Dagur - 11.03.1998, Síða 10
10- MIÐVIKUDAGVR 11. MARS 1998
Vinafundur
eldri borgara
verður í Glerárkirkju nk. fimmtudag 12. mars kl. 15.
Samveran hefst með stuttri helgistund.
Gestur fundarins verður Aðalsteinn Óskarsson.
Einnig mun ungt fólk flytja tónlist.
Kaffiveitingar.
Allir velkomnir.
HRISALUNDUR
Úrvals KEA kindabjúgu
Hrísolundor soltkjötsfors
Hrísolundur fyrir þig. ^
w
Odýr olþýðumafur
verður að veislu
hjó okkur.
Heilræði
.íj,
Ferðamenn!
Vinsamlegast gangið vel um
neyðarskýli Slysavarna-
'j ■TPlkS' V,. Á. félagsins. Notið ekki búnað
J-.V þess nema nauðsyn krefji.
IZÍí 'Wjí V-:'" Öll óþörf dvöl í skýlunum er
y&tíyjL'-ií' óheimil.
'
ÞJÓÐMÁL
„Enginn vafi að sú ákvörðun Sæunnar Axels hf. að hefja þessi miklu umsvif í Ólafsfirði, eru eitt mesta gæfuspor í atvinnusögu
bæjarins," segir Björn Valur Gíslason í grein sinni.
1 besta falli
kj ánalegt
BJORN
VALUR
GISLASON
BÆJARFULLTRÚI í
ÓLAFSFIRÐI
SKRIFAR
Landvinnsla í Ólafsfirði hefur
Iengi verið nokkuð brokkgeng.
Lengst af voru rekin tvö frystihús
í plássinu sem ásamt tveim salt-
fiskverkunum voru burðarásinn í
allri vinnslu í Ólafsfirði. Rekstur
þessara frystihúsa var Iengi í járn-
um og fór svo á endanum að þau
nánast liðu undir lok þó svo að
ýmislegt hafi verið reynt til að
halda þeim gangandi. M.a. höfðu
þau verið sameinuð í einn rekstur
en það fór Iíkt og ætla mátti þá að
þegar tvær veikburða einingar eru
sameinaðar þá verður til eitt nán-
ast dauðvona fyrirbæri, sem og
varð raunin í þessu tilfelli. Sæ-
berg hf. keypti árið 1990 allan
þennan rekstur og rak til ársloka
1996. Fyrirtæki hafði þá Iátið
milda fjármuni í reksturinn til að
reyna að rétta hann við en það
bar ekki tilætlaðan árangur. A síð-
asta ári leigði Sæunn Axels hf. allt
húsnæði frystihúsanna og hóf þar
umfangsmikla saltfiskverkun.
Farið var út í miklar fjárfestingar
og miklum Qölda manns var bætt
í vinnu hjá fyrirtækinu. Sæunn
Axels hf. er eitt umfangsmesta
fyxirtæki sinnar tegundar á land-
inu og líklega ekki margir sem
gera sér grein fyrir umfangi þess
og mikilvægi fyrir Ólafsfjörð. I
mfnum huga er enginn vafi á því
að sú ákvörðun Sæunnar Axels
hf. að hefja þessi miklu umsvif í
Ólafsfirði séu eitt mesta gæfu-
spor í atvinnusögu bæjarins síð-
ustu áratugi.
Fjárhagsáætlim
Fjárhagsáætlun Ólafsljarðarbæjar
hefur nú verið afgreidd. Þar kem-
ur fram að bærinn á ekki fyrir af-
borgunnum Iána sem gjaldfalla á
árinu og þarf að taka lán fyrir því
sem uppá vantar sem og fyrir
þeim litlu framkvæmdum sem á
að fara í á árinu. Aætlað er að
bærinn muni á árinu hafa 230
milljónir í tekjur en útgjöldin
verði 237 milljónir. Aætlunin ger-
ir því ráð fyrir að um 7 milljónir
vanti upp á að geta staðið í skilum
með greiðslur lána á árinu. Það er
því ofmælt hjá meirihluta bæjar-
stjórnar að segja að áætlunin beri
þess merki að verið sé að greiða
niður skuldir að einhverju marki
þegar aðeins er verið að reyna að
standa í skilum - með Iántökum
að hluta til. Vissulega lækka
skuldirnar um 26 milljónir á ár-
inu en það er ekkert umfram það
sem gjaldfellur á árinu og getur
því varla talist átak til niður-
greiðslu skulda. Slæm fjárhags-
staða bæjarins Ieiðir það af sér að
ekki verður um neinar fram-
kvæmdir að ráði að ræða hjá bæn-
um í ár. Meirihlutinn bendir á að
verkefnastaðan sé góð, sem vissu-
Iega má færa rök fyrir. En að
halda því fram að það muni nægja
að greiða niður skuldir um að
meðaltali um 20 milljónir á ári f
10 ár til að Ólafsfjarðarbær verði
skuldlaus er í besta falli kjánalegt
og ekki séð til hvers slík ummæli
eiga að leiða, ekki síst þegar horft
er til þess að núverandi meirihluti
hóf kjörtímabilið á yfirlýsingu
þess efnis að ætla að greiða niður
skuldir bæjarins um 50 milljónir
á tímabilinu. Staðreyndirnar eru
hinsvegar þær að skuldir Ólafs-
íjarðarhæjar hafa aukist um rúm-
ar 180 milljónir á þessu niður-
greiðslutímabili meirihlutans, um
það verður ekki deilt. A fyrri
helmingi kjörtímabilsins tvöföld-
uðust nærri því skuldir á hvern
íbúa bæjarins, fóru úr 229 þús. á
íbúa í árslok 1994 í 453 þús. í
árslok 1996.
Menn eiga að hafa kjark
Heildarskuldir bæjarins fóru úr
347 milljónum í árslok 1994 í
530 milljónir í árslok 1996. Á
sama tíma fóru heildartekjur bæj-
arins aðeins upp um 16% eða úr
159 milljónum í 185 milljónir.
Þessar tölur segja sitt um ijár-
hagsstöðu bæjarins. Endurskoð-
endur bæjarins hafa margítrekað
bent á gífurlegan vanda bæjar-
sjóðs en tala fyrir daufum eyrum
enn sem komið er. Rekstur bæjar-
ins er þungur og verður það
næstu árin. Við munum þrátt fyr-
ir að ætla okkur ekki í neinar
framkvæmdir, þurfa að sinna
miklu viðhaldi á húsnæði og bún-
aði skóla og íþróttamannvirkja
sem á okkar höndum er og mætti
segja mér að það ásamt þungum
rekstri muni taka nánast allt fjár-
magn sem á lausu verður hjá
bænum næstu árin. Minnihluti
bæjarstjórnar gerði þann fyrirvara
við afgreiðslu fjárhagsáætlunar að
gert verði ráð fyrir því að Ieita
þurfi allra leiða til niðurskurðar
til að mæta hugsanlegum útgjöld-
um sem eru í umræðu innan bæj-
arstjórnar en vandséð er hvemig
skuli taka á. Að öðru leyti sam-
þykktum við áætlun ársins 1998
en bentum á þá staðreynd sem
endurskoðendur bæjarins hafa
margoft bent á að skuldastaða
bæjarins sé verulega slæm og í
raun mikið áhyggjuefni. Það er
ástæðulaust að gera lítið úr því
eins og meirihlutinn reynir að
gera og telur alla umræðu um
Ijárhagsstöðu bæjarins vera svart-
sýnisraus. Staðreyndirnar blasa
við og menn eiga að hafa kjark til
að horfast í augu við þær.
Ótrúleg vinnubrögð
A bæjarstjórnarfundi í síðasta
mánuði kom fyrir afgreiðsla hús-
næðisnefndar á innlausn íbúðar
sem var vægast sagt gerð með
undarlegum hætti. Um var að
ræða íbúð sem byggð var í félags-
Iega kerfinu fyrir margt löngu og
engin skylda var fyrir bæinn að
leysa til sín. Samt sem áður hafði
bæjarstjóri, sem starfsmaður hús-
næðisnefndar, forgöngu um það
að leysa íbúðina til bæjarins án
þess að Ieita álits nefndarinnar á
málinu. Þegar hann Ioksins lagði
málið fyrir nefndarfólk var hann
búinn að ganga frá öllum málum,
staðfesta innlausnina og greiða
fyrrum eiganda út það sem hon-
um, að mati bæjarstjóra, bar að
fá. Bæjarstjóri ber fyrir sig ákvæð-
um í lögum um félagslegar íbúðir
þar sem segir að bæjarfélögum
beri skylda til þess að leysa til sin
íbúðir, byggðar í félagslega kerf-
inu, fari þær á nauðungaruppboð.
Um slíkt var ekki að ræða í þessu
tilfelli. Ibúð þessi var ekki á nauð-
ungarsölu og hafði reyndar ekki
verið auglýst opinberlega til sölu
af neinu tagi. Þannig að þessi
skýring bæjarstjóra er út í hött og
býr greinilega eitthvað annað að
baki þessum verknaði hans. Hér
er auðvitað um vítaverða hluti að
ræða hjá bæjarstjóra og hreint
ótrúlegt að vita til þess að hann
komist upp með að haga sér með
þessum hætti, og setji hugsanlega
lasburða bæjarsjóð í óþarfa millj-
óna útgjöld. En þannig er það nú
samt sem áður.
i