Bókasafnið - 01.08.1974, Blaðsíða 15

KAFFISTOFA — BÓKASAFN — SÝNINGARSALIR
Kaffistofan er opin virka daga 9—18, sunnudaga 13—18.
Lesið dagblöð frá Norðurlöndunum, berast daglega með flugpósti.
Bókasafnið opið mánud.—föstud. 14—19, laugard. og sunnud. 14—17.
Ollum opið. Bækur, Tímarit og hljómplötur til útlána.
Sýningarsalir í kjallara, opnir 14—22 á sýningardögum.
Úr dagskrá Norræna hússins á næstu mánuðum
Janúar: Fyrirlestrar raeð litskuggamyndura, Kvikmynd, Sven Gillsáter frá Svíþjóð.
Ballettsýningar. „Islenskar dansmyndir“. Samið hefur Unnur Guðjónsdóttir, bailettmeistari.
Tónlist eftir Ralph Lundsten.
Febrúar: „Aalto-dagar“. Sýning í sýningarsölum, fyrirlestrar, kvikmyndir, og annað efni í sam-
komusal, bókasýning í bókasafni, um ævi og störf finnska arkitektsins Alvars Aalto. — Fyrir-
lestrar: Odd og Eva Nordland, dósentar frá Oslóarháskóla. -—■ Upplestur: Danski leikarinn Ebbe
Rode. — Islensk gullsmíði. Sýning í sýningarsölum. — Námskeið fyrir leiðbeinendur við náms-
flokka. — Dagskrá í tengslum við þing Norðurlandaráðs.
Mars: Dagskrá vegna „kvennaársins", listsýning í sýningarsölum, kvikmyndir, fyrirlestrar. —
Málverkasýning: Eyborg Guðmundsdóttir.
Apríl: „Barnabókavika“, fyrirlestrar, bókasýning. -—- „Álandseyjavika“. — Grafíksýning. —
Tónleikar.
NORRíNA HUSIÐ POHJOLAN' TALO NORDENS HUS
var á boðstólum kennsla og þjónusta. Nám-
skeið voru haldin. Ýmiss konar þjónusta, s.s.
hárgreiðsla, snyrting og böð var veitt við
lægra verði en annars staðar. Bókasafnið var
opið tvo tíma á dag og tvö kvöld í viku. Sam-
komusalur var á staðnum, þar sem kvöld-
vökur voru haldnar, kvikmyndir sýndar og
fyrirlestrar fluttir. Öllu var svo fyrir komið,
að fatlaðir kæmust leiðar sinnar eins auð-
veldlega og hægt var. Aðstoðarstúlkur hjálp-
uðu gestunum bæði í matsal og annars stað-
ar.
Eins og allt bókasafnsstarf er þetta erlitt
starf. Hér kemur til að bækur eru þungar og
þessu fylgir rnikill bókaburður. Það reynir
líka oft á þolinmæðina. Margir heyra illa
og þá er mikilvægt að tala skýrt og hægt, en
ekki endilega mjög hátt. Eldra fólk er bráð-
látt. Það á erfitt með að bíða, en er á hinn
bóginn oftast ákaflega skilvíst og fer vel með
bækurnar.
Reynsla mín er sú, að ekki er hægt að
hugsa sér betur launað starf og á ég þá
við þær móttökur, sem við fáum. Þær eru
að mínum dómi góð laun.
Markmiðið er
að ná til sem allra flestra þeirra, sem eru
fatlaðir, einangraðir og gleymdir,
að ná til þeirra, sem geta ekki notfært sér
neitt af þeirri þjémustu, sem til er nú
þegar.
Það eru þeir, sem geta ekki komið í safn-
ið, btia ekki á heimili fyrir aldraða og eru
ekki á sjúkrahúsi, heldur eiga eigið heimili
en verða að sækja allt til annarra.
47