Alþýðublaðið - 25.01.1967, Blaðsíða 9

MINNINGARORÐ:
JÓN JÚNÍUS30N
í dag verður til moldar borinn
Jón Júlíusson, Meðalholti 8, fyrr-
um skipstjóri.
Jón fæddist að Syðra-Seli við
Stokkseyri 20. nóv. 1895 en dó
17. jan. sl. og varð því rúmlega
71 árs gamall.
15 ára að aldri fór Jón á sjó-
inn og þá til róðra, fyrst frá
Stokkseyri og síðar frá Eyrar-
bakka.
Upp úr 1920 fluttist hann til
Reykjavíkur og fór á togara.
Jón innritaðist árið 1921 í Sjó
mannaskólann og lauk prófi það
an árið eftir.
Á togurum var Jón um 32ja
ára skeið eða til ársins 1952 að
hann fór í land og var hann ým
ist háseti, bátsmaður, stýrimaður
eða skipstjóri en þó lengst af
stýrimaður. Ekki undi hann lengi
við störf í landi enda sjómennska
honum í blóð borin og fór hann
eftir skamma hríð á strandferða
skipið Heklu og var á henni til
ársins 1960. að hann varð að fara
í land vegna veikinda er hann
átti alla tíð síðan við að stríða.
Þótt veikur væri, var Jón við ým
is störf í landi allar þær stundir
er hann mátti og jafnvel umfram
það, en í veikindum sínum var
hann óvenjulega sterkur og stóð
siig sem hetja þar til yfir lauk.
Jón Júníusson kvæntist eftirlif-
andi konu sinni Jónínu Jónsdótt
ur frá Eyrarbakka árið 1924 og
eignuðust þau tvö börn, Jón Atla
vélstjóra hér í Reykjavík og Guð
rúnu konu Páls Sigurðssonar trygg
ingayfirlæknis og borgarfulltrúa.
Éig er þessar línur rita átti því
láni að fagna að kynnast Jóni er
við vorum saman á togaranum
Barða, en þar var hann stýrimað
ur og vorum við góðir kunningjar
æ síðan enda lágu leiðir okkar
saman um langt skeið við störf
fyrir félag okkar Sjómannafélag
Reykjavíkur en þar starfaði Jón
heitinn af lífi og sál til síðustu
stundar.
Jón gekk í Sjömannafélagið
15. marz 1921 og var félagsmað
ur þar alla tíð síðan. Hann starf
aði í ýmsum nefndum fyrir fé
lagið um langt skeið, átti sæti í
trúnaðarmannariáði félagsins um
árabil, sat á mörgum Alþýðusam
bandsþingum sem ful'ltrúi félags
ins og vann í þágu þess ýmis önn
ur störf sem of langt yrði upp
að telja, en að öllum þeim störf
um vann Jón af dugnaði og sér-
stökum trúnaði enda skapi hans
þannig farið að hann var heill
^lllsstaðar Iþar sem hann lagði
hönd að verki hvort heldur var
að störfum á sjónum, í Sjómanna
félaginu eða Alþýðuflokknum. en
alþýðuflokksmaður var Jón þegar
ég kynntist honum fyrst og alla
tíð síðan og vann hann að máls
stað flokksins alltaf þegar hann
mátti því við koma.
Þójtt maður viti að eitt sinn skal
hver deyja, er það svo, að manni
bregður og setur hljóðan er mað
ur fréttir lát góðs vinar og sam
starfsmanns.
Svo var um mig er ég frétti lát
Jóns Júníussonar.
Við félagar hans í Sjómannafé-
lagi Reykjavíkur minnumst hans
með söknuði, þökkum honum störf
in og heitum því að starfa í félag-
inu áfram á þann hátt er við vit
' Jón Júníusson
um að hann hefði helzt kosið.
Persónulega þakka ég Jóni góða
samfylgd, samstarf og vináttu og
votta eftirlifandi konu hans og
öðrum aðstandendum samúð.
Jón Sigrurðsson.
☆
Jón Júníusson Meðalholti 8 er
kvaddur í dag. Af mörguni sam-
ferðamönnum mínum á lífsleið-
inni er hann mér einna huestæð
astur af óvandabundnum mönnum.
Kynni okkar hófust er ég var
sveitandrengur um fermingu en
hann kom austan af Stokkseyri
og- réðist smaladrengur á næsta
bæ. Kynni okkar urðu bá ekki
niikil en mér er hann minnistæð
ur frá þessum árum sem nokkuð
sérkennilegur piltur kvikur glað
vær og frjálsmannlegur og kím-
inn. Jón hvarf brátt úr sveitinni
og' tók að stunda sjó þó ungur
væri. Næst bar fundum okkar
saman á Stýrimannaskólanum og
vorum við þar bekkjarbræður og
lukum við saman prófi úr skólan-
um. I>ar í frá var kunningsskapur
okkar mjög náinn. Ég laðaðist að
Jóni vegna þess að mér fannst
hann þrátt fyrir rótgróið sjó-
mannseðli hugsa meira um hin
ýmsu vandamál lífsins og þó sér
staklega um hag alþýðunnar
meira en gerðist um unga sjó-
m enn. Við vorum stundum skips
félagar og alltaf vopnabræður í
Alþýðuhreyfingunni og Siómanna
félagi Reykjavíkur sem var þá
okkar skjól og skjöldur.
A þessum árum þótti það væn-
legt til brautargengis fyrir ung
yfirmannaefni að sýna samtökum
fólksins andúð eða jafnvel fjand
skap, en styðja fast við bak út-
gerðarmanna og peningavaldsins.
Jón Júníusson kaus sér ekki þá
leið til frama. Hann var antaf
sí vökull málsvari liins vinnandi
manns og skipaði sér þar í sveit,
sem fastast var staðið á rétti al-
þýðunnar
Þá var alþýðan að vakna til með
vitundar um rétt sinn, þótt mis
jafnlega tækist mörgum að þekkja
sinn vitjungar tíma. Sú sveit sem
bar réttindi fólksins fram til sig-
urs var hvorki stór eða hávær
en hún var vel á verði og skipuð
úrvalsfólki. Hvar og hvenær sem
ósannindum og ilhnælgi var beitt
til þess að koma forystumönnum
fólksins á kné voru liðsmenn al-
þýðuhreyfingarinnar á verði og
skeittu því ekki þótf að þeim
væri sótt meö atvinnukúgun og
tómlæti og þeir væru sniðgengnir
þegar velja skyldi yfirmenn og
forustumenn í atvinnulífinu. Ég
hygg að án hinnar trúu vörzlu
um málstaö fólksins sem Jnn Jún
íusson og aðrir hans líkir lögðu
af mörkum hefði frelsisbarátta
fólksins orðið torsótt og jafnvel
stöðvast á stundum. Jón Júníus-
son var fæddur sjómaður, enda
af sjómönnum kominn, liann var
ágætur skipstjórnarmaður. aðgæt
inn og öruggur, yfirlætislaus og
glaðvær í félagsskap.
Jón Júníusson var gæfumaður,
ungur giftist hann æskuvinu sinni
Jónínu Jónsdóttur ágætri konu.
Þau eignuðust tvö börn Guðrúnu
Iækni og Jón Atla vélstjóra. Jón
lifði það að sjá mikið af hug-
sjónum sínum frá æsku og mann
dómsárunum rætast. Hann starf-
aði á sjónum af dugnaði og elju,
en naut í frístundum sínum frið
ar og hvíldar á friðsælu heimili
í skauti fjölskyldunnar, þar sem
gagnkvæmur skilningur ríkti. Jón
var þrekmaður bæði til líkama
og sálar Eftir að heilsan tók að
bila missti hann aldrei kjarkinn,
en vann á meöan kraftarnir entust
af trúmennsku og dug aö hverju
því sem hann tók sér fyrir liend
ur eða honum var til trúað.
„Hvorki skal ég á þessu níð-
ast og á engu öðru, því er mér
er trúað til.“ Þessi orö mælti Kol
skeggur, og þessi orð voru lífs-
mottó Jóns Júníssonar.
Ég sendi Jóni Júníussyni mínar
hlýjustu kveðjur og þakklæti fyrir
samfylgdina í nær liálfa öld.
Ilans mun ég jafnan minnast með
hlýhug og virðingu í fullri vissu
um að hann liefur ekki „til lítils
lifað“.
Frú Jónínu og niöjum þeirra
hjóna og ástvina vottum við hjón
in innilega samúð við burtför
Jón Júníussonar.
Blessuð sé minning lians.
* SÆMUNDUR ÓIiAFSSON.
VERKSTÆÐI - SMIÐJUR
Höfum til sölu sem nýja rafmótordrifna 100
tonna vökvapressu og lofthitunarketil 50 þús.
kíló cal, hentugan fyrir iðnaðarhúsnæði allt >að
1000.00 — 1500.00 rúmmetrar að stærð.
Upplýsingar í símum 32480 og 31080.
JARDVINNSLAN S/F, Síðumúla 15.
Bókari
Fyrirtæki í næsta nágrenni Reykjavíkur óskar
að ráða mann til bókhaldsstar.fa. — Laun
samkvæmt launakerfi starfsmanna ríkisins.
Umsóknir, ásamt upplýsingum um menntun
og starfsreynslu, sendist blaðinu merkt
„1979“.
SKRIFSTOFUR OKKAR
eru ílutfar
frá Lækjargötu 2 á Laugaveg 27. Heildverzlun okkar
er sem áður á sama stað, Ingólfsstræti 5.
HARALDUR ÁRNASON lieildverzlun hf.
Læknastofur
Höfum flutt lækningastofuna úr Vesturbæjar
Apóteki að Klapparstíg 27. Viðtalsbeiðnum
veitt móttaka kl. 10—16 í síma 15215.
GUÐMUNDUR JÓHANNESSON, læknir
Sérgrein: Kvensjúkdómar og fæðingarhjálp
JÓN ÞORGEIR HALLGRÍMSSON, Iæknir
Sérgrein: Kvensjúkdómar og fæðingarhjálp.
Útsala - Útsala
Útsalan stendur yfir
aðeins í dag
og á morgun
SKÓLAVÖRÐUSTÍG 3.
Auglýsió í Aiþýðubiaðinu
25. janúar 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ @