Alþýðublaðið - 29.12.1966, Blaðsíða 13

ðÆJARBÍ
n.'l". —; Síml 5(
Síml 5018«.
Leðurbiakan
Spáný dönsk litkvikmynd. íburð
armesta danska kvikmyndin í
'mörg ár. Hafnarfirski listdansar
inn JÓN VALGEIR kemur fram
í myndinni.
LÍlír BROBERB , PDUt fiEICHHARDT, GHITA NBRBY
HOLGEíi JUUL HÁN'SEN GRETHE MOGENSEN DARIO CAMPEOTTO
SIRGIT SADOUN POULHAGEN KARLSTEGGER OVE SPROGBE
hstruliticn: Artneljse Meineche
Sýnd kl. 7 og 9.
ESn stúlka og
39 sjómenn
iscenesat af ANNEUSE reenberq
BIRQIT SADOLIN • MORTEN GRUNWALD
AXEL STR0BYE- POUL BUNDGAARD
farver: ’EfíSrMAttCOLOR
Bráðskemmtileg ný dönsk lit-
mynd um ævintýralegt ferða-
lag til Austurlanda.
Sýnd kl. 6.45 og 9.
SMURT BRAUÐ
Snittur
BRAUÐFTOFAN
Vesturgötu 25
SÍMI 16012.
Opið frá kl. 9—23,30
MUNIÐ
HAB
FRARilHALDSSAGA
eftlr Dorothy SavilSe
HYLDU TÁR ÞÍN
— Nei? Hann tók um hand
legg hennar og augu hans leiftr
uðu af reiði að baki gleraugn
anna. — Ég er ekki eins ríkur
og Gilbert Tennant en ég met
nafn mitt eins mikils. Éa skal
sjá um að þessi ungi maður
verði að standa fyrir sínu. Þeg-
ar ég hugleiði allt það sem
móðir þín og ég höfum gert fyr-
ir þig og hvernig . . .
Heather hætti að hlusta á liann
og augnabliki síðar greip móðir
hennar um handlegg föður henn
ar og sagði: — Þetta er nóg
Róbert. Hann gekk til dyra. —
Ég ætla að hringja til Tennants
og taJa við hann núna. Nora
sæktu bréfin svo ég hafi þau með
mér.
Heather varð óvenjulega ró-
leg. Hún gekk til herbergis síns
og sofnaði. Skyldi því versta vera
aflokið. Ætli Miles kæmi til henn
ar þegar hann fengi að vita,.
hvernig allt væri og mvndi hann
giftast henni og þau gætu verið
hamingjusöm saman? Hún strauk
liíla gullhjartað inni undir blúss
unni sinni. Hana langaði til að
skrifa, en Miles myndi koma og
það yrði auðveldara að segja lion
um það en skrifa honum. Miles
myndi skilja allt.
Faðir hennar kom rúmlega sjö.
Þegar móðir hennar kom inn
með bakka sagði hún kuldalega.
— Faðir þinn talaði við hr. Tenn
ant og hann skipaði Miles að
koma heim. Þeir koma á mánu
daginn.
Miles — hér. Hjarta liennar
sló hratt en hún sagði: — Ég fer
í vinnu á mánudaginn og ég þarf
að ná í strætisvagninn.
— Þú ferð ekki í vinnuna.
Pabbi þinn skrifar uppsagnarbréf
og sendir það í dag. Hann segir
að þú sért of þreytt og megir ekki
vinna. Hr. Tennant veit það auð
vitað.
.Heather ætlaði að mótmæla en
hún þagði. Henni fannst hún
hjálparvana. Allan sunnudag-
inn hugsaði hún um Miles. For-
eldrar hennar létu sem þau sæu
hana ekki þegar hún kom niður,
að borða og milli máltiða sat hún
úti í garðinum. Loks kom mánu
dagur og henni leið betur.
Klukkan eliefu hringdi síminn
og-þegar móðir hennar hafði lok
ið samtalinu sagði liún: — Hr.
Tennant kemuf ásamt syni sínum
í kvöld. Ég er að fara í bæinn
eh þú getur hugsað um fnatinn.
Heather var komin út í garð
inn þegar pósturinn kom. — En
gaman að sjá yður hér ungfrú
Heather. Ég liélt að þér væruð
að vinna en þér eruð sennilega í
fríi. Hér er bréf til yðar, sem hef
ur verið sent frá Wayford.
—Takk fyrir. Hún lagði frá
sér bréfið og gladdist yfir því
að móðir hennar var ekki heima.
Hún gekk upp á herbergi sitt og
læsti dyrunum. Svo opnaði hún
umslagið las bréfið fyrst fljótt en
svo hægara.
— Kæra Heather. Þú undrast
víst að ég skuli ekki hafa skrifað
fyrr en ég hef haft mikið að gera.
Ég á ekki beint við í vinnunni, en
ég hef hitt fullt af fólki og við
skemmtum okkur vel. Það er ekki
auðvelt fyrir mig að skrifa þetta
en mér finnst Wayford svo óend
anlega langt frá Grasse. Ég veit
að ég bað þig um að vera stúlk
una mína og þú Jofaðir að vera
það en nú finnst mér það rangt af
mér. Ég hef nefnilega ákveðið að
vera hér í heilt ár og við erum
bæði of ung til að binda okkur.
Ég gleymi aldrei þeim stundum
sem við áttum saman en því er
lokið og ég vona að við verðum
vinir samt sem áður.
Þinn Miles
Hún braut bréfíð vandlega sam
an en neitaði að trúa því sem það
sagði. Miles sagði henni, að hann
elskaði hana ekki og hann kom
aðeins til hennar af því að faðir
lians kraí'ðist þess. Hann vildi
gjarnan vera frjáls, en nú yrði
hann bundinn af henni og hann
gæti aldrei fyrirgefið henni það.
Miles gat ekki lengur hjálpað
henni — hún stóð ein.
18. kaíli.
Heather fann eldspýtustokk og
kveikti á honum við eldstóna, Svo
kveikti hún í bréfinu og það
brann glatt. Barnið átti hún ein.
í fyrsta skipti átti hún eitthvað
sjálf. Henni fannst húri orðin full
orðin. Hún liafði engan að styðj
ast við, hvorki foreldra sína né
Miles en barnið þarfnaðist henn
ar og um barnið þurfti hún að
hugsa.
Hún skipti um föt um kvöldið
og málaði sig vandlega fyrir fram
an spegil. Svo heyrði hún bifreið
aka að húsinu og augnabliki síð
ar kom móðir hennar að sækja
hana.
Mundu eftir barninu sagði hún
ákveðin við sjálfa sig en samt
varð hún taugaóstyrk þegar inn
í dagstofuna kom. Iiún leit fyrst á
Miles, sem var eldri en hana
hafði minnt. Sólbrennt andlit
haris var alvarlegt og grá augu
hans dökk. Hana langaði til að
hlaupa til hans en minningin um
bréfið hélt aftur af henni.
—Heather. . . stundi Miles áð
ur en hann reis á fætur greip
faðir hans fram í fyrir honum.
Svo þetta er unga stúlkan.
sagði hann og hann virti Heather
fyrir sér . Hún leit í augu hans.
— Ég hef talað við son minn
ungfrú Singclar, hélt hann á-
fram. — Hann vill giftast yður.
Ef Miles hefði sagt þessi orð.
Ef hann hefði gengið til hennar
og tekið í hönd hennar en hann
líktist aðeins skóladreng, sem
var neyddur til að gera eitthvað,
sem hann vildi ekki gera. Faðir
hans fitlaði við yfirskegg sitt og
móðir hennar var í sparikjóln
um. Giles Tennant réði öliu og ef
hún vildi myndi Miles giftast
henni.
—Takk fyrir sagði hún rólega.
— En hann þarf ekki að gera það.
— Þarf ekki? greip faðir henn
ar fram í fyrir henni. Skilurðu
virkilega ekki Heather. . .
— Ég skil eitt, sagði hún. — Ég
vil ekki giftast Miles.
Miles kipptist við og allir töluðu
hver upp í munninn á öðrum en
Heather sá aðeins hve Giles Tenn
ant létti. Hún talaði til hans. —
Ég veit að þér haldið að ég hafi
narrað Miles til að gera þetta af
því að hann á að erfa yður. Það
er rangt. Ég vil ekki giftast hon
um og enginn getur neytt mig
til þess.
Hún varð fyrir miklum von-
brigðum yfir að Miles skyldi
ert gera, en það var enginn tími
til að hugsa um það.
Hún varð að eyða kröftum sin
um til að svara mótmælum for
eldra sinna.
— Ég geri það ekki, sagði hún
loks. — Ég geri það ekki.
En barnið, sagði móðir hennar
— Hugsaðu um barnið.
— Ég er að hugsa um barnið.
Það skal ekki vaxa upp á ást
lausu heimili eins og ég.
Heather livernig dirfistu að. . .
—Ég vil ekki gifta mig, sagði
hún. — Miles vill það heldur
ekki heldur hr. Tennant þó þér
hafið kannski reynt að neyða
hann til þess.
— Mér kom aldrei til hugar
að þér brygðust svona við, sagði
ekkert 'gera, en það var enginn
að gefa barnið?
— Auðvitað flýtti móðir henn
ar sér að segja.
— Það skal aldrei verða. Heath
er hækkaði róminn. — Ég á
þetta barn. Skiljið þið það? Ég
ætla að eiga það.
— Þú hefur ekki efni á því,
sagði faðir liennar. — Og við get
um ekki. . .
Gilbert Miles sagði stuttaralega
—Bíddu eftir mér í bílnum Mil
es.
Miles hikaði og Heather fékk
vonarneista augnablik en svo fór
hann og hún fann hvernig hann
skammaðist sín og hve auðmjúkur
hann var.
---Ég verð að biðja yður af-
sökunar ungfrú Sinclair, sagði
Gilbert Tennant vingjarnlega.
Vingjarnleiki hans var verri en
reiði lians hefði verið. Hún fann
að tárin voru að koma. Hann dró
hana til sín í sófann og settist
við hlið hennar. Móðir hennar
settist í liægindastólinn en faðir
hennar stóð. — Ætlið þér virki
lega að eiga barnið?
— Já svaraði hún en velti því
um leið fyrir sér hvernig hún
gæti það.
Sennilega myndu foreldrar
hennar segja henni að hennar
staður væri á heimili hennar?
Hún leit á þau en þau sögðu
ekkert augnabliki síðar sagði Gil
bert Tennant: — Ég skal borga
uppihald yðar. Þér getið búið und
ir dulnefni og ég skal sjálfur
skrifa til frú Forrester og út
skýra allt fyrir henni. Sennilega
væri bezt að við létum sem þér
væruð gift.
Barnsins var von í marz. Það
var allt haustið og allur vetur
inn. . .
— Frú Winter, sagði hún og
hann kinkaði kolli.
—Frú Forrester er bæði vin
gjarnleg og skilningsrík. Skyldi
hann hafa tekið eftir'því, hvernig
foreldrar liennar voru við hana?
— Hún^er líka ung, bætti hann
við. — Á þrítugsaldri það ég bezt
veit.
Heather hætti að hlusta á hann.
Hún heyrði sem úr fjarlægð að
faðir hennar sagðist skyldi aka
henni og móðir hennar tautaði
eittiwgð í þakklætisskýni.
Gilbert Tennant reis á fætur
og tók í hönd Heather. — Þá er
það afráðið, sagði hann — Verið
þér sælar ungfrú Sinclair — ég
dáist að þreki yðar.
En Heather gat ekki gleymt því
hvernig Miles hafði svikið hana
og hvernig hann hafði brugðist
H
frisk
heilbrigð
húð
29. desember 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ |,3