Dagblaðið Vísir - DV - 10.05.1986, Blaðsíða 7
DV. LAUGARDAGUR 10. MAÍ 1986.
51
Magnús Óskarsson, Sölvanesi, við nýja íbúðarhúsið.
í hug. Sauðfjárrækt er nefnilega
forsenda margs annars í þjóðfélag-
inu. Um 44% af útfluttum iðn-
varningi er ull.
Það er mikið í húfi fyrir bændur
og reyndar marga aðra um allt land
að sauðfjárræktin verði efld.
Kannski má selja lambakjöt sem
villibráð erlendis - kjöt sem er
laust við fúkka- og hormónalyf.
Lyfjanotkun er alveg óskaplega
mikil í landbúnaði víða.“
Æ fleiri vinna launavinnu utan
heimilis
Magnús og Elín segjast helst
vilja vinna heima í Sölvanesi -
þótt vissulega finnist þeim
skemmtilegt að kenna. „Ástandið
er einfaldlega þannig," segir Elín
„að æ fleiri bændur verða að vinna
utan síns heimilis. Fólk er úti um
allar jarðir á vertíðum og í bygg-
ingavinnu. Menn eru að borga
niður fjárfestingar. Það þarf auð-
vitað að vinna fyrir öllu. Og meðal
annars vegna þessa, þá þarf að
huga að því að hlutabændur fái
stærri kvóta. Ef þeir væru ekki þá
yrðu sveitarfélögin af tekjum og
þjónustu. Kostnaðursveitarfélag-
anna er vaxandi, það er stöðugt
verið að setja lög um vaxandi
kostnaðarhlutdeild sveitarfélaga,
viðhald skóla og annars, svo eitt-
hvað sé nefnt. En svo er ekkert
gert í því að efla tekjustofna sveit-
arfélaganna."
Sölvaneshjónin tala um kreppu í
íslenskum landbúnaði - en finnst
um leið að af henni geti sitthvað
jákvætt stafað: kreppan eykur hug-
arflugið, hugmyndaauðgina,
„menn verða að finna nýjar leið-
ir,“ segir Magnús. „Fiskeldi og
margt fleira. Heimaöflunarstefnan
- það þarf að draga úr innflutningi
á fóðri, helst þannig að við verðum
sjálfum okkur nóg í þeim efnum.
Núna stendur hver eining land-
búnaðarins ekki undir sér. Verði
er haldið niðri. Og tekjum er hald-
ið niðri. En hlutur milliliðanna
vex. Endanleg útkoma er í mínus.
Þeir barma sér líka sem best búa
og þekkja sauðfjárbúskap á íslandi
manna best,“ sagði Magnús
Óskarsson, Sölvanesi.
-GG