Alþýðublaðið - 10.12.1963, Side 15

&UT FINALIY THÉP-rJ 15 ENOBðH
AAUSTACHETO TAK5 THE Dy£...
ALCfJö WITH HIS GZkW-CUTHAIR.
' W/tfgLwfflm NOW IT FEEL5
LIKZ SCHOCL-
7,/'OE.PINAEILy ' Boy FU.TZ BE-
íl MY BEARP CAUSE W£- AEE
W? 5EEAA5 TO IN A HURRy
ÖEOW AN P>--------7 ,
l INCH A PAY/ AÍS&lt'J »S
PLANNINö ROOAA
nr---------------^TTWITH THE AMEglCANSVAU7DMATION!
COAARADE,yoU AKE J / REMOVINð THEIR. THATS WHAT
50 QUIETi PO yoU 4J AAISSILE BA5E5 IN v. IT15 i .Tg
THINK THE ÖENERAL5 ATURREY WE SHALL ¥[>117/---
WILL LIKE OUP. SCHEME?/ HAVE LE5S ANP LESSjg|íf fVív
________________. nflWir To po !! )y3.J)
A5 5TEVE
PREPARES
TD ÁSSÚA1E
A DIS6UI5E
Bojayanwft <í4iot
laðaði liana og hræddi. Ilún
skildi ekki hvað það var.
Beata, Jasper og Kim urðu sam
ferða heim úr skólanum. Þau
áttu öll samleið, Beata og Kim.
bjuggu bæði í Sandbæ, Jasper
í Orup.
— Sjáið þið bílinn fyrir fram
an krána, sagði Jasper allt í einu.
Þau voru nú komin að torginu
í Sandbæ. — Þetta ér ekki svo
slakur
ur að vera ríkur.
— Hann er að minnsta kosti
sjö eða átta ára ganiall, sagði
Kim fjTirlitlega. — Nei, þá ætt-
uð þið nú að sjá bílinn hans,
pabba. Hann er alveg nýr,
Þau námu staðar fyrii- fram
an króna og virtu bílinn fyrir
sér. Jasper og Beata með ódul-
inni aðdáun, Kim með uppgerð-
ar kæruleysi.
— Bíðið hér, sagði Jasper. ___
Ég ætla að skreppa inn og
spyrja Larsen hvort liann eigi
nokkra öltappa handa mér í dag.
— Öltappa, til hvers, spurði
Kim.
— Ég nota tappana í bíl, sem
ég er að búa til heima.
Jasper gekk að dyrunum á
kránni, og Kim á eítir lionum.
— Hæ! Heimatilbúinn bíll! Þú
ættir bara að sjá bílinn lians
pabba-
— Þetta var í sjöunda skipt-
ið, sagði Beata.
Kim snéri sér við og starði
undrandi á hana. — Hvað áttu
við?
— Þetta er í sjöunda sinn,
sem þu gortar í dag.
— Gorta, endurtók Kim móðg
aður. — Ég gorta aldrei.
— Jú, víst gerir þú það. Bara
i dag, hefur þú sagt þrisvar, að
pabbi þinn sé frægur og ríkur.
Þú hefur líka tvisvar sagt, að
þú sért sá bezti í bekknum í
lestri. Og nú hefur þú tvisvar
sagt, að bíllinn hans pabba þins
sé fínasti billinn hér um slóð-
ir . . .
Kim roðnaði. Hann horfði hat
ursfullt á Beötu. — Ég gorta
aldrei, endurtók hann, og gekk
ógnandi nær henni. — Þú skalt
játa, að ég gorta aldrei, annars
verður þú barin.
Beata skimaði í kringum sig
eftir Jasper, en hann var horf-
inn inn í krána.
Þegar Jasper kom inn í krána,
nam hann staðar við dymar og
leit feimnislega í kringum sig
eftir þjóninum Larsen, sem var
vanur að gefa honum tappa.
Hann sá að þjónninn var önnum
kafinn við að bera fram smurt
brauð handa glæsilegri konu og
herramanni, sem sátu við glugg
ann, er snéri út að torginu.
— Góðan dag, Jasper, sagði
Larsen, þegar liann skömmu
seinna átti leið fram hjá Jasp-
er- — Ertu að bíða eftir töpp-
um?
— Já , þakka þér fyrir, sagði
Jasper og tók ofan húfuna.
— Fylltu bara húfuna þína. Þú
veizt, hvar þú finnur tappana.
Skyndilega barst ne.vðaróp að
utan. Hin glæsilega kona leit út
um gluggann, og hrópaði upp yf
ir sig: — Almáttugur, sjáið strák
inr> þarna úti. Hann er að mis-
þyrma. litlu stúikunni.
Nýtt hróp bárst að utan, og
konan flýtti sér ú úr kránni á-
samt Jasper og Larsen. Beata
lá á jörðinni fyrir neðan tröpp-
urnar. Það blæddi úr skurði á
hönd hennar. Hún grét og benti
á eftir Kim, sem hljóp eins og
fætur toguöu niður torgið: —
Hann ætlaði að slá mig í and-
litið með grjóti. En Iiann hitti
iiiiiiiiniiiii|in»iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniii»M*i*»iiiiHiin<mi>*
bara höndina . . . það blæðir úr
henni.
Konan hjálpaði Beötu á fæt-
ur og snéri sér að Larlsen. —
Vilduð þér vera svo vænn að ná
í töskuna mína út í bíl. Ég er
með sárabindi í henni.
— Með ánægju, frú.
— Komdu, sagði konan, og
greip um handlegg Beötu. —
Komdu með mér inn í krána, við
verðum að binda um hendina.
Beata fylgdi hikandi á eftir
konunni. Larsen kom þjótandi
með töskuna, og skömmu seinna
sat konan ó stól inni í kránni og
hreinsaði sárið á hendi Beötu.
Það er sem betur fer ekki
djúpt, sagði hún huggandi. Finn-
ur þú.mikið til?
— Nei, sagði Beata og brosti.
Konan sxirðnaði andarcak, þeg
ar hún tók eftir brosi Beötu.
Það var íyrst núna, sem hún tók
eftir andliti barnsins. Hún varð
skyndilega afar óróleg. En hvað
hún er töfrandi, hugsaði hún.
Og brosið hennar . . . Hún hólt
áfram að binda um hendi bams-
ins ,en hreyfingar hennar voru
óöruggar. Hún vætti þui-rar var
ir sínar og nú vissi hún, á hvað
bros barnsins hafði minnt liana.
Þetta er brosið hans Hugos, sagði
hún við sjálfa sig. Svona gat
Hugo líka bi-osað einu sinni . . .
Áður cn allt þetta hræðilega
skeði. Hún sat lengi grafkyrr, föl
þrátt fyrir sólbi-ennda liúðina.
Guð minn góður! Þetta er hún,
litla stúlkan mín!
—. Iívað heitir þú, barnið
gott?
— Beata.
— Hvað meira en Beata?
-— Beata SandbjL
Konan lyfti höfðinu með erf-
iðismunum. Hún varð að hafa
stjórn á sjálfri sér. Hún fann til
áafrar löngunar til að kasta sér
á kné, bresta í grát og þrýsta
barninu að sér.
Að lokum hafði hún lokið við
að. búa um heiidina. Hún strauk
Beötu um kollinn og sagði: —
Nú batnar þér fljótt.
— Takk, sagði Beata og
hneigði sig. Svo yfirgaf hún
krána ásamt Jasper, sem bar
húfuna sína fulla af töppum, Tár
in runnu niður kinnar konunn-
ar, þar sem hún. horfði á eftir
börnunum, er hurfu út í sólskin
ið,
— Þú verður að liafa taum-
liald á sér, sagði maðurinn, þeg-
ar konan kom aftur að borð-
inu. — Vertu nú ekki heimsk,
Helena.
Heyrðir þú það, spurði
hún.
— Já.
— Þetta var hún. Sástu bros
ið hennar?
— Nei.
a — Það var brosið þitt, Hugo.
Þannig brostir þú líka einu
sinni . . .
— Reyndu að jafna þig, endur
tók hann. — Fólk fer að taka
eftir þér. Borðaðu matinn þinn
og láttu sem ekkert sé.
Hann hélt áfram að boi'ða.
Hún sat og horfði á hann, en
snerti sjálf ekki við matnum.
— Heyrir þú ekki? Borðaðu
matinn þinn.
— Ég kem ekki niður einum
munnbita, Hugo.
— Þú komst- til að sjá hana,

Gagníegar
*
JÓLAGJAFIR
á hóffegu verði
★ Nylon og prjónasilki
Undirpils
Undirkjólar
Náttkjólar
Buxur
Baby Doll náttföt.
★ Nylon sokkar
★ Crepe nylon sokkar
★ Crepe nælon sokkabuxur
á börn og ungrlinffa.
★ Crepe nylon leistar
★ Herra sokkar
★ Herra treflar
★ Herra hanzkar úr ull
★ Herra gjafakassar
(sokkar og- bindi.)
★ Janus Stretch-buxur
úr Helanca nylon.
Sérstaklega vandaðar.
★ Ýmiskonar snyrtivörur
og aúðvitað
PRJÓNAGABN BÆJARINS
mesta úrval-

m

© PIB
COPENMAGIN
__Brúðurnar mínar skulu svo sonnarlega fá gott uppeldi.
AIEANWHILE = IN A 5OVIET COUNTER.JNTELLIGENCE
Stebbi býr sig nú undir að klæðast dular-
gervi.__Venjulega vex skeggið á mér um
sentimeter á dag. Nú er þetta bara eins og
hýjungur, vegna þess að ég bíð eftir a ð það
vtaxi.
Að lokum verður það nógu langt, og nú
getur hann Iitað yfirskeggið.
Á meðan í skrifstofu leyniþjónustu Rússa.
— Þú ert þögull félagi. Helduurðu ekki a3
foringjunum líki þessi áætlun.
— Þegar Bandaríkjamenn leggja niður
eldílaugastöðvarnar í Tyrklandi minnka uni.
svifin hjá okkur.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 10. des. 1963 15