Dagblaðið Vísir - DV - 18.06.1982, Blaðsíða 4

4
DAGBLAÐIÐ & VISIR. FÖSTUDAGUR18. JUNI1982.
Vopnafjörður:
SAUMAKONUR EKKI
BOÐAÐAR í VERKFALL
Til nokkurra átaka kom milli full-
trúa verkalýðsfélagsins á Vopnafirði
og starfsmanna á saumastofunni
Hrund í verkfallinu í síöustu viku.
„Við fengum enga verkfallsboöun
inn á þennan vinnustað og töldum
okkur í fullum rétti til að vinna ”
sagði Una Einarsdóttir, verkstjóri á
sumastofunnií samtali við DV. „Þar
aö auki eru alUr starfsmennirnir
jafnframt hluthafar í fyrirtækinu og
telja sig því mega vinna sem eig-
endur þegar tU verkfaUa er boöaö.
Það kom því nokkuð flatt upp á
okkur þegar hingað mættu fUefldir
fuUtrúar frá verkalýðsfélaginu og
með tilheyrandi rosta skipuðu okkur
að leggja niöur vinnu hið snarasta.
Nú, konurnar völdu þann kostinn
aðhætta vinnu á hádegi, frekar en að
standa í iUindum, nema ég sem vann
hérna báða verkfaUsdagana fram á
kvöld”.
„Þetta var nú eiginlega smámis-
skilningur,” sagði Aðalbjöm Björns-
son, starfsmaður verkalýðsfélagsins
sem var í fylkingarbrjósti verkfaUs-
varöanna. „Við vorum ekki alveg
vissir um hvort fyrirtækið væri rekiö
sjálfstætt eða á vegum hreppsins. I
seinna tUvikinu hefði verkfaUið auö-
vitað ekki náð til starfsfóUcsins. En
saumastofan Hrund er rekin sem
sjálfstætt hlutafélag og því áttu þess-
ar konur að vera í verkfalU rétt eins
og aðrir, jafnvel þótt okkur hafi láöst
að boða það formlega.
„Eg hef alveg haft það á hreinu
hvemig rekstrar fyrirkomulag þessa
fyrirtækis er og flokka það því ein-
göngu undir mannleg mistök að
formleg boöun skyldi ekki ná til
saumastofunnar,” sagði formaður
verkalýðsfélagsins, Sigurbjöm
Bjömsson. ,,Auðvitað er slUc boöun
æskUegust. En starfsmenn fyrir-
—envoru
svo
reknar
heim
tækisins geta ekki fríað sig í verk-
föllum vegna einhverra hlutabréfa-
eignar. Það stenzt engan veginn.
Annars er þetta mál búið og afgreitt
af minni hálfu í fullri sátt og sam-
lyndi. Verkalýðsfélagið var í fullum
rétti. Það fór ekki framhjá neinum
hér í piássinu að verkfaU stóð fyrir
dymm, sízt af öUu þessu fyrirtæki
sem er hér í sama húsi og verkalýðs-
félagiö.”
-JB
Sleipnisskjöldurinn sem efsti hestur í A f lokki hjá Sleipni hlýtur.
Hestaþing Sleipnis
og Smára á Murneyri
Hestaþing hestamannafélaganna
Smára og Sleipnis verður haldið á
Mumeyri um helgina 26. og 27. júní
næstkomandi. Þar veröur gæðinga-
keppni félaganna, unglingakeppni og
kappreiðar. Sleipnismenn keppa um
farandskjöld í A flokki sem keppt
hefur verið um frá því árið 1950.
Hann vinnst ei til eignar. Smára-
menn keppa í A flokki um Hreppa-
svipuna sem keppt hefur veriö um
síðan árið 1944. Hún vinnst ei til
eignar. I unglingaflokki er keppt um
tvo bikara hjá hvora félagi í aldurs-
flokkunum 12 ára og yngri og 13—15
ára.
Kappreiöar verða með svipuðu
sniöi og áöur en undanfarin ár hafa
allir þekktustu hlaupagarpar og
vekringar landsins mætt til leiks,
enda völlurinngóður.
Árnesdeild hagsmunafélags
hrossabænda á Suöurlandi mun efna
t'il hrossauppboðs á laugardags-
kvöldið26. júní.
-DS.
Verðlækkun á hljóðfærum
Hljóðfæri hafa nú lækkað um 15—
20%. Er þaö vegna þess að tollar af
þeim hafa verið afnumdir. Svo dæmi
séu tekin um lækkun á verði má nefna
að ódýrasta píanóið sem til var í hljóð-
færaversluninni Rín lækkaði úr 27.691
krónu í 21.599. Gítarar lækkuðu úr um 2
þúsund krónum í 1500—1600 krónur. Og
hljóöfærið sem margir byrja á, blokk-
flautan, lækkaöi úr 95 krónum í 73. Við-
mælandi okkar í Rín sagði aö við tolla-
lækkunina hefðu viöskiptin tekið
mikinnfjörkipp.
DS
Þórður Sverrisson til Eimskips
Þórður Sverrisson viðskiptafræð-
ingur hefur verið ráöinn fulltrúi fram-
kvæmdastjóra flutningasviðs
Eimskips frá og með 1. júlí 1982. Hér er
um nýtt starf að ræða innan fyrirtækis-
ins þar sem einkum verður unnið að
ýmsum verkefnum á sviði markaðs- og
kynningarmála.
Þórður Sverrisson lauk viöskipta-
fræðipróf frá Háskóla Islands árið
1976 og stundaði síðan framhaldsnám í
rekstrarhagfræði um eins árs skeið við
Verzlunarháskólann í Gautaborg.
Hann hefur gegnt starfi framkvæmda-
stjóra Stjómunarfélags Islands sl.
fjögurár.
Þórður er kvæntur Lilju Héðinsdótt-
ur, B.A., og eiga þau tvö böm. Þórður
er sonur hjónanna Málfríðar Jóhanns-
dóttur og Sverris Valdimarssonar
prentara.
Eimskip:
Tvö skip á leigu
Eimskip hefur tekið a leigu tvó ny
gámaskip. Hefur félagið kaupheimild
á þeim báðum. Þetta era systurskip,
smíðuö á Spáni. Munu þau bera nöfnin
Bakkafoss og Santiago. Á fyrrnefnda
skipinu verður íslenzk áhöfn og það
skráð í Reykjavík. Síðarnefnda skipiö
verður hins vegar skráð í Panama og á
því erlend áhöfn. Er það gert vegna
reglna sem kveða svo á um að ekki
megi skrá skip á Islandi nema þau séu
að minnsta kosti að 60% hluta í eigu Is-
lendinga.
Skipin era 1951 brúttólest og geta
flutt 235 tuttugu feta gáma. Þau
brenna svartolíu af ódýrastu gerð.
Hringferð þeirra til og frá Ameríku
mun taka þr jár vikur.
Þórir ekki í nýju hljómsveitinm
I sviðsljósinu okkar á mánudaginn
voru meðal annars þeir Björgvin Hall-
dórsson og Magnús Kjartansson með
stofnun nýrrar hljómsveitar.
Eitthvaö hafa upplýsingar okkar
brenglazt því aö Þórir nokkur Baldurs-
son er þar bendlaöur við hina nýju
sveit. Mun engin fótur fyrir slíkum
fregnum hvað þá því að hann hyggi á
hringferð með þeim um landið. Þórir
mun nefnilega skemmta með hljóm-
sveitinni Geimsteini ásamt Jörundi og
félögum hans úr Þórskabaretti úti á
landsbyggðinni í sumar. Svo að við
biöjumforláts.
-JB
ÞórðurJ
Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði
Eru kommúnistar að verða normal?
Svo undarlega hefur brugðið við
síðustu daga, að helstu launamála-
kappar landsins hafa séð ljósið, eins
og um niöurdýfingarskírn væri að
ræða. Hver um annan þveran ræða
þeir nú af sanngirni og nokkrum vits-
munum um efnahagsástand og
áhrifa kjaramála á það. Forsætis-
ráðherra kemur á Austurvöll og lýsir
yfir að bægt hafi verið frá einhverju
ódæma slysi með því að fresta aUs-
herjarverkfaUi, og kveðst jafnframt
vona að ekki komi tU aðgerða, sem
fyrst og fremst snúast gegn þjóðfé-
iaginu sjálfu. Þessi orð iét hann faila
á þjóðhátíðardegi. Hann hlýtur að
tala fyrir munn rikisstjórnarinnar,
en þar eru kommúnistar innanborðs,
sem annað tveggja verða nú að lýsa
yfir að kjaramál komi efnahag
landsins ekkert við, eða þegja um
nokkra framtíð, jafnvei þegar þeim
bráðUggur á að setja svo sem eins
og eitt útflutningsbann á fiskfram-
leiðendur.
Það er ekki líklegt að þeir aðUar í
þjóðfélaginu, sem undanfarin fjöra-
tíu ár hafa beitt launþegum fyrir sig í
póUtískum tUgangi, reyni slUct í
þetta sinn. TU þess er ástandið of al-
varlegt, og of nærri liggur að hér fari
aUt í stóra strand. Ástæðurnar eru
augljósar, þegar togarar Uggja nú
bundnir vegna þess að ekki er grund-
vöUur fyrir frekari veiðum að
óbreyttu. Annað er eftir því. Frestun
á aUsherjarverkfaUi kom að visu
samkvæmt fyrirskipun launamála-
kappanna í rikisstjórninni, því fuU-
trúi fjármálaráðherra var búinn að
boða þessa frestun áður en hún kom
tU umræðu í karphúsinu. En það
breytir engu um þá staðreynd að
verkfaUi hefur verið frestað.
Þessi frestun á allsherjarverkfaUi
er meiriháttar póUtískur viðburður í
landi, sem á heimsmet í týndum
vinnudögum í verkföUum. Hún boðar
skynsemistíma, enda er efnahags-
ástandið þannig, að ekki verður
miklum launabaUett viðkomið. I
sjónvarpsþætti kom mjög glögglega
fram, að verkalýðsforingi í Hvera-
gerði, formaður iðnrekenda og
Þröstur Ölafsson, kenningasmiður
kommúnista, voru sammála um að
bægja beri frá þeirri óskundan, sem
aUsherjarverkfaU er á erfiðum tíma.
Sérstaka athygU vöktu ýms ummæli
Þrastar, sem talaði raunar á stund-
um eins og Þorsteinn Pálsson. Þröst-
ur er aðstoðarmaður Ragnars Arn-
alds, fjármálaráðherra, sem er
einna virtastur ráðherranna fyrir
hvað bann heidur skynsamlega á
málum. Virðist eins og sósiaUstar
hafi haft gott af þvi að komast í
kynni við rikiskassann. A.m.k. hefur
tal þeirra breyst mjög tU batnaðar
og þá varðar nú orðið um fleira en
einbera keyrslu á launasviði.
Víst er gott að hafa góð laun og ber
belftin af þjóðf élaginu þess merki að
svo sé. Það er ekkert lát á sólar-
landaferðum, kaupum á videótækj-
um eftir kaupæði á hljómburðar-
tækjum í fyrra. Litasjónvörp eru
komin i svo tU hvert hús, og bila eiga
menn, og eru ekkert feimnir við að
endumýja þá i ár. Hins vegar eru
iægstu laun erfið viðfangs, einkum
hjá stéttum, sem geta ekki byggt á
bónusum og yfirvinnu. En laun hér
markast að hluta af þvi, aö þeim er
ætlað að tryggja að hér sé næg at-
vinna. Þau eru því í sjálfu sér eins-
konar niðurgreiðsla á atvinnu. Fólk
getur svo valið á miUi hvort það vUi
hærri laun og atvinnuleysi, eða
óbreytt eða lítt breytt ástand. Sýni-
legt er að verkalýðsforustan kýs
heldur næga atvinnu en stóra kjara-
baráttusigra.
Það er í þessu efni, sem kommún-
istar virðast hafa vitkast i bUi. Þeir
eru reiðubúnir að gefa eftir og búast
má við að stærstur hluti launþega sé
verkalýðsforustunni þakklátur. En
það er búið að ala þá upp við sama
taUð í fjörutíu ár, og í fyrrnefndum
sjónvarpsþætti kom einmitt í ljós, að
einn þátttakenda brúkaði sama
munn og verkalýðsforingjar gerðu.
Hann hefur ekki áttað sig á breyting-
unni, og nýtur ekki lengur stuðnings
áróðursvélar, sem barðist um á
launamarkaði tU að ná póUtískum
árangri. Kristján Thorlacius talaði
ekki óeðUlega miðað við fyrri hefðir.
En hann var næsta einmana í sjón-
varpsþættinum.
Vegna þess að menn eru að vitkast
erum við samstæðari þjóð en oft
áður. Frestunin á aUsherjarverk-
faUinu bendir tU nýrrar vitundar,
sem minnir á gamla daga þegar við
fundum tU sem einn maður á erfið-
leikatimum.
Svarthöfði.