Vísir - 07.01.1964, Page 8
8
V1 SIR . Þriðjudagur 7. janúar 1964.
*
Útgefandi: Blaðaútgáfan VÍSIR
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald er 70 krónur á mánuði
1 lausasölu 5 kr. eint. — Sími 11660 (5 línur)
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
3^'—ms
Fullnýtum sjávaraflann
A árinu sem nýliðið er var fiskaflinn 8% minni en ár-
ið 1962, eins og greint var frá hér í blaðinu í gær.
Stafar þessi minnkun af því að síldveiðin var mun
minni, Hins vegar kemur í Ijós að verðmæti sjávarafl-
ans er mjög svipað og árið áður, eða um 3,5 milljarðar
króna. Þetta er mjög athyglisverð staðreynd. Orsökin
er sú að aflinn var gerður verðmeiri hér innanlands
áður en hann var fluttur út — betur úr honum unnið.
Þannig var t. d. mun meira saltað af síldinni en flutt
út sem lýsi og mjöl.
Hið aukna aflaverðmæti undirstrikar hina miklu
nauðsyn þess að vinna betur sjávaraflann en við höf-
um hingað til gert. íslenzki fiskurinn er bezta hrá-
efni í heimi, svo ferskur berst hann yfirleitt á land.
En það sem okkur skortir er að gera úr honum full-
unna, vandaða vöru. Á þann hátt eykst verðgildi
hvers kílós margfaldlega, eins og bezt má sjá af síld-
inni. Því er brýn nauðsyn að reisa fullkomnari fisk-
iðjuver, niðursuðuverksmiðjur og vinnslustöðvar, jafn-
framt því sem gera verður sölukerfi sjávarútvegsins
nýtízkulegra og leita nýrra markaða af miklu mejjpaj,
kappi og forsjá en fram til þessa hefir verið gert.
Þannig verða tekjur sjómanna, útgerðarmanna og
þjóðarinnar í heild stórlega auknar — jafnvel þótt afla-
magnið standi í stað. Og á einu má þegar byrja: auka
vöruvöndunina í sjávarútveginum frá því sem nú er
og eftirlitíð með því að fiskurinn sé gerður að gæða-
vöru með þeim vinnslutækjum sem þegar eru fyrir
hendi.
|>essa mánuðina rís stór síldarniðursuða af grunni
suður í Hafnarfirði. Það fyrirtæki er reist í samráði
við Bjelland, hinn heimskunna norska iðjuhöld, sem
selja mun framleiðslu verksmiðjunnar erlendis. Hér
er verið að stíga mjög skynsamlegt spor, þar sem er-
Iend reynsla er hagnýtt í íslenzkum fiskiðnaði. Á þeirri
braut ætti að ganga lengra. Það er ein leiðin til þess
að stórauka verðmæti þess afla, sem íslenzkir sjómenn
draga á land.
Uggvænlegar tollahækkanir
|Jm áramótin lækkuðu EFTA-löndin tolla sína inn-
byrðis niður í 4%. Það þýðir, að við verðum að greiða
10% toll í Bretlandi af freðfiski og síldarafurðum, með-
an Norðurlöndin flytja þangað afurðir á aðeins 4%
tolli. Og um áramótin hækkuðu EBE-löndin tolla á
fiski um þriðjung af áætlaðri heildarhækkun. Það þýð-
ir, að þá er tollur á freðfiski orðinn 12% í Þýzkalandi
og Hollandi, en var enginn áður allmikinn hluta ársins.
Og tollur á ísfiski hækkar upp í 10% í Þýzkalandi, en
var enginn áður.
Þetta sýnir vandkvæði okkar íslendinga á því að
standa utan við efnahagssamvinnu Evrópu. Það sýnir
einnig hver nauðsyn það er að við tökum þátt í þeirri
samvinnu. Því fyrr, því betra.
- >
Sjónvarpið í Finnlandi er frá-
brugðið sjónvarpi hinna Norður
landanna, raunar ólíkt sjónvarpi
hvarvetna 1 heiminum. í Finn-
landi er gerður greinarmunur á
rfkissjónvarpinu og auglýsinga-
sjónvarpinu á þann hátt að
finnskir áhorfendur geta án þess
að skipta um stöð fylgzt með
hvorutveggja sama kvöldið, en
þeir eiga einnig kost á sérstöku
sjónvarpi, sem auglýsir en býð-
ur einnig upp á fyrsta flokks
efni. Þetta finnst sumum bera
vott um skipulagsleysi.
Elzta sjónvarpsstöðin I Finn-
landi, TESVISIO, hóf starfsemi
sína 1955 og ræður yfir eigin út-
sendingarneti, sem nær þó tak-
markað um Finnland. Þetta er
einkafyrirtæki. Tveimur árum
síðar skaut MAINOS-TV-RE-
KLAME, upp kollinum, hrein-
ræktað auglýsingasjónvarp, sem
sendir á kerfi, sem ríkissjón-
varpinu var ætlað. Ríkissjón-
varpið SUOMEN TELEVISIO
gat ekki hafið starfsemi sína
fyrr en 1958. Þessar tvær stöðv
ar nota báðar sama sjónvarps-
kerfið, sem nær um 90% af
Finnlandi.
— Við sjónvörpum vikulega
i 28 — 30 klukkustundir, segir
forstjóri Tesvisio, Váinö J. Nur-
mimaa. Reksturinn byggist á
Einn upptökusalurinn í hinu nýja sjónvarpi í Freðriksberg fyrir
utan Helsingfors. Það var vígt 1961.
pvenjulegt skipuiag
p
auglýsingatekjum, en auglýsing
ar hjá okkur eru fyrst og fremst
svonefndar „spots“ því við er-
um hættir að sjónvarpa hrein-
ræktuðum auglýsingakvikmynd
um, þannig að auglýsingar og
annað efni er rækilega að-
greint, eins og í dagblöðum.
Auglýsingum er sjónvarpað
milli þátta, þegar um eðlileg
hlé er að ræða, þó ekki oftar
en á fimmtán mínútna fresti.
Við notum aðeins sjö mínútur
af hverri klukkustund til aug-
lýsinga, og auglýsingar mega
ekki taka meira en 10% af öll-
um sjónvarpstímanum. Við slít-
um ekki kirkjulegar sjónvarps-
sendingar eða barnasendingar.
Við erum strangari heldur en
MAINOS-TV-REKLAME sem
notar allt upp í 20% af sjón-
varpstímanum fyrir auglýsingar
og gerir ekki mun á barnatíman
um og öðrum útsendingum.
— Auðvitað leggja auglýsend
ur harðar að okkur um að láta
skemmtilegt og vinsælt efni
fylgja auglýsingum sinum held
ur en þeir gera gagnvart MAIN
OS-TV-REKLAME, sem hefur ó-
takmarkaðan senditfma. En við
látum það ekki á okkur fá vegna
þess að TESVISIO er ekki gróða
fyrirtæki, við greiðum hluthöf-
um engan arð, tekjur okkar
fara til uppbyggingar stöðvar-
innar og nokkurra styrkveit-
inga. Við mundum ekki sjón-
varpa ef við hefðum ekki tök á
að búa til góðar myndir.
Að dómi Nurmimaa er ekki
beinlfnis skortur á starfskröft-
um við sjónvarpíð, Hann telur
að þeim fjölgi f réttu hlutfalli
við þá möguleika sem skapast
til starfa innan sjónvarpsins.
Hann segir að TESVISIO fram-
leiði 45% af sjónvarpsefni sínu
með innlendum kröftum, en
bendir á að á hinum Norður-
löndunum sé langmest um
keyptar erlendar kvikmyndir.
Þá bendir forstjórinn á að
samkeppnin mílli sjónvarps-
stöðvanna í Finnlandi sé ekki
frjáls að því leyti að TESVISIO
sé fremur hugsjónastarfsemi^tn
hin sjónvarpsfélögin.
Hann mótmælir þeim orðrómi
að bandarískt fjármagn renni til
starfsemi TESVISIO og segir að
ef svo væri mundi sjónvarps
stöðin ekki búa við jafn litið
útsendingarnet og raun ber
vitni. Félagið hefði heldur ekki
við þá erfiðleika að stríða í
stækkun og uppbyggingu, sem
gert hafa vart við sig.
MAINOS-TV-REKLAME hefur
sótt um leyfi til að fá að setja
upp eigin útsendingarkerfi um
Finnland. Það mál er f athugun,
en forstjórar beggja hinna félag
anna benda á talsverða galla og
hættu í sambandi við þá um-
sókn. Þeir segja að þá verði
samkeppnin öllum ofviða og
hættan sú að stærri hluti útsend
inga verði auglýsingar heldur
en nú er. Forstjóri SUOMEN
TELEVISION telur að finnska
ríkisútvarpið hafi gert rangt að
leyfa MAINOS-TV-REKLAME
að nota sjónvarpskerfi rfkisút-
varpsins, sem hefur hafnað öll-
um auglýsingum. MAINOS not-
ar okkar sjónvarpsnet., tæki og
starfsfólk og almcnningur er
hæt.tur að gera greinarmun á
þessum tveimur fyrirtækjum,
vegna þess að hann veit aldrei
hvort félagið annast útsending-
ar þennan og þennan tfmann.
Frceg negrasöngkona
heimsœkir ÍSLAND
Ein frægast? mezzo-sópran-
söngkona Vesturheims, negra-
söngkonan Betty Allen kom
hingað til iands á laugardag.
Mun hún syngja á tveimur tón-
leikum hjá Tónlistarfélaginu og
síðan hjá Sinfónfuhljómsveit-
inni.
Betty Allen hefur hlotið
heimsfrægð nú á fáum árum,
hún hefur sungið vfða um lönd i
öllum heimsálfum, bæði á sjálf
stæðum hljómleikum og í óper-
um. Haustið 1961 fór hún i söng
leikaför um Norðurlönd og söng
þá hér í Reykjavík. Á sama ári
ferðaðist hún um Þýzkaland og
söng í E-dúr messu Schuberfs,
í Stabat Mater eftir Rossini, 9.
symfóníu Beethovens og Ödipus
Rex eftir Stravinski.
Fyrstu hljómleikar hennar hjá
Tónlistarfélaginu verða á þriðju
dag og eru á söngskránni lög
eftkf Mozart, Schubert, Brahms,
Bizet, Grieg, Sinding, auk laga
eftir bandarísk tónskáld.
)