Alþýðublaðið - 20.09.1966, Blaðsíða 16

STÓR TfÐINDI OG SMÁ
Þetta hefur verið lífleg ihelgi, |
Ibæði hér heima og erlendis. Tveir j
bílfarmar af ölvuðum unglingum
voru sóttir upp í Mosfellssveit og
fluttir til borgarinnar, en þar hef
ur væntanlega borið minna á ólát
ium þeirra og drykkjuórum en í
eveitarsælunni. Þá burstuðu áhuga
samir áhugamenn frá Frakklandi
úhugalausa áhugamenn íslenzka í
knattspyrnu, og þótti engum raun
iar nein stórtiðindi, íþróttáfrétta
ritararnir voru þó að halda fyrir
leikinn, að nú ættu okkar men*i
loks einhverja möguleika, en þetta
lialda þeir fyrir hvern einasta
fótboltaleik, og er það satt að
segja merkilegt, hve jafnágætum
imönnum og þeir eru reynist erf
itt að læra af reynslunni.
Frá Sviþjóð berast þær fregnir,
að þar sé í aðsigi þurrkur mikill
<af völdum verkfalls, og eru menn
þegar farnir að draga að sér birgð
■ir til að vera við öllu búnir, en
stjórnarvöldin hafa hins vegar
komið með þan,n mótleik að
skammta ofan í menn veigarnar
-rðustu dagana fyrir þurrkinn. Eru
Svíar að vonum 'ákaflega reiðir yf
ir þessu, og kemur það glögglega
í ljós í kosningum þeim, er fram
fóru í landinu nú um helgina, en
þá tapaði stjórnarflokkurinn mjög
fylgi. Svíar hafa nefnilega eama
■íiátt á og við og kenna stjórnar
völdunum um allt sem aflaga fer
eins og glöigglega má sjá á þessu
dæmi, enda er vandséð itil hvers
stjórnarvöld eru annars.
En fyrst farið er að minnast á
Sviþjóð, sakar ekki að geta þess,
að á það ágæta land var ekki
aninnst í hinum svokallaða
skemmtiþætti, sem fluttur var í
útvarpið aðj loknum fréttum á
flaugardagskvöldið, ekki einu sinni
leikin ein lítil hljómplata frá Sví
þjóð og mun það í fyrsta skipti í
sögu þessa þáttar.
Sjónvarpsmál eru ofarlega) á
baugi að vanda, enda íslenzka sjón
varpið alveg að byrja, fyrstu send
ingar koma jafnvel í næstu viku
og hefur svo verið nú um nokkurra
vikna skeið. Blöðin hafa nýlega
birt bænaskrá sjónvarpsmanna,
þar sem bandarískir ráðamenn eru
grátbeðnir ,,í nafni frelsarans" að
taka ekki augnayndið frá okkur og
Tíminn segir í fyrirsögn, að „sala
í sjónvarpstækjum" hafi fjórfald
ast. Við á baksíðunni vorum reynd
ar svo fávísir að halda að salan
færi aðallega fram í verzlunum,
SJONVARPSTILLAGA.
Sjónvarpsáhugamenn eru miklar hetjur.
Ef mótmæli þeirra verða höfð að öngu,
vér aðhyllumst helzt af öllu núna í svipinn
öfuga og fjölmenna Keflavíkurgöngu.
en þarna lærðum við, að sjón-
varpstæki geta verið til margra
hluta nytsamleg, og má vel vera
að. hér sé fundin lausn á kvöldsölu
vandamálinu alræmda, sem aldrei
virðist ætla að verða útkljáð.
Bændur hlaupa nú eða r'ða eða
jafnvel aka þessa dagana upp um
heiðar og afréttir til að smala og
er réttarfar með ýmsu móti í
sveitum. Það er líka tími til kom'
inn að ná í kindurnar, því að sex
manna nefndin (sem helzt ekki
má nefna í eyru útlendinga því
að það gæti valdið misskilningi)
er búin að koma sér saman um kjöt
verðið en enn mun þó eftir að
reikna verðið út, en það er að
sjálfsö^ðu sitt hvað að ákveða
verð'ð og reikna það út. En það
tekur varla langan tíma að reikna
út með öllum þeim reiknitækjum
sem búið er að koma upp hér á
landi.
Um næstu helgi 'á að halda góð
aksturskeppni með nýstárlegu
sniði. Er það svo kölluð góð akst
urskeppni og er ætlazt til þess
að ökumenn hafi fjölskyldu sína
með sér í bílnum: maka, börn, for
eldra eða systkini. Eru settar ná
kvæmar reglur um það, hvaða
ættartemzsl skuli vera leyfð í
þessu sambandi, og er stranglega
bannað að fólk taki með sér ó-
iskylda menn. Sýnir það furðu
mikla hugsunarsemi, að mönnum
skuli þannig aðeins leyft að stofna
lífi sinna nánustu í hættn. Og
verða þessi orð þá ekki fleiri að
sinnj.

í nafni frelsarans, sem þér
Bandaríkjamenn berjist fyrir í
víðri veröld. . .
Bréf aiónvarpsáhugamanna.
Nú snýst allt þjóðfélagið um
sjónvarp. Sumir eru bálrejðir
vegna yfirvofandi kanasjón-
varpsleysis, en aðrir hlakka til
íslcnzlrra sjónvarpsjóla. Ég er
að velta því fyrir mér, hvort
maður sem tekur sig vel út í
sjónvarpi sé ekki SJÓNVÖRPU
LEGUR maður. . . .
Ég fór með liíla bróður á
völlinn til að horfa á þoturnar
og þyrlurnar. Honum fannst
það agalega spennó. En mest
spennó af öllu var þó að
geta keypt sér kók í dollu...
Ja, þessir karlmenn. í gær
las ég eftirfarandi í Vísi: „Nú
hefur hún hugsað sér að liætta
þessu starfi og helga sig heim
ilinu — bónda sínum og upp
vaxandi syni. — Sannarlega
göfugt þjóðnýtt hlutverk."