Dagblaðið Vísir - DV - 21.01.1987, Qupperneq 22

22
MIÐVIKUDAGUR 21. JANÚAR 1987.
Iþróttir
lauk BS prófi í íþróttafræðum með
sund sem aðalgrein. Þetta var dýr-
mætur tími fyrir mig, bæði þroskandi
og einnig mótaðist maður allur á þess-
um árum.“
Hræðilegasta tímabil sund-
íþróttarinnar
Síðan snýrðu aftur til fslands?
„Já, og tek þráðinn upp á nýjan leik
við þjálfunina hjá Ægi og landsliðinu.
Nú fór í hönd hræðilegasta tímabil
sem sundíþróttin hefúr farið í gegnum,
þ.e. árin 1975 til 1980. Sundsamband
Islands var nánast ekki til nema á
pappímum. Engin landskeppni fór
fram á þessum árum og það ríkti al-
gjört vonleysi innan íþróttarinnar.
Við áttum, þó að þessir erfiðu tímar
væru, margt ágætis sundfólk, t.d.
Sonju Hreiðarsdóttur, Þórunni Al-
freðsdóttur og Bjama Bjömsson, en
það vantaði allan utanaðkomandi
stuðning til að rífa sundíþróttina al-
mennt upp. Allir þessir þættir virkuðu
mjög lamandi á alla starfsemina.“
Gerist þjálfari danska ungl-
ingalandsliðsins
Síðan heldur þú aftur út fyrir land-
steinana til þjálfunar?
„Ég fer til Danmerkur en það hafði
alltaf verið stefhan hjá mér að hafa
þjálfunina að fullu starfi. Ég sótti um
starf hjá Neptúnusi, einu stærsta og
fjölmennasta félaginu í Danmörku,
fékk starfið og hóf þjálfun hjá félaginu
haustið 1980. Þar var ég í fimm ár og
hafði umsjón með þjálfun og endur-
menntun kennara varðandi sundið.
Ég sá einnig um þjálfún á danska
unglingalandsliðinu og var það mikill
heiður fyrir mig. Ég fór tveggja vikna
ferð til Sovétríkjanna með fjóra
danska sundmenn og var það drauma-
ferð margra danskra sundþjálfara það
árið.
: Mér líkaði dvölin í Ðanmörku vel
og hlutimir gengu vel. Það var aldrei
ætlunin að búa til frambúðar erlendis
svo þetta var spuming um að fram-
lengja dvölina um tvö til þrjú ár eða
að koma strax heim. Það stóð vel á
skólagöngu bamanna og einnig
bauðst mér gott atvinnutækifæri svo
við tókum þann kostinn að halda aftur
heim til fslands.
Er ég kom heim stofnaði ég mitt eig-
ið fyrirtæki og var ákveðinn í því að
koma ekki nálægt þjálfún meira. En
margt fer á annan veg en maður ætlar
og fyrir mikinn þrýsting lét ég undan
og ákvað að taka að mér þjálfun lands-
liðsins. Ég er samningsbundinn við
Sundsambandið fram yfir ólympíu-
leikana í Seoul 1988. Það kitlaði mig
óneitanlega innst inni að taka við
þessu starfi á nýjan leik og það réð
úrslitum og sé ég ekki eftir þeirri ákv-
örðun.“
Eðvarð Þór orðinn þekktur í
Evrópu
Hvaða álit hefúr þú á Eðvarði Þór
Eðvarðssyni, sundkóngi okkar?
„Hann er toppíþróttamaður og hann
hefði náð langt í mörgum íþróttagrein-
um. Metnaðargimi er hans sterkasta
vopn og það hjálpar honum gífúrlega
á framabrautinni. Einnig hefur hann
notið góðrar leiðsagnar Friðriks Ól-
afssonar sem er mjög fær þjálfari.
Félagslega aðstoðin sem hann nýtur
frá Njarðvíkurbæ er honum ómetan-
leg og mættu fleiri bæjarfélög taka
þetta til fyrirmyndar.
Eðvarð er orðinn mjög þekktur
sundmaður í Evrópu og halda margir
að hann hljóti að stunda æfingar í
Bandaríkjunum. Á Norðurlöndunum
gjörþekkja þjálfarar Eðvarð og hafa
mikið álit á honurn."
Ertu bjartsýnn á góðan árangur á
Colden Cup?
„Á þessum árstíma eru flestir sund-
menn að fara í gegnum mikið æfinga-
tímabil og eru því flestir nokkuð
þreyttir og þá er talsverð hætta á að
það komi niður á árangri keppenda.
En þetta gildir líka um aðra sundmenn
sem koma annars staðar frá og keppa
á Colden Cup í Strassborg. Mótið
verður líklega aldrei sterkara en ein-
mitt nú því Evrópumeistaramótið fer
fram á þessum sama stað í ágúst í
sumar og sjá keppendur sér því kjörið
tækifæri að kynnast aðstæðum á
keppnisstað nú.
Eðvarð Þór og Ragnheiður Runólfs-
dóttir eru þau einu sem raunhæfa
möguleika eiga á verðlaunasæti en á
góðum degi gæti allt skeð hjá hinum
keppendunum."
Hryðjuverkin á ólympíuleikun-
um í Munchen minnisstæðust
Hvaða atvik á þínum ferli situr hvað
fastast í huganum?
„Hryðjuverkin á ólympíuleikunum í
Múnchen, það er ekki spuming. Við
vöknuðum þennan fræga morgun, lit-
um út um gluggann og sáum lögreglu-
menn úti um allt og vissum við þá
ekkert hvað gerst hafði. Það er mér
einnig afar minnisstætt þegar öllum
varð ljóst hvað hafði gerst og hvemig
einhugur keppenda og vinátta þjapp-
aði öllum saman.“
DV þakkar Guðmundi fyrir spjallið
og um leið óskum við sundlandsliðinu
góðs gengis á mótinu í Strassborg um
næstu helgi.
....vssf-rnaá u - i! ■! <j í, tðKSL
•Guðmundur Harðarson, landsliðsþjáKari í sundi, á skrifstofu sinni en hann er umboðsmaður Golden Cup fyrirtækisins
á íslandi. DV-mynd S
„Ég er í engum vafa um það að öll
umfjöllunin sem sundfólkið okkar hef-
ur fengið að undanfömu í fjölmiðlum,
og þá sérstaklega kjör Eðvarðs Þórs
Eðvarðssonar sem íþróttamaður árs-
ins 1986, virkar sem mjög mikil
hvatning á sundfólkið og það er
ákveðið í því að halda velgengni sinni
áfram. Við finnum að það er fylgst
með sundfólkinu af meiri áhuga en
áður fyrr og í daglegu erfiði við æfing-
ar er umtalið stór hjálp."
Þessi orð mælir enginn annar en
Guðmundur Harðarson, landsliðs-
þjálfari í sundi. Guðmundur hefur
verið viðloðandi þjálfún hjá Sundsam-
bandi fslands og Ægi allt frá árinu
1968 en með hléum þó því hann hefur
langtímum dvalist erlendis við nám
og þálfún og hefur sú þekking sem
hann hefúr aflað sér þar komið simd-
fólki okkar í góðar þarfir eins og
komið hefur á daginn.
Uppgangur sundfólks okkar hefúr á
tímabilinu frá 1980 til dagsins í dag
verið með ólíkindum svo ekki sé meira
sagt. Áhugi á sundíþróttinni hefur
dreifst um land allt og hafa upprenn-
andi stjömur verið að skjótast upp á
himininn frá litlum bæjarfélögum -
við aðstæður sem sundmenn úti í hin-
um stóra heimi myndu ekki láta bjóða
sér. Fyrir þessar sakir verður árangur
sundfólksins enn athyglisverðari.
í öllu þessu tali um sundið síðustu
vikumar fannst DV ekki úr vegi að
taka Guðmund Harðarson í smáspjall
en þessa dagana undirbýr landsliðið í
sundi sig af kappi fyrir Colden Cup
mótið og heldur í fyrramálið til Strass-
borg í Frakklandi til þátttöku í þessu
sterka móti. Á þessu móti verða sam-
ankomnir margir af sterkustu sund-
mönnum Evrópu svo það verður við
ramman reip að draga fyrir íslenska
sundfólkið.
Viðtalið við Guðmund fer hér eftir
og hefúr hann frá mörgu skemmtilegu
að segja.
Setti tvö íslandsmet á sínum
ferli
Hvenær vaknaði áhugi þinn á sund-
inu?
„Það var 1955 en þá var ég aðeins 9
ára gamall. Ég byrjaði af hreinni til-
viljun ef svo má segja. Ég átti heima
í Holtunum og var því alltaf í Sund-
höllinni með leikfélögum mínum. Við
urðum að vera famir upp úr lauginni
klukkan átta á kvöldin en þá hófust
æfingar hjá Ægi svo að við strákamir
sáum okkúr leik á borði, til að fá að
vera lengur í lauginni, að ganga í Ægi
og byrja æfingar.
Ég stundaði æfingar til ársins 1968
eða til 23 ára aldurs, en ég byrjaði að
vísu að þjálfa samhliða æfingum árið
1965.
Ég setti tvö íslandsmet á ferli mínum
og þau litu bæði dagsins ljós 1967.
Fyrst bætti ég metið í 1500 metra
skriðsundi og síðar í 200 metra skrið-
sundi.“
Hvað tekur svo við eftir að þú hætt-
ir alfarið sem keppnismaður?
„Ég lauk prófi frá íþróttakennara-
skólanum á Laugarvatni 1965 og
tveimur árum síðar fór ég í framhalds-
nám til Bandaríkjanna, nánar tiltekið
til Long Beach. Ég tók sundið sem
sérgrein og var þar við nám í eitt ár.
1973 er mér boðið til Alabama til að
aðstoða Don Gambril við sundþjálfun
í háskólanum þar og stundaði nám
jafnframt. Gambril var síðan aðal-
þjálfari bandarísku sundsveitarinnar
á ólympíuleikunum í Los Angeles
1984. Ég dvaldist 2 ár í Alabama og
Guðmundur Harðarson, landsliðsþjálfari í sundi, í DV-viðtali:
„Hóf sundæfingar til að fá
að vera lengur í lauginni"
Sundlandsliðið keppir á Golden Cup í Strassborg um helgina