Vísir - 14.11.1968, Síða 4

Onassis gefur til almannaframfærslu
Yoko Ono
barnshafandi j
Áreiðanlegar fregnir frá Bret- ö j' *
landi herma, að „vinkona" bítils-J j
ins John Lennons, Yoko Ono eigi« i
nú von á barni. Kemur þetta ekki *
á óvart.
/
Þau skötuhiúin hafa staðið í
ströngu undanfarið, en nú eiga J f
þau von á erfingja. Hér sjást þau
í réttarsalinn, er þau
lentu í kióm laganna varða fyrir
skemmstu.
Er olíukóngurinn Onassis að
snúa við blaðinu? Nú ætlar hann
að verja 25 af hundraði tekna
sinna af væntanlegum iöjuverum
til framfærslu fátækra í Grikk-
landi og tryggingamála.
Á blaðamannafundi nýlega
færöist hann undan öllum spurn-
ingum um einkamál sin. Onassis
boðaöi til fundarins til þess að
kunngera áætlanir um 35 millj-
arða fjárfestingu í ýmsum iðjuver
um, sem hann hyggst reisa.
Nota skal féö til að byggja olíu
hreinsunarstöð, sem framleiða á
um 7 milljón tonn árlega og á að
vera fullgert árið 1972. Þá ætlar
hann einnig að reisa álverk-
smiðju, og eitthvað af þessu fé á
að fara í þægindaauka fyrir ferða
menn.
i
Tveir vinir í einum barnavagni
Tracy Jane Clews er níu mán-
aða, og er frá Werweckhire í
Englandi. Fjölskyldan býr í dýra-
garði og í bókstaflegri merkingu
eru dýrin hoppandi inn og út úr
barnavagninum. Ekki eru allir
gestirnir jafn hjartagóöir og Judy,
tveggja ára gamall simpansi, sem
gefur Tracy að drekka úr pela.
Ekkert dýranna hefur enn gert
Tracy hið minnsta mein, jafnvel
ekki ellefu vikna hlébarðaungar,
sem hafa sérstakt dálæti á að fá
sér blund til fóta í barnavagnin-
um. Mamma Tracy telur, að þeir
muni aldrei skaða barnið, en fylg
ist þó náið með þvi sem gerist.
Sofandi flotið að
feigðarósi
Það vekur óhugnanlega at-
hygli nú, þegar skólar starfa af
fullum krafti, hve algengar eru
reykingar skólaæskunnar. Ungl-
ingarnir hnappast saman við
„sjoppurnar“ og jafnvel á skóla
'óðunum og reykia. Þetta sting
ur óneitanlega mjög í stúf við
allt hjal um heilbrigða æsku og
heilsurækt. Það alvarlega við
reykingar unglinga er, að með
þeim er verið að brióta niður
um leið og verið er að byggja
upp.
Æ oftar heyrir maður um úr-
skurði lækna og vísindamanna
um skaðsemi reykinga, sérstak-
Iega á ungt fólk. Fleiri og fleiri
merkjr forustumenn gera sér
einnig grein fyrir þeirri hættu,
sem almcnnar reykingar eru fyr
ir þjóðimar. Má í því sambandi
vitna til bókar bandaríska öld-
ungadeildarþingmannsins Ró-
berts Kennedys: „I leit að betri
heimi.“ En f þeirri bók ræðir
hann meðal annars um æskuna
elsi fyrir að eiga mariiuana á
sama tima og við neitum að
takmarka sölu og auglýsingar á
vindlingum, sem drepa þúsundir
Ameríkumanna á hverju ári.“
Ofnautn tóbaks hjá barnungu
fólki, sem enn sinnir skóla-
skyldu, er orðin iskyggilega al-
gengur siður eða tízka, kannski
vegna þess, að unga fólkinu
J&Ítull&iGotlt
og þá siðfræði sem hún elst upp
viö. Þar segir meðal annars:
„Jafnvel fyrirlitlegri fyrir
ungmennin er sú siðfræði, sem
dæmir alla hluti eftir hagnaöi
þeirra, eins og það hefur verið
siðfræðingum árþúsundum sam-
an ... Þau hafa fylgzt með því,
að fólk hefur verið sett í fang-
Skoðun Róberts Kennedys er
afdráttarlaus. Hann leggur hætt
una af tóbakinu til jafns við
hættuna af eiturlyfinu mariju-
ana, sem varðar fangelsun að
eiga i fórum sínum. Það er sú
siðfræði og það almenhingsálit,
sem hann mótmælir með orðum
sfnum.
liggur æ meira á að verða full-
orðið eða að minnsta kosti sýn-
ast það. Þarna eiga hinir eldri
mikla sök, bar sem hinar hrylli
legu staðreyndir um skaösemi
reykinga hafa ekki verið dregn-
ar nægilega skýrt fram í dags-
ljósið. Auðvitað ættu skólarnir
að vera hinn áhrifaríkasti vett-
vangur til að draga þessi sann
indi bézt fram í dagsljósið, en
árangurs verður vafalaust ekki
að vænta, á meöan kennurum
og nemendum liggur jafnmikið á
að komast í frímínútur til að
geta reykt þar til næsta kennslu
stund hefst.
Þó þessi vandamál hafi ekki
enn verið krufin til mergjar sem
skyldi, þá hefur þó svo margt
verið um þau skrifað, að öllum
ætti að vera ljós hættan. Það
er helzt hægt að álíta, að vanda
málið sé svo nærtækt, að það
hafi svæft skilning okkar fyrir
hversu alvarlegt það er.
Einmitt þessi mál ætti að
taka föstum tökum, en ekki
fljóta sofandi að feigðarósi.
Þrándur í Götu.
I