Dagblaðið Vísir - DV - 14.12.1981, Blaðsíða 10
10
DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. MÁNUDAGUR 14. DESEMBER 1981.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 64., 70. og 74. tbl. Lögbirtingablaösins 1981 á eigninni
Goöatún 11, Garöakaupstaö, þingl. eign Guöbjarts Vilhelmssonar, fer
fram eftir kröfu Landsbanka íslands á eigninni sjáifrí fimmtudaginn 17.
desember 1981 kl. 13.30.
Bæjarfógetinn í Garðakaupstað.
Nauðungaruppboð
sem auglýst hefur verið I Lögbirtingablaðinu á fasteigninni Heiðarvegur
19 kjallarí, i Keflavik, þinglýst eign Hilmars Arasonar, fer fram á eigninni
sjálfti að kröfu Jóns G. Briem hdl. og Vilhjálms Þórhallssonar hrí.
miðvikudaginn 16. desember 1981 ki. 15.30.
Bæjarfógetinn i Keflavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst hefur verið i Lögbirtingablaðinu á fasteigninni Lyngholt 19,
1. hæð, í Keflavfk, talin eign Sigurbjargar Gisladóttur, fer fram á eigninni
sjálfri að kröfu Einars Viðars hrl., Landsbanka íslands og Jóns Þórodds-
sonar hdl., fimmtudaginn 17. desember 1981 kl. 13.30.
Bæjarfógetinn f Keflavfk.
Nauðungaruppboð
annað og siðasta á fasteigninni Faxabraut 25 F, ibúð á þriðju hæð til
vinstri í Keflavfk, þinglýst eign Ólafs Jóhannssonar, fer fram á eigninni
sjálfri að kröfu Kjartans Reynis Ólafssonar hrl., Jóns Ingólfssonar hdl. og
Tryggingastofnunar rikisins miðvikudaginn 16. descmber 1981 kl. 15.00.
Bæjarfógetinn f Keflavík.1
Nauðungaruppboð
annað og síðasta á ibúð á efstu hæð að Meiðastöðum, Austurbýii i Garði,
þinglýst eign Ásmundar Gunnarssonar, fer fram á eigninni sjálfri að kröfu
Jóns Þóroddssonar hdl. miðvikudaginn 16. desember 1981 kl. 13.30.
Sýslumaðurinn i Gullbringusýslu.
Nauðungaruppboð
annað og síðasta á fasteigninni Sólheimar i Höfnum, Hafnahreppi,
þinglýst eign Hönnu Danielsdóttur, fer fram á eigninni sjálfri að kröfu
Ævars Guðmundssonar og Jóns G. Briem hdl. miðvikudaginn 16.
desember 1981 kl. ll.OOf.h.
Sýslumaðurinn f Gullbringusýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var f 44., 47. og 51. tbl. Lögbirtingablaðsins 1981 á eigninni
Dalland, Mosfellshreppi, þingl. eign Gunnars Dungal fer fram eftir kröfu
Lffeyrissjóðs verzlunarmanna og Kjartans Reynis Ólafssonar hrl. á
eigninni sjálfri fimmtudaginn 17. Jesember 1981 kl. 16.00.
Sýslumaðurinn f Kjósarsýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 64., 70. og 74. tbl. Lögbirtingablaðsins 1981 á eigninni
Hclgaland 1, austurhluti, Mosfellshreppi, þingl. eign Magnúsar Hilmars-
sonar, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavfk á eigninni sjálfri
fimmtudaginn 17. desember 1981 kl. 14.30.
Sýslumaðurinn f Kjósarsýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 100., 103. og 108. tbl. Lögbirtingablaðsins 1979 á
eigninni Dalsbyggð 2, efri hæð, Garðakaupstað, þingl. eign Hafsteins
’Guðmundssonar, fer fram eftir kröfu Tryggingastofnunar rfkisins, Út-
vegsbanka íslands, Innheimtu rfkissjóðs, Skúla Th. Fjeldsted hdl., Páls A.
Pálssonar hrl., Skúla Pálssonar hrl., Sigurmars K. Albertssonar hdl.,
Hilmars Ingimundarsonar hrl., og Ásgeirs Thoroddsen hdl. á eigninni
sjálhi fimmtudaginn 17. desember 1981 kl. 13.00.
Bæjarfógetinn i Garðakaupstað.
Útlönd Útlönd Útlönd
MOSKVATALAÐI
FYRIR DAUFUM
EYRUM FINWA
—ogflokksbræður Kekkones sinntu engu hans ábendingum
Það þótti tímanna tákn, þegar
aukaþing finnska miðflokksins út-
nefndi Johannes Virolairien sem for-
setaframbjóðanda sinn með tvöfalt
fleiri atkvæðum en aðalkeppinautur-
inn, Ahti Karjalainen, fékk. —
Flokksforystan hafði dregið ntjög
taum Karjalainens og þá einkanlega
sjálfur formaðtirinn, Raavo Váyryn-
en, utanríkisráðherra. Þykir það nán-
ast orðin undantekningarlaus regla,
að allt sem Váyrynen ætlar sér, fari
forgörðum.
Athyglisverðara var þó hitt, að
flokksforystan fékk Kekkonen fyrr-
verandi forseta til þess að leggjast
gegn Virolainen, án þess að það Itefði
nokkur sjáanleg áhrif á fulltrúa
flokksþingsins. Einhvern tíma hefði
Kekkonen fengi ekki sinn eigin llokk
til að hlíta sínum ábendingum. —
Lesin voru upp gömul bréf, þar sem
Kekkonen vantreysti Virolainen á
það þótt saga til næsta bæjar, að
sviði öryggismála og dró í efa skerpu
hans og forystuhæfni. 1 gamla daga
hefði þetta jafngilt dauðadómi í
finnskri pólitík.
Áhrif Kekkonens, þessa hornsteins
finnskra stjórnmála um áratuga bil,
hafa greinilega fjarað örar en nokk-
urn gat órað fyrir. Það er tvennt ólíkt
Kekkonen við stjórnvölinn og Kekk-
onen sestur í helgan stein. Er ekki ör-
grannt um, að í Kekkonendýrkuninni
i Finnlandi örli á eilítilli gagnrýni á,
hve afskiptasamur hann hefur verið á
öllum sviðum finnskra stjórnmála og
einráður.
Valkostur
Rússanna
Það þriðja eftirtektarverða við val
miðflokksins á frambjóðanda var
hlutur Rússanna, sem sjaldan hafa
verið feimnir við að gefa í skyn við
Finna undir misstórri rós, hvað þeim
væri helzt að skapi. Það var á allra
vitorði, að þeir kysu helzt að sjá
Karjalainen í forsetastóli. Hann er í
góðum samböndum við Moskvu eftir
margháttuð viðskipti og erindrekstur
á vegum landa sinna. Hann þykir
traustur á sviði öryggismála.
Rússar vita auðvitað, að stjarna
Karjalainens fyrrum utanríkisráð-
herra hefur dalað mjög meðal landa
hans seinni árin, og þá aðallega vegna
áfengisvandamáls, sem hann hefur
átt við að glíma. Þeir gerðu sér og
grein fyrir því, að of freklegar ábend-
ingar frá Moskvu og afskipti af
kjöri Finna á forseta gæti haft þver-
öfugáhrif.
Engu að síður gátu þeir ekki stillt
sig um það þegar nær dró þingi mið-
flokksins að blanda sér í umræðuna.
Pravda birti grein, þar sem skein í
gegn að Kremlverjar bæru mest
traust til Karjalainens. — Það dugði
ekki heldur á miðflokksmenn.
Val á frambjóðendum annarra
fiokka voru aldrei i neinni tvísýnu,
því að þar kom hvergi til greina nema
einn maður hjá hverjum flokki.
Eftirþankar
Ósigur eftirlætis Moskvumanna
hlýtur að verða þeim tilefni eftir-
þanka. Er svo komið, að Finnar séu
farnir að daufheyrast við lúðraþytn-
um frá Kreml-kastala? Eða er sam-
búðin við sovézka björninn. og af-
staðan til öryggismála almennt orðin
svo viðurkennd og fastur þáttur í
dagfari Finna, að allir flokkar hafi
tileinkaðsér hana?
Á meðan sækja aðrir þankar fastar
að Finnunt sjálfum. Er miðflokkur-
inn að glata forystuhlutverki sínu í
hendur sósíaldemókrötum? Eða það
sem athyglisverðara er sjálfri mótun
utanríkisstefnunnar, sem hefur alla
tíð verið í höndum miðflokksmanns-
ins, Kekkonens? »— Þessi spurning
hefur vaknað í kjölfar þess, að allir
spá Mauno Koivisto, forsætisráð-
herra og frambjóðanda sósíaldemó-
krata, sigri í forsetakosningunum i
janúar næsta.
Sú tilhugsun hefur greinilega verið
miðflokknum óbærileg, enda hefur
hann brotizt um fast til þess að reyna
að tryggja sér áframhald á þeirri ein-
okun. Þau unibrot eru hinsvegar
farin að mælast miður fyrir og þykir
enginn sómi að tilburðum miðflokks-
ins á stundum lil þess að fá Rússa til
liðs við sig í því.
Möguleikar
Koivistos
Skoðanakannanir gefa til kynna að
Koivisto njóti um 60% fylgis kjós-
enda. Nýtur hann þess trausts sem
Itann hefur aflað sér sem áður banka-
stjóri Finnlandsbanka og siðan sem
forsætisráðherra. Ekki spillir fyrir að
landar hans eru farnir að venjast
honum sem staðgengli Kekkonens í
veikindaforföllum þess síðarnefnda.
En kosningarnar eru tvöfaldar.
Almennir kjósendur velja fyrst kjör-
menn og eftir að flokkarnir hafa melt
niðurstöður kosninganna velja kjör-
mennirnir forsetann. Á síðara stiginu
er möguleiki fyrir flokkana að draga
sig saman um einn frambjóðandann.
Þegar spurningin verður einvörð-
ungu milli Koivistos og Virolainens,
verður enn erfiðara fyrir Sovétmenn
að reyna að hafa áhrif á valið. Nógu
tvíbent gat það verið, þegar um var
að ræða, val innan heimilisins eða
innan miðflokksins. Leggist þeir
harðlega gegn Koivisto er vísasl að
það styrkti einungis fylgi hans meðal
almennra kjósenda.
Mauno Koivislo, rorsætisráðherra, slaðgengill Kekkonens í veikindaforTöllum
forselans fyrrverandi'. — Honum er af flestum spáð sigri í lurseta-
kosningunum í Finnlandi.