Vísir - 30.12.1963, Blaðsíða 8

>
■a
Útgefandi: Blaðaútgáfan VÍSIR
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjóri: Þorsteinn Ö. Thorarensen
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald 6r 70 krónur á mánuði
í Iausasölu 5 kr. eint. — Sími 11660 (5 llnur)
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Vandi, vegsemdarinnar
V morgun rennur upp síðasti dagur ársins. Nú þegar
etta ár er í þann mund að hverfa í heim sögunnar er
kki úr vegi að líta yfir farinn veg og hyggja að því
ivemig þjóðinni hefir vegnað 1963. í ársbyrjun virtist
bjartsýnin engin ofdirfska. Árið sem þá var nýgengið í
ddanna skaut hafði verið blessunarríkt fyrir land og
ýð. Afli á síld og vertíð hafði verið einmuna góður.
/iðreisnarráðstafanir ríkisstjórnarinnar voru vel á veg
komnar og engar blikur á lofti sem gáfu til kynna að
'kki myndi vel úr rætast. Framkvæmdir voru mjög
niklar og ný atvinnutæki streymdu inn í landið, þar
sem vinnufúsar hendur biðu þeirra.
síðari hluta ársins urðu hér íll þáttaskipti, sem
valda því að sorti er framundan og óvissa um efna-
!ega farsæld þjóðarinnar á næstu misserum. Það kerfi
kamfara og frelsis í atvinnu- og viðskiptaháttum sem
viðreisnin hafði búið þjóðinni var sprengt með kapp-
hlaupinu á vinnumarkaðinum og óraunhæfum kaup-
kröfum stéttanna. Engin hagstjórnarstefna fær staðist
briðjungs kauphækkanir á einu ári, án þess að hún
hrekist út af braut sinni. Með ofurkappi í launamál-
'im hefir þjóðin gert að engu margan þann ávinning
sem unnist hafði undanfarin tvö árin. Með því hefir
verðbólgunni aftur verið hleypt lausri og þannig
kveiktur sá eldur sem brenna mun upp þær pappírs-
kjarabætur sem knúnar hafa verið fram.
f»að fylgir 'mikill vandi þeirri vegsemd að vera sjálf-
stæð þjóð. Fyrr eða síðar verð.ur þjóðin að horfast í
sugu við þá staðreynd að kjarabæturnar verða að hald-
ast í hendur við aukna þjóðarframleiðslu. Prentun
Týrra seðla leysir engan vanda. Hækkuð kaupprósenta
'ii engin kjarabót, ef verðlagið hleypur upp að sama
ikapi. Því væri.það bezta nýársgjöfin sem þjóðinni
gæti hlotnast að launþegasamtökin tækju upp þá
stefnu að ganga að raunhæfum kjarabótum á grund-
velli hlutlausra efnahagsútreikninga, í stað þess að
einblína á krónutöluna. Hin illvíga prósentubarátta
undanfarinna mánaða er engin framtíðarbót, og allra
sízt þeim sem kjarabætur áttu þó stærstar að fá, hin-
um lægst launuðu.
fjlutverk ríkisstjórnarinnar á hinum nýja ári er að
stöðva þá ofþenslu og spennu sem nú hefir myndast,
tryggja gengi krónunnar og forðá verstu afleiðingum
beirrar óðaverðbólgu sem nú hefir verið mögnuð. Hin
frjálsu hagstjórnartæki verða að fá ráðrúm til þess að
virka, meira svigrúm en þau hafa fengið hingað til.
Enginn vill hverfa aftur til uppbóta og haftafyrirkomu-
lagsins. Því verður nú að gera nýjar ráðstafanir, hefja
nýjar aðgerðir, nýja endurreisn. En allar slíkar ráð-
stafanir munu mistakast nema stéttir landsins geri sér
'iósan þann vanda sem fram undan er og vilji leysa
'iT.nn í samvínnu og af sáttfýsi.
>
VlSIR . Mánudagur 30. desember 1963.
hríð yfir Norðurland og dansk-
ur ráðherra, sem hér var í heim-
sókn, varð veðurtepptur á
Fnn eitt ár, Anno Domini 1963, Reykjaheiði. Síðan kom vorið í
^ er að kveðja okkur, hvort nokkrar vikur { á§úst °S >oks
sem okkur líkar það betur eða komu hausthretin yfir gangna-
, verr. Enn einu ári höfum við menn á Eyyindarstaðarheiði,
eytt af ævi okkar, kannski höf- l,að var Sren^and' vetrarby'ur
um við varið því vel, en flest- um mi8Jan september og höfðu
> ' um finnst þó að hægt hefði ver- eltarmenn ekkl UPP lfað sl{k
: ' ið að gera eitthvað betur. Þeim áðurj Siðla hausts kom sjálf
< , yngri finnst að þeir hafi færzt maddama F{8ra { hmmsókn.
áfram einu ári lengra til þroska,
þeir eldri finna e. t. v. meira /
fyrir þvi að það hafi aðeins
i i fært þá einu ári nær ævilokum.
En nú verður engu’ breytt, sem '
við gerðum á þessu ári. Það
hverfúr aftur Þ liðitfú‘tíma ög ' Tjá-eru það slysin. Líklega hafa
eftir verður aðeins minningih' "!U-1 þau aldrei verið tfðari og
um það sem við upplifðum.
Ef annálahöfundar fyrri alda
ættu að skrifa um árið 1963
myndu þeir e. t. v. fyrst og
fremst minnast á veðráttuna.
Það hefur verið ár undarlegrar
veðráttu. Það hefur líka verið
ár margra og mikilla slysa bæði
á sjó og landi og í lofti. Það er
árið, sem Ólafur Thors lét af
stjórn og Bjarni tók við. Það er
árið sem eyjan með umdeilda
nafninu reis úr sæ, það er ár-
ið þegar verkföll og inflúenzu-
faraldur gekk yfir. En þrátt fyr-
ir alla óáran, sundurlyndi og ó-
höpp hefur það vissulega verið
mikið framkvæmdaár á flestum
sviðum. Undirstöðuatvinnuvegir
þjóðarinnar gengu ekki vel, síld-
in brást að miklu leyti bæði
sumar og haust, heyfengur var
Iítill, sums staðar heybrestur, en
þrátt fyrir það hefur mikið ver-
ið byggt og framkvæmt. Ný skip
hafa streymt til landsins og stál-
skipasmíðar innanlands eflast.
Hvar sem litið er um landið eru
miklar húsabyggingar, vega-
,gerðir og gatnagerðir.
í
11
' ;
Hl
Tjað er fyrst veðurfarið. Það
* "*■ var með einkennilegasta
c móti. Á Þorra og Góu var sum-
arveður og blómin sprungu út,
trén laufguðust, fólk gekk létt-
klætt um, Siglfirðingar opnuðu
i4 skarðið sitt um hávetur og
hafði slíkt ekki komið fyrir í
mannaminnum. En svo skall
páskahretið á með skipssköðum
og manntjóni. Upp úr því ætl-
. aði sumarið aldrei að koma,
grasið óx ekki og menn gengu
með trefla og í kuldaúlpum í
júlímánuði. 1 júlflok skall snjó-
fleiri en á þessu ári f öllum
landshlutum. Ein aðalorsök
þeirra er hin skyndilega aukn-
ing á bifreiðakosti landsmanna,
en á fyrrihluta þessa árs voru
SlysaáriB mikla
fluttar inn hvorki meira né
minna en nærri 3 þúsund bif-
reiðir. Það líður nú varla svo
vikan, að okkur á dagblöðun-
um falli ekki f-skaut sú þung-
bæra skylda að segja frá bana-
slysum í umferðinni.
Og fréttir af árekstrum á göt-
um Reykjavíkur eru orðnar svo
tíðar, að þær eru hættar að
vera fréttir nema margir bílar
lendi í þeim og níu menn slas-
ist eins og gerðist á einu versta
árekstrahorninu í Reykjavík á
Miklubrautinni. En við höfum
líka sagt frá slysum á Hafnar-
fjarðarveginum, Kefiavíkurveg-
inum, Bústaðaveginum og Mos-
fellssveitarveginum. Þessi um-
ferðarslys eru orðin hræðileg og
hvíla á okkur öllum eins og
mara. Það eru engin ráð til við
þessu önnur en að brýna alla
til ýtrustu varkárni, engan Ieik-
araskap, engan glannaskap og
ölvun við akstur er nú orðin
þvi meiri glæpur sem slysin
verða tíðart. Ti/ að varna þeim
var framúrakstur bannaður f
Kópavogi og talað um radar-eft
irlit á Keflavíkurvegi.
En slysin eru ekki eingöngu
bundin við umferðina. Þar eru
lfka hörmulegar fréttir af voða-
skoti I Keflavík, mjölpokastæða
féll yfir ungan mann í verk-
smiðju f Hafnarfirði, rafmagns-
bor, sem leiddi út banaði öðrum
ungum manni á Seyðisfirði,
tveir piltar týndust sporlaust á
fleytu út af Selsvör. Þessi óhöpp
hafa fyllt mann óhug og harmi.
En stundum hefur Ifka verið
eins og kraftaverk hafi gerzt,
fólk hefur bjargazt úr skæðum
lífsháska. Má þar minna á, þeg
ar bam bjargaðist með þvf að
fljóta í tösku niður eftir Leirá
f Borgarfirði.
Cjóslysin hafa einnig verið tfð.
^ Sffelldar fréttir hafa borizt
okkur til eyrna af bátum, sem
hafa verið að farast allt f kring
um land, með ýmsum hætti,
þeim hefur hvolft, leki komið að
þeim eða brunnið og eru þessir
skipsskaðar orðnir mönnum mik
ið undrunarefni. Nú síðast f des-
ember fórst vélbáturinn Hólmar
svo að segja sporlaust við Suð
urströndina. Það var snemma á
árinu, sem skipstjórinn á Halkí-
on varð til þess að bjarga áhöfn
á öðrum báti með undursamleg-
um hætti. Honum var sagt i
draumi, að hann yrði að róa
og kom þá tímanlega til að
bjarga mönnum af sokknum
báti.
Risastórt erlent olíuflutninga-
skip strandaði á Álftanesi en
varð dregið á flot. Tveir imskir
togarar strönduðu hér við Iftr.d
og eyðilögðust, annar við
fjarðardjúp, hinn austur á SkeiS
arársandi.
T fluginu hafa einnig orðið m
A il slys. Hrímfaxi, flug-véi
Flugfélagsins fórst við Osló 05
tólf manns með. Lítil tveggja
Leit var gerð að Hrossa-Siggu.