Dagblaðið Vísir - DV - 15.11.1983, Blaðsíða 18

18
DV. ÞRIÐJUDAGUR15. NÖVEMBER1983.
UOMANDI
SÝNING
ÞRÁTT
FYRIR
ÓSIÐI
KAPÍTAL-
ISTANNA
, Töhfuvœðingin er að gerbreyta islenskum vinnustöðum.
Nú er aö ljúka ágætri sýningu á
tölvum, tölvubúnaði, skrifstofutækjum
og ýmsu ööru, sem Stjómunarfélag Is-
lands og Skýrslutæknifélagiö beita sér
fyrir.
Sýningin er í Húsgagnahöllinni
Bíldhöfða 20 og endar annaö kvöld ef
ekkert breytist, svo aö nú má segja aö
sé hver síöastur aö ber ja hana augum.
Tveir tugir f yrirtækja eru þarna meö
sýningarbása, mismunandi veglega
og mismunandi gagnlega, og eru þar
sölumenn fyrir, reiöubúnir til þess aö
leysa úr hvers manns vanda.
Sýningin hefur hlotiö ákveöið heiti,
sem er „Skrifstofa framtíöarinnar”,
og gefur þaö glögga vísbendingu um
eðli hennar.
Tölvuvæðingin er að gerbreyta
íslenskum viiuiustööum — ekki aöeins
skrifstofunum og því sem þar fer fram,
heldur einnig verksmiðjum, verkstæð-
um, fiskiskipum og flugvélum.
Alls staöar flæöir tölvuvæöingin
fram af óstöövandi krafti, og kannski
má það helst aö þessari ágætu sýningu
Tölvuvæðing
Baldur Hermannsson
finna hvað hún snertir lítinn hluta hins
mikla sviðs atvinnulifsins, sem er þó
Bkki er það verra að vökva talandann þegar örtölvubyltinguna ber & góma.
Hór er Logi Kristjánsson, bæjarstjóri i Neskaupstað, að ræða máiin við dr.'
Kristján Ingvarsson, framkvæmdastjóra íslenskra tækja, sem hafði upp á
ýmisiegt að bjóða á sýningunni á Bildshöfða. Myndir BH.
Framvarðasveit tötvuvæOingarinnar er skipuð harðsnúnum sölumönnum,
og hór stendur Gísli Már Gislason (fyrir miðjul, sölumaður hjá Kristjáni
Skagfjörð, yfir þeim Sigurjóni Sindrasyni (til vinstril og Eggert Ólafssyni
(til hægri), tœknifræðingum Norrænu eldfjallastöðvarinnar, og sannfærir
þá um ágæti tækja sinna. Myndir BH.
allt undirorpiö hinni hraðskreiðu
þróun.
Viö birtum hér nokkrar myndir frá
fyrstu klukkustund sýningarinnar —
hún var opnuð á fimmtudaginn var
klukkan 17.30, nánar tiltekið — svo og
smávegis samtöl við fáeina sýningar-
gesti.
Það bar ekki á öðru en gestir og gest-
gjafar væru glaðir í bragði, enda er aö
flestu leyti sómi að þessu framtaki. En
til þess að ekki hallist á um of hvaö
varðar last og lof, þykir mér hlýða aö
geta þess í fyllstu kurteisi og vinsemd
að íslenskir kapítalistar veröa nú aö
legg ja af þann ósiö aö heimta aðgangs-
eyri af gestum á auglýsinga- og sölu-
sýningar af þessu tæi. Þarna er í reun-
inni ekkert annað sjá en þaö sem fyrir-
tækin hafa hvort eö er liggjandi
frammi liðlangan daginn allan ársins
hring, og þaö er bæði smekkleysa og
skortur á siöfágun aö krefja börn undir
12 ára aldri um 50-kall og fullorðna um
100-kall fyrir að koma og skoöa sölu-
vaminginn.
En burtséð frá aðgangseyrinum —
alveg ljómandi sýning og Stjórnunar-
félaginu og Skýrslutæknifélaginu til
mikils sóma!
TOLVUVÆÐING
OG SÓSIALISMI
Hinn skörulegi leiötogi og bæjar-
stjóri þeirra í Neskaupstað, Logi
Kristjánsson, var staddur á tölvu-
sýningunni á Bíldshöföa, enda á
hann þar ekki svo lítilla hagsmuna
aö gæta, því aö hann er driffjööur
tölvusamvinnu Sambands íslenskra
sveitarfélaga.
Sveitarfélögin uröu nefnilega ásátt
um þaö fyrir allnokkru aö samhæfa
krafta sína í tölvumálum, og þó að
þróuninni hafi heldur miðaö í þá átt
aö sveitarfélögin komi sér upp eigin
búnaöi, hvert fyrir sig, þá leitast þau
viö að samræma hugbúnaöinn og
njóta þannig góös af reynslu og
framlagi hvert annars.
Að sögn Loga hafa allmörg
sveitarfélög unniö sín tölvuverkefni í
góöri samvinnu við Tölvudeild Flug-
leiða, sem býr að miklum vélbúnaöi
og munar ekki um aö kippa smá-
verkefnum utan af landi upp á eyk
sinn þegar því er aö skipta. Upphaf-
lega voru þaö aöeins 10 sveitarfélög
sem voru saman um þessa þjónustu,
en nú hafa samtals 30 bæst í hópinn,
svo að 25—30% þjóðarinnar eiga
þarna hlutaömáli.
„Viö erum allvel tölvuvæddir hjá
bæjarfélaginu í Neskaupstað,” sagöi
Logi. ,,Síldarvinnslan og önnur stór-
fyrirtæki í sjávarútvegi hafa lika
fært sér í nyt þessa tækni og sama
má segja um Lífeyrissjóð Austur-
lands, svo aö þaö verður ekki annaö
sagt en Neskaupstaöur fylgist vel
meö hvaö þessa hluti snertir. Þaö er
reyndar sama sagan hjá okkur og
annars staöar aö fyrirtækin leitast
viö aö velja sér vélar og hugbúnað í
samræmi viö þau verkefni sem þau
eiga viö aö glíma og búa því sjálf aö
sínu. En vissulega hefur þaö komið
til tals að viö kæmum okkur upp
einni tölvumiöstöö fyrir allan
bæinn.”
— Væri þaö ekki dálítiö í anda
ykkar sósíalistanna að koma þannig
upp einni miðstöö fyrir alla?
,,Já og nei. Eg held aö valddreifing
og lýöræöi sé óvíöa jafn vel útfært og
hjá okkur, þó svo aö viö nýtum okkur
þá hagkvæmni sem í því felst aö
stánda saman um hlutina,” sagöi
Logi Kristjánsson og brosti út í
annaö.
TÖLVUVÆÐING OG
AUÐVALDSSTEFNA
Tölvuvæðing Vesturlanda er eitt af
glæstustu sigurtáknum auðvalds-
stefnunnar; því aö eitt eru menn
sammála um, hversu ósammála sem
þeir annars kunna aö vera um tölvur
og tölvuþróun, aö öll þessi stórkost-
lega tæknibylting væri gersamlega
óhugsandi án auövalds og markaös-
kerfis.
Framvarðasveit tölvuvæðingar-
innar er skipuö harösnúnum sölu-
mönnum sem kunna sitt fag til hins
ýtrasta. Þeir vita sem er aö ekki er'
alltaf kleift að h jölsa viðskiptavininn
til lags viö sig í heilu líki, en þá er
bara að biöja um litla fingurinn
fyrst, því aö allt hitt kemur á eftir,
eins og skrifað stendur á merkum
stað og helgum.
Þaö hefur þótt loða svolítið viö
tölvuvæöinguna hérlendis aö hún
væri keyrð fram af meira offorsi en
aögát. Bæði fyrirtæki og stofnanir
hafa aflaö sér tækjabúnaöar áður en
kunnáttan var fyrir hendi og dæmi
munu þess að útgjöld og fyrirhöfn!
varð síst minni en lofaö haföi veriö
meðtilkomu hinnar nýjutækni.
En tæknin og þróunin veröur að!
hafa sinn gang og viö verðum líklega
aö líta á skakkaföllin eins og óhjá-
kvæmilegt mannfall í sigursælum
hemaöi.
Tölvuvæöingin kemur alls staöar1
viö á hraðferð sinni um þjóöfélagið,
jafnt vísindum, kennslu, afþreyingu,
framleiöslu og almennum rekstri.
I sýningarbásnum hjá Kristjáni
Skagfjörð voru tveir ungir menn1
niðursokknir í þann búnað sem þar'
var á boðstólum. Það voru þeir
Eggert Olafsson, tæknifræðingur hjá
Norrænu eldfjallastöðinni, og vinnu-
félagi hans, Sigurjón Sindrason, en
yfir þeim vokaði Gísli Már Gislason
og bókstaflega geislaði af stolti, enda
er það ekkert slor sem Kristján
Skagfjörð hefur upp á að bjóöa í
tölvubúnaði, og Gísli er einn þeirra
knáu sölumanna sem hefur þann
starfa með höndum aö sannfæra
víðskiptavinina um að litliputtinn
þeirra sé best hjá honum geymdur.
,,Ég er mjög ánægður með þessa
sýningu,” sagöi Eggert Olafsson.
„Það er til dæmis fróðlegt aö sjá
hvernig umfang vélanna er alltaf aö
minnka og víerölagiö er einnig frek-
ar á niðurleið. Við erum tveir í þessu
hjá Eldfjallastöðinni, að koma þar
upp tölvukerfi, og þaö stefnir í það
sama þar og annars staðar að menn
leggja frá sér blað og blýant en
skrifa í staöinn beint inn á skjáinn
það sem þeir þurfa.”
Það er í þessu sambandi vert að
geta þess aö tölvuvæðing á vinnu-
stööum gerir meira en aö auka hag-
ræðingu, afköst og afrakstur.
Reynslan erlendis er sú að vinnu-
staðirnir breytast, og ekki að öllu
leyti til hins betra.
Störf manna taka stakkaskiptum,
og ekki ævinlega á þann veg sem
starfsfólkið helst vildi kjósa. Þegar
samskipti manna fara fram eftir
tölvuneti lætur það að hkum að hin
mannlega snerting minnkar — þaö
er stundum til bóta, en á sér líka
ýmislega annmarka. Til dæmis
verður nú allt örðugra fyrir þá
ómissandi manngerö atvinnulífsins,
sem annast það hlutverk að tala
menn til, eins og það er kallað, og
gildir þá einu hvort verkefni þeirra
er að útvega fyrirtæki sínu g jaldfrest
hjá bönkum eða þjarma að óþægum
skuldunautum og svo framvegis.
Þessir menn eru oft eins og nokkurs
konar smumingsolía atvinnu-
lífsins, en nú þegar gætir þeirrar.
hneigðar í Bandaríkjunum að þeim
er umsvifalaust vísað til tölvu-,
heilans, sem því miður er hjartalaus
með öllu og daufheyrist við inni-
legustu bænum ef fjárhagsstaðan er.
ekki vænleg.