins
oir útiráfunni er
lokið
Pantið því kvæða-
safnið sem fyrst!
Prentsmiðja
Seyðisfj
Fréttir úr Rekjavík
—O —
ÞJÓÐHÁTÍÐ héldu Reykvíkíngar 2. ágúst.
Fór hún fram vel og siðsamlega og þótti öllum
skemmtileg, sem tóku þátt í henni, en það
mun hafa verið um 3000 4000 manns. Gleði-
leg nýbreytni við þjóðhátíð höfuðstaðarins þetta
ár var það, að Bakkus var látinn sitja heima
í skrauthýsi sínu, og allt drykkjuslark bannlýst
frá samkomustaðnum. Var þetta Goodtempl-
urunum að þakka, sem réðu öllu hátíðarhaldinu.
Og rétt höfðu þeir til þess með því þeir eru
fjölmennastir allra félaga Rvíkur. Nökkur óá-
nægja út af þessu virtist vera á undan, en á
eftir var almenningur auðsjáanlega glaður yfir
öllu,
Ræður fluttu:
Ámi letrari Gíslason (minni konungs).
Jón Jónsson sagnfræðingur (minni Islands).
Guðlaugur Guðmundsson sýslum. (minni
Rvíkur),
Guðmundur héraðslæknir Björnsson (minni
þjóðhátíðardagsins).
Ungfrú Ólafía Jóhannsdóttir (minni Vestur-
Islendinga).
Ræður þessar voru allar góðar, en bezt mun
ræða Jóns sagnfræðings hafa þótt. Hann rakti
stuttlega sögu íslands og færði sönnur á það,
að þjóðernistilfinningin, þjóðræknin hefur ver-
ið og er enn uppspretta að öllum þjóðlegum
framförum. Eitt atriði í ræðunni var þómjög
svo óheppilegt, að minnsta kosti frá kristilegu
sjónarmiða, sem sé það, að ræðumaður við
enda ræðunnar hvatti menn til heiðni. Öðru-
vísi verða varla skilin orð hans um „að trúa á
mátt sinn og megin". Kristnum mönnum eru
önnur orð eðlilegra:- „Eg megna allt í Kristi,
sem gerir mig styrkvan."
Af kvæðunum álítum vér, að eftirfarandi muni
verða mönnum kærast. Það hefur Steingrímur
Thorsteinsson orkt:
í blíðri von um bættan hag,
Er beri senn að höndum,
Yér þennan höldum þjóðardag
Um þíngtíð hér áströndum;
Og hún, sem yfir bygða bój
Sín breiðir ástar hótin,