Alþýðublaðið - 29.12.1966, Blaðsíða 16

rja
EDSSt®
Grímulausar grímur
Hingað til lands eru komnir þeir
•íjeiðursmennirnir Johnson, Maó,
de Gaulle, Kosygin og fleij-i þekkt
ir stjói'nmálamenn útlenzkir. Ekki
mun þó gert ráð fyrir að hér fari
fram nein átök þeirra á milli eða
samkomulagstilraunir, enda koma
(þeir ekki í eigin pei'sónu, Iheldur
er hér aðeins um að ræða grímur
af þeim, sem menn eiga að fá að
nota sér til skemmtunar um ára-
mótin.
Hér er satt að segja um dálítið
vafasamt tiltæki að í'æða. Hver
veit nema einhverjir sjóndaprir
•tnenn, sem rekast á fólk á götu
með þessar grímur, haldi að hér
væri um íhöfðingjana sjálfa að
iæða, og það gæti ihaft ófyrirsjá-
anlegar afleiðingar. Ef til dæmis
einhver setti í sakleysi sínu upp
grímu af Maó, og mætti þá ein-
liverjum trúum Rússakomma, sem
væri farið að förlast sýn, — hver
veit nema það gæti dregið ærinn
dilk á eftir sér? Og svipað
mætti sjálfsagt segja um alla hina
liöfðingjana.
Og það er ekki nóg með að and-
lit stjórnmálaskörunga heimsins
séu á þessum grimupi, heldur eru
sumar grímurnar gerðar eftir sjálf
um Bítlunum .Það er engan veg-
inn hægt að segja það fyrir, hvað
yngismeyjar borgarinnar gætu átt
til, ef þær rækjust allt í einu á
Ringo Stai-r eða einhvern félaga
hans á gangi um bæinn, jafnvel1
þótt það væri ekki nema gríma.
Það er þó bót í máli að grímu
myndir þessar skuli einungis vera
af útlendingum. En sjálfsagt vei'ð-
ur næsta ski-efið að grímur verða
líka gerðar af innlendum mönn-
um, stjórnmálamönnum og
skemmitkj-öftum. Þarf ekki að efa
að slíkt yrði vinsælt, en hætt er
þó við, að þeim ráðherranum
brygði í brún, sem hitti sjálfan
sig fyrir óforvarindis á förnum
vegi einhvern daginn i bókstaflegri
merkingu.
Annars geta grimur haft margt
til síns ágætis, og þær þui-fa alls
ekki alltaf að vera viðurhluta-
miklar. Að minnsta kosti var eitt
sinn sa'gt um íbúa ákveðins byggð-
arlags, að þeim nægði til undir-
búnings fyrir grímuball, að þvo
sér; þá þekkti þá enginn. Sumir
hafa ennfremur þannig andlit að
bezt færi á að fela það undir
grimu, helzt að staðaldri.
Við þetta er svo aðeins því að
bæta, að hvað sem öllum grímum
líður, þá rennur upp sú stund að
lokum, að allir verða að varpa af
sér grímunni, og koma ógrímu-
klæddir til dyra, eins og sagt er.
Og þá kemur i ljós sú andlits-
gríma, sem kannski fer nú bezt á
að hafá mest í heiðri, þrátt fyrir
allt og allt.
\
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
JÓLAÞULA
Falleg voru jólin og fara þau senn,
kveðja þau me'ð söknuði konur og menn,
kveðja þau með söknuði karlar og fljóð,
Ijúffeng var rjúpan og lambasteikin góð,
ljúffeng var rjúpan og mjöðurinn með,
mikið var gaman að horfa á jólatréð,
mikið var gaman að ganga kringum það,
hlegið var og sungið Kátt og margraddað,
hlegið var og sungið og hlýtt var og bjart,
sérhver var búinn í bezta skart,
sérhver var búinn í beztu fötin sín,
kveikti ég fallegu kertaljósin mín,
kveikti ég í garðinum kertaljósafjöld
og þau loga fram á þrettándakvöld.
Stjórnmálamannasending tekitl
upp í ísafold í morgun.
Vísir [
Það er alltaf nóg af fólki til
að standa upp og lialda ræður,
en það eru færri sem fást tii
að sctjast niður aftur.
Kellingin spældi kallinn svaká
lega á Þorláksmessu þegar húa
sagði að áfengið stigi til höf-
uðsins og það væri víst þaS
eina sem kallinn hcfði í hausn.
um. j
Mér finnst alltaf svo huggulegl
við jólasveinana að þeir gefa
koniun gjafir án þess að lieimta
nokkuð í staðinn eins og hinir
karhnennirnii'.