Alþýðublaðið - 04.05.1963, Blaðsíða 1

Myndin er tekin á Fríkirkjuvegi 11, er réttarhöldin stóðu yfir í gær.
mmm
44. árg. — Laugardagur 4. maí 1963 — 99. tbl.
„Hunt hefur
brotið af sér
//
Alþýðublaðið ræddi í g:ær-
kvöldi við Bjarna Bencdikts-
son, dómsmálaráðherra, eft
ir að kunnugt var um ákvörð-
un John Smith, um að hann
myndi ekki koma fyrir íslenzk
an dómstól. Bjarni sagði:
„Við teljum að Hunt skip-
herra á Palliser hafi brotið
af sér, og brezka stjórnin
beri því ábyrgð á því hvern-
ig komið er, og henui ber að
bæta það. Við erum með orð-
sendingu í undirbúningi, sem
verður send brezkum stjórn
arvöldum, en meira get ég
ekki sagt um málið að svo
stöddu.“
ITH NEITAR AD KO
FYRIR ÍSL. DÓMSTÓL
★ JOHN SMITH, skip-
stjóri á togaranum Mil-
wood, gaf yfirlýsingu í
gær, þar sem segir, að hann
muni EKKI fara til ís-
lands. Segir hann m. a. í
henni, að ekkert réttlæti
sé til í þessum málum fyrir
íslenzkum dómstólum og
skipstjórar séu raunveru-
lega taldir sekir áður en
réttarhöld hefjist.
WOOD: — Óvíst aö aðgeröir íslenzkra stjórnarvalda séu
í samræmi við alþjóðalög.
Efnislega var yfirlýsing Smith’s
sem hér segir: Hann neitar að hafa
verið að veiðum innan fiskveiði-
markanna og segir, að samkvæmt
sínum kortum hafi hann verið hálfa
aðra mílu fyrir utan þau
Hann neitar að hafa siglt á Óð-
in, heldur hafi Óðinn siglt á sig.
Ástæðan fyrir neitun sinni að
fara til íslands segir hann að sé,
að ekkert réttlæti sé til i íslenzk-
um dómstólum í þessum málum,
eins og kerfið sé núna. Skip sé
tekið einn dag, næsta dag fari
réttarhald fram. Byrjað sé á að

FRA RETTARHOLDUNUM I GÆR:
oir vissi ekki
hverju fór fram
Þeir skipsmenn af skozka tog-
aranutn Mihvood, sem komu
með togaranum til íslands,
voru leiddir fyrir rétt í gær.
Fyrsti vélstjóri, hinn 36 ára
gamli George Moir, kom fyrst-
ur fyrir rétt. Hann skýrði svo
frá, að honum hefði ekki ver-
ið kunnugt um það, sem fram
fór i talsVið togaraiiíi, cnda
væri sér ekki leyfilegt að koma
inn í káetu skipstjórans, þar
sem talstöðin cr. Vélsljórinn
skipti sér því eltkert af því né
vissi af því stríði, sem stóð í
taistöðinni en hlýddi sldpun
skipstjóra síns að yfirgefa skip-
ið á mánudagsmorgnn cg fara
um borð í herskipið Palliser,
sem var þá skamnit frá togar-
anum. Eftir á Milwood voru þá
aðeins skipstjörinn og tveu' há-
setar, sem urðu eftir af misgán-
ingl sökum þess, að þeir voru
önnum kafnir við að taka til
farangur sinn og gættu cinskis,
sem fram fór. Menn af skips-
báti herskipsins Palliser komu
þá um borð í togarann Mil-
wood.
Vélstjórinn kvaðst alltaf hafa
haldið sig neðanþilja á her-
skipinu, meðan hann dvaldist
þar og þvf ekki hafa fylgzt með
stefnu né öðru því, sem gerðist
ofan þilja. En þegar skipstjórinn
af Milwood kom um borð í
herskipið tjáði liann fyrsta vél-
stjóra, að herskipið hefði fylgt
togaranum Juniper eftir.
Eftir um það bil 18 klst. dvöl
á herskipinu fór 1. vélstjóri á-
samt tveim undirmönnum sín-
um (2. og 3. vélstjón) aftur
um borð í Milwood og sigldu
þeir togaranum, að beiðni varð
skipsmanna og yfirmanna her-
. skipsins Palliser til Reykja-
víkur.
Þegar framburður vitnisins
var bókaður í réttinum I gær
var fyrst skráð, að skozku véla-
mennirnir hefðu „AÐSTOÐAf)
VIÐ siglingu togarans til
Reykjavíkur.“ Skotinn var ekki
seinn á sér að leiðrétta þetta,
er framburður hans var lesinn
upp. „VIÐ SIGLDUM HON-
UM,“ sagði hann með stolti
í röddinni. Var þessu atriði
þá að sjálfsögðu breytt.
Fyrsti vélstjóri sór þess eið,
að framburður hans væri rétt ar
Annar vélstjóri, hinn 47 ára
gamli David Stott, hafði sv>p
aða sögu að segja og yfirmaður
hans. Hann sagðist hafa sofið í
koju sinni, er varðskipið kom
Framh. á 5. síðu
hlusta á vitnisburð skipherra varð
skipsins. Maður sé því raunveru-
lega sekur, áður en málsrannsókn-
in hefjist. Síðan sé hcgningardóm-
ur uppkveðinn, afli og veiðarfæri
gerð upptæk, og loks sé áfrýjað.
Loks segist Smith ekki hafa
neinu að leyna, hann sé fús til að
mæta fýrir brezkum rétti,
★ NEITAR AÐ SVARA.
John Smith skipstjóri las upp
Framh. á 5. siðu
LEIÐIN TIL FRELSIS LÁ UM ÍSLAND:
FLÚDIAF TOGARA
HÖFNI REYKJAVlK
ÓNEFNDUR flóttamaður flúði
í fyrradag frá borði á austur-
þýzka togaranum Gera, sem
liggur í Reykjavíkurhöfn. Hann
kom síðdegis á fimmtudag í
vestur-þýzka sendiráðið, og bað
um leyfi til að fara til Vestur-
Þýzkalands sem allra fyrst. í
býtið i gærmorgun fór hann svo
með flugvél Flugfélags íslands,
Skýfaxa, til Kaupmannaliafnar,
og síðdegis í gær var hann kom
inn til Hamborgar, þar sem
frelsi er tryggt.
Nafn þessa manns verður
ekki birt, vegna þess, að hann
á foreldra á lífi í Austur-Þýzka-
landi, sem gætu orðið fyrir of-
/sóknum kommúnista, ef flagg-
að yrði um undankomu sonar-
ins. Eins og fyrr segir kom
hann í sendiráðið síðdegis á
fimmtudag. Ilann vildi fara
strax til Vestur-Þýzkalands, en
ekki biðjast hælis hér á landi
sem pólitískur flóttamaður.
Gerðu yfirvöld liér á landi
og sendiráðið þegar ráðstafan-
ir til þess að greiða fyrir und-
ankomu mannsins.
Togarinn Gera liefur legið
með bilaðar ljósavélar í Reykja
víkurhöfn í rúma viku, og mun
ennþá vera í höfn.
Flóttamaðurinn, sem er ung-
ur að aldrl, hafði lengi undir- >
búið flótta sinn.
Blaðið hefur það eftir félög-
um hans á togaranum, að þeim
hafi ekki verið kunnugt um á-
form félaga síns fyrr en þeir
fréttu að hann var sloppinn.
Ekki liefur skipstjóri tojfir-
ans Gera spurzt neitt fyrir hjá
opinberum aðilum ura hvarf
háseta síns.
Talsmaður vestur-þýzka
sendiráðsins bað þess, er blað-
ið ræddi við hann í gær ivöldi,
að ekki yrði gert mikið tir per-
sónulegum upplýsinguin um
flóttamanninn, en aftur lögð
meiri áherzia á, að enn einum
Austur-Þjóðverja hefði tekizt
að sleppa undan áþján og kúg-
un, og í þetta skipti hefði ís-