Vísir - 01.11.1966, Blaðsíða 11

aaaaaaB: agiSÆSs;.:

SlÐAN
nmmmm.
Chi-Chi og An-An tíbezku
bimirnir tveir eru lesendum 11.
síðunnar ekki ókunnir. Um allan
heim var fylgzt meö ævintýri
þeirra, þegar Chi-Chi frá London
var send til An-An í Sovétrikj-
unum með það í huga að fundir
þeirra bæru ávöxt. En sem kunn-
ug$ er varð ekki af neinu ástar
sambandi þeirra á milli.
Nú birtum við eins konar dag-
bók yfir það hvemig þetta allt
gekk fyrir sig.
15. sept. 1934. Orðrómur berst
um allan heim að í Kína hafi
fæözt afkvæmi tíbezks bjamar,
sem var þar í haldi. Þetta verður
til þess að dýragarðurinn í Lond-
on vill fá fram svipaða fæðingu
hjá sér, eina dýragarðinum í
hinum vestrænum heimi, sem
hefur tíbezkan bjöm á sínum
snærum. Af hinum tíu tíbezku
björnum, sem eru til i dýragörö-
um í öllum heiminum er mestur
hluti þeirra eða átta í Peking,
eitt karldýr í Moskvu og eitt
kvendýr í London. Peking veigrar
sér við að lána karlbjöm til
heimsveldissinnanna vestrænu.
London ráðgerir þá samvinnu við
Moskvu sem tákn um friðsamlega
sambúð ríkjanna.
20. sept. 1964. Moskva hikar við
að senda An-An til London. Hinir
vanabundnu dýragarðsdiplómatar
halda sér fast við þann fordóm
að maðurinn verði að koma til
konunnar, þegar ástamál eru á
dagskrá. Löng diplómatísk þögn
fylgir.
29. jan. 1966. Tíbezku bimimir
hafa nú lifað einlífi í sjö ár.
Gin- og klaufaveikifaraldur í
Sovétríkjunum hindrar nú hinn
stórpólitíska ástafund heldur
fólk. Það er ákveöiö að Chi-Chi
verði send til Moskvu strax þeg-
ar faraldurinn er um garð geng-
inn.
9. febr. 1966. Einn af yfirmönnum
dýragarðsins í London dr. D.
Morris leggur blessun sína yfir
rússnesk-enska bjamarhjóna-
bandið eftir að hafa skoðað An-
An í Moskvu.
12. marz 1966. Chi-Chi leggur af
stað til Moskvu í flúgvél, sem
Chi-Chi við kassann sinn, sem hún var flutt í til Moskvu frá London.
Dagbók Chi-Chi og An-An
er sérstaklega útbúin fyrir flutn-
inginn. Á búrið hennar er skrif-
að: „To Russia with love“ Með
ástarkveðju til Rússlands) — en
þaö kom í ljós síðar að það var
fölsk forsenda. Það var tekið á
móti Chi-Chi eins og ríkisstjóra,
meðan verðir hennar vom látnir
bíða í vegabréfaeftirlitinu. Það
em fyrirmæli um það, að Chi
Chi verði að dvelja í sóttkví í
einn mánuð. Þar á eftir á að
fylgja tveggja vikna trúlofunar-
tímabil þar sem allt á að fara
siðsamlega fram á milli hlutað-
eigenda.
23. marz 1966. Trúlofuninni er
frestað. An-An hefur fengið
flensu.
2. apríl 1966. Þetta er dagurinn
fyrir brúökaupið. Brúökaups-
nóttin verður dramatisk. Eftir að
hafa hringsólað hvort um annað
eins og tveir hnefaleikakappar
hefja hin nýgiftu æsileg slags-
mál.
4. júní 1966. Birnirnir sofa enn
með grind á milli sín — en hlið
við hlið. Það er komizt að þeirri
niöurstöðu að Chi-Chi verði upp-
lagðari fyrir ástamálin í október.
Brúðkaupsnóttinni er frestað.
Chi-Chi grætur sáran og leggur
af.
5. okt. 1966. Gleðidagur. An-An
hefur sýnt brúöi. sinni áhuga-
merki
7. okt. 1966. Bimimir eru sagðir
vera hrifnir hvor af öðmm.
Heimsblööin fylgjast nú með sér-
hverju augnatilliti, sem fer þeim
á milli. Dýragarðinum er lokað
til þess að parið geti notið ástar-
hamingju sinnar í ró og næöi.
8. okt. 1966. Chi-Chi gefur undir
fötinn en segir ákveðið nei við
frekari samskiptum.
10. okt. 1966. London skýrir þetta
á þann veg að það sé An-An
að kenna aö ekkert skeður. Hann
er ekki nægilega karlmannlega
ráðríkur.
13. okt. 1936. Þetta hefur allt
þróazt f ofsalegan þríhymings-
harmleik. Chi-Chj sýnir greini-
lega að hún elskar rússneskan
dýragarðsvörð. Sérfræðingar
segja það eölilega staðrevnd hvað
snertir tibezkan björn, sem hefur
lengi lifað 'tánmana og eingöngu
haft afskipti af manninum. Sið-
asta örvæntingarfulla uppástung-
an er þess eölis hvort ekki eigi
að láta fara fram gervifrjóvgun.
Sovétrikin neita með tilliti til
sálarlegs heilbrigðis An-An.
18. okt. 1936. Aö tilraunin hefur
misheppnazt er nú staðreynd. Og
Chi-Chi, sem hefur verið svo
staöföst flýgur aftur heim í jóm-
frúbúrið í London.
Eiga von á erfingja
— verður jboð drengur þá fyrsti
konungur Hollendinga frá 1890
Beatrix krónprinsessa í Hol-
landi og Claus von Amsberg, sem
gíftu sig I vor við andmæli
margra Hollendinga eiga nú von
á fyrsta baminu, sem mun fæð-
ast í apríl.
Ef það verður drengur verður
hann með tfmanum fyrsti konung
ur Hollands síöan Vilhjálmur n
lézt árið 1890.
Lengi voru uppi getgátur um
það að krónprinséssan ætti sín
von, fyrir viku vom þessar lausa
fregnir fyrst viðurkenndar opin-
berlega af hollenzku hirðinni.
Sjónvarpið
Nú er íslenzkt sjónvarp orðið
raunveruleiki, og nokkrar kvöld
dagskrár hafa þegar komið fyr-
ir augu almennings. Sitthvað
er nú skrifað og skrafað um
dagskrárnar, og má auðvitað
ýmislegt að sjónvarpsefninu
finna, en þó held ég að ekki
sé annað hægt að segja, að í
heild hafi vel tekizt í byrjun.
Er fyllsta ástæða til að óska
aðstandendum og starfsfólki
hins íslenzka sjónvarps til ham
ingju með byrjunina.
Hin stóra stétt
listmálara
Bóksíaflega í hverri viku geta
oróðin pess, að þessi eða hinn
listmálarinn opni sýningu,
gluggasýningu ef ekki vill bet-
ur. Hvað skyldu annars vera
marglr, sem kalla sig Iistmál-
ara hérlendis f dag? Mér er nær
að halda, að listmálarastéttin
sé meðal fjölmennustu stétta
landsins, og miðað við fólks-
eyða fé til að kaupa Skarðsbók,
en að stofnun, sem er þjóðar-
elgn geti gefið þjóðlnni, það of-
býður flestum. Það getur enginn
gefið sjálfum sér.
kvæðið, því að þeir eru flestir
eða allir búnir að fá hana fyrir
önnur „afrek“. Hvemig væri þá
að halda eins og eina þakkar-
• •
ÞRANDUR I GOTU
fjölda hljótum við íslendingar
að eiga algjört heimsmet og
standa langt framar öllum þjóð-
um, jafnvel svokölluðum menn-
ingarþjóðum.
Skarðsbók
Þá er Skarðsbók komin heim,
og ekki vantaöi viðhöfnina, há-
tíðleg þakkarathöfn sett á svið
með handaböndum og lofræð-
um. Flestum, sem um þetta
mál hugsa, finnst sjálfsagt að
Mikið var að Gylfi banka-
málaráðherra var ekki látinn
afhenda Gylfa menntamálaráö-
herra skrudduna. Hann hefði
getað dregið afhendingarræðu
sína úr vinstri vasa og þakkar-
ræðu sína úr þeim hægri. En
þá hefði strandaö .á því, að hann
hefði ekki getað tekiö í hendlna
á sjálfum sér fyrir gjafmildina.
Og svo verður því miður ekki
hægt að sæma umboðsmenn gef
enda Fálkaorðunni fyrir frum-
guðþjónustu gefendum til sálu-
hjálpar.
Landhelgin
Það hafa verið mikil brögð
að þvi, aö togbátar hafi verið
teknir að ólöglegum veiðum inn-
an landhelgi síöustu daga.
Margt af þessum mönnum, sem
í þessu lenda, eru útgerðarmenn
og skipstjórar, sem eru að klóra
f bakkann með skulduga báta
og með þessu er veriö að reyna
að mata fiskvinnsluhús og hrað-
frystistöövar, sem einmitt þessa
dagana er verið r.ð skrifa um
hvað mest, að séu að geispa
golunni vegna hráefnlsskorts.
Þegar landhelgin var færð út
á sinum tima héldu vafalaust
margir, að verið væri að færa
úr landhelgina til hngnýtingar
fyrir íslendinga rjálfa.
Er það því nokkur goðgð, þó
íslenzkir togbátar fái að fiska á
ákveðnum svæðum innan land-
helgi. Er það ekki bara skrfpa-
leikur að draga það að hcimila
togveiðar á tokmörkuðum svæð
um innan núverandi lanclhelgi,
þegar það er augljóst að það
er lifsnauðsyn fyrir togsklpin?
Ennfremur er þetta ekki sfð-
ur lífsspursmál fyrir frystihús-
in.
Þrándur f Götu.