Dagblaðið Vísir - DV - 18.06.1982, Blaðsíða 14

14
DAGBLAÐIÐ & VISIR. FÖSTUDAGUR18. JUNI1982.
Spurningin
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Borðarðu oft á
matsölustöðum?
Benedikt Sveinsson læknir: Nei,
frekar sjaldan. Fer þó stundum Ætli
þaö sé ekki svona fimm eöa sex sinnum
á ári auk árshátíöa og annarra veizlna.
Guömundur Þ.Magnússon sundlaugar-
vöröur: Nei, voðalega sjaidan. Fei
svona fimm sinnum á ári. Auk þess
eru það árshátíöirnar og fleiri
skemmtanir. Finnst alls ekki dýrt aö
boröa á matsölustöðum.
Dadda Árnadóttir, vinnur í Grensás-
bakaríi: Nei, mjög sjaldan. Einu sinni
á ári í mesta lagi. Þetta er nú meira
framkvæmdaleysi en að mér finnist
veröið vera hátt. Set þaö alls ekki svo
fyrirmig.
Hrafnhildur Steingrimsdóttir sjúkra-
liði: Nei, afar sjaldan. Fer svona um
sex sinnum á ári. Finnst veröiö alls
ekki hátt, enda eru margir staðir þar
sem hægt er aö! á 'kl '. mmat.
Sigurrós Helgadóttir húsmóðir: Nei,
þaö gerí ég nú ekki. Reyndar mjög
sjaldan. Ástæðan er aöallega fram-
kvæmdaieysi. Veit reyndar ekki hvaö
maturinn á þessum stööum kostar.
Borgar Þorsteinsson, vtnnur i
Hraðfrystihúsi Stokkseyrar: Nei, þaö
er ekki mikiö um það. Kemur þó fyrir.
Ætli þaö sé ekki svona fimm til sex
sinnum á ári. Bý á Stokkseyri og þar er
ekki matsölustaður. Fer því eingöngu
út, þegar ég er í bænum. Set verðið alls
ekki svofyrir mig.
Unglingar í Breiðholti
hnepptir í átthagafjötra?
— starf shættir menntamálaráðuney tisins einræðislegir að mati f oreldris
9301—6203skrifar:
Unglingar í Breiöholti, sem út-
Iskrifuöust úr 9. bekk í vor, eru grátt
leiknir. Þeir hafa heldur betur veriö
hnepptir í átthagafjötra — og þaö
meö misbeitingu valds menntamála-
yfirvalda.
Samkvæmt venju sóttu þessir
unglingar um hina ýmsu framhalds-
skóla, en þeir sem sóttu um mennta-
skólana uröu fyrir baröinu á vald-
níöslu.
Umsóknarfrestur fyrir mennta-
skólana rann út 2. júní sL
Föstudaginn 11. júní bárust
svohljóöandi og samhljóöa bréf heim
til hinna ýmsu umsækjenda:
„Skólanum hefur borist umsókn þín
um skólavist veturinn 1982-1983. Því
miöur reyndist ekki unnt aö veröa
viö umsókninni. Hún hefur veriö
send Fjölbrautaskólanum í
Breiðholti og er þér hér meö bent á
aö hafa samband viö þann skóla.”
Bréf það, er okkur barst, var dagsett
9.6.’82.
Eftir því sem við komumst næst
mun ástæöa þessara furðulegu
ráöstafana vera of mikil aösókn í
menntaskólana. Greip þá mennta-
málaráðuneytið til þeirra einræðis-
legu starfshátta aö ákveöa aö
Unglingar í Breiðholti vilja geta stundað nám við hina hefðbundnu menntaskóla, engu síður en aðrir. Þeir vilja ekki
láta skikka sig eitt eða neitt, samkvæmt bréfi foreldris.
unglingar úr sumum hverfum fengju
menntaskólavist en ekki unglingar
úr öörum. Þannig komust t.d.
krakkamir úrSeljahverfi aö, en ekki
þau sem eru búsett í Breiðholti 1,
Hóla-ogFellahverfi.
Nú vill svo til að þessir unglingar
hafa stefnt aö menntaskólanámi og
höföu ekki hugmýnd um að furöuleg
ráöstöfun sem þessi væri á döfinni.
Þegar bréfin bárust kom í ljós aö
fokið var í öll önnur skjól. Þá var allt
of seint að sækja um t.d. verzlunar-
skólann eöa menntaskóla úti á landi.
I Fjölbrautaskólanum var þessum
unglingum síöan sjálfkrafa skipaö
niður á almennt bóknámssviö. I
fyrsta lagi hentar þaö alls ekki öllum
aö fara í þetta áfangakerfi. I ööru
lagi kæra þessir krakkar sig yfirleitt
ekki um aö fara í þennan skóla. I
fyrra geröi Háskólinn könnun á
frammistöðu 1 árs nema sinna og
kom þá í ljós aö nemendur úr Fjöl-
brautaskólanum stóöu sig áberandi
verr enaðrir.
Ég óska eindregið skýringa
menntamálaráöherra.
Menntamálaráðherra
mun athuga málið
Ingvar Gíslason menntamála-
ráðherra brást mjög vel við, þrátt
fyrir haröyrt bréf. Hann kvaðst ekki
fyrr hafa heyrt um neina óánægju
vegna þessara ráðstafana. Mun
Ingvar nú kynna sér málavexti og
leitast viö að finna viðunandi lausn.
-FG.
Breiðholt:
„Dóttir mín er niöurbrotin vegna þessa. Hún harðneitar að fara i Fjölbrauta-
skólann og telur það kennslufyrirkomulag ekki hæfa sér. Takmark hennar var
einhver hinna hefðbundnu menntaskóla,” segir reið móðir.
4101—8178 skrifar:
Langþráöu og umtöluöu takmarki
er náö. Dóttir mín lauk grunnskóla-
prófi í vor og sótti því um mennta-
skóla, alsæl eftir góöa útkomu í
prófunum. Menntaskóli haföi ætíð
verið hennar takmark og haföi hún
hagað sínu námi samkvæmt því.
Fyrir nokkrum dögum fékk hún
svarbréf frá einum menntaskólanna.
Umsókn hennar var hafnaö, án
nokkurra skýringa.
Þegar ég fór til þess að afla mér
upplýsinga fengust þau svör aö fyrst
viö værum svo ólánssöm aö búa í
Breiðholti þá ættu börnin okkar aö
fara í Fjölbrautaskólann — vegna
þrengsla í menntaskólunum í
Reykjavík. Eins og gefur aö skilja
dundi þetta á okkur eins og
reiðarslag.
Auk þess finnst okkur þaö nánast
vera ósvífni að láta þessa krakka
ekki vita fyirrfram að vonlaust væri
aö sækja um menntaskóla í Reykja-
vík. Á þann hátt áttu þau þess ekki
einu sinni kost að sækja um mennta-
skólavist úti á landi. Þar er nú alls
staöar fullskipað. Forráöamenn
skólakerfisins hljóta aö hafa vitaö
löngu fyrirfram hvert stefndi og
heföu átt að gera aðvart.
Umsókn um
menntaskóla
hafnað skýr-
ingalaust
— unglingar í hverfinu skikkaðir í
Fjölbrautaskólann -segir móðir
Dóttir mín er niöurbrotin vegna
þessa. Hún haröneitar að fara í Fjöl-
brautaskólann og telur þaö
kennslufyrirkomulag ekki hæfa sér.
Takmark hennar var einhver hinna
heföbundnu menntaskóla. Hvaö er til
grundvallar þeim viöhorfum sem
ríkja gagnvart okkur hér í
Breiöholti?
Eg er hrædd um aö þetta eigi
eftir aö draga úr námsáhuga hjá
þeim, sem vilja hafa og getu til þess
aö leggja á sig svona nám. Hér situr
dóttirmín gráti næst, með A, B, B, B,
úr samræmdu prófunum og 9 í aðal-
einkunn í vor og hún er „skólalaus” í
haust. Því vil ég nú benda þeim for-
eldrum í Breiöholti, sem ætla
börnum sínum í menntaskólanám, á
að flytjast hiö bráöasta í næsta ná-
grenni viö einhvern mennta-
skólanna.
Eg hvet foreldra í Breiöholti, sem
hafa sömu sögu aö segja og viö,
jafnframt til þess aö skrifa DV um
þetta.
ÞAKKIR TIL
TRAUSTA
— létt yf ir honum og f ramburðurinn skýr
„Mig langar til þess að þakka Trausta veðurfræðingi hans skemmtilegu fram-
komu og vona að við fáum að sjá hann og heyra í honum sem lengst. Sá maður
hefur sérstaklega góðan og skýran framburð og síðan er alitaf svo létt yfir honum
og öllu sem hann tekur að sér”, sagði Þórunn E. Sveinsdóttir.