Vísir - 30.12.1963, Blaðsíða 15

HAVE SOTH 'COPTERS
£EA7y FOiC TAKE -
OFTS AS SOOKI AS
LOAP’EF’. TOPAY /
WE'KE POIKIS < ,
, SOAETHINS \ i
N0B07y EVEK #
717 BEF05CE-- 2
\ IM AFR.ICA’’ /§
V í SIR . Mánudagur 30. desember 1963.
Á þessu augnabliki að minnsta
kosti voru það aðeins pening-
arnir, sem skiptu máli fyrir hina
ungu stúlku, Cecile Bernier, og
það var öllum viðstöddum ljóst.
Hún var að hugsa um auðinn,
sem rænt hafði verið fr^henni.
Þetta hafði sín áhrif á embætt
ismennina. Dómarinn var hinn
fyrsti, sem tók til máls.
— Við höfðum líka ályktað,
að hann hefði verið myrtur til
fjár. Nú bið ég yður að láta
mér allar upplýsingar í té þetta
varðandi og annað.
— Ég geri ráð fyrir, sagði
dómarinn, að faðir yðar hafi
haft mikið fé í fórum sínum á
þessu ferðalagi.
— Ég geri ekki ráð fyrir
neinu í því efni, mér er vel um
það kunnugt.
— Vitið þér hve há upphæðin
var?
— 350,000 frankar.
— Það er stór upphæð, en
hvernig vitið þér, að hann hafði
nákvæmlega 350,000 franka með
ferðis?
— Faðir minn fór frá París
fyrir fimm mánuðum. Hann fór
til Alsír vegna málareksturs, en
hann hafði höfðað mál gegn
vátryggingarfélögum, sem neit-
uðu að greiða honum vátrygg-
ingarfé vegna skips, er hann átti
og farizt hafði. Þessi málarekst-
ur tók mörg ár og við urðum
að neita okkur um margt hans
vegna. En svo gerðist það fyrir
skömmu, að faðir minn vann
málið. Hann fékk 1.550,000
franka, hafði 350,000 franka
meðferðis og fól bankastjóra í
Marseille 1,250,000 til varð-
veizlu. Og 350 þúsund frankana
ætlaði hann að koma með.
— Það fundust engir pening-
ar á honum.
— Hann var með ferðatösku.
-— Mjög líklegt. en hún fyrir-
finnst hvergi.
Yfirmaður leynilögreglunnar
sneri sér nú að Cecile Bernier
og sagði:
— Hvernig stendur á, að yð-
ur er svona vel kunnugt um
fjármál föður yðar í einstökum
atriðum?
— Ég fékk bréf frá föður mín
um 2. desember og í því gerði
hann grein fyrir þessu öllu og
j sagði mér hvenær hann myndi
j koma.
— Og það var í dag?
— Já, hann sagði, að lestin
yrði komin klukkan sjö að
morgni.
— Eruð þér með bréf föður
yðar?
— Nei.
— Er það heima hjá yður.
— Nei. '
— Nú, hvar er það?
— Þetta var ábyrgðarbréf. í
því var 1000 franka seðill. Ég
sklpti honum i tvo 500 franka
seðla og lagði annan í umslag-
j ið, því að það var sitt af hverju,
! sem ég vildi kaupa, en ég týndi
bréfinu með peningunum í.
— Vitið þér hvar? .
— Það hlýtur að hafa verið
úti á götu. Það hlýtur að hafa
dottið úr múffu minni.
— Það var leitt, sagði leyni-
lögreglustjórinn. Af hverju
skýrðuð þér lögreglunni ekki.
frá þessu?
— Til hvers hefði það verið?
Menn fá ekki aftur peninga,
sem þeir tapa. Annars verð ég
að segja, að það hefði ekki ver-
ið svo háskalegt, þegar tillit ég
tekið til þess, hve ríkur faðijf
minn var orðinn.
— Og í þessu bréfi, skilst
mér, voru aðrar upplýsingar en
um það hvenær hann myndi
koma heim.
— Já, hann ræddi ferðaáætl-
un sína í smáatriðum.
— Munið þér allt, sem hann
talaði um?
— Já.
j — Gerið svo vel að segia mér
j allt af létta.
Eftir nokkra umhugsun sagði
; hún:
j — í framhaldi af því, sem
; faðir minn sagði um að hann
j hefði unnið málið, skýrði hann
j frá hvernig hann hefði ráðstaf-
| að peningunum, sem ég sagði
frá, og kvaðst hann hafa tafizt
j í Marseille vegna þessa, og enn-
fremúr, að hann færi til Dijon
jað næturlagi og svo áfram til
Parísar þaðan.
— Hvar bjó faðir yðar í Mar-
seille?
— í Grand Hotel Beausejour,
Quai de la Fraternité.
— Og í Dijon?
— Það veit ég ekki.
— Vitið þér hvers vegna hann
fór þangað?
— Það stóð ekkert um það í
bréfinu.
— Hann var með 350,000
franka — í töskunni eða skjala-
tösku eða á sér, ef af líkum má
ráða. En vissuð þér hvort hann
var með mikilvæg skjöl með-
ferðis? 1 J
— Hann hlýtur að minnsta
kosti að hafa verið með kvittun
fyrir peningunum, sem hann fól
bankastjóranum í Marseille.
— Hvað heitir þessi banka-
stjóri?
— Ég veit það ekki.
— Sögðuð þér nokkrum, að
föður yðar væri vön heim?
—- Nei.
— Eruð þér vissar um það?
— Hárviss.
— Þér hafið ekki einu sinni
sagt systur yðar frá þessu?
Angelu brá en Cecile föln-
aði.
— Systur minni? hálf stamaði j
hún.
— Já, sama daginn'og þér
fenguð bréfið, voruð þér hjá
frú Angelu Bernier, sem stend-
ur hér.
D.órriapinn-. benti. - á Angelu, j
sem hafði staðið að baki hinna, j
en steig nú fram.
Þær horfðu hvor á aðra syst-
urnar, Cecile titraði frá hvirfli
til ilja, er hún sá systur sína.
Hvað var hún að gera hérna?
Hver hafði kvatt hana hingað?
Hafði hún sagt yfirvöldunum
frá erindi hennar? Hún var svo
ringluð og kvíðin á svipinn, að
það fór ekki fram hjá Angelu:
— Já, ungfrú Bernier kom til
mín, sagði hún, en heimsókn
hennar varðaði ekki á nokkurn
hátt hinn sorglega atburð. Ung-
frú Bernier sagði mér ekki frá
því, að faðir hennar yæri á
ferðalagi, hún týndi ekki neinu
bréfi hjá mér og ég skil alls
ekki hvers vegna þér leggið á-
herzlu á að fá vitneskju um
hvort ég hafi vitað, að herra
Bernier, faðir hennar og faðir
minn, væri á heimleið til Par-
ísar.
— Rétturinn verður að spyrja
um allt, sem varpað gæti ljósi
á málið. Það er skylda réttar-
ins. >
— En, sagði Angela af hita,
/z/a
Þú verður líklega að fara í spor-
vagninum heim.
//
73»
/277
Ísbjörn-Air
það er ekki skylda réttarins að
leiða grun að saklausu fólki, og
það svívirðilegan grun. Ég skil
vel hver tilgangurinn var með
spurningunni til ungfrú Bernier
— að fá fram hvort ég, óskil-
getna dóttirin, sem hvorki hef
erft ást eða eignir. gæti verið
meðsek um morðið. Þér hafið
reynt að bendla mig við það,
ásakað mig um föðurmorð, því
að það er ekki nema eitt skref
milli gruns og ákæru.
— Við ákærum engan, frú,
sagði de Rodyl, við erum að
inna af hendi rannsókn frá öll-
um hliðum. Ég verð annars að
biðja yður að bíða með að
tala, þar til ég hef lokið við
að spyrja ungfrú Cecile.
Hann sneri sér aftur að Cecile
og spurði:
— Hvert var erindi yðar til
frú Angelu?
Það, sem Angela hafði sagt,
hafði haft þau áhrif á Cecile,
að hún jafnaði sig dálítið, því
að hún hugði nú, að hún mundi
ekki Ijóstra neinu upp um erindi
hennar, og svaraði því rólega:
Blandaðu þessu saman við mat Og við f.agmanninn segir hann: leið og þyrlurnar eru fullhlaðnar, sem aldrei hefur verið reynt í
þeirra, segir dr. Domin við Naomi Verið þið tilbúnir að fljúga um við erum að fara að gera nokkuð Afríku áður.
en láttu engan annan borða hann.
e«pf. 1>U. Ij|l' RKt Burrwfhí. lae.u-Tni.Btf c S.Puioa.
Distr. by United Feature Éyndicate, Inc.
T0 AICLIFT THE
ryiNS PUKO TRIBE
TO HEALTHY LAN7-
GIVEN THEA\ SY
C0WFAS5I0NATE
CHIEF A\E7U -
70CT0K 70AMNIE
7ECI7ES ON
PRAST/C ACTIOM.
15
Hárgreiðslustofan
HÁTÚNI 6, sími 15493.
Hárgreiðslustofan
S Ó L E Y
Sólvallagötu 72.
Sími 14853.
Hárgreiðslustofan
PIROLA
drettisgötu 31, sími 14787.
Hárgreiðsíustofs
VESTURBÆJAR
Grenimel 9, sími 19218.
Hárgreiðslustofa
AUSTURBÆJAR
(Maria Guðmundsdóttir)
Laugaveg 13 simi 14656
Nuddstofa á sama stað.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEINU og DÓDÓ
Laugaveg 18 3 hæð (lyffa)
Sími 24616
Hárgreíðslustofan
Hverfisgötu 37 (horni Klappai
stigs og Hverfisgötu) Gjörið
svo vel og gangið inn Engar
sérstakai pantanir úrgreiðslur
P E ð (VI A. Garðst ida 21, sfmi
33968 — Hárgreiðslu og snyrti-
stofa.
Dömu. hárgreiðsla við alira hæfi
TJARNARSTOFAN*
rjarnargötu 1(> Vonarstrætis
u'eain Simi 14662
Háaleitisbraut 20 Sími 12614
MEGRUNARNUDD
Dömur athugið. Get bætt við
mig nokkrum konum I megrun-
arnudd Snyrtistofa Guðbjargat
Guðmundsdóttur. Laugavegi 19
sími 12274
r
StCElskar nælon-
regnkápur
kr. 395.00
Miklatorgi