Dagur - Tíminn - 26.10.1996, Qupperneq 15

3Dagur-®mtmn
ANNA O G ÚTLITIÐ
Laugardagur 26. október 1996 - 27
Anna F.
Gunnarsdóttir
skrifar um tísku
Um daginn var staddur
hér á landi hönnuður að
nafni Peter von Holland.
Var hann á vegum herrafata-
verslunarinnar Birgis. Hann
hafði franskt yfirbragð og kom
mér fyrir sjónir sem mikil við-
skiptapersóna. Hann var glað-
legur, hafði mjög gaman af að
tala og notaði hendurnar óspart
til að leggja áherslu á orð sín.
Þegar ég spurði hann um kosti
sína nefndi hann þrjósku. Hann
virkaði á mig sem listatýpa en
hann vildi ekki samþykkja það
og líkti sér við arkitekt.
Hvaðan færð þú innblástur?
„Ég ferðast mjög mikið og fer á
sýningar sem sýna fatnað og
efni. Einnig er ég mikið í sam-
bandi við fólk og fylgjast með
smekk manna.“
Peter hefur verið í hringið-
unni í 25 ár og upplifað kreppu
og góðæri. Hann hefur mjög
persónulegan stíl og næmt auga
fyrir formum. Hann segist taka
Hollensk hönnun
hugmyndir frá mörgum hönn-
uðum og púsla þeim saman
með smá breytingum, t.d.
hneppingum.
Áhersla á alla
aldurshópa
Sjálfri finnst mér Peter henta
best aldrinum íjörutíu ára og
yngri en hann er ekki sammála
mér í þeim efnum. Segist leggja
áherslu á alla aldurshópa.
Hann segir stflinn sem hann
kallar fram yfirvegaðan og
hreinan.
Hvernig persónu vilt þú helst
sjá í þessum fatnaði? „Persón-
an sem tileinkaði sér þennan
fatnað ætti að vera sígild og
fáguð en ekki yfirþyrmandi."
Hvað er það sem þú hannar
aðallega? „Jakkaföt og yfir-
hafnir.“
Stfll Peters er sérstakur að
því leyti að hann leggur mikið
upp úr því að blanda saman
mismunandi mimstrum en í
sömu litum og hafa efnin í mis-
munandi þykkt. Jakkinn er
sennilega þykkastur. Hann ger-
ir þetta vegna þess hann vill að
karlmenn fari að blanda meiri
fatnaði saman. Jakki, vesti og
buxur getur allt verið sjálfstætt.
Einnig leggur hann mikið upp
úr breytingu á smáatriðum, t.d.
vösum, hnöppum og krögum.
Hann segist hafa verið fyrstur
með skærlitaða jakka á mark-
aðinn fyrir 6-7 árum.
Henta fötin þín öllum tilefn-
um? „Já, það fer eftir skyrt-
unni, bindinu og klútnum sem
notað er með.“
Ert þú hlynntur buxum sem
eru nú að koma í tísku, þ.e.
þröngar og stuttar með allt að 6
cm uppbrotum? „Ég er ekki
sérlega hrifinn af þeirri línu og
ég efa að ég taki
hana inn í haust-
tískuna á næsta
ári.“
Er hægt að
vera með
ákveðna tísku
sem á að henta
öllum? „Nei, í
dag skiptir miklu
máli að fólk gerir
sér grein fyrir
persónulegum
stfl. Kröfurnar í
dag eru að vera
ekki of yfirþyrm-
andi.“
Þjónusta á
lágu plani
Hvernig finnst
þér þjónustan í
verslunum hér á
íslandi? „Hún er
á mjög lágu plani
og verða íslend-
ingar að læra
meira í fram-
komu og um þær
vörur sem þeir
vinna með.“
Peter vildi
einnig taka fram
að honum þætti
gluggaskreyting-
ar í búðum yfir-
leitt mjög lélegar
en vildi ekki
segja mér hvers
vegna.
Eru íslending-
ar líkir Hollend-
ingum? „Já, í
smekk og per-
sónuleika."
Hollenski fatahönnuðurinn Peter von Holland leggur áherslu á að fötin sem hann hannar
séu sígild og fáguð. Um þjónustuna í verslunum hér á landi segir hann: „Hún er á mjög
lágu plani og verða Islendingar að læra meira í framkomu og um þær vörur sem þeir
vinna með.“ Myr&.aa
Sigurborg Kr.
Hannesdóttir
skrifar
frá Egilsstöðum
Ég vissi
ekki...
s
g vissi ekki að allir
þessir dagar sem komu
og fóru, væru lífið
sjálft".
Það er svo oft sem við er-
um að bíða eftir því sem á
eftir að gerast í lífinu okkar.
Við verðum upptekin af hugs-
uninni um þetta „seinna",
þegar allt á að verða svo
gott. Það getur verið hugsun-
in um þá stund þegar við
verðum búin að skipta um
vinnu, verðum ástfangin,
börnin verða orðin stærri,
eða við orðin grennri. Þannig
leggst okkur alltaf eitthvað
til.
Þegar merkilegir atburðir
eru að gerast erum við svo
önnum kafin að festa þá á
filmu til að eiga minningar í
albúmi, að við gleymum að
upplifa tilfinninguna á staðn-
um. Þegar við erum að bíða
eftir einhverju missum við af
því sem er að gerast núna.
Við týnum núinu og þess
vegna missum við af lífinu.
Því lífið er núna.
Kannski er það vegna þess
hve við nútímamennirnir höf-
um tapað þessum hæfileika
til að lifa í núinu, að við er-
um að verða streitu og öðr-
um nútímasjúkdómum að
bráð. Við erum alltaf einu
skrefi á undan sjálfum okkur.
Til að geta verið í núinu þurf-
um við að slaka á huganum
því það er hann sem dregur
okkur sem óður væri um
ókunna stigu óvissrar fram-
tíðar eða liðinnar fortíðar.
Líkaminn er aftur á móti allt-
af hér og nú og þess vegna er
það hann sem geymir lykil-
inn að augnablikinu.
Hugsaðu þér tvo áheyr-
endur á tónleikum. Annar
þeirra er að velta fyrir sér
klæðnaði hljóðfæraleikar-
anna, spáir í hvort þetta eða
hitt lagið sé vel sungið eða
leikið og fer að rifja upp þeg-
ar hann heyrði þetta sama
lag á tónleikum í fyrra, þar
sem annar söngvari söng það
svo miklu betur. Hinn situr,
rólegur og slakur og leyfir
sér að njóta tónlistarinnar.
Honum rennur kannski kalt
vatn milli skinns og hörunds
af og til og einstaka sinnum
fær hann gæsahúð. Það má
vel vera að fyrrnefndi áheyr-
andinn geti talað mun gáfu-
legar um hvað honum fannst
um tónleikana og hvernig
flytjendurnir stóðu sig, en er
það þess virði? Er það ekki
sá síðarnefndi sem á miklu
betri minningar um tónleik-
ana, vegna þess að hann
upplifði þá og naut þeirra á
staðnum. f augnablikinu.
Stundum gerist það af
sjálfu sér að við erum í nú-
inu, ,en oft þurfum við að
minna okkur á, til að vera
með athyglina hér og nú. Þá
er það öndun sem er lykill-
inn. Þú verður meðvit-
uð/meðvitaður um öndunina
og dýpkar hana. Þar með eru
hugur og líkami búin að
tengjast. Aðeins þannig get-
um við upplifað augnablikið.
Aðeins þannig þurfum við
ekki að vakna upp við að
hafa misst af lífinu. Misst af
dögum sem komu og fóru.
Sannleikuriim
um lygina
Lygar eru hluti af
daglegu lífi
fólks," segir Dr.
Bella Depaulo, lyga-
fræðingur við Háskól-
ann í Virgina, og held-
ur því alls óhrædd
fram að allir grípi til
lyginnar, ekki aðeins í
neyðartilvikum, heldur
oftast nokkrum sinn-
um á dag.
í könnun sem De-
Paulu og aðstoðar-
menn hennar gerðu
meðal nemenda annars vegar
og íbúa háskólahverfisins, sem
voru ekki nemendur, hins vegar
kom í ljós að nemendur viður-
kenndu að ljúga að meðaltali
tvisvar á dag. Hinir, sem ekki
voru nemendur, voru ofurlítið
heiðarlegri, þ.e.a.s. lugu ekki
nema einu sinni á dag að með-
altali.
Eftirfarandi atriðið komu
fram í könnuninni:
• Algengara var að fólk gripi til
lyginnar í símasamræðum en
þegar rætt var augliti til aug-
litis.
• í aðeins einu af hverjum sjö
tilvikum urðu lygararnir var-
ir við að sá sem talað var við
uppgötvaði lygina.
• Tíundi hluti lyganna fólust í
ýkjum en 60% voru hreinn
tilbúningur. Stærsti hlutinn af
þeim 30% sem eftir eru gætu
flokkast undir svokallaðar
„hvítar lygar" eða jafnvel
málsháttinn: „Oft má satt
kjurrt liggja". Með öðrum
orðum, lygin fólst í því sem
ekki var sagt.
Úr Psychology Today.