Alþýðublaðið - 17.11.1965, Blaðsíða 13

Alþýðublaðið - 17.11.1965, Blaðsíða 13
#£JA!Bͧ t-l. — Sími 50184. Ég elskaði þig í gær (Le Mepris) Stórmynd í litum og cinemascope — eftir skáldsögu Alberto Mora vias. Leikstjóri: Jean-Luc Godard Framleiðandi: Carlo Ponti Sýnd kl. 7 og 9. Bönnuð börnum. Sími 50249 Allt heimsins yndi Framhald myndarinnar Glitra daggir, grær fold. Ulla Jacobsen. Birgit Malmsten Carl Ilenrik Faut. Sýnd kl. 7 olg 9, BRIDGESTONE HJÓLBARÐAR Síaukin sala ■annar gæðln. BRIDGESTONI ▼eitlr aukiS öryggi í akstrl. BRIDGESTONE árallt fyrirUggjandL GÓÐ ÞJÓNUSTA Verzlun og viðgerðir, Gúmbarðinn h.f. Brautarholtl I Síml 17-9-84. Dougias Warren FÁTA VIÐGERÐIR Setjum skinu á jakka auk annarra fata- viðgerða. Sanngjarnt verð. féll þunglega ofan á hana og það 'lá við að hún missti meðvitund líka. En hún náði sér eftir smá stund og braust um unz hún losn aði. Hún sá strax að hann var með- vitundarlaus, hann hafði rekið höfuðið í steinbrúnina og það rann blóð úr sárinu Fyrst reyndi hún að vekja hann í örvæntingu sinni. — Ást- in mín. Ástin mín. Ben! Ó Ben! Það var konjaksflaska á hliðar- borði. Hún sótti glas, fyllti það og reyndi að hella vökvanum milli vara.hans. En hann hreyfði sig ekki og blóðið rann stöðugt úr sárinu. — Ég verð að sækja lækni, hugsaði hún. Ég verð að sækja lækni strax. En hún þekkti enga lækna í nágrenninu. Átti hún að sækja dyravörðinn? Gæti hann ráð- lagt henni eitthvað? En hvernig átti hún að útskýra það að hún skyldi vera hér ein með honum? Að vísu fannst henni það engu máli skipta núna Ben var það eina sem skipti máli og ef til vill var líf hans í liættu Hún gat hringt á sjúkrabíl en hún vissi ekki hvert hún ætti að líáita aka honum heim? Hvað átti hún svo sem að segja við Clodhilde? Þá fengi Clodhilde tilefnið sem hana vantaði Hún vissi um marga spítala en alls staðar var nauðsynlegt að lækn- ir leggði sjúklinginn inn Svo datt henni Alard Lang í hug. Hún vissi að hann bjó í King Cross og liún vissi heima- síma hans. Hún hljóp að símanum og valdi númerið titrandi höndum. Síminn hringdi lengi. Hún hélt að hann væri ekki heima og ör- væntingin greip hana aftur. En loksins var svarað. — Lang læknir, sagði stutt- araleg rödd Alards. Hún stundi af létti og rödd hennar skalf þegar hún sagði: — Þetta er Cherry Hazeltyne. Ég þarfnast hjálpar yðar dr. Lang. Dr. Hallam varð fyrir slysi. Hann eyddi ekki tfmanum í ónauðsynlegar spurningar. — Hvar eruð þér? Hún sagði honum götu og hús- númerið. — Hann er meðvitund- arlaus, sagði hún, — og það blæðir mikið úr höfði hans. — Ég verð kominn eftir tíu mínútur, sagði hann. Hún reyndi að hagræða Ben betur og hendur hennar titruðu. Hún leit á sjálfa sig í speglinum og henni brá illilega. Hún var ekki aðeins náföl heldur og úf- in og skjálfandi. Hún tók tözku sína og fór inn í svefnherbergið. Þar greiddi hún sér og púðraði andlit sitt. 16 Hún reyndi meira að segja að setja varalit á titrandi varimar. Dyrabjallan hringdi. Hún skildi tözkuna eftir á snyrtiborði svefnherbergisins og opnaði. Alard Lang kom inn. Hann leit umhverfis sig og sá inn um opnar svefnherbergisdyrnar að tazka hennar lá á snyrtiborðinu. Hún vissi hvað hann hugsaði og roðnaði af blygðun. — Það er ekki eins og þér haldið, sagði hún. Hanri leit kuldalega á hana. - '-OWHWWWMIM**—WWW SÆNGUR REST-BEZT-koddar Endurnýjum gömlu sængumar, elgum dún- og fiðurheld ver. Seljum æðardúns- og gæsadúnssængur — I ‘ og kodda af ýmaum stærðum. DÚN-OO FHICRHREINSUN Vatnsstig 3. Siml 18740 — Hvaða máli skiptir það hvað ég held? Nú er það sjúklingux-- inn sem skiptir máli. Hann rannsakaði Ben. — Alvarlegur heilahristingur og slæmt höfuðsár, sagði hann. — Æðasláttur er mjög hægur, hjartslátturinn óreglulegur. Ég verð að sprauta adrenalini hjartavöðvann ef við eigum að bjarga lífi hans. Ég hef allt það með mér sem ég þarfnast. Vild- uð þér bera hann með mér inn í svefnherbergið ungfrú Hazel- tyne? Við verðum að færa hann úr fötunum. Ben var þungur en Alard var sterkur og hann bar mesta þung- ann þegar þau báru hann inn í svefnherbergið. Cherry tók teppin af rúminu og færði Ben úr jakkanum og skyrtunni með- an Alard bjó allt undir spraut- una. Þegar hann hafði sprautað milli þriðja og fjórða rifbeins fór Ben að anda léttara. Hjart- sláttur hans varð aftur eðlilegur ur. Alard baðaði enni hans og notaði handklæði rifið í lengj- ur sem umbúðir. Cherry fylgd- ist með öllum gerðum hans mitt milli skelfingar og örvæntingar. Hún hafði heyrt að adi-enalini væri aðeins sprautað inn I hjart- að í síðustu lög þegar ekkert annað gæti bjargað lífi sjúklings- ins hafði Alards álitið að Ben væri í slíkri hættu staddur? Það hlaut að vera annars hefði liann ekki sprautað hann. Hafði Ben alveg verið að deyja? — Hann verður strax að fara á sjúkrahús, sagði Alard. — Ég hringi og bið um pláss. Svo hringi ég á sjúkrabíl og til Clothilde. Ef þér eruð með öll- um mjalla ungfrú Hazeltyne þá flýtið yður að hverfa héðan. Það verður allt vitlaust ef það kemst upp að þér hafið verið hér hjá Ben. Það væri ekki aðeins skemmtilegt hneyksli heldur og árás. Hún starði á hann og skildi ekki að hann hefði sagt það sem hann hafði sagt. — Eigið þér við að ég megi ekki vera hér leng- ur? — Ég er svo stórkostlegur að ég veiti yður leyfi til að hverfa, Skiphoit 1. - Sími 16346. SÆNGU8 i Endurnýjum gömlu sængumar Seljum dún- og fiðurheld Ter. NÝJA FIÐURHREINSUNIN Hverfisgötu 57 A. Síml 16733 sagði hann blátt áfram kulda- lega. — Ef þér eruð með fullu viti hlaupið þér héðan eins hratt og þér getið Viljið þér bæði komast í lineykslisblöðin og dagbækur lögreglunnar? Burt með yður. Burt strax. Farið heim til yðar. Ég skal semja sögu sem ég vonast til að allir trúi — jafn- vel Clothilde þó hún verði jafn efagjörn og fjandinn sjálfur. Ég hringi til hennar um leið og ég hef hringt á sjúkrabílinn. Þú þarft ekki að óttast að elskhugl þinn deyi. Það gerir hann ekki. En hann er búinn að vera sem læknir ef þetta fréttist. — Er hann þá ekki í neinnf hættu lengur dr. Lang? spurði hún skjálfandi. Henni var alveg sama hvað hann sagði við hana. Hún átti það margfaldlega skilið fyrir að fara inn i þessa hræði- legu íbúð. — Nei hann deyr ekki, sagði hann, — en hann fer heldur ekki að vinna í bráð. Ég verð að taka eins marga af lxans sjúklingum og ég get. Þér verðið að mæta eldsnemma á morgun. — Eigið þér við að ég sé ekki rekin? spurði hún. — Ekki núna, svaraði hann stuttur í spuna. — Ben Hall- am réði yður en ekki ég. Ný klíníkdama myndi ekki vita hvað Cjp<rlnri> * G' 6 Cooeot-sqcr*' MOOO ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 17. nóv. 1065 J3 /■

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.