Dagblaðið Vísir - DV - 21.03.1986, Side 16

16
Spurningin
Ætlar þú að borða
páskaegg um páskana?
Jóna Sigurðardóttir bankamær: Já,
svona miðlungi stórt og ég ætla að
kaupa það sjálf, annars hef ég alltaf
fengið það gefið.
Páll Aðalsteinsson, sjálfstæður at-
vinnurekandi: Alveg örugglega, það
hef ég gert svo lengi sem ég man eftir
mér. Það verður miðlungsstórt.
Lovísa Kristjánsdóttir fasteignasali:
Nei, það held ég ekki - mig langar
ekkert í svoleiðis, ég er lítið fyrir
súkkulaði ogsælgæti almennt.
Sigurður Jóhannsson húsgagna-
smiður: Ég geri ekki ráð fyrir því,
ekki nú orðið þegar maður er farinn
að eldast, þau eru líka svo dýr, maður
hefur ekki efni á þessu í dag.
Guðmundur Árnason myndlistar-
maður: Já, alltaf, þau tilheyra finnst
mér og eru líka alltaf jafngóð.
Sigurður örlygsson myndlistarmað-
ur: Nei, aldrei páskaegg, ég er á
móti þeim og mér leiðast páskamir.
DV. FÖSTUDAGUR 21. MARS1986.
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Islendingar neðstir á töflunni
Sævar Óli Þórisson skrifar:
Eins og landslýður hefur orðið var
við hefur forkeppni Eurovision-
sönglagakeppninnar farið fram hér
á landi. Mér finnst þessi svikamylla
hafa gengið of langt. Aftvö hundruð
og eitthvað lögum vom 10 valin,
ábyggilega síst til þess fallin að
vinna keppnina. Annað eins gama-
gaul hef ég aldrei heyrt. Af hverju
endilega þessi 10 iög? Jú, dómnefnd-
in hefur líklega fengið línu frá
háttsettari mönnum, þess efnis að
ísland hafi ekki efni á að halda
keppnina næsta ár - ef svo færi að
við ynnum. Ég veit að við getum
unnið Eurovision-keppnina og því
ekki að reyna. Ég lít á það sem
niðurlægingu ef við stöndum okkur
illa - en það væri mikil landkynning
að vinna. Ég ætla að benda íslensku
þjóðinni á að með vali sínu er okkur
komið fyrir þar sem Norðmenn voru
áður: neðst á stigatöflunni.
Þegar rás tvö fór að hæla sigur-
laginu í algjöru hófleysi gekk fram
af mér - það fór út í algjöran áróður
sem enginn gleypir við, síst af öllu
íslendingar. Ég lýsi yfir mótmælum
vegna forkeppninnar og sigurlags-
ins. Því ég vil ekki þurfa að skamm-
ast mín fyrir að vera íslendingur.
H
Sævar ÓLi er ekki ánægður með
Gleðibanka Magnúsar Eiríkssonar.
Hallæris-
leg
vöntun
á skárri
tónlist
Tvær fúlar frá Flateyri skrifa:
Það er alveg ferlega hallærislegt
að það sé ekki hægt að sýna eitt
lag með C. Lauper eða Madonnu
í Poppkorni. Svo væri náttúrlega
enn betra ef það yrðu sýndir tón-
leikar með þeim, það er miklu
skárra en að hlusta á kerlingu frá
ísafirði. Við erum vissar um að
Madonnu og C. Lauper aðdáendur
eru okkur sammála.
Plötur fyrir
lanasiyo
Aðdáandi skrifar:
Ég er hér ein sem er algjör að-
dáandi Herberts Guðmundssonar.
Mig langar að vekja athygli á því
hve góður söngvari hann er. Hann
er sá allra stærsti hér á landi. Mig
langar endilega að ía að sjá hann í
Rokkarnir geta ekki þagnað. Mér
finnst. að hann ætti að fa miklu
meiri spilun á rás tvö. Eins og þegar
hann komst í fyrsta sæti á rés tvö,
þá var hann ekkert spilaður miðað
við þegar til dæmis System Addict
var í fyrsta sæti. Hann er nú að
gefa þessar plötur út fyrir hlustend-
ur á öllu landinu en ekki fyrir sjálf-
an sig. Mér finnst nýja platan hans,
Transmit, alveg frábær, þó sérstak-
lega beri af lagið I Wont forget. Það
er alveg einstakt. Svo í lokin vil ég
þakka þeim sem eru með þáttinn A
líðandi stundu fyrir góðan þátt, og
þá sérstaklega fyrir að taka viðtal
við þennan frábæra söngvara, Her-
beilGuðmundsson.
Della á dellu ofan
H. Kr. frá Kirkjubóli skrifar:
Mér finnst rétt að vekja athygli
lesenda DV á því að svívirðingar
þær sem Jón Óttar fær aftur og aftur
birtar í blaðinu um Áfengisvamar-
áð og þó einkanlega Jóhannes
Bergsveinsson lækni em þannig
vaxnar að Morgunblaðið hefur op-
inberlega beðist afsökunar á því
slysi að þær birtust þar einu sinni.
DV birtir aftur og aftur það sem er
undir virðingu Morgunblaðsins að
birta einu sinni og ritstjórn þess
þykir meiri háttar skömm að hafa
látið sjást.
Ég mun halda áfram að gera
athugasemdir við það sem málefna-
legt eða fræðilegt má kalla í rit-
gerðum Jóns Óttars.
Nú fullyrðir hann að „léttvínin
og bjórlikið hafa stöðvað gífurlega
aukningu á áfengisneyslu fyrri
áratuga".
Ég held að mætti heita verðlaun-
um hverjum þeim sem fundið getur
eitthvert vit eða rök í þessari full-
yrðingu.
Þessi tilvitnuðu orð dósentsins
em mgl, marklaust mgl. Samt má
segja það sé gott hjá öðm verra.
A hitt er rétt að minna að bjórlíkið
var ekki selt nema á veitingastöð-
um. Menn fengu það ekki keypt
umfram það sem þeir gátu komið í
belginn og tekið þannig með sér
heim eða losað sig við innan dyra
til að rýma fyrir nýjum birgðum
meðan á drykkju stóð. Það er allt
önnur tilhögun sem nú er nefnd í
bjórfrumvarpi.
Nú er nefnilega lagt til að menn
fái áfengan bjór í kössum ef þeir
vilja og geti þannig safnað birgðum
á heimili sínu og vinnustað.
Þegar Jón Óttar segir að hags-
munir fslendingsins séu aðrir en
hagsmunir stúkumannsins er það
rugl. Hann hefur viðurkennt að
áfengisbindindi væri æskilegast og
best þó að hann treysti sér ekki til
að mæla með því. Nú segir hann
að taka muni nokkrar aldir að ná
því marki.
Hvað sem um það er eru þó meiri
líkur til að bindindi verði almennt
en að hófdrykkja verði svo almenn
að allir venjist áfengi og enginn
drekki sér til skaða.
Það er fullreynt.
Hjólastuldur
fer með
mannorðið
Faðir skrifar:
Hvernig eiga börnin að geta haldið
í hjólin sín þegar ekki aðeins ungling-
ar, heldur líka fullorðið fólk og jafn-
vel gamalmenni taka slíka farkosti
ófrjálsri hendi hvar og hvenær sem
færi gefst? Já, er það nema von að
öskureið móðir láti í sér heyra og
ráðist á þá sem hugsanlega stálu hjóli
sonar hennar. Drengur og hjól eru
sem eitt.
13 til 16 ára unglingum þykir að
sama skapi hart að þurfa að þola
ákúrur móðurinnar, þeir vita sem er
að ekki verður hjá því komist að
ganga gegnum þetta aldursskeið, en
eiga erfiðara með að sætta sig við hið
óskaplega ljóta mannorð sem fylgir
því. Og skrifa því í blöðin og segja
að það steli nú fleiri hjólum - jafnvel
fullorðnir líka og kannski gamal-
menni. Þar með eru allir orðnir jafn-
spilltir, stela hjólum ef færi gefst og
gera eflaust eitthvað fleira ljótt ef
marka má þessar ákærur í lesenda-
dálkum. Er nokkuð annað hægt að
gera úr því sem komið er en að bregð-
ast við eins og útlendingar: Dreifa
hvítmáluðum reiðhjólum í þúsunda-
tali um borgina fyrir hvern sem er,
ungan sem aldinn, til notkunar þegar
þörf krefur. Þannig hjólum væri ekki
hægt að stela, þau teldust sameign
borgaranna. Þá fyrst gætu þeir reynt
að lappa upp á mannorðið.
Þessi hjól eru bæði læst og verður
vonandi ekki stolið.
r'-
'3'-

AV />\ Q?' .
LÆKNISVITJUN
JÁVvy *-•>*-*
Sex íslenskir
læknar svara

^nsæða
*, ; -
vA ■9 að er