Vísir - 08.09.1966, Qupperneq 9

V
V í S I R . Fimmtudagur 8. september l96p.
Frá þvi að systumar í reglu heilags Jósefs hófu starf sitt hér á
landi, fyrir rúmum 70 árum, hafa þær unniö stórvirki til fram-
gangs -helzta hugöarefni sínu — aö hfúkra sjúkum. Sér þess merki
á Landakoti, þar sem spitali þeirra hefur stööugt verið endurbættur
eftir kröfum tímans og stækkaður til þess að svara vaxandi skorti
á sjúkrarými. — Ekki alls fyrir löngu var ný álma tekin i notkun
viö spítalann, öliu stærri þeirri byggingu, sem fyrir var.
azar, sem iöngu er kunnur
dráttlistarmaður hér á landi,
hefur annazt skreytinguna.
Gluggarnir eru blásnir lifi
með helgimyndum. Þar getur
að líta guðspjallamennina fjóra,
eða tákn þeirra og táknmyndir
sakramentisins. Þar eru einnig
á sinn hvorri gluggarúðunni:
akkerið, krossinn og hjartað,
tákn trúar, vonar og kærleika.
Það eru og tákn hinnar.heilögu
þrenningar, guðs föðurs, sonar
og heilags anda, og loks eru
Cystumar í Landakoti eru 27
talsins, þar af 13 hjúkr-
unarkonur. Á hverjum morgni
safnast þær saman til helgi-
stundar í kapellu St. Josephs
spítalans, en hverjum sem dvel-
ur á spitalanum er einnig heim-
ilt að vera við morgunsöng
þeirra, ef hann vill.
Kapellan á þriðju hæð gamla
hluta spítalans er einkar hlý-
leg. Þar er hátt til lofts, gluggar
eru einungis á einum vegg, upp
undir lofti, og vita í norður. —

Helgiskrfnið séð á hlið: fiskurinn ,komaxið og vínþrúgurnar. Orðin útleggjast brauð fyrir lífið.

Þær koma þangað morgun hvern til helgistunda
Kapello Landakotsspítalans skrýdd nýjun helgimyndum og íistmunum úr silfri
Yfir altarinu er trékross meö Krlstslíkneski úr siifri.
Altarið er í vesturendanum á
upphækkuðum palli.
★
Þegar blaðamaður og ljós-
myndari Vísis gengu þar inn
fyrir skemmstu í fylgd með
príorinnunni á Landakoti, syst-
ur Hildegardis, stóðu yfir
miklar >fþreytingar innan kap-
ejlunnar, en þar hefur verið
unnið að skreytingum í sumar
og er senn lokið.
Spánski íslendingurinn, Balt-
myndir úr lífi og starfi systr-
anna.
★
í sjónarhæö á veggjum sitt
hvorum megin eru myndir úr
krossgöngu frelsarans, greyptar
i íslenzkt grágrýti. — Yfir altari
er líkneski úr siifri, af Kristi á
krossinum.
— Systir Hildegardis segir
okkur að altarið sé ekki full-
búið enn þá. Það er koparsleg-
ið og á eftir að letra á það
„Faðir vor“ með brenndu siífri.
:
I- *
:~'.k i'y
■
Gluggaskreytingar i kapeHunni, úr Iffl og starfi systranna.
Þar á altarinu er hlutur, sem
vekur sérstaka athygli, helgi-
skrín gert af brenndu silfri, eins
og fleiri hlutir þar inni. Þaö
er smíðað af Jóhannesi Jóhann-
essyni, gullsmið og málara.
Slikt skrín hefur ekki verið
gert á lslandi svo að vitað sé
síðan fyrir siðaskipti, að því
er systir Hildegardis telur. Á
endum þess eru englamyndir,
en á hlið fiskur, tákn kristni,
komax og vinþrúgur. Þar eru
letruð orðin: „Pro mundi vita“
sem útleggst: Brauð fyrir lifið.
Þessar skreytingar gæða kap-
elluna sérstæðu svipmóti og
gera sitt til þess að kalla hug-
ann til móts við þá helgi sem
hún er vígð.
★
Það vekur sérstaka athygli,
hversu nýstárlegar skreytingam
ar eru, einfaldar og látlausar,
einkennast nokkuð af homrétt-
um línum, grófum og mynd-
rænum dráttum.
, Systir Hildegardis vekur at-
hvgli okkar á því, að bekkimir
I kapellunni eru I samræmi við
stíl skreytinganna, en bætir
slðan við, að úr því verði ekki
bætt að sinni, þar skorti fé til.
— Það gegnir hins vegar furðu
hverju þær hafa áorkað, smátt
og smátt, og þetta smáa hefur
orðið að stéru. Bekkimir verða
því varla lengi til ósamræmis
heildarmyndinni I þessari hlý-
legu kapellu.
* SP s-„ ..-1 O í'Ííts " ^-.VXVV. V •. V.NV..X íS&cSSSÍÍ svký
Engilmynd prýðir skríniö til endanna.
I