Dagblaðið Vísir - DV - 15.04.1987, Blaðsíða 8

70
MIÐVIKUDAGUR 15. APRÍL 1987.
DV í heimsókn hjá læknishjónunum á Seyðisfirði:
„Eg verðað reikna með að fara á þing“
- segir Kristín Karlsdóttir sem er í framboði fyrir Kvennalistann
Aiina Ingólfsdóttir, DV, Egisstööum;
A Seyðisfirði búa hjónin Guð-
mundur Sverrisson, 37 ára læknir frá
Hafnarfirði, og Kristín Karlsdóttir,
32 ára fóstra úr Reykjavík. Þau eiga
tvö börn saman, Ólöfu Ösp, sem er 5
ára, og Björn Ómar, 2ja ára. Guð-
mundur á son sem heitir Draupnir
og er hann 14 ára.
Seyðisfjörður er lítið bæjarfélag og
er fjörðurinn mjög lokaður því ekki
sést út á haf. Hefur margur sagt að
ekki sé fyrir hvern sem er að búa á
jafneinangruðum stað og Seyðisfirði.
Athafnafólk
Á veturna er oft þungfært yfir
Fjarðarheiði sökum snjóa en öku-
menn snjóruðningstækja sjá um að
Seyðfirðingar fái póstinn sinn reglu-
lega og komist til annarra staða á
Austurlandi. Því eru þessir tjarð-
arbúar háðir veðri og vindum og
hlaupa ekki hvert sem er þegar þeim
dettur í hug, a.m.k ekki á veturna.
Á slíkum stað sem þessum er því
mikilvægt að fólk hafi nóg að sysla
og helst hvað fjölbreytilegast. Guð-
mundur og Kristín sitja ekki auðum
höndum því margvísleg áhugamál
þeirra komu upp á pallborðið er við
hófum spjall við þau. Það eru sjálf-
sagt ekki margir læknar sem smíða
skútu á frívaktinni, semja tölvufor-
rit, elda mat, taka þátt í pólitík og
sinna fjölskyldunni.
En Guðmundur sinnir öllu þessu
og er léttur á brá. Hann nær árangri
' á mörgum sviðum og nær að fram-
kvæma á stuttum tíma. Sjálfsagt er
I það lífsmat hans sjálfs og viðhorf til
; tímans sem gerir honum þetta kleift.
En Guðmundur er ekki einn um
afkastagetuna. Kristín, kona hans,
;sér um heimilið og börnin, starfar
hálfan daginn sem fóstra og er á kafi
í pólitík, skipar nefnilega 1. sæti
Kvennalistans á Austurlandi.
- Hvernig er að flytjast í svona lítið
bæjarfélag eftir að hafa alist upp á
Reykjavíkursvæðinu og búið í frekar
stórri borg?
Guðmundur: „Eitt af því sem ég
áttaði mig fyrst á þegar við fluttum
hingað var að hér eru menn meira
, og minna tengdir hver öðrum. Sam-
félagið er smátt og því allir undir
smásjá en hér er gott að vera og hér
líður mér vel.“
Kristín: „Þegar komið er inn í
svona lítið samfélag er eins og þjóð-
félagið sjáist í hnotskurn. Það sést
fljótt hvernig högum fólks er háttað,
ihvað fólk vinnur mikið og hvemig
það ver frítíma sínum. Allt þetta ger-
: ist án þéss að leitað sé eftir eða verið
með forvitni. Þá finnst mér sérstak-
lega koma í Ijós hve miklu misrétti
landsbyggðin er beitt.“
varðar. Mér virðast markmið flokk-
anna vera svipuð. Framsetningin er
mismunandi og leiðir til að ná þess-
um markmiðum oft ólíkar."
Kristín: „Þarna er ég ósammála að
hluta til. Það er ef til vill um ólíkar
leiðir að ræða en það sem greinir
Kvennalistann frá hinum stjórn-
málaflokkunum er fyrst og fremst
spurning um forgangsröð verkefna.
Við viljum að velferð fjölskyldunnar
sé alltaf höfð í fyrirrúmi. Það er eins
og konur hafi meiri framtíðarsýn
vegna uppeldis- og umönnunarhlut-
verksins. Við viljum framtíðarsýn
þar sem börn okkar og barnabörn
lifa í friðsömum og ómenguðum
heimi.“
Framboð
- Fyrst við erum komin út í pólitík.
ekki mjög margar í hópnum en um
leið og við vorum komnar í samband
við hina hópana hér styrktum við
hverjar aðrar til að vinna að þessum
málefnum."
Aldrei komið allar saman
- Nú eru samgöngur erfiðar í kjör-
dæminu. Hefur það sett mark sitt a
framboð ykkar?
„Já, frá því að framboðið kom fram
höfum við ætlað að hittast, konur
af öllu svæðinu, þrisvar en samgöng-
urnar hafa alltaf komið í veg fyrir
að það gæti orðið. Samgöngurnar
hafa því svo sannarlega sett strik í
reikninginn. Þegar framboðið var
ákveðið urðum við að vera á tveim
stöðum og hafa samband í gegnum
síma.“
gerum líka minna að því að deila á
andstæðingana en þeir á okkur. Það
hefur lika komið mér á óvart að þótt
rifist sé á sjálfum fundinum þá fellur
allt í ljúfa löð á eftir. Það er engin
óvinátta-í þessu þrátt fyrir snörp
orðaskipti oft á tíðum.“
Erfiður fundur á Djúpavogi
- Hver er erfiðasti fundurinn sem
þú hefur tekið þátt í?
„Það var á Djúpavogi. Það var þá
sem þeir réðust fyrst ansi harkalega
á Kvennalistann. Það voru einkum
Guðmundur Einarsson og Sverrir
Hermannsson sem höfðu þar undan-
ferðina. Þeir töluðu á eftir okkur
þannig að við gátum ekki svarað.
Ég varð bæði reið og sár en þetta
hefur vanist því þetta eru alltaf sömu
skotin.“
son hefur líka hug á þessu þingsæti
en ég hef meiri trú á að Kvennalist-
inn hafi það en Alþýðuflokkurinn.“
- Nú ert þú tveggja barna móðir.
Hvernig kemstu frá heimilinu til að
taka þátt í kosningabaráttunni?
„Maðurinn minn var með börnin
þessar tvær vikur sem fundahöldin
voru mest og vinkona min kom
seinni vikuna til að aðstoða þannig
að þetta bjargaðist. Hins vegar á ég
ekki von á að vinur hans hefði kom-
ið ef hann hefði verið í framboði til
að hjálpa mér að gæta barnanna.
Þetta er aðstöðumunur sem við
kvennalistakonur höfum oft bent á
og finnum áþreifanlega."
- Nú hafið þið kvennalistakonur
unnið náið saman í kosningabarátt-
unni. Hvernig hefur það gegnið?
„Það hefur gengið vel. Við erum
I stofunni heima á Seyðisfirði. Kristín Karlsdóttir, Guðmundur Sverrisson og börnin, Björn Ómar og Ólöf Ösp. DV-mynd Anna Ingólfsdóttir
Andstæðingar í pólitík
- Nú hafið þið búið hér á Seyðisfirði
'í sex ár og þið eruð bæði farin að
hafa afskipti af pólitík, þó hvort á
sinni línunni, ekki satt?
Guðmundur: „Jú, við erum bæði
tiltölulega ný í pólitíkinni. Ég tók
þátt í bæjarstjórnarkosningunum
fyrir Sjálfstæðisflokkinn og sit nú í
bæjarstjórn. Ég kýs heldur að beita
áhrifum mínum í sveitarstjórnarmál-
um á meðan Kristín sinnir landsmál-
unum.“
] - En einkennist fjölskyldulífið ekki
af pólitískum skoðunum og er and-
rúmsloftið ekkert rafmagnað vegna
þess þessa dagana?
Kristín: „Það er ekki rafmagnað
en auðvitað spila stjórnmálin svolít-
ið inn í hjá okkur, sérstaklega núna.
Okkur tekst að samræma ólíkar
skoðanir á meðan við virðum hvort
annað.“
Guðmundur: „í sjálfu sér finnast
mér þetta ekkert svo ólíkar skoðan-
ir, allavega ekki hvað stjórnmálin
hvað fékk þig, Kristín, til þess að
fara í framboð fyrir Kvennalistann?
Kristín: „Ég hef lengi haft áhuga
á kvennapólitík og þegar Kvenna-
listinn ákvað framboð sitt hér á
Austurlandi ákvað ég að láta slag
standa.
Fyrst eftir að ég kom hingað fann
ég mjög vel hversu hlutur kvenna
var fyrir borð borinn og fann þá þörf
fyrir að vinna að kvennamálum. Það
hefur ekki til þessa verið starfandi
hópur kvennalistakvenna hér á
Seyðisfirði og við höfðum ekki frum-
kvæði í okkur til að standa að
stofnun slíks hóps.
Á Egilsstöðum og Höfn í Horna-
firði hafa verið starfandi hópar og
þegar þeir komu, ásamt Kristínu
Halldórsdóttur, þingkonu Kvenna-
listans, var það eins og vitamín-
sprauta fyrir okkur hér. Við erum
- Af hverju tókst þú að þér fyrsta
sætið?
„Ég hafði alls ekki ætlað mér að fara
í fyrsta sætið en svo fannst mér þetta
orðið svo spennandi að ég lét til leið-
ast.“
- Á Austfjörðum eru í framboði
orðhákar á borð við Sverri Her-
mannsson. Hvernig hefur gengið að
fást við slíka karla?
„Það hefur gengið vonum framar.
Við höldum þeirri stefnu að vera
málefnalegar og okkur finnst sem
það hafi tekist furðuvel. Þeir eru líka
farnir að mildast í árásunum."
- Voruð þið hræddar við að kom-
ast í hann krappan á fundum?
„Jú, við höfðum svolitlar áhyggjur
af því en þegar til kom þá lærðum
við að bregðast rétt við.
Ég átti von á að þetta væri miklu
erfiðara en það hefur reynst. Við
- Nú er sagt að þið kvennalista-
konur græðið á því 'að Helgi Seljan
er ekki í framboði fyrir Alþýðu-
bandalagið. Finnið þið fyrir þessu?
„Við höfum kosið að setja hlutina
ekki upp svona. Við bjóðum ekki
fram sérstaklega gegn einum flokki
öðrum fremur. Innan okkar raða
starfa konur sem hafa starfað innan
allra flokka og einnig þær sem hinir
fokkarnir hafa ekki höfðað til.“
Yfir 7 prósent
- Hvernig metur þú möguleikana
á að þið náið þingsæti?
„Ef við komumst yfir 7% höfum
við möguleika á jöfnunarþingsæti og
ef til vill flakkaranum. Samkvæmt
útreikningum hefur Kvennalistinn
átt mikið af ónýttum atkvæðum og
því er talið líklegt að fiakkarinn
komi til okkar. Guðmundur Einars-
10 konur á listanum hér og eitt af
grundvallaratriðunum i starfi okkar
er samvinna og jöfn þátttaka. Allar
konurnar 10 hafa haldið ræðu að
minnsta kosti einu sinni á framboðs-
fundum. Þetta hefur verið mikil
lífsreynsla og skemmtilegt.“
Konum misboðið
- Mörgum finnst Kvennalistinn
úti á landi vera hálfgerður lands-
byggðarflokkur. Er það svo?
„Mér fmnst landsbyggðinni mis-
boðið og fólkið, sem býr hér, virðist
vera orðið vondauft um að geta haft
nokkur áhrif. Það hafa auðvitað all-
ir rétt á að hafa áhrif á hvað gerist
í þjóðfélaginu okkar.
Nú, einnig finnst mér konum mis-
boðið, virðingarlega og í launum. Ég
get nefnt að sé t.d. skortur á fóstrum
á dagheimilum og leikskólum geta