Dagur - Tíminn - 16.11.1996, Qupperneq 15

ÍDctgur-©mmm
HHH
Laugardagur 16. nóvember 1996 - 27
ANNA O G UTLITIÐ
F örðiuiargaldur
Anna F.
Gunnarsdóttir
skrifar um tísku
Hvernig fara leikkonur og
fyrirsætur að því að
halda farðanum á and-
litinu mjög lengi án þess að á
sjái? Til eru ýmsar aðferðir.
Þegar vanda skal förðun er
mikilvægt að undirkremið sé
gott. Best er að hafa krem sem
hefur sem minnst fituinnnihald,
t.d. rakakrem. Síðan er gott að
nota glæran förðunargrunn
(translucent make-up base) frá
No7 með mjúkri mattri, endur-
varpandi áferð yfir rakakremið.
Hann kemur í veg fyrir glans á
húð og heldur förðuninni fal-
legri allan sólarhringinn.
Ef litabreytingar eiga sér
stað í húðinni eru til krem til að
hylja þær. Grænt krem eða
grænt púður hylur sprungnar
æðar og jafnar húðlit. Þetta
græna krem er notað undir
farðann en púður yfir farðann.
Einnig er til fjólublátt krem sem
lífgar upp á gráa og litlausa
húð. Það er notað
undir farðann.
Farða á aldrei
að prófa á handar-
baki heldur á að
bera litinn við enni
eða kjálka vegna
þess að húð á
handarbaki er allt
öðruvísi en á and-
liti. Farðar geta
verið í mismunandi
formi: þunnfljót-
andi, fljótandi eða í
kökuformi. Köku-
farði þekur miklu
betur en hinir áð-
urnefndu. Ungar
dömur ættu að
nota kökufarða
frekar en fljótandi
farða vegna þess
að húð þeirra er
ekki farin að
þorna. Ef húðin er
feit er einnig gott
að nota kökufarða.
Dömur sem eru
farnar að finna fyr-
ir þurrki í húð ættu
að velja sér farða
með raka.
Augabrúnir
Gott er að venja sig
á að nota
augnskugga
augabrúnir
málaðar.
skugginn
þegar
eru
Augn-
hefur

Hvernig varalit á að velja? Hvað
með augnskugga og augnblý-
ant? Hverskonar farði er best-
ur? Anna leiðbeinir lesendum
um förðun að þessu sinni.
miklu eðlilegra útlit en augn-
blýantar. Ef augabrúnin er þykk
er gott að greiða geh eða hár-
lakki í hana þá mótast hún yfir
daginn.
Augnskuggi út frá
Tonallitgreiningu
Mælt er með því að konur setji
aldrei hliðstæða liti á augnlok-
in. Kona sem
skyggir t.d. blá
augu á að nota
dökkan
augnskugga í
brúnu, gráu
eða mosa-
grænu. Dama
sem er með
græn augu ætti
að nota dökk-
brúnan
augnskugga
eða dökkijólu-
bláan. Við brún
augu ætti að
nota dökka
augnskugga í
grænu, íjólu-
bláu eða bláu.
Augnblýantar
fylgja oft dökk-
um augnskugg-
um. Ef augn-
blýantur er
harður er gott
að setja hann í
smástund á
ofninn en ef
hann er linur
er gott að
geyma hann í
ísskáp í stutta
stund.
Varalitur
Konur með
þunnar varir
ættu helst að
nota ljósa eða
bjarta varaliti.
Dökka ef varirnar eru þykkar.
Ef tannbeinið er gulleitt er ekki
gott að vera með varalit með
íjólubláum eða appelsínugulum
undirtón. Tennurnar virka þá
enn gulari. Ef varaliturinn er
mjög ljós er gott að hafa vara-
litablýantinn tveimur tóni. Aftur
á móti ef varaliturinn er dökkur
er best að láta varalitablýant-
inn vera í svipuðum tón.
Feitur varalitur helst ekki
eins lengi á vörunum eins og
stamur, vaxmikill varahtur. Til
þess að varahtur haldist lengur
á er gott að láta smápúður á
varirnar og klemma þær saman
utan um servíettu. Núna eru
komnir varalitir frá ýmsum
merkjum sem eiga að haldast
allan daginn og smita ekki bolla
eða glös þegar drukkið er.
Einnig er til varakrem sem sett
er undir varalitinn til að festa
hann betur. Eitt af því nýjasta á
þessu sviði er varalitafestir
(Lasting Lip Fix) frá No7. Hann
er settur yfir varalitinn og er
látinn þorna með hálf opinn
munninn.
Frá YSL er kominn undra-
penni sem notaður er bæði
undir og yfir farða til að fela
misfellur og litabreytingar á
húð. Þessi penni er til í einum
lit og aðlagar liturinn sig að
húðinni. Gott er að nota penn-
ann til að fara létt yfir andlitið
til að fríska upp á húðina.
Sigurborg Kr.
Hannesdóttir
skrifar
frá Egilsstödum
Ábyrgð mat-
vælafram-
leiðenda
Þegar við tökum upp heil-
brigðari lifnaðarhætti för-
um við ósjálfrátt að athuga
betur hvaða efni eru í þeim
matvælum sem við látum of-
an í okkur.
Aukaefni, rotvarnarefni,
htarefni og margt annað
varasamt, verður fyrir okkur
í svo ótalmörgum tegundum
matvæla. Ávextir og græn-
meti hafa sprottið betur fyrir
tilverknað áburðar, og við
vitum ekki nema að ýmis eit-
urefni hafi komist í snertingu
við margt af því sem við lát-
um ofan í okkur. Það er því
margs að gæta þegar við
stöndum fyrir framan hill-
urnar í matvörubúðunum og
erum að velja þann mat sem
á að veita okkur næringu og
lífskraft.
Smátt og smátt verðum
við, almennir neytendur,
meðvitaðri og við því hafa
matvælaframleiðendur þurft
að bregðast. Það gera þeir
með því að draga úr óholl-
ustu þeirrar vöru sem þeir
eru þegar með á markaðin-
um, eða bjóða úýjar „holl-
ustu“-vörur. Fitusnautt, syk-
urlaust og kólesterólfrítt, eru
að verða klassískar merking-
ar á umbúðum matvöru. Við
lestur svona upptalningar
eru margir sem bæta við í
huganum; og „bragðlaust“ -
þó að svo þurfi reyndar ekki
endilega að vera.
Og það er fleira sem hefur
gerst, því heilsubúðum fjölg-
ar jafnt og þétt, eftir því sem
fleiri vilja borða hollt og líf-
rænt ræktaðar afurðir njóta
stöðugt meiri vinsælda.
Hér er ég þá loksins komin
að því sem ég ætlaði að gera
að aðal umræðuefni mínu í
dag. Það er spurningin um
hvað býr að baki hjá þeim
sem framleiða matvörur. Ég
velti því stundum fyrir mér
hversu umhugað hinum
dæmigerða matvælaframleið-
anda sé um mína heilsu og
annarra þeirra sem borða
vöruna hans. Hvort ætli hann
leggi meira upp úr, að varan
hans sé holl og góð eða hve
hagnaðarvonin er mikil? Er
það ekki annars merkilegt
hvað verslanir flagga svo
mikið oftar tilboðum á óholl-
um matvælum; gosi, frönsk-
um, snakki, en hollum og
kjarngóðum mat? Getur ver-
ið að framleiðendur fyrr-
nefndu varanna hafi úr meiri
ijármunum að spila til aug-
lýsinga og geti jafnframt far-
ið lengra niður með verð?
Ef svo er, þá er það líka
kostnaður sem við neytend-
urnir borgum, þegar upp er
staðið. Við neytendur hljótum
að eiga heimtingu á því að
þeir sem eru að framleiða
matvæli, beri hag okkar fyrir
brjósti. Að það skipti fram-
kvæmdastjóra kexverksmiðj-
unnar, líkt og allra annarra
matvælafyrirtækja, persónu-
lega máli að viðskiptavinirnir
hans séu að fá vöru sem ekki
er með neinum þeim efnum
sem geta verið líkamanum
hættuleg. Sá sem hugsar
þannig er tilbúinn til að verja
fjármagni til rannsókna á
framleiðslunni, með hollustu
að leiðarljósi.
Því miður óttast ég að
þessu sé ekki oft þannig far-
ið. Að fyrst sé hugsað um
hagnaðarvonina. Að það
skipti meira máli að geta
auglýst vöru sem holla og
góða, en að hún endilega sé
það. En þegar upp er staðið,
erum það við sem veljum.
Leikkonur og fyrirsætur nota ýmsar aðferðir til að ná fegurðinni fram.
Förðunin skiptir þar ekki síst máli.