Dagblaðið Vísir - DV - 25.01.1984, Blaðsíða 31

DV. MIÐVDCUDAGUR 25. JANUAR1984.
31
Sandkorn Sandkorn Sandkorn
Árni Guðmundsson, nýi útibús-
stjórinn.
Tilhlökkun
Selfossbúar hlakka greíni-
lcga til opnunar áfengisút-
sölu þar á staðnum ef marka
má frásögn Dagskrárinnar
þar um. Blaðið segir fyrst frá
ráðningu útibússtjóra, Árna
Guðmundssonar. Síðan seg-
ir:
„Arnl sagði í örstuttu
spjalli við Dagskrána að
hann myndl hefja störf 1.
mars nk. og síðar i þeim mán-
uði yrði skrúfað frá, ég
meina afgreiðslan opn-
uð... ”
Einhver
lak
Forystumenn launþega-
hreyfingarinnar eru heldur
óhressir um þessar mundir.
Ástæðan er frásagnir dag-
blaðanna af samningaviðræð-
um forystumanna ASI og VSÍ
Asmundur Stefánsson.
og samningsdrögum þeim
sem nú liggja fyrir.
Máiið mun svo vaxið að í
fyrradag boðaði Ásmundur
Stefánsson formenn lands-
sambanda innan ASl á sinn
fund. Greindl hann þar frá
niðurstöðum viðræðna sinna
við Magnús Gunnarsson,
framkvæmdastjóra VSt, nú
um helgina. Ekki lagði Ás-
mundur fram neln gögn á for-
mannafundinum en sagði frá
samningsdrögum þelm sem
þá lágu fyrir. Lagði hann
mjög rika áherslu á að fund-
Magnús Gunnarsson.
armenn færu með þetta sem
algjört trúnaðarmál.
En einhverjum formann-
anna hefur verið heldur laus
tungan því aðeins tveim
klukkustundum síðar komst
Asmundur að því, sér til mik-
illar hrellingar, að blöðin
vissu allt það um málið sem
hann hafði rætt um á fundin-
um. Eru marglr forystumenn
launþega mjög reiðir vegna
þessarar lausmælgi og telja
hana geta hleypt upp annars
vlnsamlegum samskiptum
aðila á vinnumarkaðlnum.
Fróm ósk
Haninn hljóp á þanspretti
á eftir bænunni um hlaðvarp-
ann. Bóndinn sat á tröppun-
um og fylgdist með. Þá kom
bóndakonan og dreifðl svo-
litlu hænsnakorni á hlaðvarp-
ann. Hænan geystist yfir
kornið, en haninn nam staðar
og fór að tina það i sig i óða
önn.
„Ja, hérna,” sagði bónd-
inn og klóraði sér i kollinum.
„Guð gefi, að ég verði aldrei
svona svangur.”
Drekinn og
kóngsdóttirin
Konur hafa sótt mjög fram
á jafnréttisbrautinni að und-
anförnu og er það vel. Hins
vegar hafa margir orðið tU að
gagnrýna baráttuaðferðir
þeirra, talið þær komast
áfram í krafti kynferðis síns
en ekki nota hefðbundnar
leiðir tU margra ára. Ekki
skal lagður dómur á þetta
hér, en víst sýna konur sér-
stöðu í sinni baráttu. Það sýn-
ir ávarp í nýútkomnu frétta-
bréfi Kvennalistans. Þar seg-
irm.a:
„Árið 1983 mun alltaf vera
okkur minnisstætt. Það var
eins og ævintýri. t gömlu og
góðu ævintýrunum þurftu
konungssynirnlr að vega eld-
spúandi dreka eða vinna önn-
ur hreystiverk tU að fá að
giftast konungsdótturinni.
Þannig höfum við þurft að
standast hinar ýmsu þrautir
tU að höndla okkar
hnoss... ”
Ætli Geir HaUgrímsson
hefði ekki orðið heidur
kringlóttur i framan hefði
hann fengið svona fréttapistU
frá Kjartani Gunnarssyni,
framkvæmdastjóra ihalds-
ins?
100% lækkun
Mönnum brá heldur en
ekki i brún þegar þeir fengu
Alþýðublaðið i hendurnar i
gær. Kom í ljós að máigagn
krata hafði stækkað um 100%
eða heUar f jórar síður.
Ekki varð undrun manna
minni þegar þeir opnuðu
blaðið því að síðurnar fjórar
voru gjörsamlega auðar.
Harla árangursrík leið til
stækkunar og spamaðar i
senn.
Umsjón:
Jóhanna S.
Sigþórsdóttir.
Kvikmyndir Kvikmyndir Kvikmyndir
Bíóhöllin—The Day After:
Sprengjan? Ekkert mál
— en biddu fyrir þér ef þú lifir hana af
Daginn eftir (The Day After).
Bandarisk, árgerö 1983.
Leikstjóri: Nicholas Meyer.
Handrit: Edward Hume.
Kvikmyndatökumaöur: Gayne Rescher.
Framleiöandi: Robert A. Papazian.
Aöalhlutverk: Jason Robards, Jobeth
Williams, Steven Guttenberg, John Cullum,
John Lithgow, Lori Lethin, William Allen
Young, Calvin Jung, Jeff East
Allt var þetta gert fyrir lýðræðið
og blablabla og við verðum að endur-
reisa þetta mikla land.
Forseti Bandaríkjanna talar til
eftirlifandi þegna sinna yfir neyðar-
rásina þegar stór hluti landsins er
ein brunarúst eftir kjarnorkuárás.
En blessaðir þegnarnir eru litlu
meira en lifandi lík.
Já, hún er loksins komin, ein mest
umtalaða kvikmynd síðari ára, og
jafnframt sú skelfilegasta. Að vísu
hafa þeir atburöir er hún lýsir aldrei
gerst, sem betur fer, en ef.. . þá er
ég ansi hræddur um að þeir séu
meira í ætt við saklausar barnagælur
en harösoðnar fullorðinnasögur, eins
og þeim er lýst hér.
Daginn eftir fer rólega af staö eins
og allar hryllingsmyndir. Persón-
urnar eru kynntar tii sögunnar, ein
af annarri, og allir eru svo maka-
laust hamingjusamir. Unga fólkið er
ástfangið og ætlar að gifta sig, bænd-
urnir yrkja frjósama jörðina, her-
maöurinn er á leið í mánaðarleyfi og
búinn að skipuleggja ferðalag með
konu og barni. Himinninn er blár.
Oveðursskýin hrannast þó upp. En
það er austur í Evrópu og þeim því
kannski lítill gaumur gefinn í fyrstu.
Fullorönir minnast Kúbudeilunnar,
þegar allt fór vel að lokum og
heimurinn bjargaöist.
Nú er hins vegar annað uppi á
teningnum. Spennan magnast smám
saman uns skammhlaupiö verður.
Nicholas Meyer tekst einna best
upp í þessum forspilskafla myndar-
innar, þegar hann er að biia okkur
áhorfendur undir allan viðbjóöinn
sem á eftir fylgir. I aðra röndina
trúir maður ekki að nokkuð geti
raskaö ró þessa fólks en maður veit
betur. Ella heföi myndin aldrei verið
gerð. Persónumar reyna líka af
veikum mætti að telja sér trú um að
sprengjan muni ekki springa, eins og
konan sem þráast viö aö undirbúa
brúðkaupsveislu dóttur sinnar þó svo
að skipun hafi komið um að allir
skyldu nú í byrgin. Hún má ekkert
vera aö svona leikaraskap.
Svo kemur sveppurinn. Fallegur,
bráödrepandi, geislavirkur eld-
sveppur. Namminamm.
Tími kakkalakkanna er upp runn-
inn. Þeir einir þola geislunina og ef
marka má þau eintök, sem við sjáum
í myndinni, hafa þeir sjaldan verið
sprækari.
Sprengjan sjálf er ekkert mál. Ef
þú ert heppinn þá drepstu umsvifa-
laust. Þú mátt hins vegar fara að
rifja upp bænirnar ef þú lifir hana af.
Þá fyrst byrjar ballið. Baráttan um
fæðuna, umlæknisaðstoðina, umallt.
Hér fer myndin aö verða dálítiö
langdregin. En þá spyr maður
sjálfan sig: getur lifið eftir
sprengjuna orðið nokkuð annað en
langdregiö víti?
Þegar hryllingurinn verður of mik-
ill grípur maðurinn gjarnan til þess
ráðs að skella upp úr. Nicholas
Meyer hefur skynjað þetta og
myndin er uppfull af kolsvörtum
húmor til þess að við getum aðeins
létt á spennunni. Þegar sprengja
eyðileggur eitt húsiö, beinist mynda-
vélin aö skilti í glugganum og á því
stendur viðgerðir. A öðrum stað
verður einum geislavirkum og deyj-
andi gengið inn í verslun. Og hvað
blasir viö okkur? Jú, maskína sem
býðsttilaðlesa íframtíðokkar.
Daginn eftir verður ekki talin
besta mynd sem gerð hefur verið.
Kannski stóð það heldur aldrei til.
En hún er áhrifamikil. Og sem kvik-
mynd nær hún til miklu meiri f jölda
en svipuð umræöa að innihaldi en i
ööru formi. Þannig getur hún gert
ómetanlegt gagn. Það ætti meira aö
segja að gera sýningar hennar að
skyldu í öllum skólum landsins og
víðar. Enn einu sinni mynd sem allir
verðaaðsjá.
Guðlaugur Bergmundsson.
Kvikmyndir Kvikmyndir Kvikmyndii
BÍLABORG HF.
Smiðshöföa 23 sími 812 99
Almenna auglysingastofan hf 10.6