Alþýðublaðið - 25.01.1967, Blaðsíða 16

<
EMmD
Annað bréf úr Fagrafirði
G6ða baksíða.
Ég þakka kærlega hvað þú
hefur gert mikið fyrir okkur nýju
hreppsnefncjina í Fagrafirði, þ. e.
a. s. meirihlutann, með því að
skýra okkar sjónarmið fyrir al-
menningi í landinu. Fagurfirðing-
um veitir sannarlega ekki af að
vita um stuðning utanhrepps-
manna við okkur hreppsnefndina,
'|).:e. a. s. meirihlutann. Þeir virð-
ast ekki ætla að meta okkur svo
tnikils, þótt þeir kysu okkur ó-
spart, ekki vantaði það. Stundum
iiggur mér við að halda, að þeir
öiafi bara gert það af skömmum
sínum.
Ég ætla nú ekki að fara að
móðgast við Jón hreppstjóra, þótt
■ iiann kallaði mig bara skóarann í
þréfinu til þín og segði, að ég
gerði allt eins og hann vildi. Hann
á það til að líta dálítið stórt á
sig og finnast liann vita og kunna
allt. En maður þybbast nú við,
þótt maður sitji ekki á skrifstofu
til að rukka náungann. Og ég er
þó alla tíma ritstjóri fjölritaða
blaðsins sem við gefum út, og þótt
Jón oddviti skrifi mest í það, er
þó mitt nafn í ábyrgðinni.
Annars er svolítið erfitt fyrir
mig að vera í hreppsnefndinni
með Jóni oddvita, af því að við
heitum nefnilega báðir Jón Jóns-
son. Ég held bara, að sumt fólk
í plássinu hafi alls ekki áttað sig
á því, að hann sé ekki við báðir,
og þess vegna sé bara hann einn
úr okkar hópi í hreppsnefndinni.
Þess vegna hef ég ákveðið að rita
nafn mitt í hreppsnefndinni Jón
ÞORRABLÓT
Ég lít í anda liðna tíð
og-lengi man ég þorrablótin forðum
með sviðakjamma og selshreifa
og súrsaða lundabaggana
og hangiket og hrútspunga
og hvíta bringukollana.
Ég lít í anda troðfull trog á borðum.
Ég lít í anda liðna tíð,
er lifrarpylsan gaf mér undir fótinn.
Það kemur vatn í munninn á mér,
er minninguna í hugann ber
um hlaðin trog með hraun og sker
og hákarlsþef og mjaðarker.
Eins mig fýsir alltaf á þorrablótin.

Jón Jónsson, til aðgreiningar frá
oddvitanum.
Það er alveg rétt, sem oddvit-
inn sagði í bréfinu til þín, góða
baksiða, um frekjuna í hrepp-
stjóranum, sem alltaf vill vera að
bera fram tillögur og hafa mein-
ingar á öllum hlutum, þótt hann
sé í minnihluta og eigi þess vegna
engu að ráða. En það eru fleiri
í þorpinu, sem eru ráðríkir og
heimtufrekir eins og hreppstjór-
inn. Og fyrst Jón oddviti fór að
skrifa þér um vandræðin með
hann, finnst mér alveg eins megi
láta almenning vita um vandræðin
af liinum.
í þorpinu hér eru nefnilega
margir starfsmenn, sem vilja fara
sínu fram og þykjast hafa vit á
málunum, þótt náttúrlega liggi það
í hlutarins eðli, að hreppsnefnd
in á að hafa bezt vit á öllu, þar
sem hún er kosin til að ráða. Og
auðvitað hefur meirihlutinn mest
vit á málefnum hreppsins, þar
sem hann fékk flest atkvæði og
ber ábyrgðina. Það sjá allir heil-
vita menn, að það tekur engu tali,
að t.d. hundahreinsunarmaðurinn
heimti að ráða því, hvenær hund
ar í byggðarlaginu séu hreinsaðir
og livaða meðulum er hreinsað
með. Þetta á hann að bera undir
hreppsnefndina, þ.e.a.s. meirihlut
ann hverju ginni. Sama máli gegn
ir um umsjónarmann slökkvidæl
unnar. Hann smyr vélina, þegar
honum sjálfum sýnist, án þess að
spyrja okkur í meirihlutanum leyf
is, og setur hana allt of oft í igang
bara til að prófa hana. Þannig eyð
ir liann miklu óþarfa benzíni. Og
þó er hérna varla nokkurn tíma
bruni. Eins er með ljósastöðvar
stjórann, sem svo er kallaður frá
gamalli tíð, hann vill endilega
ráða yfir Ijósunum. Hann segist
vera rafvirki, og hann hefur sko
ekki verið kosinn í sína stöðu.
Hann bara var ráðinn. Eða bóka
vörðurinn, þá er hann ekki barn
anna beztur. Hann er svo frekur,
að hann heimtar að ráða sjálfur,
hvaða bækur hann lánar út. Þá er
skólastjórameinvættið ekki billeg
ur. Hann stagast sýknt og heilagt
á því að hann hafi bezt vit á, hvaða
húsnæði henti til kennslu, þótt
meirihlutinn sé alltaf að reyna að
koma honum í skilning um, að
hann eigi ekkert vit að hafa á
þessu, það vit hefur meirihlutinn
Þá mætti líka nefna vegaverk-
stjórann, hann er einn, sem öllu
vill ráða yfir verkum sínum, seg
ist hafa langa reynslu og sérþeltk
ingu. Þessi sérþekkingarhroki
sem veður uppi hjá starfsmönn
um hreppsins, er ekkert annað en
megn lítilsvirðing á óskoruðu
valdi og viti meirihlutans. Þeir
halda þeir séu einhverjir smá-
kóngar, þessir náungar, þótt þeim
hafi verið falið að sjá um smá-
verkin. Jafnvel læknirinn, sem þó
er í meirihlutanum, vill einn öllu
ráða um heilbrigðismálin.
Ég skrifa þér þetta bréf, kæra
baksíða, til að sýna landslýðnum,
hvað fordæmið héðan úr Fagra
firði er hættulegt. Ef alls konar
starfsmenn sveitarfélaga, sem
kalla sig sérfróða og sérmenntaða
eiga að vaða upp yfir hausinn á
meirihlutanum og segja sitt álit
á hlutunum í tíma og ótíma, hvað
verður þá um okkur Jónana og
og meirihlútann yfirleitt?
Ég hef bent á hættuna af þess
ari uppivöðslusemi hinna sér-
menntuðu í hreppsfélaginu í
grein ,sem ég ritaði í blaðið okk
ar um daginn. Ég leiddi þar rök
að því, að hún væri engu betri
en frekja hreppsstjórans. Og fyrst
Jón hreppsstjóri skrifaði þér um
þau vandræði öll, finnst mér ekki
nema rétt að láta þig vita um hátt
erni þessara smákónga liérna
heima fyrir. Þú ert hvort sem er
að verða aðalmálgagn meirihlut-
ans í Fagrafirði út á við.
Með kærri þökk fyrix ágætan
stuðning við okkur Jónana.
Jón Jón Jónsson.
hreppsnefndarmaður.
„Mikið finnst mér, að þið
blaðamennirnir hljótið stund-
um að fylgjast illa með eða
vera barnalegir, eins og þeg.ir
þið eruð að skrifa fréttir af
því, þegar einhver Nói Nóasr n
Nobody í Nóatúni 999 er sagð
ur hafa séð „teikn á himni“..
Velvakandi í Mogga.
Það eru ljótu lætin í iitgerðar
mönnum um þessar mundir.
Það liggur við, að þeir séu
orðnir meiri mótmælendur en
sjálfur Lúther .. .
Kallinn var að lesa blaðaaug-
lýsingar og þótti þessi í Mogga
alveg sérlega góð: Vón af-
grciðsludaga óskast í metra-
vöru....
Og nú eru þeir farnir að sýna
gömlu myndirnar úr Bæjarbíói
í sjónvarpinu. Vonandí Mfi ég
það, að þeir sýni okknr Sautj-
án á skerminum. . . .