Alþýðublaðið - 08.08.1965, Page 13
CftRLTH., W::
DREYER ^
GERTRUD
NiNA PENS RODE
BÉNDT ROTH E’ EBBE RODE
Gertrud
Nýjasta snilldarverk Carl Th.
Dreyers.
Kvikmyndin hefur hlotið fjölda
verðlauna og verður sýnd á sér
stakri heiðurssýningu á kvikmynda
hátíðinni í Feneyjum nú í ágúst
mánuði.
Sýndkl 9.
RAUÐI DREKINN
Spennandi amerískm.vnd
Sýnd kl. 5 og 9.
Bönnuð börnum.
DVERGARNIR ög FRUMSKÓGA
JIM
Sýnd kl. 3.
Síml 5 02 49
Syndin er sæt
KRB.F.B8RN
..deter dejligt
at syndeí
»DJ»voIaa 03 do 10 bodi
Jcan-ClaUda Brlaljr
Danielle Darrleux ö
Fcrnandol
Mel Ferrer*
Mlchel Slmon
DIABOLSK HELVEDES . SATANISK
humor morsom lattor
Bráðskemmtileg frönsk mynd
með 17 frægustu leikurum Frakka.
Sýnd kl. 6,50 og 9.
NJÓSNIR í PRAG
brezk njósnamynd í litum með ís
lenzkum texta.
Sýnd kl. 5.
SIRKUSLÍF.
Litmynd með Jerry Lewis'.
Sýnd kl. 3.
Áskriffasíminn er 14900
! ingardeild Vernons .... eftir
vonum, ó, guð! Hún leitaði á
borðinu og tautaði: skrá*n, skrá
in. Önnur lína hringdi. Hún ýtti
á takka, dró út línu og kom í veg
fyrir að yfirhjúkrunarkonani
gæti pantað hádegisverð. Bob
gekk fram hjá og Hún spurði
skelfingu lostin: Hvar er skráin?
Hann brosti. — Ég skai svara,
sagði hann og <greip heyrnartæk
in-af henni. „DailyGlöbe"? hann
hlustaði smá stund: —• Nei Vern
! on læknir er ekki við'. Ekki einu
j sinni fyrir Daily Globe. Já þér
verðið að sætta yður við það Og
: hann sleit sambandið.
Tina leit á hann. — Ég get
ekki neitt, sagði hún. Hann hló.
— A ég að segja þér hvað mér
finnst? spurði hann. — Mér
finnst þú dásafleg.
— Nei. Ég hef áhyggjur.
— Út af mér.
— Nei, nei, — ekki út af þér.
— Ó, sagði hann vonsvikinn,
— segðu mér hvers vegna. Ég
er ágætur náungi.
Tina andvarpaði. — Ó Robert,
ég get ékki sagt það, ekki einu
sinni þér.
,— É'g veit af hverju. Ég er ekki
nægilega gamall til að sk:]ja það.
Þú elskar Paul, sagði hann
stríðnislega. — Hann er örugg-
ur, traustur, glæsilegur, feitur.
Hún þagði. — Þarna sérðu, hróp
aði hann. — Þetta var rétt hjá
mér. Þig vantar pabba.
— Já, sagði hún utan við sig.
— Ég skal segja þér hvað ég
skal gera, sagði hann og studdi
báðum höndum á borðlð — Ég
skal útvega þér viðtal við hinn
fræga- sélfræðirig Robert Sterne.
Hann heldur fundi hjá Papa
Fierre. — Htin hristi höfuðið.
— Nei Bob. Dr. Sterne getur
ekki hjálpað. Ekki núna.
— Þá það, sagði hann, —
segðu þá Paul það en ekki mér.
En mundu eftir mér ef þ!g vant
ar aðstoð. —* Hann yfirgaf hana
og hún. svaraði aftur í símann
! ...- eftír vonum og hún hefur
hvilzt vel..
Tina- var gráti næst, en liún
hafði tekið sína ákvörðun. Paul
einn gat hjálpað henni ....
Boh hafði áhyggjur af Tínu, þó
hann hefði lilegið og gert að
gamni sínu. Hann minntist
á þetta við Paul þegar þeir voru
tveir einir. — Því miður er hún
ólæknandi, sagði hann alvarlega.
Faul brá. — Við hvað áttu?
— Hennar sjúkdómur elsku
vinur — ert þú.
— Ég? Paul starði á hann.
— Einmitt. Hún elskar þig.
Hánn brosti. — Þú ert heppinn.
Það eru gráu vangarnir.
Þegar Bob var farinn íhugaði
Paul málið áhyggjufuliur. Hann
hafði ekki veitt neinu eftírtekt.
Hann reyndi að hugsa um það
hvort hann hefði eitthvað upp
örvað þessar tilfiilningar. Nei
9
alls ekki. Hann hafði verið vin
gjarnlegur og kurteis ekkert
annað. Kannske hafði hann sagt
eitthvað .... Hann var reiður
við sjálfan sig. Honum fannst
hann haga sér eins og fífl. Af
hverju var hann að hafa áhyggj
ur af þessum vandræðaungling?
Hann leit í spegilinn Aðrir
menn lentu ekki í svona vanda,
þeir létu ekki smávegis viðhald
hafa áhrif á sig og urðu ekki
áhyggjufullir. Hann rétti úr sér.
Hvað var hann? Karlmaður? Jú
að vísu. Hann tók sjálfur sínar
ákvarðanir. Hann yrði að losa
sig við hana sem fyrst. Reka
liana. Hvenær? í kvöld? Kann-
’ske' ekki í kvöld. EMitt svona
upp úr þurru. IilmannJegt. Ef
liún færi nú að gráta? Ef hún
segði frú Webster allt? Hann
settist jafn áhyggjufulíur og
fyrr.
Klukkan hringdi í mat. Hann
fór inn í borðstofuna og nam
staðar mjög undrandi í gættinni.
Tina stóð við fágað maghoniborð
ið föl og falleg í kertaljósinu.
Hann leit á silfrið, stífaða- pentu
dkana, fínu krystalsglösin. —
Hvað gengur á?
— Matur.
•— Fyrir tvo?
— Fyrir mig og þig.
— Ó. Hann settist og starði á
borðið. — Frú Webster á víst frí
í kvöld, sagði hann. Hún jós
súpu á diskinn hans.
— Og Boh verður að vinna
til níu,
— Ég skil: Paul reyndi að
finna eitthvað öruggt umræðu-
efni. Hann gat það ekki og þögn
in varð sífellt meira þvingandi.
— Góð supa, sagði hann.
—- Meira?
— Nei takk, ég, er ekki svang-
ur. Hann óttaðist að hún myndi
taka frumkvæðið og þá væri hann
húinn. að vera. Hann tók í sig
kjark.
— Þú ert myndarleg húsmóð
ir. Af hverju ertu. að hugsa um
mig? Ég er ekki ungur eða róm
antískur. Hann reyndi að hlæja
en hóstaði í stað þess.
— Un jour sans vin, vitnaði
hún lágt, — est un jour sans so
eil.
Hann starði á hana.
— Hvað?
— Þú ert ekki gamall.
— Eftir þessum orðum að
dæma er.tu að hugga mig, sagði
hann og neyddi sjálfan sig til
að brosa.
Tina tautaði eitthvað á
frönsku. Svo mættust augu
þeirra. — Chéri. Hann kipptist
til.
— Ég er ekki chéri, Tina . . .
líttu á mig. Þetta var blátt á-
fram neyðaróp.
Hún starði á hann og studdi
hönd undir kinn. Honum leið sí
fellt ver og ver. Hann haliaði
sér fram yfir borðið. — Hvern
á kertaljósið að blekkja? spurði
hann. — Mig eða þig?
— Chéri.
Paul missti stjórn á sér. —
Hættu að kalla mig þessu nafni.
Þetta er hlægilegt, sagði hann
reiður.
— Þú talar eins og við vær-
um hjón.
— Við erum það ekki. Ég á
konu. Hann. vildi ekki vera
igrimmur en hann varð að segja
þetta. Svona átti samtalið ekki
FATA
VIÐGERÐIR
Setjum skinn á jakka
auk annarra fata-
viðgerða '"-’fj,
Sanngjarnt verff.
Skipholt I. — Síml 16846. }
SÆNGUR
Endurnýjum gömhi sængnrnar. .
SéUum dún- og fiðurheld tm.
NÝJA FIDURHREINSUírUf t
Hverfisgötn 57A. Sfml 16188
SÆNGUR
, i
REST-BEZT-kodda*
Endumýjum gömla
sængurnar, elgnm
dún- og fiðurheld vwr.
Seljum æðardúns- *g
gæsadúnssængnr —
og kodda af ýmram
stærðum,
DÚN- OG
FIDURIIREINSUN
Vatnsstíg 3. Sfml 18749.
>WMMMMMMMM%MMMMMI
Eyjólfur K. Sigurjónsson
Ragnar L Magnússon
Löggiltir endurskoðendnr
Flókagötu 65, 1 hæð, simi 17909
Sigurgeir Sigurjónsson
hæstaréttarlögmaður
Málflutningsskrifstofa
Óðinsgötu 4 — Síml 11043.
ALÞÝDUBLAÐIÐ - 8. ágúst 1965 13