Dagblaðið Vísir - DV - 18.05.1983, Blaðsíða 18

18
DV. MIÐVIKUDAGUR18. MAI1983.
HJÓIMAMIÐLUN OG KYNNING
Svarað í síma 26628

i!
GEYMIÐ AUGLÝSINGUNA
Kristján S. Jósefsson.
FÁSKRUÐSFJÖRÐUR
Umboðsmadur óskast. Uppl. hjá Sigurði í
síma (97)-5148 og afgr. DVsími 27022.
Offset — skeyting
Öskum að ráða vanan mann í offsetskeytingu og ljósmyndun.
Uppl. gefur Ölafur Brynjólfsson. HILMIRH/F SÍÐUMÚLA 12.
Færanleg
verkstæðisþjónusta
Tökum aö okkur hvers kyns járnsmíðaverkefni,
bæði nýsmíði og viðgerðir.
6K stAl-orka
si:i)i-o(;viiM;i:iti>AÞJ»MSTA\
Sími 78600 á daginn
og 40880 á kvöldin.
Söluskattur
Viöurlög falla á söluskatt fyrir aprílmánuð 1983, hafi hann
ekki verið greiddur í síðasta lagi 25. þ.m.
Viðurlög eru 4% af vangreiddum söluskatti fyrir hvern byrj-
aðan virkan dag eftir eindaga uns þau eru orðin 20%, en síðan
eru viðurlögin 5% til viöbótar fyrir hvern byrjaðan mánuð, tal-
ið frá og meö 16. júní.
FJÁRMÁLARÁUÐNEYTIÐ, 17. maí 1983.
1x2-1x2-1x2
36. leikvika — leikir 14. maí 1983
Vinningsröð: 12 x —21 x — 211—21 x
1. vinningur: 11 réttir — kr. 15.550.-
7127 42321(4/10)+ 67734(4/10) 78387(4/10)+
7934 42441(4110) 69519(4/10) 95762(6/10)+
15121 43236(4/10) 66560(4/10)+ 101171(6/101+
19475(1/10)+ 47113(4/10)+ 74556(4/10) 101287(6/10)+
2. vinningur: 10 réttir — kr. 459.-
363 17963+ 43488 66559+ 78479+ 90455+ 101162+ 64900(2/10)+
374 18032 44059 67357 + 78481 + 90828 101170+ 64997(2/10)
383 18033 45238+ 67735 78747 91096 101172+ 66933(2/10)+
391 18330 45613 67877+ 79258 91212+ 101174+ 68810(2/10)
2227 18620 46014 67901 + 79549+ 91498+ 101177+ 92241(2/10)
3278 19278 46051 67917+ 79553+ 93289 101180+ 95139(2/10)+
3937+ 19469+ 46079+ 67936+ 79575+ 95189+ 101199+ 96367(2/10)
4010+ 19480+ 47284 68175+ 79583+ 95432 101208+ 99318(2/10)+
5523 19482+ 47329 70618+ 79591 + 95704+ 101239+ Úr 35. viku:
8020 21196+ 49826 71013 79594+ 95712+ 101286+ 14950
8705 21219+ 49916 71069 79610+ 98522 101288+ 49906
10217 40801 60766 71138 79629+ 98563+ 101298+ 93360
10491 41296 61398+ 71934 79671 + 100193+ 101325+ 97465
12001 41650+ 62746 73141 + 79683+ 100205+ 101346+
12013 41653+ 62948 73936 79691+ 100228+ 101349+
13876 41654+ 63413+ 76041 79693+ 100240+ 101373+
15518 41657+ 63457 76234 79848+ 100358+ 101465+
15967 41789 63955+ 76954 80095+ 100363+ 160552
16405 41826 64098 76955 80104+ 100384+ 3570(2/10)
16631 42288 65551 76956 90119 100394+ 4028(2/10)+
17453 42531 65819+ 76958 90539 100406+ 40533(2/10)
17957+ 42987 66558+ 76959 90455+ 101110+ 46366(2/10)
Kærufrestur er til 6. júní kl. 12 á hádegi. Kærur
skulu vera skriflegar. Kærueyðublöð fást hjá um-
boðsmönnum og á skrifstofunni í Reykjavík.
Vinningsupphæðir geta lækkað, ef kærur veröa
teknar til greina.
Handhafar nafnlausra seðla (+) verða að fram-
vísa stofni eða senda stofninn og fullar upplýsing-
ar um nafn og heimilisfang til Getrauna fyrir lok
kærufrests.
GETRAUNIR - íþróttamiðstöðinni - REYKJAVÍK
Eg hef lesið
bænimar
mínar f rá
því að ég
man eftir mér
— og geri það enn, segir Alfreð Flóki
Alfreð Flóki, sem kýs að láta kalla
sig Flóka, hver er hann og hvað er
hann? Flóka-heitið hæfir honum vel.
Hann er margslunginn flækja ein-
faldra, skiljanlegra eininga. Þaö er lík-
lega blanda þóttanna, sem villirá hon-
um heimildir, ekki ef niviður þeirra.
Um þessar mundir sýnir hann í List-
munahúsinu og sú sýning kom mér svo
sannarlega á óvart. — Á leið minni á
áfangastað hafði ég hugsað með mér
að það væri eins og Flóki sæti alltaf í
járnbrautarlest, sem æki fram og aftur
sama tiltölulega stutta spölinn, á það
slitnum teinum að farið væri að ískra í.
Eg ætlaði að segja honum hversu
þreytt ég væri orðin á því að sjá ótelj-
andi útgáfur af landslaginu á þessari
leið. Hæfileikar legöu manni skyldur á
herðar. Gæti hann ekki í það minnsta
skipt um farkost eða fariö fótgangandi
um svartnættisdalinn sinn — og fundið
sér nýjar leiðir? Af hverju væru mynd-
ir hans þurrar fullyröingar? Hvar
væru tilfinningarnar?
Ekki er til daprari auön er dorm-
andi, óvirkt jarðeldasvæði, hversu
stórfenglegt sem það nú kann að vera í
storknun sinni. — En hvað er að gerast
á þessari sýningu? Nú kraumar eldur í
iðrum kaidhæðnislegrar jarðar Flóka.
Það vellur í hvers konar hverum. Dýr-
iö hefur rumskað — dýrið í margfaldri
merkingu þess orös.
leitt mótaö sig. Hann hefði lesið allt
sem hönd á festi frá blautu barnsbeini.
Þá var um að ræöa bókmenntir allra
heimshorna, sögu, bækur um trúar-
brögð og ekki síst verk um hvers konar
dulspeki, galdra og þess háttar.
Hefði áttað
verða ballettdansari
,,Og ég skal segja þér aö ég er fædd-
ur bogmaður. Ég hef þó látið margvís-
lega ágæta menn gera mér stjörnukort
og alltaf fengið hina furðulegustu hluti
út úr því, meðal annars að ég ætti í
rauninni að hafa orðið ballettdansari.
Það finnst mér næstum því vera jafn
fáránlegt og að segja að ég hefði átt aö
verða hnefaleikamaöur.
jafnrétti í venjulegum skilningi. —
Minn gamli og góöi vinur, Karl Dung-
annon, hertogi af Sankti Kildu, sagöi
að tvær mestu tragedíur mannkynsins
væru franska stjórnarbyltingin, sú
stóra, og almenn skólaskylda. Eg er
honum nokkurn veginn sammála. Eg
sakna liðins tíma; horfinna viðhorfa.”
Flóki ætlaði aldrei að fást til þess aö
viðurkenna að hann væri trúaður.
Samt bera myndirnar á sýningunni
þess merki. Það skilur enginn hið illa
að slíku marki nema sá hinn sami hafi
mjög næmt skyn á hreinleika og fegurð
alls óskylda likama. Hann hlaut að
trúa á tilveru almættis.
Efast ekki um
tilveru Guðs
%
„Jæja þá, en ég er ekki kristinn. Og
DV-myndir: Bjarnieifur Bjarnieifsson
Viðtal: Franzisca Gunnarsdóttir
Nú var að
duga eða drepast
„Hvernig finnst þér sýningin?”
spuröi Flóki sem birst hafði í miöjum
vangaveltum mínum. — Nú var að
duga eða drepast svo ég sagði honum
hversu mjög hún kæmi mér á óvart og
skýrði mitt mál með þessu um lestina á
teinunum.
Nú var ég í lífshættu, þaö var auðséð
og fundiö. Listamaöurinn horfði stíft á
mig og þagði þungri þögn eitt andar-
tak, kvaðst síðan hafa heyrt tal um
stöönun fyrr. Hann væri ekki sam-
mála, en nú skyldi ég rökstyðja hvað
þessar myndir segðu mér. Eg átti ekki
undankomu auöiö.
„I þessum myndum sé ég illyrmis-
legan, rætinn elegans; rótgróna fyrir-
litningu á viöfangsefnum þínum. Hér
er engin tilbeiðsla, hvað sem hver
segir. Þú beitir stundum korða en oftar
rýtingi. Og í myndunum er tregi aö
baki, söknuður, biturð og víöa maka-
laus glóð. í þetta skiptið hleypirðu til-
finningum þínum að. Þú minnir mig al-
veg ótrúlega á Byron.”
Listamaðurinn ljómaði og mér hafði
greinilega verið fyrirgefið: „Þetta er
alveg satt. Eg er misantróp; fyrirlít
mannskepnuna og samtíð okkar. Og ég
er mjög ánægður meö þessa samlík-
ingu við Byron. Það vill nefnilega svo
til aö ég er mikill aödáandi hans. ”
Við fengum okkur sæti og Flóki fór
að segja frá hve lestur bóka hefði yfir-
Annað er að ég sé í rauninni meyja
og þaö finnst mér vera alveg voðalegt.
Síðan er Neptúnus ein meginplánetan í
mínu stjörnukorti, sem hefur aö sjálf-
sögðu meö allt fljótandi aö gera; túss,
liti — og sitt hvað fleira, sko, — kaffi.
En kvenfólk í meyjarmerkinu hefur
alltaf höföað furöanlega mikið til mín.
Þó eiga meyja og bogmaður í rauninni
aö vera eins og hundur og köttur. Eg
var til dæmis giftur meyju í sjö ár. —
Hvað konur geta haidið út er meö
ólíkindum.
Og ég hef alla tíð haft mikinn áhuga
á öllu dulrænu; magíu, hvers konar
ókúltisma og göldrum, en hef samt til-
tölulega lítiö stundað það. — Þó var
einu sinni drullusokkur sem móðgaði
mig. Eg lyfti sprota og hann pissaöi
rauðu, ég held í þrjár vikur. Þá hringdi
hann í mig grátandi og bað mig af-
sökunar. Og sjálfur er ég mjög vel var-
inn. Eg hef heila fylkingu af kerúbum
mértil varnar.”
Öld miðlungs-
mennskunnar
„Hamingjan sanna,” hugsaði ég.
„Af hverju gat ég nú ekki haldið mér
saman um þetta með lestina á teinun-
um — aö öllu hinu ógleymdu! ” Nú var
aldrei aö vita hvaöa hræðileg ósköp
gætu dunið, á mér. Þaö var alveg
áreiðanlega skynsamlegt aö koma
Flóka á aðra þanka og þaö í snarhasti:
„Segðu mér meira um fyrirlitningu
þína á manninum og samtíðinni,”
stundi ég.
„Mér hefur alla tíð hundleiðst þessi
öld sem við lifum á. Hún er öld
miðlungsmennskunnar og hvítu slopp-
anna. Ég sakna betri og mannúðlegri
tíma. Eg er auk þess eindregiö á móti
nú kem ég til með að særa vini mína
súrrealistana aldeiiis svakalega. Það
er nefnilega eitt af grundvallaratrið-
um súrrealismans að Guð er ekki til. —
En ekki eitt sekúndubrot hefur það
hvarflað að mér aö efast um tilveru
hans. Ef Guð væri ekki til, þá væri
þessi tilvera okkar sú svartasta
komedía sem hugsast getur.”
„Biöstu fyrir?” þrjóskaðist ég viö
einbeitt.
„Já,” hló hann, „og ég hef lesið bæn-
irnar mínar frá því að ég man eftir
mér og geri þaö enn. Eg hef einnig
kynnt mér hin ýmsu trúarbrögð og
kenningar fjölmargra sértrúarflokka.
Ég hef þó aðallega haft áhuga á hliðar-
götunum í þeim efnum.
Þetta á líka viö um bókmenntir og
myndlist. Ég hef alltaf haft meiri
áhuga á hliðargötunum en breiðstræt-
unum. Viðvíkjandi sértrúarflokkunum
þá get ég sagt þér frá einum sem heitir
Evada og var bara tiltölulega fjöl-
mennur í París í kringum svona 1840.
Stofnandinn hét Emil Gannau og kall-
aði sig Mapa. Orðið Evada er dregið af
Adam og Eva og nafn meistarans er
dregið af mamma og pabbi.
Meðal sérkenna Evada var það aö
konur gengu í karlmannsfötum og
karlmenn í kvenmannsfötum. Þetta
var svona orgíastískur eða svalllifis-
hópur sem hafði endaskipti á gildis-
mati samtíöarinnar á vel flestum
sviðum. Reglur þessa sértrúarflokks
fundust á þjóðarbókasafninu í París
fyrir nokkrum árum. Það var ensk
kona sem gróf þær upp.”
,,Ég veit að
vampýrur eru til"
Flóki hafði alls ekki sagt mér fleiri