Dagblaðið Vísir - DV - 10.05.1986, Blaðsíða 15

DV. LAUGARDAGUR 10. MAÍ 1986.
59
Svefnherbergi Ferdinands Marcos var í raun sjúkrastofa - þar sem hann hafði komið fyrir mynd af sjálfum sér.
250 þúsund maxms hafa heimsótt Marcosar-höll
Ofgnóttarsa&iiö
Tveir mánuðir hafa liðið siðan
Ferdinand og Imelda Marcos flúðu
úr íbúðarhöll sinni í Manilla á
Filippseyjum þar sem auðæfa þeirra
var vandlega gætt af vopnuðum
vörðum. í skjóli myrkurs flúðu þau
í útlegð þar sem þau nú segjast enn
hafa trú á því að þau muni ein-
hvern daginn snúa aftur til hallar
sinnar, Malacanang í Manilla.
Þessa dagana eru enn langar
biðraðir að sniglast gegnum höll-
ina sem nú hefur verið breytt í safn.
250 þúsund manns hafa heimsótt
höllina til þessa. Og sérhver sá sem
séð hefur glæsiíbúð forsetaparsins
myndi afþakka það að það fólk
kæmi aftur til að ríkja yfir Filipps-
eyjum, segja fararstjórarnir, sem
fara með blaðamenn og aðra gesti
um höllina.
- Gestir hér hafa séð ofgnóttina
af öllu hér, bruðlið og lúxusinn og
hina sjúklegu eignagleði þessarar
fj ölskyldu sem hér bj ó.
Og vissulega sér maður merki
þessarar sjúklegu eignagleði þegar
maður gengur um höllina. - Ég
gæti skilið það að einhver kona
vildi endilega eignast fleiri skó,
kannski tíu pör, kannski hundrað
pör. Ég gæti jafnvel skilið nauðsyn
þess að einhver kvenmaður ætti
þrjú hundruð pör af skóm - kona,
sem oft verður að koma fram opin-
berlega. En þrjú þúsund - það
finnst mér bara of mikið, sagði far-
arstjórinn við blaðamanninn.
Þegar maður lítur öll þessi skó-
pör og föt sem sýnd eru í Malacan-
ang-höll þessa dagana, þá dettur
manni helst í hug franska keisara-
hirðin um það leyti sem stormur
frönsku byltingarinnar var í nánd.
„Guö minn góður!"
Þetta er „guð minn góður!“-
herbergið, segirfararstjórinn. Þeg-
ar gestir koma hingað inn þá segja
þeir „guð minn góður!“ án þess að
hugsa sig um því nfgnóttin af öllu
veldur þeim þvílíkri undrun.
Fararstjórinn gengur um her-
bergið - og ferðamennirnir taka
myndir af hillum með ýmsum varn-
ingi. Myndirnar ætla þeir margir
Maður, sem farinn er að hafast við
í svona herbergi, á sér ekki við-
reisnarvon.
í útlegð sinni segir Marcos:
7 Ég er heilsugóður og til í stríð.
í Manilla er stöðugt á kreiki orð-
rómur um að fylgismenn Marcosar
séu að undirbúa árásir gegn stjórn
landsins. Orðrómurinn snýst um
furðulega liðsflutninga og æfinga-
búðir fyrir hermenn sem enn eiga
að vera tilbúnir til að berjast fyrir
hinn burtstokkna forseta.
- Það eru engar upplýsingar til
sem gætu styrkt sannleiksgildi
þessa orðróms, sagði talsmaður
hersins fyrir viku. Það eru ein-
faldlega ekki til svona herflokkar
sem vilja berjast fyrir Marcos.
Nýtt stolt
Mitt í þeim orðrómi sem sífellt
gýs upp og hjaðnar svo í Manilla,
er lífið þó komið í fastar skorður.
En aðkomumaður, sem nokkrum
sinnum hefur komið til Manila,
verður þó var nýrrar tegundar
stolts og þrjósku hjá íbúunum - það
eru tilfinningar sem aldrei bar á
fyrir byltinguna í febrúar sl.
Þegar leigubílstjóri blaðamanns-
ins iendir í smávægilegum árekstri,
lætur hann sem hann heyri ekki
ógnunina í rödd mannsins sem ók
á hann: „Veistu ekki hver ég er!“
Leigubílstjórinn var nefnilega í
rétti og hann rífst á móti. Maður-
inn á stóra bílnum verður að hypja
sig.
- Svona háttalag er alveg nýtt
hér. Fyrir byltinguna hefði leigu-
bílstjórinn beygt sig fyrir ógnun-
inni í rödd mannsins. En ekki nú,
segir Kúbani einn sem kominn er
til Filippseyja til að rannsaka al-
þýðumóralinn og þá stefhu sem
þjóðlífið virðist ætla að taka um
þessar mundir - og kennir nú við
háskólann í Manilla.
„Það er þetta stolt og þessi
þrjóska fólksins sem við viljum
nýta til að láta þá byltingu takast
sem fylgja verður í kjölfar þeirrar
pólitísku þróunar sem hófst í febrú-
ar,“ segir Ed Garcia - kominn frá
Kúbu. (úr DN)
að sýna fátækum verkalýð og
bændum heima í þorpunum á
Filippseyjum. - Nú fáum við loks-
ins að vita með vissu hvers konar
fólk þetta var sem stjórnaði okkur
árum saman, segir einn gestanna.
Þarna inni er hilla eftir hillu með
skóm, slá eftir slá með glæsikjólum,
67 slár og um það bil 25 kjólar á
hverri. Og á einum gálganum
hangir hvítur silkikjóllinn sem
Imelda var klædd þegar Ferdinand
Marcos fór með forsetaeiðstafinn
þann 25. febrúarsl.
Að þeim eiðstaf lesnum hófu íbú-
ar hallarinnar að undirbúa flótta
sinn. Og níu tímum eftir að forseta-
hjónin fóru af svölunum, þar sem
dyggir stuðningsmenn höfðu hyllt
þau, fluttu þau úr höllinni.
Framan við skóhilluröðina er
pappakassi fylltur af sólgleraugum.
Imelda Marcos átti nóg af fötum til
Og í einu horni herbergisins er stór
skápur, fullur af tómum skart-
gripaskrínum.
- Það er ekki nema brot af dýr-
gripunum eftir hér. Margt af
forngripunum er horfið. Það verð-
mesta hirti parið með sér þegar það
fór, segir fararstjórinn, sem hafði
heimsótt höllina áður en fjölskylda
Marcosar tók til fótanna.
Heimsókn í höllina er eins og
upprifjun á þeirri óraunveruleika-
stemmningu sem jafnan var kring-
um forseta Filippseyja, einkum
undir það síðasta. Enn ríkir seuna
stemmning nærri forsetaparinu
fyrrverandi - þau hafa ekkert sam-
band við raunveruleikann, það sést
best af þvf að þau tala opinberlega
um að snúa aftur til Filippseyja.
Fyrir tveimur vikum ávarpaði
Marcos fylgismenn sína gegnum
síma. Og enn stendur hópur fólks
í mótmælastöðu utan við banda-
ríska sendiráðið í Manila.
- Þeir sem mótmæla utan við
sendiráðið eru engin ógnun fyrir
nýju ríkisstjórnina, segir stjórnar-
erindreki einn. Þeir greiða 50 pesos
fyrir stæðið á gangstéttinni dag-
lega.
Sjúkrahúsherbergi
Og fylgismenn forsetans gamla
hafa augsýnilega tapað sínu stríði
það sér maður þegar maður lítur
vistarverurforsetahjónanna. Fylg-
ismennirnir vilja fá aftur til sín
mann sem orðinn var fárveikur
þegarhann yfirgaf Manilla. Svefn-
herbergi hans var sjúkraherbergi.
Herbergið var tengt með lyftu við
vel útbúið meðferðarherbergi.
skiptanna - klæði hennar og skæði töldust í þúsundum.