Dagur - 09.12.2000, Side 10
70
LAUGARDAGUR 9. DESEMBER 2000
.Da^fwr
Upp til heiða og
inn til dala. Sig-
mundur og Ingiríð-
ur með vinafólki
sínu i gönguferð I
Barkárdal.
Læknir á
bráðavakt.
Setið við tjaldið í sælu sumarferðalagi.
hér í viðtalmu.
Ferðalög eru
meða/ áhuga-
mála þeirra
laeknishjónanna.
Þessi mynd er
tekin á ferðalagi
fyrir austan, Sig-
mundur með
Hengifoss i
Fljótsdal í baksýn.
Læknishjón
á sama sjúkrahúsi
Þau eru hjón, bæði læknar við
FSA og ern jafnframt talsvert
skyld. Bakgrunnur þeirra er
ólíkur, en margt sameinar þau í
raun þegar að er gáð.
,/Etli það hafi ekki verið undir árslok 1997
við ljósritunarvél á sjúkrahúsinu sem við
fórum fyrst að tala saman. Að minnsta
kosti man ég ekki eftir að við höfum tekið
tal saman áður, þó við hefðum auðvitað vit-
að lengur hvort af öðru sem læknar á sama
sjúkrahúsi. Kynni okkar hófust svo fyrir al-
vöru á þorrablóti Læknafélags Akureyrar
sem haldið var snemma á árinu 1998. Eftir
það varð ekki snúið til baka,“ segir Ingiríð-
ur Sigurðardóttir læknir við svæfinga- og
gjörgæsludeild Fjórðungssjúkrahússins á
Akureyri, þegar hún riljar upp fyrstu kynni
sín og eiginmanns síns, Sigmundar Sigfús-
sonar yfirlæknis við geðdeild sjúkrahússins.
Bæði læknar og skyld í fjórða lið
Sigmundur brosir út í annað þegar atvikið
við ljósritunarvélina er nefrit. „Eg man ekk-
ert hvað bar á góma í þessu samtali okkar.
Ætli það hafi ekki verið sjúkragögn og
meðferð persónuupplýsinga,“ segir Sig-
mundur, sem segir býsna algengt að læknar
rugli saman reitum. Hann og Ingiríður
þekkja bæði til slíkra dæma úr sinni vist í
læknadeild Háskóla Islands - og segja að á
Akureyri séu þrenn hjón bæði læknar.
.Annars virðist mér þegar ég spái í þetta,“
segir Ingiríður „að algengast sé að læknar
velji lækni sem maka, hjúkrunarfræðing
eða myndlistarmann. Læknir og kennari er
líka algengt mynstur."
En það er ekki bara læknisfræðin ein
sem sameinar Sigmund og Ingiríði. Upp úr
dúrnum kemur að þau eru skyld í fjórða
lið; cru afkomendur Jóns Einarssonar
hreppstjóra og konu hans Guðrúnar Hall-
grímsdóttur sem bjuggu á bænum Lauga-
landi á Þelamörk í Hörgárdal. Ut frá þeim
er svo vaxið margra meiða ættartré; Ingiríð-
ur er fædd og uppalin í Krossanesi við Ak-
ureyri en Sigmundur er hins vegar fæddur
og uppalinn í Heykjavík, enda þótt ættir
sínar reki hann bæði norður og austur á
land. - Ingiríður sem lauk námi frá lækna-
deild HÍ árið 1984 bætti við sig námi í
svæfingalækningum í Svíþjóð og kom til
starfa á FSA 1994. Sigmundur, sem er
þrettán árum eldri en Ingiríður, nam geð-
lækningar í Noregi og hóf störf á Akureyri
1984 og hefur starfað þar síðan sem yfir-
læknir geðdeildar sem hann hefur byggt
upp.
Af Bráðavakt og gagnagrunni
Þegar blaðamaður Dags heimsótti læknis-
hjónin á Akureyri sl. miðvikudagskvöld
voru þau nýstaðin upp frá sjónvarpinu þar
sem Bráðavaktin var á dagskrá. Ingiríður
segir það vera nánast heilaga skyldu að
horfa á þann þátt. Bætir við að annars séu
heilbrigðismál og læknisfræði tungu þeirra
hjóna töm í daglegum umræðum.
„Mér finnst sem svo að síðustu ár bafi
umræða um mörg mikilvæg málefni að
verulegu leyti legið niðri meðal lækna, um-
ræðan um gagnagrunninn hefur átt sviðið
og annað hefur verið sett til hliðar. Þetta er
miður, því læknar eru í þeirri stöðu í sam-
félaginu að þeim ber að taka þátt í þjóð-
málunum. Þá er ég að tala um grundvallar-
atriði, svo sem Ijárveitingapólitíkina í þess-
um málaflokki, forgangsröðun og starfs-
mannastefnu á heilbrigðísstofnunum svo
eitthvað sé nefnt," segir Sigmundur.
Stéttaskiptingin meirí en...
Þegar beðið er um álit Ingiríðar á heil-
brigðismálum þjóðarinnar segir hún að
undanfarin ár finnist sér stefna stjómvalda
bæði í heilbrigðis- og menntunarmálum
vera í andstöðu við það sem hún ólst upp
við að væri eftirsóknarvert; að heilbrigðis-
stofnanir og skólar þjóni öllum án tillits til
efnahags. „Það er líkt og verið sé að búa í
haginn fyrir að einkastofnanir taki við af
opinberum rekstri," segir hún og bætir við
að stéttaskipting á íslandi sé meiri en flest-
ir vilji vera Iáta.
Sem áður segir er Ingiríður svæfinga- og
gjörgæslulæknir. Hún segir Sigmund svo
sem ekki vera neinn sérfræðing á því sviði
en vissulega geti hann oft lagt gott til mál-
anna. Til að mynda sé liðveisla geðlækna
og annarra þeirra sem sálgæslu veita mikil-
væg aðstandendum þeirra sem gjörgæslu-
læknar séu að sinna. „Eg hef ekki mikið
sett mig inn í gjörgæslulækningamar," seg-
ir Sigmundur, „en á námsárunum hafði ég
þó mikinn áhuga á grundvallarfræðum
hennar, svo sem lífeðlisfræðinni. Eg get
svona tekið þátt í samræðum um þessi
efni.“
Brúðkaup en engir hringar
Þau Ingiríður og Sigmundur létu sýslu-
manninn á Akureyri gefa sig saman í heil-
agt hjónaband í júlí nú í sumar. „Við ákváð-
um að hafa lítið umstang og létum því fó-
geta gefa okkur saman. En enn erum við
ekki búin að setja upp hringana og héldum
enga veislu. Hún bíður betri tíma,“ segir
Ingiríður, sem á nítján ára dóttur. Sig-
mundur á af fyrra hjónabandi fjóra upp-
komna syni.
„Vegna mikillar vinnu hættir okkur til
frumkvæðisleysis á félagslega sviðinu, en
við reynum þó að rækja tengsl við ættingja
og vini. Það er líka knýjandi nauðsyn að
sinna áhugamálum óskyldum starfinu,"
segja Ingiríður og Sigmundur - og aðspurð
um sameiginleg áhugamál utan vinnunnar
nefna þau meðal annars ferðalög, leikhús-
ferðir, sígilda tónlist; sérstaklega það sem
komið hefur úr smiðju Bach, Schubert og
Monteverdi. Og þá er söngkonan Björk
ónefnd, enda þótt tónlist hennar komi auð-
vitað úr allt annari átt. „Ingiríður varð til
þess að kynna fyrir mér strengjatónlislina,
áður hafði ég mest lagt mig eftir blásturs-
músík og stórum kórverkum. Fyrir um
þrjátíu árum var ég í Söngsveitinni Fíl-
harmóníu þegar hún söng níundu sinfóníu
Beethovens í Háskólabíói. Og það var alveg
ógleymanlegt, segir Sigmundur, sem á Ak-
ureyri söng með Passíukórnum meðan
hans naut við.
Bær sem hefur margt að bjóða
Þau lngiríður og Sigmundur segjast una
hag sínum vel á Akureyri. Þar sé vænt að
vera. Hitt sé svo aftur annað mál að lengi
megi góðan bæ bæta og þar nefna þau tón-
listarskólann, Amtsbókasafnið og sitthvað
fleira. Það sé líka í raun eitthvað bogið við
það að á Akureyri, f bæ sem hefur svo
margt að bjóða, skuli fólki ekki fjölga. -SBS.