Alþýðublaðið - 15.11.1964, Síða 8

Listfraeðingur leiddur á brott.
Járnsmiffurinn hans Ásmundar.
8 15. nóv. 1964 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
út af henni, aS öllum llkindum
vegna ummæla Björns um sýning-
una, í Þjóðviljanum.
Þann 8. okt. segir Alþýðublaðið
m. a. frá því, að kjörin hafi ver-
ið „blómadrottning” og birtir
mynd af henni á forsiðu, auk ann-
arra þátttakenda í þessar feg-
urðarsamkeppni.
Ekki veit ég hvað hefur orðið
þessum blómadrottningarsam- -
keppnum að aldurtila, en get mér
þess til, að blessuðum fegurðar-
dísunum finnist lítil til þess koma
að taka þátt í slíkri keppni, á
móti því að taka þátt í þeim
keppnum, sem gefa þeim máske
tækifæri til . að fljúga út yfir
lapdssteinana og taka þátt í þeim
keppnum, sem veita þeim gullin
tækifæri, ef heppnin . er með.
9. öktóber birtir Alþýðubiaðið
mynd. af hettumávum á Hólman-
lim á Tjöminni og segir frá því,..
að hettumávurinn komi stundum
í Hólmann, þegar krían sé far-
in, en mávurinn og krían séu
engir vinir, en þó'-sé vitað, aS
hettumávur hafi verpt í Hólm-
anum, en þar sé einungis um ejtt
tilfelli að ræða.
Manni verður á að hugsa hvað
yrði um andarungana, ef þeir
hefðu ekki slíkt afburðavarnar-
lið semi kríuna.
í sama tölublaði segir frá því,
að strangari reglur hafi verið
settar um dvöl. hermanna í Rvík
og nú megi „óbreyttir liðsmenn”
ekki dvelja lengur í höfuðborg-
inni en tii kl. 22, ncma mið-
Það getur verið gaman að fletta
upp í gömlum dagblöðum og líta
fi það sem helzt hefur verið frétt
næmt f „den tid.”
Fyrir blaðamann er þetta hæg-
Ur vandi, þar sem „kompletin”
liggja frammi á ritstjórnarskrif-
stofum blaðanna.
Við skulum nú af handahófi
velja okkur eina „bók” og fletta
henni um stund.
| Fyrir valinu verður árið 1952.
V. september það ár segir frá
því, að forseti íslands hafi opn-
að Iðnsýninguna í gær og séu
einkunnarorð sýningarinnar „hollt
eif heirna hvað.” Merki sýningar-
■tBnar var höggmyndin Járnsmið-
■tinn eftir Ásmund Sveinsson
■ðyndhöggvara.
'Eins og flestum mun vera í
ffjreku minni, var iðnsýningin
hjildin í Iðnskólahúsinu nýja og
7
þangað var Járnsmiðurinn flutt-
ur og annaðist Vélsmiðjan Héð-
inn það verk. Mikið þurfti til,
þar sem höggmyndin vegur u.þ.b.
þrjár smálestir.
Þetta listaverk Ásmundar var
mikið umdeilt á sínum tíma og
er jafnvel enn þann dag í dag,
en ekki getur undirritaður neit-
að því, að honum finnist mlkið
til verksins koma.
í Alþýðublaðinu þann 7. okt.
er sagt frá opriun sýningar Vet-
urliða Gunnarssönar og að þetta
sé háns fyrsta sjálfstæða sýning.
Veturliði sýndi á annað hundrað
málverk og voru flest „mótfvin”
frá sjávarþorpurri á Vestfjörðum.
Eins og menn eflaust muria,
skeði atvik í sambandi við þessa
sýningu, sem vakti á henni mikla
athygli, en það var, þegar Vetur-
liði vísaði Birni Th. Björnssyni
vikudaga, þá megi þeir vera til
kl. 24.
11. október er sagt frá kosn-
ingum í þrem prestaköllum í
bænum og birtar myndir af kepp-
endum. Guðsþjónarnir eru hinir
herskáustu, þégar þeir vilja næla
sér í brauð og hafa úti öll spjót
í bardaganum. Eins og menn
vita, er smekkur fólks misjafn
á brauði. Sumum finnst franskt
brauð bezt, öðrum rúgbrauð, eða
flatbrauð að ekki sé minnzt ár að-
dáendur þrumárans.
En allt öðru máli virðist um
smekk presta á þéim brauðúm
sem þjóna skal, en í þeím tilfelV
um sækjast þeir flestir eftir liin-
um feitu brauðum.
— En nóg um það. —
Hinn 12. október segir m. 'a. 1
blaðinu, að einn Reykvíkingur
hafi verið fangelsaður 112 sinn-
um á síðastliðnu ári,‘ eða oftar
en tvisvar í viku að meðaltali.
Manni verður á að spyrja, hvort
maðurinn hafi verið húsnæðis-
laus? — Til þess að kóróna þessa
frétt er því bætt við að ein kona
hafi setið fimmtán sinnum i
„Steininum” á árinu.
Þann 26. október segir frá þvf,
m. a. að hafin sé aðgöngumiðasála
á söngskemmtanir Jussi Björl-'
ings, og þegar sé uppselt í fyrstu
söngskemmtunina, þrátt fyrir það,
að miðinn kosti níutíu krónur.
Síðan er almenningi bent á, að
vissara sé að kaupa miða í tíma,
þar sem aðsóknin sé svona mik-
il.
Þetta er algeng ábending, en
hverja er yfirleitt átt við þégar
bent er á, að kaupa miða í tíma?
28. október segir blaðið frá
manni nokkrum á Ítalíu, sem ekkl
hafi fest svefn í sjö ár. — Eg er
glaðvakandi nótt sem nýtan dag,
sagði hann. — Eg er aldrei syfj-v'
aður! Á nóttunni ligg ég vakandi ;