Alþýðublaðið - 13.05.1964, Blaðsíða 4
STORFUM EFRI
LOKIÐ
::
::
::
<»
I
Reykjavík, 12. maí - EG
SÍÐASTA fundi efri deildar Al-
þingis lauk um klukkan hálf
þrjú aðfaranótt þriðjudagsins.
Fundi var frestað skömmu
fyrir kvöldmat, en fundur sett-
ur að nýju strax er útvarpsum-
ræðunum var lokið. Á þeim
fundi var afgreitt frá deildinni
frumvarp um ríkisábyrgð á lán
handa Flugfélagi íslands, þá
var frumvarp til laga um lausn
kjaradeilu verkfræðinga af-
greitt frá deildinni, sem og
frumvarp til laga um Seðla-
WUWMMMMMMHmHWMW
banka íslands. Breytingartil-
lögur viðskiptamálaráðherra
við frumvarpið voru samþykkt-
ar, en gegn þeim héldu Fram-
sóknarmenn uppi málþófi.
Forseti deildarinnar, Sigurð-
ur Óli Ólason, kvaddi þing-
menn og árnaði þeim heilla á
komandi sumri, sömuleiðis
þakkaði hann starfsfölki þings-
ins fyrir samstarfið. Óláfur Jó-
hannesson þakkaði forseta
góða og réttláta fundarstjórn
fyrir hönd þingmanna. —
Neðri deild: .
Fundur hófst í neðri deild
klukkan 1.30 í dag. Frumvarp
til laga um ríkisábyrgð handa
Flugfélagi íslands var afgreitt
sem lög frá Alþingi eftir 3.
umræðu, og ennfremur var
frumvarp um lögsagnarum-
dæmi Alcraneskaupstaðar af-
greitt sem lög. Þá var tekið á
dagskrá frv. til laga um lausn
kjaradeilu verkfræðinga og hélt
stjórnarandstaðan uppi málþófi
um það. Nokkur fleiri mál
voru á dagskrá deildarinnar.
Fundur stóð fram að kvöldmát
og átti að hefjast að nýju þeg-
ar að útvarpsumræðunum lokn-
um.
f®
mWttWWMMWWMWWWIWWWWVWMMWMMWWMWIWt
Skrumtillögur eru
ætíð hættuleg
ÞAÐ eru blekkingar og skrum að
tala um stórhækkun hámarks-
íbúðarlána, án þess að minnsta
tilraun eða tillögur séu gerðar um
úrlausn fyrir þá, sem enn hafa
engin lán fengið þrátt fyrir lang-
an biðtíma. Lýðskrumstillögur í
þessum efnum geta aðeins leitt til
enn meiri erfiðleika og verða að
leggjast að jöfnu við tilraunir
þeirra einstaklinga, sem vil.ja nota
sér þessa erfiðleika fólksins í auðg
unarskyni. Á þessa leið mælti Egg-
ert G. Þorsteinsson í útvarpsum-
ræðunum í gærkvöldi, en Eggert
ræddi einkum um húsnæðismálin.
Hann talaði af hálfu Aiþýðuflokks
ins í fyrstu umferð umræðnanna.
í upphafi ræðu sinnar fór Egg-
ert nokkrum orðum um kjarabar-
áttuna og sagði, að höfuðáherzla
væri nú lögð á verðtryggingu
kaups, og væri sú krafa eðlilega
byggð á þeirri staðreynd að launa-
hækkanir í krónutölu hefðu ekki
borið árangur.
Eggert benti á, að umbætur í
húsnæðismálum væru ein raun-
hæfasta leiðin til kjarabóta. Síð-
an sagði hann: „Þrátt fyrir þá
staðreynd, að Húsnæðismálastofn-
unin hefur á 8 ára starfsferli sin-
um lánað til á sjöunda þúsund
íbúða, og að árleg fjárhagsgeta
stofnunarinnar hefur vaxið úr 40-
50 milljónum á ári í 110 milljón-
ir á sl. ári, - hefur biðröð láns-
umsækjenda lengst, þannig að
hinn 1. april s.l. biðu um 3000
Styttri vinnudag
án kaupskerðingar
SIGURÐUR INGIMUNDAR-
Í30N, talaði af hálfu Alþýðuflokks
4íns í síðustu umferð útvarpsum-
iræðnanna í gærkveldi.
Sigurður hóf mál sitt á því að
•rekja viðskilnað vinstri stjórnar-
íinnar, því þegar hún hefði farið
Sigurður Ingimundarson.
ít'á hefði allt verið í kalda koli, og
liefði hún setið áfram hefði eng
iain bátur komizt á flot þá um
liaustið.
Viðreisnarstjómin hefði þegar
»ett sér tvö meginmarkmiff, að
fciöðva skuldasöfnunina erlendis og
3-iefja gjaldmiðilinn íslenzka úr
inðurlægingu og hins vegar aff!
fcaapa cfnahagsjafnvægi innan-
Jjinds.
Viðreisjmin hefði tekizt og það'
I.efði verið stjórnarandstæðingum J
JMikilI þyrnir í augnm því þar sá:i !
loeir sínn pólitíska frama í
Sætín. Þess vegna hefðu þeir
tickið upp ábyrgðarlansa yfir-
boffs og verðbólgustefnu er þeir
sáu að alit gekk vel, báta
fiotinn jókst, verðlag hélzt stöð-
ugt og iðnaður efldist.
Stofnlánasjóðir höfuffatvinnu
vega þjóffarinnar hefðu verið efld
ir og sumpart reistir úr rústum
eftir viðskilnað vinstri stjórnar-
innar. Markmið stjórnarandstöð
unnar hefði veriff að láta víxl
hækkanir kaupgjalds og verðlags
hjáipa sér til að eyðileggja áhrif
in af störfum ríkisstjórnarinnar.
Þessa a'ðstöðu þeirra mætti ef
til vill kalla mannlega, en alls ekki
heiðarlega. Þeir hefðu stutt allar
kaupkröfur, hversu háar sem þær
hefðu verið og frá hverjum sem
þær hefðu komið. Þá hefðu þeir
stutt allar aðrar kröfugerðir, jafn-
vel líka um liækkun álagningar.
Það væri ekki óeðlilegt að skoð-
anir um það hverjar aðgerðir væru
verðbólgumyndandi væru mis-
munandi hjá stjórnmálamönnum,
en núverandi stjórnarandstæðingar
hefðu tvennar skoðanir á þessu.
E.'na er þeir væru í stjóm og aðra
utan stjórnar.
Sigurður sagði, að 30% kaup-
hækkun á einu ári gæti ekki orð-
ið raunhæf, því í kjölfar hennar
hlytu að fylgja margar hækkariir.
Þeir stjórnmálamenn, sem slíkum
liækkunaröldum hleyptu af stað
væru vissulega áfellisverðir.
Sigurður minnti á að Hannibal
og Hermann hefðu beðið fólk um
að taka á sig launalækkun 1958, og
þá hefði Hannibal einnig beðið
bændur um að taka á sig lækkun
afurðaverðs.Þá hefffu þcir ekki ver
ið að biðja um kauphækkanir. Nú
bæöu Framsóknarmenn um hærri
og meiri almannatryggingar, en ]
hver myndi eftir áhuga þeirra á
slíku, meðan þeir sjálfir réðu
fjármálum ríkisins?
Það er þjóðinni fyrir beztu og
láglaunafólki brýn nauðsyn að
verðbólguþróun undanfarinna ára
tuga verði stöðvuð, sagði Sigurð-
ur. Nú krefst þjóðin raunhæfari
vinnubragða en í desember sL Al-
Eramh. á bls. 13.
Eggert G. Þorsteinsson.
lánsumsækjendur úrlausnar sinna
inála. Með víxlhækkunum kaup-
gjalds og verðlags hefur bygging-
arkostnaður sífellt verið að auk-
ast, svo að þrátt fyrir 50% hækk-
un hámarkslána í árslok 1961 úr
100 þúsundum í 150 þúsund, er
þes^i opinbera aðstoð ekki orðin
[nema 25-30% af byggingarkostn-
' aðinum.
I Þær 3000 lánsumsóknir, sem úr-
1 lausnar bíða má hiklaust marg-
falda með 5 til þess að fá út þá
tölu fjölskyldumeðlima, sem hér
eiga beina aðild að. - Er þá ótalinn
sá fjöldi ættingja og vina hverr-
ar fjölskyldu, sem rúið hefur allt
sitt sparifé til að hjálpa ungu
hjónunum, sem eru að hefja bú-
skap, - eða hjónunum, sem eiga
of mörg börn til þess að leiguhús-
næði fáist. í þeim efnum virðist
svo sem böm megi ekki nefna”.
„Það verður ekki unnið. að lausn
húsnæðisskortsins á þann hátt, að
auglýsa með skrumfyrirsögnum,
að allir sem vilji geti fengið lán
eins og of mikið bar á eftir setn-
ingu laganna um húsnæðismála-
stjórn frá 1955. - Ennþá stynur
húsnæðismálastjórn undan þeim
biðröðum, sem þá urðu til, enda
þótt á stundum hafi tekizt að
vinna verulega á í þessum efnum
eins og t. d. á sl. voru.
Síðan rakti Eggert leiðir til úr-
bóta í húsnæðismálum:
1) Auka þarf fastatekjur hús-
næðismálastofnunarinnar.
2) Þegar það hefur verið gert,
þarf að hækka hámarkslánin og
gera um leið strangari kröfur til
hóflegrar stærðar á þeim íbúðum,
er aðstoðar njóta.
3) Koma verður á betri verka-
skiptingu þeirra aðila, sem lána
fé til íbúða, þ. e. húsnæðismála-
stjórnar, lífeyriss.ióða og bygging-
arfélaga verkamanna.
Verðlauna mætti sérstaklega
með hærri lánum og styttri bið-
tíma þá, sem byggja 2-3 herb. í-
búðir. En verð á þeim er nú 20-
30% hærra á rúmmetra en stærri
íbúða vegna gífurlegrar eftir-
spurnar.
Framliald á síðu 10.
Ræða Emils Jónssonar...
(Framhald af 1. síSu).
ystu Framsóknarmanna og Sjálf-
stæðismanna. Framsókn hefði ekki
af miklu að státa í þessum efnum
Síðustu sex mánuðina af vaída-
stríði vinstri sgórnarinnar hefði
vísitalan hækkað um 27 stig, og
ekki gæti þá Alþýðubandalagið
státað sér heldur af neinu á þess-
um vettvangi. Það væri ekki hægt
að saka einn fremur en annan um,
að ekki hefði tekizt að ráða bót
á þessari meinsemd. Síðan ræddi
ráðherrann hækkun byggingar-
vísitölunnar, sem hefði hækkað
| um 34% í tíð vinstri stjórnarinn-
j ar, en um 56% sl. sex ár. í
vinstri stjórninni hefðu íbúðar-
lánin verið lækkuð er byggingar-
kostnaður óx, en í tíð núverandi
ríkisstjórnar hefðu lánin verið
hækkuð jafn mikið og byggingar
kostnaður hefði hækkað.
Þá minnti Emil á, að atvinnu-
leysisvágesturinn væri nú horf-
inn, og væri það að verulegu leyti
að þakka hinni gífurlegu aukningu
fiskiskipaflotans, og bættri veiði
tækni^ Sagði Emil, að samkvæmt
upplýsingum Skipaskoðunarstjóra
hefðu bætzt í fiskiskipaflota okk-
ar sl. fimm ár 90 íiskiskip, sem
hafa verið meira en 100 rúmlest
ir að stærð. Lánastofnanir sjávar
útvegsins hefðu verið efldar mjög
og átt sinn þátt í aS gera þessa
uppbyggingu mögulega. Ekki
væri þó nóg að eignast skip, því
líka þyrfti að gera átak í hafnar-
má.um svo skipin gætu aJiafnað
sig og hefðu öryggi. 1956—1958
hefðu verið veitt 30 milljónir á
ári til hafnarmála, en á síðast-
liðnu ári hefðu verið varið 100
Eniil Jónsson
félagsmálaráðhcrra.
milíjónum til að byggja hafnir
víða um land.
Síðan ræddi Emil um almanna-
tryggingarnar og þá stórkostlegu
aukningu, sem þar hefur átt sér
stað. Nefndi hann nokkur dæmi
máli sínu til stuðnings. Til dæmis
hefði ellilífeyrir hjóna á 2. verð-
lagssvæð, verið 10.300 krónur ár-
ið 1958, en væri nú 43.400 krónur.
Einstæð móðir með tvö börn hefði
á árinu 1958 fengið 11.600 kr. á 1.
verðlagssvæði en 8700 krónur á
2. verðlagssvæði. Nú fengi hún
40.300 krónur, þar væri því um
nær fimmföldun að ræða.
Heildargreiðslur almannatrygg-
inga hefðu verið 243 milljónir árið
1958 en yrði í ár 1045 milljónir
króna; nær fjórum sinnum hærri.
Á beim tíma, sem vísitala fram-
færslukostnaðar hefði hækkað um
61% hefðu bætur almannatrygg-
inga hækkað um 329%.
Emil sagði að einn stjórnarand-
stæðinga hefði sourt liver væri
stefna ríkisstjórnarinnar. Stefna
ríkisstjórnarinnar væri sú sama
og hún hefði verið: 1) að tryggja
landsmönnum atvinnuöryggi, 2)
að forða óvinnufærum frá skorti,
3) að auka og efla menntun æsk-
unnar, 4) að auka lán til íbúða-
bygginga.
Að lokum sagði Emil að hvort
nú tækist að sföðva tveggja ára-
tuga verðbólguþróun væri ekki
síður komið undir stiórnarand-
stöðunni en ríkisstjórninni.
13. maí 1964 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ