Tölvumál - 01.03.1994, Blaðsíða 16

Mars 1994
16-bita viðföng 32-bita viðföng
32-bita OLE
16-bita OLE
Win32s™
Windows 3.1 MS-DOS®
Mynd 2.
og OLE 1.0
gerði notendum
kleyft að birta
og prenta mynd-
ina án þess að
vitanánarhvem-
ig hún var búin
til. OLE 1.0
liafði þó nokkra
slæma galla. í
skjölunt sem
voru notuð sent
hirsla fyrir við-
föngþurfti einn-
ig að geyrna öll
gögn um þau
viðföng. Skjöl
urðu því rnjög
stór. Þegar við-
long voru flutt á milli forrita þurfti
að setja þau fyrst í minni. Oft var
það ógerlegt vegna minnisleysis
viðkomandi tölvu. Viðföngunt
var breytt með því að ræsa
viðkomandi viðfangamiðlara
(Object Server) og með því voru
notendur ekki að vinna við
skjalið heldur forrit sem bjó til
viðföng. OLE 1.0 var einnig illa
skjalbúið (clocumented) og
forritun erfið.
OLE 2.0
í OLE 2.0 hafa helstu gallar OLE
1.0 verið fjarlægðir og einnig er
þar margt nýtt. Byggt er á nýju
forritunarlíkani sem er það santa
og notað er í Cairo (næsta stóra
útgáfa af Windows NT). Þetta
forritunarlíkan er kallað við-
fangseiningalíkan (Component
Object Model, COM) og er sýnt á
mynd 1.
Helstu eiginleikar OLE 2.0 eru
þessir:
Sjónritlun
(Visual editing)
Notandi getur breytt viðföngum
ískjali. ÞettaersáeiginleikiOLE
2.0 sem notandi tekur sennilega
OLE 2.0 í Windows 3.1 og
Windows NT1
'TM
32-bita viðföng 16-bita viðföng
16-bita OLE
32-bita OLE
WOW
Win32™ Windows NT
Samvinna 16- og 32-bita viðfanga
helst eftir. Þetta er einnig höfuð-
þáttur hins svo nefnda skjal-
hverfða líkans. Tvísmellt er á
viðfang sem á að breyta. Valrönd
viðfangsins birtist þá og valntynd
þess er sameinuð þeim valmynd-
um sem fyrireru. Breyta má gögn-
um og nýta alla eiginleika við-
fangsins. Helsti kostur þessarar
aðferðar er sá að notendur hafa
skjalið alltaf fyrir framan sig.
Draga og sleppa
(Drag and drop)
Með aðgerðinni draga og sleppa
má færa og afrita viðföng á milli
skjala og geymsla. Mun einfald-
ara er að flytja gögn með þeirri
aðgerð milli foiTÍta en að flytja
þá með því að nota klemmuspjald
(clipboard).
Tengslaleit og -stjórnun
(Link tracking ancl management)
I OLE 2.0 eru tvenns konar við-
föng, í fyrsta lagi þau sem eru
geyntd í skölum og í öðru lagi
þau sem eru geymd sérstaklega.
Viðföng sem eru geymd sérstak-
lega kallast tengd viðföng (linked
objects). Viðfangið sjálft er þá
ekki geymt í skjali heldur er
geymdur bendir sem vísar á við-
fangið. Bendirinn er líka við-
fang og er kall-
aður viðnefni
(object moniker).
Viðnefnið veit
hvar viðfangið
er geymt á diski
eðaínetkerfi. Til
þess að geta
haldið fullkom-
lega utan um
tengd viðföng
þarf samt sent
áður aðstoð lrá
stýrikerfinuogþá
aðstoð veitir
Cairo.
Sniðbreyting viðfangs
(Object conversion)
Stundum er réttur viðfangs-
miðlari ekki til hjá viðtakanda
þegar samsett skjöl eru send með
lölvupósti eða um staðarnet. Þá
er sniði viðkomandi viðfangs
breytt. Viðtakandi, sem sjálfur
notar töflureikninn Excel, gæti
t.d. fengið sent skjal sem hefur
viðfang búið til með Lotus 1-2-
3. Skjalinu erþá sjálfkrafa breytt
á Excel-snið. OLE 2.0 býður
upp á slíka sniðbreytingu við-
fanga en hugbúnaðarframleið-
endur eiga eftir að vinna mikið
starf áður en sniðbreytingin tekur
raunverulega gildi.
Sjálfvirkni
(Automation)
Þessi eiginleiki OLE 2.0 leyfir
forritum að kalla á önnur forrit.
Þannig má t.d. stjórna vinnslu í
Word 6.0 og Excel 5.0 með Visual
Basic 3.0.
Einingahugbúnaður
(Component software)
Besta leiðin til þess að auka af-
köst og minnka kostnað við
framleiðslu á hugbúnaði er að
endurnýta hugbúnaðareiningar.
16 - Tölvumál