Dagblaðið Vísir - DV - 09.04.1984, Blaðsíða 16

16
DV. MÁNUDAGUR 9. APRÍL1984.
Spurningin
Hvað borðarðu í
morgunverð?
Þórir Erlendsson verslunarmaöur: Ég
byrja á því aö fá mér kaffi og síga-
rettu. Seinna kaupi ég mér svo ein-
hvern morgunverö. Eg tek alltaf lýsi.
Guömundur Helgason: Brauö meö
eggi, skinku og osti og eina kók. Eg tek
aldrei lýsi.
Hlöðver Sigurðsson verslunarmaður:
Ég fæ mér jógúrt meö hveiti og hör-
fræjum og te. Fæ mér hins vegar ekki
lýsi.
Olafur Guðmundsson smiður: Kaffi og
lýsispillu, fastur póstur hvern morgun.
Eiríkur Gislason: Ristaö brauð og
kaffi og svo auðvitað lýsiö.
Magnús Gíslason: Eg fæ mér ekkert
fyrst á morgnana en seinna fæ ég mér
kaffi. Mér finnst ég ekkert kraftminni
fyrirvikiö.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Varnarliðið hefur unnið margt góðverkið fyrir okkur en við megum ekki verða háðir þvi. Þetta er skoðun
Sigurðar.
Seinagangur í þyrlukaupum:
Hvað eru mennirnir að hugsa?
Sigurður Jónsson skrifar:
Astæöan fyrir því að ég kveð mér
hljóðs hér í þessum ágæta lesenda-
dálki er tvíþætt en málin tengjast þó
hvort öðru.
Annars vegar eru þaö þyrlukaup-
in, sem ætla alls ekki að verða nein
þyrlukaup, og hins vegar er það
vamarliöiö hér á landi en nýlega
hafa birst bréf um bæði þessi mál í
lesendadálkiDV.
Seinagangur stjómvalda í þyrlu-
kaupum hefur verið hreint ótrúlegur
og lætur nærri að kalla þessa menn
óábyrga sem látið hafa slík kaup,
sem em bráðnauösynleg, dragast í
svolangantíma.
A meðan reiða stjórnvöld sig á
vamarliðið og hefur það brugðist
bæði f ljótt og vel við er aðstoöar þess
hefur verið þörf.
En er rétt aö reiða sig á herinn?
Viö Islendingar verðum að vera
sjálfum okkur nógir í öllum málum
og ekki sí og æ að reiöa okkur á aöra.
Hvaö ef að þeim degi kæmi að herinn
færi sem er ósk stórs hluta lands-
manna? Hvaö ef um svipaðar mund-
ir yrö: sjóslys og enginn stóri bróðir
á Miönesheiði? Ástandið í þyrlumál-
um íslendinga yrði þá væntanlega
eins og endranær. Annaöhvort eru
ekki til þyrlur eða þær eru í klössun.
Vissulega eigum við varnarliðinu
að þakka þau mörgu mannslíf sem
það hefur bjargað á meðan flugmenn
þyrlanna verða að sitja á rassinum
heima í stofu því þaö er ekki til tæki
handa þeim í flughæfu ástandi.
En þessi „ósjálfbjargarviðleitni”
verður aö taka enda, við erum sjálf-
stæð þjóð og eigum viö ekki aö þurfa
aö reiða okkur á aðra. Þaðerjúþað
sem þetta þýðir, að vera sjálfstæöur.
Og síst af öllu eigum við aö reiða
okkur á herinn.
Og það á viö í sjónvarpsmálum
lika. Þær óskir að opnaö verði á ný
fyrir „kanasjónvarpiö” eru hreint út
sagt fáránlegar. Fólk er aö skrifa
bréf og segja að norska sjónvarpið sé
lélegt og að nær væri að opna fyrir
„Kanann”. Þetta er fáránleg sam-
líking. Sjónvarp hersins er áróðurs-
j tæki, ekki norska sjónvarpið. Öðru
máli gegndi ef um væri að ræða sjón-
• varp norska hersins.
Góðu, látið af þessum kröfum,
norska sjónvarpið er skref í rétta átt,
ekkiafturábak.
Teikning af Skálholtskirkju frá siðari hluta átjándu aldar. Bréfritari hetdur því fram að fíljála hafi verið
skrifuð i Skálholti.
Hvenær var Njála skrif uð?
St. He.hringdi:
Hann sagðist vilja koma á fram-
færi sinni skoöun á því hvenær Njála
hefði verið skrifuð.
Hann sagðist hafa fyrir því örugg-
ar heimildir að hún hefði verið skrif-
uð í Skálholti árið 1220 af Leggi presti
ogRitabimi.
Leggur prestur fór seinna til Við-
eyjar og það getur vel verið að hann
hafi skrifað eitthvað af Njálu þar,
það er aldrei aö vita. Ritabjöm fór
hins vegar til útlanda eftir vem sína í
Skálholti.
„Annað sem mig langar til að koma
á framfæri er að nú þegar 200 ára af-
mæli Reykjavíkur er í augsýn þá
finnst mér að borgaryfirvöld ættu að
hafa þaö á stefnuskrá sinni að endur-
reisa Viðey því hún var í eina tíö eitt
af stærstu og ríkustu kauptúnum
landsins og finnst mér aö eyjan ætti
að hljóta þá reisn sem hún haföi hér í
einatíð.”
Ekkjurogfráskildar:
Erf itt að ná
skyldu-
sparnaði út
Lesandi hringdi:
Hann kvartaði undan því að ekkjum
og fráskildum konum reyndist erfitt aö
fá skylduspamað sinn greiddan út hjá
fjármálaráðuneytinu. Hér er átt við
skylduspamað þann sem lagður var á
gjaldendur tekjuskatts á árinu 1978 af
tekjum ársins 1977. Skylduspamaöur
þessi var greiddur út frá og með 1.
febrúar síöastliðnum og var þá
opnaður sérstakur sparisjóðs-
reikningur með skyldusparnaðinum og
verðbótum á nafni hvers gjaldanda.
Kvartaði lesandi undan því að þær
konur sem hafa orðið ekkjur eða skiliö
á þessu tímabili, frá því
skyldusparnaðurinn var lagður á, ættu
erfitt með að fá hann greiddan út.
í fjármálaráðuneytinu fengust þær
upplýsingar hjá Páli Halldórssyni að
reglur um þessi tilvik væru skýrar.
Ekkjur semsitja í óskiptu búi þurfa að-
eins aö senda fjármálaráðuneytinu
staðfest ljósrit af leyfi skiptaráðanda
til setu í óskiptu búi og fá þær þá
skylduspamað sinn greiddan. Ef þær
sitja ekki i óskiptu búi og ekki hefur
verið gert ráö fyrir skylduspamaöin-
um í skiptagerð þá fer hann til skipta-
ráöanda tii meðferðar. Ef hins vegar
hefur verið gert ráð fyrir skylduspam-
aðinum í skiptagerð þá er hægt aö
leggja fram afrit af henni og fær
viðkomandi greitt út samkvæmt því.
Sagði Páll að lögð heföi veriö sérstök
áhersla á að hraða afgreiöslu skyldu-
spamaðarins fyrir ekk jur og heföu um-
sóknir þeirra veriö teknar sérstaklega
út.
Um fráskildar konur, sem giftar
voru þegar skyldusparnaðurinn var
lagður á, sagöi Páll að þær ættu engan
skylduspamað inni þar sem skyldu-
sparnaðurinn hefði verið lagöur á
tekjur mannsins. Sagði hann að þetta
væri mál milli hjóna og tengdist upp-
gjöri þeirra þegar þau skildu og hefði
skyldusparnaðurinn átt að koma fram
í uppgjöri yið skilnaðinn.
Rafmagns-
reikningur
upp á 43273
krónur
2099-2468 hringdi:
Hún sagði að um daginn hefði hent
leiðindaatvik í sambandi við útreikn-
ing á rafmagnsreiknjngi hennar.
Hún hefði fengið rukkun upp á 43.273
krónur. Að sjálfsögðu heföi hún hringt
til viðkomandi aðila og bent þeim á aö
þama væri eitthvað skrítið á ferðinni.
Henni var sagt að þetta væru mistök og
sagt að rífa seðilinn og að þeir skyldu
gera slíkt hið sama hin um megin.
Hún reif nú ekki seðilinn, sem var
kannski eins gott, því nokkmm dögum
síðar kom rukkun upp á 17.307 krónur
en jafnframt er tekið fram að eftir-
stöðvar séu kr. 36.544.
Hún hringir aftur niðureftir og þeir
segja aö þetta sé einhver vitleysa og
komi til vegna þess aö seðillinn hafi
ekki verið rifinn síðast.
Þetta mál er nú allt komið á réttan
kjöl og nauösynlegar leiðréttingar
hafa verið geröar, en henni fannst rétt
á aö láta vita af þessu því hættan er sú
aö ef mistökin hefðu kannski hljóðað
upp á 5—600 krónur þá hefði hún
kannski bölvað því hvað reikningurinn
var hár en síðan ekki gert neitt meira í
því. Borgað reikninginn og aldrei vit-
að að þarna væri hún að borga fimm
hundruö krónum meira en hún í raun
og veru þurfti.