Alþýðublaðið - 10.12.1963, Qupperneq 2
i Hltsijörar: Gylfl Gröndal (áb.) og Benedlkt Gröndal. — Fréttastjórl:
I Arnl Gunnarsson. Ritstjórnarfulltrúl: Eiöur Guönason. - Simar.
14900-14903. — Auglýsingasími: 14906. — Aðsetur: Alþýöuhúsið við
Everfisgötu, Ileykjavík. — Prentsmiðja Alþýðublaðsms. — Áskriftargjald
tr. 80.00. — í lausasölu kr. 4.00 eintakið. - Útgefandi' Alþýðuflokkurinn
GULLIÐ GLEPUR
{ ÖíiLÖG íslenzku' þjóðarinnar eru um þessar
mundir eins og dæjnisaga úr fomum bókum. Á fá-
um árum hefur þjóðJn efnazt og komizt úr fátækt
j í einhiver beztu og jöfnustu efni, sem nokkur þjóð
foýr við. Náttúruöfl hafa brosað við henni.
Þá gerist sú hörmung, að sálarþrekið brestur.
Upphefst kapphlaup um peninga og hver einstakl-
, ingur skarar eld að sinni köku, hvert fyrirtæki
hugsar um sinn gróða, hver hópur manna og hiver
sétt gerir kröfur á kröfur ofan.
Velmegunin liefur á þennan hátt skapað sund-
urþykkju með þjóðinni, sem er henni hættulegri
en eldgos, ísar eða harðindi, Enginn vágestur getur
i valdið meira tjóni en ósamkomulagið, bræðravíg-
j :tn.
Miklar breytingar hafa verið gerðar á kjara-
I skiptilngu landsmanna. Hefur oftar en einu sinni
farið sivo, að fyriríram eru allir hlynntir breytingu
og telja þetta eða hitt vera mesta réttlætismál. Þeg
ar til framkvæmdar kemur, snúast rnenn á móti
i og keppast um að fordæma það, sem þeir áður
studdu. Þannig er sagan af launum opinberra
sarfsmanna, kjarabótum hinna lægst launuðu og
I 'fleiru á þessu ári.
Stjóm og stjórnarandstaða eru ekks saklausir
taðilar í þessum leik. Báðir gleymdu öllu, þegar
Ikapphlaupið um fylgi þjóðarinnar hófst fyrir kosn
ilngar í vor, og blésu óspart að eldi iverðbólgunnar,
sem stundum getur yljað — rétt í svipinn. Þegar
þetta bættist ivið metaflaár, varð reifcningurinn
foærril með hverri viku. Nú hefur innheimtumaður
inn barið að dyrurn.
Þegar loks allir vilja hægja ferðina á haust-
dögum, kemur í ljós að launalægstu stéttimar hafa
fengið minna í sinn hlut en aðrir. Að sjálfsögðu
vilja allir bæta úr því óréttlæti í orði, en fram-
kvæmdin vill vefjast fyrir mönnum.
Hinar gífurlegu yfirborganir á hverju sviði
eftir annað sýna, að gjaldgeta atvinnuveganna er
mikil. Þess vegna er sjálfsagt að láta þá greiða sem
hæst kaup, en ríkinu ætti ekki að verða skotaskuld
l úr hjálpsemi við þá liði útfiutningsframleiðslunn-
ar, sem erfiðast eiga. Svona emfalt er það mál, sem
reyndist svo ofsalega flókið í framkvæmd, að þjóð
félag okkar riðar til falls.
Þegar þetta er skrif'að, er efcki ivótað hvort alls
herjarverkfall skellur á eða ekki. En mikil hörm-
ungar ógæfa væri það, ef til slíks kæmi í mesta
góðæri, sem íslenzk þjóð hefur lifað.
íOa&EÁ v5coí&
mmi* \
srowi '
SÍGÍLDAR SÖGUR IÐUNNAR
IÐUNN gefur út flokk skáldsagna, sem valið, hefur verið heitið SÍGILDAR SÖGUR IÐUNNAR. í þeim flokkc
birtast einvörðupgu víðfrægar sögur, sem um áratugaskeið hafa verið vinsælasta lestrarefni fólks á öllum
aldri. Eftirtaidar fjórar hækur eru komnar út:
. „„ mm
Ben Húr
Hin heimsfræga skáld-
saga Lewis Wallace. Víð-
lesnasta skáldsaga í
lieiml, jafnfræg sem bók
og kvikmynd. Kr. 135.00.
Kofi Tómasar frænda ívar hlújárn Skyttnrnar I
Ógleymanleg skáldsaga, Ævintýraleg og spenn- Fyrsti hluti hinnar dáðu
sem átti drjúgan þátt í andi saga sem farið hef- og víðkunnu sögu Alex-
að hrinda af stað þræla- ur óslitna sigurför, bæði andre Dumas. Sagan kem
stríðinu — Kr. 150,00. sem bók og kvikmynd ur út í þremur bindum.
Kr. 150.00. Kr. 150.00.
BÆKUR HANDA BðRNOi OG UtN G LI N G U M
I Ð U N N Skeggjagötu 1 — Pósthólf 561 — Sími 12923 — Reykjavík.
A«ne-Callt
Fimm komast í hann Dularfullu bréfin Anna í Grænuhlíð OIi Alexander á flugi
krappan Þetta er fjórða „dular Fyrsta bókin um Önnu í Fjórða bókin um Óla
Áttunda sagan f bóka- fulla bókin“ eftir Enid Grænulilíð. Úrvalsbók Alexander, einkavin
flokknum um félagana Blyton, spennandi leyni- handa telpum og ung- yngri barna, prýdd mörg
fimm, jafnspennandi og lögregluævintýri. — lingsstúlkum. Kr. 75.00 um myndum. Kr. 58.00.
liinar fyrri. Kr. 95.00.
ALLSHERJARVERKFALL í ALLSNÆG
ÞEGAR ÞETTA ER RITAÐ
er ekki annaff aiáanlegt en aff ein-
hverskonar allsherjarverkfall
skelli á, víðtækasta verkfall, sem
nokkru sinni hefur veriff á ís-
landi. — Þetta eru hörmuleg tíff-
indi, ekki sízt þegar þess er gætt,
aff þjóffin á í heild við betri kjör
aff búa og minni fjárhagslega örff-
ugleika en nokkur önnur þjóff,
sem viff höfum sögur af- Erfiff-
leikar á cinn eða aunan hátt verffa
alltaf fyrir licndi, hiá einstakl-
ingum og lijá hinu opinbera. Þaff
er aldrei hægt aff frelsa einstakl-
inginn frá einhverskonar kvíða eða
sársauka,
ALLIR HALDA mikinn auð í
amiars garði. Allir vildu hækkan-
ir lijá opinberum starfsmönnura
þó að niðurstöðui- kjaradóms sættu
mikilli gagnrýni og þó einna helst
hér í mínum pistlum, en nú virð-
ast allir vitna til hækkana, sem
þessi stétt, sem hafði orðið útund-
an árum saman, fékk — og miða
nú kröfur við meðaltal þeirra
hækkana. Þétta er fásinna, en stað
reynd samt og í fullu samræmi við
þróunina í aldarfjórðung eða svo
— og vitanlega liefðum við átt að
sjá þctta fyrir löngu.
ÞEGAR NEFND verklýðsfélag-
anna samþykkti að lialda fast við
það, að launþegarnir, sem lægst
hafa kaupið skyldu ekki teknir út
úr og kjör þeirra bætt án tillits
•til annarra, þá fann ég skýrar en
nokkru sinni áður, að allt er þetta
komið úr greipunum, að algjör-
l lega ný sjónarmið eru orðin alls-
ráðandi lijá verkalýðsfélögunum.
Sú staðreynd, að fnlltrúar hinna
'lægst launuðu gera kröfur hinna,
sem allir eru ýfirborgaðir, að sín-
um og yfirgefa með því málstað
þeirra sem búa Við skarðastan
hlut, þóttist ég sjá, að málin yrðu
ekki leyst nema nieð ósköpum. —
Og einmitt þetta veldur vonleysi
hjá miklum fjölda láglaunarnanna.
RÍKISSTJÓRNIN virtist hafa
það sjónarmið, enda marglýst yfir
af hennar hálfu, að hækka laun
hinna lægst launuðu án þess, að
efnahagskerfið raskaðist og hægt.
væri að forða því að gjaldeyrissjóð
urinn eyddist með þar af lciðandi
gengislækkun- Og þetta var allt
mjög ,skiljanleg*. Þegar ekkert
bendir til þess, að hægt sé að
framfylgja þeirri stefnu, sem er
tvímælalaust hin rétta, þá virðist
ekki annað vera eftir en að at-
vinnurekendur semji um það sem
Framh. á 4. síðu
{2 10. des. 1963 — ALbÝÐUBLAÐIÐ.