Dagur - 09.12.2000, Blaðsíða 9
Xfe^iML
LAUGARDAGUR 9. DESEMBER 2000 - 9
\- J -JS J
Margrét Rún Einarsdóttir er
þriðja árs nemandi í Borgar-
holtsskóla í Grafarvogi.
„Ég á von á því að þetta seinki skólan-
um fram á sumar og það raskar mörgum
áætlunum hjá mér, meðal annars því
sem ég hafði hugsað mér að gera um
páskana. Ég er alveg sérstaklega fúl yfir
ástandinu, einkum vegna þess að ég hef
verið mjög dugleg á þessari önn og lagt
mig mikið fram, verið að mæta vel, er í
mörgum einingum og með alveg pakk-
aða stundatöflu. Ég var komin vel á
skrið og þá kom verkfallið og allt féll
um sjállt sig og manni finnst einhvern
veginn að allt sem maður er búin að
vera að gera sé ónýtt og maður þurfi að
bytja á öllu upp á nýtt.
Ég fékk strax vinnu í Landsbankanum
og er að vinna þar allan daginn, svo mér
lciðist ekkert iðjuleysið og þar að auki
er ég með jafnhá laun og kennarar."
- Heldurðu að jní guggnir nokkuð á
náminu?
„Það eru nokkrir skólastjórar búnir að
gefa út yfirlýsingu um það, að það eigi
ekki að fella niður þessa önn. Ég fyrir
mitt Ieyti ætla ekki að gefast upp, en ég
veit um marga krakka sem hafa hugsað
sér að sleppa bara þessu skólaári og
Margrét Rún Einarsdóttir nemi í Borgarholtsskóla vlnnur i banka á meðan á verkfallinu stendur.
Hún segist vera alveg sérstaklega fúl yf/r ástandinu, jafnvel þó hún sé með jafnhá laun og kennar-
ar í bankanum. mynd einar
byrja svo aftur næsta haust. Margir af
þeim krökkum eiga ábyggilega eftir að
hætta bara alveg í skóla. Þessum
krakkarnir kvíða rosalega fyrir að fara
aftur í skólann og það eru alls ekki allir
sem geta tckist á við það álag sem
framundan er.
Mér finnst kennarar í raun alveg vera
að gera það rétta og ég sem nemandi
skil þetta alveg, enda hef ég haft alveg
frábæra kennara, til dæmis umsjónar-
kennara minn sem búinn er með tíu ára
háskólanám og gæti þess vegna alveg
verið í starfi með margföld þau Iaun
sem hann hefur í dag. Mér finnst bilið á
milli kennara vera of lítið og það mætti
alveg taka tillit til þess hvort þeir eru
búnir að vera í tvö ár eða tíu í háskóla-
námi. Um leið og kjör þeirra verða betri
þá munu fleiri háskólamenntaðir kenn-
arar sækjast eftir að vera í kennara-
stöðu.
Skilaboðin sem ég vil senda frá mér
fyrst, eru til krakkana um að gefast ekki
upp og hætta ekki f skóla. Svo mega
þessar tvær samninganefndir bara fara
að semja, þetta gengur ckki. Og ég vona
að kennarar geri góða samninga í eitt
skipti fyrir öll, svo þetta þurfi ekki að
koma fyrir aftur.“
-W
Björg Þórsdóttir er
fyrstaárs nemi í
Menntaskólanum
við Hamrahlíð. Hún
segir það frétt-
næmt ef samnings-
aðilar boða til
fundar í nokkrar
klukkustundir.
MYND ÞÖK
Björg Þórsdóttir er
nemandi á fyrsta ári í
Menntaskólanum við
Hamrahlíð.
„Ég er orðin mjög pirruð og reið
á ástandinu. En ég ætla ekki að
hætta í skóla og ég veit ekki um
neinn í mínum áfanga sem ætlar
að hætta. Við ættuin samkvæmt
venju að vera í prófum núna,
þannig að þegar kemur að próf-
um einhvern tíma eftir ármót þá
verður það ekkert eins og fólk
vant. Ég efast einhvern veginn
um að maður nái að klára tvær
annir á einni önn, þetta er það
langur tími sem búið er að taka
af okkur. En ég er farin að bíða
el'tir að skólinn byrji aftur.
Ég hef verið að vinna á hjúkr-
unarheimili og svo er ég í kór
Menntaskólans. Fyrst vorum við
að reyna að æfa okkur sjálf í
kórnum og mættum bara á hefð-
bundnar æfingar. En það gekk
ekkert hjá okkur, það var engin
agi. A einni æfingu um daginn,
þá sagði einn kórfélaginn við
okkur, „hafið þið tekið eftir því,
að þið vaknið kannski klukkan
tvö á daginn, þá farið þið og fáið
ykkur að borða og ráfið svo um
íbúðina og segið svo við sjálfan
ykkur, ja, það er best að fá sér
sæti núna og svo sitjið þið
kannski og starið út í loftið í tvo
klukkulíma."
Skilaboðin sem ég vil koma á
framfæri til skólafélaga minna
er að reyna að þrauka. Ekki bara
liggja og sofa, reyna frekar að
lesa eitthvað og fara út í
göngutúr."
Heldur fél
en
slífi
m
Gunnar Thorarensen er
nemandi á fjórða ári í
Menntaskólanum í
Reykjavík og er jafn-
framt formaður nem-
endafélags MR.
„Við erum með bekkjakerfi í
okkar skóla svo við getum alveg
frestað prófunum fram á vor,
eins og talað hefur verið um.
Rektor hélt fund með okkur um
daginn og hvatti nemendur til
að byrja frekar að lesa upp það
sem við erum búin að vera að
læra í haust, frekar en að reyna
að komast eitthvað áfram hjálp-
arlaust. Það getur munað miklu
að vera í upprifjun og halda sér
þannig við efnið, svo önnin sé
ekki ónýt. Fólk sem ekki stendur
vel að v'ígi í námi, hefur dregist
afturúr, eða eitthvað annað
vcrra á kannski ekki mikla
möguleika. Ég hef tekið eftir því
sfðustu vikuna að reiði í fólki
hefur magnast lil muna. Auðvit-
að vill fólk fá betri kjör fyrir
kennara, menntun er lykillinn
að framtíðinni, það vitum við,
en fólk er bara almennt orðið
reitt yfir höfuð yfir þeirri að-
stöðu sem búið er að koma okk-
ur í.
Við í nemendafélaginu höfum
verið að reyna að skipuleggja fé-
lagsstarf fyrir ncmendur svo þeir
hafi eitthvað fyrir stafni. Við get-
um auðvitað ekkert verið að
skipuleggja nein böll, til þess
þarf kennara. Svo núna er í bí-
gerð að halda fótboltamót og
síðan á að fara í skíðaferð til Ak-
ureyrar yfir heigina. Það setur
Gunnar Thorarensen formaður nemendafélags Menntaskólans í Reykjavík
reynir ásamt öðrum að halda Iffi í nemendum með fjölbreyttu félagsstarfi í
verkfallinu. mynd pjetur
okkur auðvitað skorður að það
er búið að breyta sjálfræðisaldr-
inum í átján ár og þess vegna
verður sú ferð einungis fyrir
eldri nemendur, þar sem ekki er
leyfilegt að fara í ferðalög með
nemendur yngri en átján ára.
Við stöndum því frammi fyrir
nokkurri tvískiptingu í félags-
starfi skólans og í raun ætti það
að hafa meiri áhrif á böllin en
það gerir. En okkur hefur tekist
ágætlega að halda uppi félags-
starfinu þó það sé á öðrum nót-
um en við erum vön. Fólk hittist
í félagsheimili skólans, fer á
skauta saman og ýmislegt fleira
skem mtilegt.
Skilaboðin sem ég vil koma á
framfæri til nemenda er að byrja
að lesa upp, það er miklu gáfu-
legra heldur en að vera að reyna
að læra eitthvað fram í tímann.
Við þurfum kennara til að fylgja
okkur í gegnum bókina, þeir eru
til að útskýra fyrir okkur náms-
efnið og öðruvísi komumst við
ekki áfram.“ -w
Ekki barn
liggja og sofa