Dagur - 11.07.1998, Page 18

I
I
I
I
I
I
I
I
,
!
I
I
I
I
l'
34 — LAUGARDAGUR 11. JÚLÍ 1998
POPPLÍFIÐ í LANDINU
Magniís Geir
Guðmundsson
skrifar
Eins og landsmenn urðu væntan-
ir við um síðustu helgi var
skipti á Islandi settur upp
söngleikurinn Grease af atvinnu-
leikhúsi, Leikfélagi Reykjavíkur
í Borgarleikhúsinu. Skiptar
soðanir eru víst á tiltækinu
eftir frumsýninguna, en
þegar poppsíðuritari hugs-
ar aftur um tuttugu ár er
kvikmyndin fræga var
sýnd með John Travolta
og Oliviu Newton-John,
sem allt gerði vitlaust
um allan heim, verður
hann að minna á að ekki er
um heimssögulegt sköpunar-
verk að ræða, heldur skemmtilega
sögu fyrst og fremst klædda í búning
saklauss söngleiks. Þannig ættu
menn að Iíta á þetta með skemmtana-
gildið í huga og það sama má segja
um íslensku útgáfuna af Iögunum úr
söngleiknum og úr myndinni, sem nú
er rétt komin út. En svo aðeins sé
áfram talað um verkið sjálft, þá eru í
aðalhlutverkum þau Rúnar Freyr
Gíslason og Selma Björns, sem leika
burðarhlutverkin, Danny og Sandy,
en aðrir sem m.a. koma við sögu eru
Hildigunnur Þráinsdóttir (stórleikara
Karlssonar), Jóhanna Vigdís Arnar-
dóttir, Inga María Valdimarsdóttir, Jó-
hann G. Jóhannsson, Halldór Gylfa-
son og Pálmi Gestsson. Leikstjóri og
stjórnandi með dönsum er svo Bret-
inn Ken Oldfield. Um tónlistina í
verkinu og þ.a.I. á plötunni sér svo
hinn geðþekki, glaðbeitti og góðhjart-
aði gumi, Jón Ólafsson, er pikkar líka
með puttum á píanó. Aðrir hljóðfæra-
leikarar eru svo Haraldur Þorsteins-
son bassaleikari, Ólafur Hólm
trommari, Óskar Guðjónsson saxó-
fónleikari og gítarleikarar eru þeir
Guðmundur Pétursson og Stefán
Hjörleifsson. Engin stórsnilli skýtur
upp kollinum hjá þeim við gerð plöt-
unnar, „Ný danskrahljómurinn“ t.d.
greinilegur (án þess að gert sé lítið úr
því). En sem fyrr sagði er léttleikinn
og skemmtanagildið í hávegum og
það skilar sér vel á plötunni.
Grease. Skemmtun fyrir unga sem aðeins
eldri.
Dulinn dáðamaður
Igegnum tíðina hefur það þó nokkuð mikið
tíðkast að tónlistarmenn hafi einhverra hluta
vegna „farið huldu höfði“ eða skreytt sig ýmsum
dulnöfnum og -klæðum. Eitt frægasta dæmið úr
rokkinu er líklega ameríska sveitin Kiss, sem lengi
vel skartaði máluðum andlitum. Hérlendis hins
vegar hefur þetta ekki svo mjög tíðkast, nema hvað
upp í hugann kemur nafn sveitarinnar Arblik, sem
skartaði grímum og fleiru um árið og nefndu með-
limirnir sig eða kenndu sig við sól og mána að því
er best er munað. Nú hefur náungi, sem fer þessa
dulúðugu leið og kallar sig Gálan, nýlega sent frá
sér plötu er kallast, I fyrstu persónu eintölu. Nán-
ari deili á Gálunni verða látin Iiggja á milli hluta
hér, en ljóst er að kappinn tengist Suðurnesjun-
um, gefur gripinn út hjá Rúnari Júlíussyni og út-
gáfu hans, Geimsteini. Það er svo alveg ljóst, að á
ferðinni er nokkuð svo hæfileikaríkur maður, því
ekki aðeins semur, syngur og leikur Gálan nær öll
lögin á plötunni, heldur hefur hún/hann tekið
plötuna upp líka og hannað umslagið m.a. Pæl-
ingapopp eða rokk er það sem kemur upp í hug-
ann við hlustun á plötuna, lögin jöfn og ígrunduð
að hætti garpa
á borð við
Mike Oldfield
og Alan Par-
sons, með svo
ansi hreint at-
hyglisverðum
og hápólitísk-
um textum.
Tónlistina þarf
þar með að
hlusta vel á
um leið og
textarnir eru
skoðaðir. Það Gá/an. Ekki svo galin.
verður að telj-
ast viss dáð að
leggja út í svona plötugerð og er Gálan kannski
þess vegna svolítið feimin við að láta sitt rétta and-
íit í ljós. En burtséð frá slíkum pælingum, þá ættu
þeir sem vilja gefa sætu sumarpoppinu frí, að gefa
þessu verki gaum.
Gamalt og nýtt
Kvikmyndatónlist er sem kunnugt er stór þáttur í
alheimsútgáfunni og reyndar orðin sérkapituli út
af fyrir sig. Er nú svo komið að vart er gerð sú
mynd að ekki fylgi í kjölfarið með tónlist úr mynd-
inni, á.m.k. í hinum engilsaxneska heimi. Tónlist
hefur vissulega fylgt kvikmyndum allt frá því þær
voru fyrst hljóðsettar (og raunar fyrr þar sem alls
kyns tónlist var leikin undir þöglu myndunum) en
það er þó ekki fyrr en á síðasta áratug sem segja
má að hún verði sérstök söluvara, að heilu plöt-
urnar voru gerðar í tengslum við myndirnar. Upp á
síðkastið er það hins vegar orðið vinsælt að grafa
upp tónlist við eldri myndir og gefa hana út ýmist
eins og hún kom úr kúnni á sínum tíma, eða þá að
hún er endurunnin. Má segja að þetta sé enn ein
hliðin á fortíðarhyggjunni, sem svo áberandi hefur
verið í tónlistinni síðustu ár. „Easy listening" tón-
list (eða „sleazy" eftir því hvernig menn hafa notað
fyrirbærið), léttvægt fönk og sálarslegin popptón-
list er eins og fram hefur komið hluti af þessu
dæmi nú um stundir og þá ekki hvað síst sú sem
tengst hefur einmitt kvikmyndum, oftar en ekki
létthláum evrópskum, eða einhvers lags fram-
sæknimyndum frá sama svæði. Nú 30 árum eftir
að Jess Franco gerði myndina The Spirit of
Vampyro Lesbos er tónlistin við hana komin út á
geislaformi. Þar er ekki á ferðinni nein „lyftutón-
list“ en engu að síður framúrstefnuleg tónlist er
færð hefur verið til nútímahorfs. Utkoman er í
dansformi, með trip hop/trans blæ ef það gefur
einhverja vísbendingu. Ekki er samt beiniínis hægt
að tala um hreina endurvinnslu.
íslenskar poppfregnir
*Ein af athygliverðari rokksveitum landsins um þessar mundir
er tvímælalaust Mary Poppins, sú er leidd er af Gunnari Bjarna
Ragnarssyni, íyrrum gítarleikara í Jet black Joe og Jets. Hefur hún
á undanförnum mánuðum
smátt og smátt verið að byggja
upp orðstír sinn meðal annars
með því að senda frá sér lögin,
Shine og Loosing mind. Nú
herma svo fregnir að Gunnar
Bjarni og félagar hafi gert út-
gáfusamning við Stöðina, fyrir-
tæki/hljóðver Axels Einarsson-
ar, sem eins og margir vita
gerði eitt sinn garðinn frægan í
þungavigatarsveitnni Icecross.
Mun að sögn vera um þriggja
platna samning að ræða í það Orri harðar hyggur á afrek í Dana-
minnsta. Nokkuð sem spenn- veldi.
andi verður að fylgjast með. ------------------
*Orri Harðarson, Skagapilt-
urinn knái, sem sent hefur frá sér tvær afbragðsplötur, Drög að
heimkomu og Stóri draumurinn, en hefur lítið látið á sér kræla
um hríð, hefur nú ákveðið að kveðja ísland um sinn og flytjast til
Danmerkur. Þar hyggst hann í rólegheitum taka upp sína þriðju
plötu og mun hún ef til vill koma út á næsta ári. Orri hefur í
seinni tíð unnið nokkuð í hljóðveri með öðrum tónlistarmönnum,
við upptökur og fleira og það ætlar hann einmitt að gera í Dan-
mörku, verður við vinnu í hljóðveri eigi langt frá Arósum. Er um
að ræða gamlan bæ sem breytt hefur verið í fullkomið hljóðver.
*Vinkona Orra af Skaganum, Anna Halldórsdóttir, mun líklega
taka upp sína aðra plötu þarna úti, en eins og margir eflaust
muna vakti hún milda athygli 1996 með fyrstu plötunni sinni,
Villtir morgnar og þá sérstaklega hvað varðaði titillagið. Hvenær
skífan kemur svo út er ekki vitað, en viðræður við útgefendur
standa yfir.
*Eins og bent var á hér á síðunni fyrir nokkru, þegar „fagnaðar-
erindinu'1 um Rolling Stones var útvarpað, hefur babb komið í
bátinn með komu sveitarinnar hingað til lands. Hún mun semsagt
ekki koma hingað til lands 22. ágúst, eins og ætlunin var, heldur
einhvern tímann í september. Þann 22. ágúst verða hins vegar
tónleikar í Prag í Tékklandi. Gefur þetta tilefni til að ítreka að
fólk skuli taka lífinu rólega og bíða bara eftir næstu fréttum. Þá
væri æskilegt að ljósvakafjölmiðlarnir sumir hverjir slöppuðu líka
aðeins af og væru bara með fregnir af þessu þegar eitthvað fer
RAUNVERULEGA að gerast og sjást.